دسلوراتادین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دسلوراتادین
داده‌های بالینی
نام‌های تجارینئوتادین, Clarinex, Aerius, Allex, others[۱][۲]
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa602002
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروBy mouth (tablets, solution)
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیRapidly absorbed
پیوند پروتئینی83 to 87%
متابولیسمUGT2B10, CYP2C8
متابولیت‌ها3-Hydroxydesloratadine
اثر دارودر ۱ ساعت
نیمه‌عمر حذف۲۷ ساعت
مدت زمان اثرتا ۲۴ ساعت
دفع40% as conjugated metabolites into urine
Similar amount into the feces
شناسه‌ها
  • 8-chloro-6,11-dihydro-11-(4-piperdinylidene)- 5H-benzo[5,6]cyclohepta[1,2-b]pyridine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.166.554 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC19H19ClN2
جرم مولی۳۱۰٫۸۳ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Clc4cc2c(C(/c1ncccc1CC2)=C3/CCNCC3)cc4
  • InChI=1S/C19H19ClN2/c20-16-5-6-17-15(12-16)4-3-14-2-1-9-22-19(14)18(17)13-7-10-21-11-8-13/h1-2,5-6,9,12,21H,3-4,7-8,10-11H2 ✔Y
  • Key:JAUOIFJMECXRGI-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

دسلوراتادین (با نام تجاری نئوتادین و Clarinex و Aerius) یک آنتاگونیست سه حلقه ای H۱ است که برای درمان آلرژی استفاده می‌شود. این ماده یک متابولیت فعال از داروی لوراتادین است.

این دارو در سال ۱۹۸۴ ثبت اختراع شد و در سال ۲۰۰۱ مورد استفاده پزشکی قرار گرفت.[۳]

اثرات جانبی[ویرایش]

شایعترین عوارض جانبی این دارو خستگی (۱٫۲٪[۴])، خشکی دهان (۳٪[۵]) و سردرد (۰٫۶٪) است.[۶]

اگر هر یک از این علائم شدید است یا از بین نمی رود، به پزشک خود اطلاع دهید:[۷]

برخی از عوارض جانبی نادر که می تواند جدی باشند نیز عبارتند از:[۸]

  • کهیر
  • خارش، مانند خارش پوست
  • راش
  • مشکل در تنفس یا بلع
  • اِدِم، مانند تورم صورت، گلو، زبان، لب‌ها، تورم پلک ها یا اطراف چشم، دست‌ها، پاها، مچ پا یا پایین ساق پا
  • نامنظم شدن ضربان قلب یا نبض
  • تنگی نفس، تنفس دشوار یا سخت، گرفتگی قفسه سینه، خس خس سینه

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، باید مصرف دسلوراتادین را متوقف کنید و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا تحت درمان فوری پزشکی قرار بگیرید.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Murdoch, David; Goa, Karen L.; Keam, Susan J. (April 7, 2003). "Desloratadine: an update of its efficacy in the management of allergic disorders". Drugs. 63 (19): 2051–2077. doi:10.2165/00003495-200363190-00010. PMID 12962522.
  2. ↑ "Allex EPAR". آژانس دارویی اروپا (EMA).
  3. ↑ Fischer, Jnos; Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. p. 549. ISBN 9783527607495.
  4. ↑ González-Núñez, Vanesa; Valero, Antonio; Mullol, Joaquim (2013-04-11). "Safety evaluation of desloratadine in allergic rhinitis". Expert Opinion on Drug Safety. Informa Healthcare. 12 (3): 445–453. doi:10.1517/14740338.2013.788148. ISSN 1474-0338. PMID 23574541. S2CID 40472187.
  5. ↑ González-Núñez, Vanesa; Valero, Antonio; Mullol, Joaquim (2013-04-11). "Safety evaluation of desloratadine in allergic rhinitis". Expert Opinion on Drug Safety. Informa Healthcare. 12 (3): 445–453. doi:10.1517/14740338.2013.788148. ISSN 1474-0338. PMID 23574541.
  6. ↑ See S (2003). "Desloratadine for allergic rhinitis". Am Fam Physician. 68 (10): 2015–6. PMID 14655812. Archived from the original on 24 July 2005. Retrieved 11 March 2021.
  7. ↑ "Desloratadine: MedlinePlus Drug Information". medlineplus.gov (به انگلیسی). Retrieved 2023-11-24.
  8. ↑ «Desloratadine (Oral Route) Side Effects - Mayo Clinic». www.mayoclinic.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۲۴.

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • "Desloratadine". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=دسلوراتادین&oldid=39123238»