لیدوکائین

لیدوکائین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
2-(diethylamino)- N-(۲٬۶-dimethylphenyl)acetamide
داده‌های بالینی
نام تجاری	xyla-p,Xylocaine
AHFS/Drugs.com	Micromedex Detailed Consumer Information
رده بارداری	B(US)
تجویز	IV, subcutaneous, topical
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	۳۵٪ (oral) ۳٪ (topical)
متابولیسم	Hepatic, ۹۰٪ CYP1A2-mediated
نیمه‌عمر	۱٫۵–۲ hours
دفع	renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	137-58-6 Y ۷۳-۷۸-۹ (hydrochloride)
کد ATC	N01BB02 C01BB01 (WHO)‎ D04AB01 (WHO)‎ S02DA01 (WHO)‎ C05AD01 (WHO)‎
پاب‌کم	CID 367
IUPHAR ligand	۲۶۲۳
بانک‌دارو	DB00281
کم‌اسپایدر	3548 Y
UNII	۹۸PI200987 Y
KEGG	D00358 Y
ChEBI	CHEBI:۶۴۵۶ Y
ChEMBL	CHEMBL79 Y
مترادفها	N-(۲٬۶-dimethylphenyl)-N۲,N۲-diethylglycinamide
داده‌های شیمی
فرمول	C۱۴H۲۲N۲O۱
وزن مولکولی	۲۳۴٫۳۴ g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI InChI=۱S/C14H22N2O/c۱-۵-۱6(6-2)۱۰-۱3(17)۱۵-۱۴-۱1(3)۸-۷-۹-۱2(14)۴/h۷-۹H,۵-۶٬۱۰H2,۱-۴H3,(H,15,17) Y Key:NNJVILVZKWQKPM-UHFFFAOYSA-N Y
Physical data
دمای ذوب	۶۸ °C (154 °F)
Y(what is this?)  (verify)

لیدوکائین (به انگلیسی: lidocaine)

رده درمانی: بی‌حس‌کننده موضعی

اشکال دارویی: ویال، آمپول، پماد، افشانه Vial1% Amp1-2% Oint5% Oint-H5% Cream-P Gel2% Spray10%

موارد مصرف

لیدوکائین به عنوان بی حس‌کننده موضعی در جراحی‌های کوچک و دندانپزشکی استفاده می‌شود. این دارو به همراه کوکایین پرمصرف‌ترین داروهایی هستند که در دندانپزشکی به عنوان بی حس‌کننده به کار می‌رود. پماد لیدوکائین در درمان دردهای موضعی مانند سوختگی، گزش حشرات و هموروئید به کار می‌رود (گاه در ترکیب با هیدروکورتیزون). لیدوکائین برای بی حسی نخاعی در اطراف سخت شامه یا زیر نخاع نیز تزریق می‌شود.

کاربرد در آریتمی

لیدوکائین به صورت وریدی در آریتمی‌های قلبی به خصوص آریتمی‌های بطنی کاربرد دارد. از داروهای ضد آریتمی کلاس1 -b است و بر فاز صفر پتانسیل عمل سلول‌های قلبی مؤثر است. سرعت هدایت الکتریکی را در سراسر سیستم هدایتی میوکارد کند می‌سازد.

مکانیسم اثر

لیدوکائین با رقابت با کلسیم در نشستن بر روی گیرنده‌های غشائی عصبی باعث کنترل عبور سدیم از وراء غشای سلولی می‌شود و مرحله دپولاریزاسیون پتاسیل عمل را کاهش می‌دهد. این اثرات با تثبیت برگشت پذیر غشای سلول‌های عصبی در نتیجه کاهش نفوذپذیری این غشا به یون سدیم، شروع و هدایت امواج عصبی را متوقف می‌کند. درصورت جذب مقادیر زیاد لیدوکائین ابتدا می‌تواند اثر تحریکی و سپس اثر تضعیفی بر روی سیستم عصبی مرکزی داشته باشد.

عوارض جانبی

لرزش دست‌ها، بی قراری، وزوز گوش، تیرگی دید یا دوبینی می‌باشد که با مصرف زیادتر می‌تواند موجب کاهش ضربان قلب، تشنج، ایست قلبی، آسم و ایست تنفسی نیز بشود.

مصرف به عنوان تسکین درد دندان

بنا به گفتهٔ یکی از پزشکان، مصرف اسپری بی‌حسی لیدوکائین به مینای دندان هیچ گونه آسیبی نمی‌رساند، اما مصرف بیش از حد آن احتمال زخم کردن لثه‌ها و گونه‌ها را به همراه خواهد داشت. افرادی که از درد دندان رنج می‌برند، بهتر است اسپری لیدوکائین را در طول ۲۴ ساعت سه مرتبه استفاده کنند و بیشتر از این مقدار توصیه نمی‌شود. همچنین داروهایی که به عنوان مسکن درد دندان مصرف می‌شوند، بهتر است به صورت خوراکی باشد و موضعی بر روی دندان گذاشته نشوند.

جستارهای وابسته

• مکسیلیتین

داروهای ضد آریتمی

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷