صحابه: تفاوت میان نسخه‌ها
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
اضافه کردن منبع |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{اسلام}} |
{{اسلام}} |
||
'''صحابه''' یا '''اصحاب''' (به معنای ''یاران'')، مردانی هستند که شخصاً [[محمد]]، پیامبر [[اسلام]] را دیده‌اند و سخنش را شنیده و در زمان حیات او اسلام آورده‌اند. مفرد آن را '''صحابی''' می‌گویند. یاران زن محمّد را [[صحابیات]] می‌گویند. |
'''صحابه''' یا '''اصحاب''' (به معنای ''یاران'')، مردانی هستند که شخصاً [[محمد]]، پیامبر [[اسلام]] را دیده‌اند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۸.}}</ref> و سخنش را شنیده و در زمان حیات او اسلام آورده‌اند. مفرد آن را '''صحابی''' می‌گویند. یاران زن محمّد را [[صحابیات]] می‌گویند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۶۷۹}}</ref> |
||
== دسته‌های یاران پیامبر == |
== دسته‌های یاران پیامبر == |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== دیدگاه تشیع == |
== دیدگاه تشیع == |
||
شیعیان صرف صحابی بودن را منشأ فضیلت خاصی نمی‌دانند. آن‌ها فضیلت افراد را بسته به درستی نیت، اعتقاد و عملکردشان در زمان [[محمد]] و بعد از وی می‌دانند؛ بنابراین معتقدند بسیاری از اصحاب بعد از مرگ او طبق دستورهای اسلام عمل نکردند. شیعیان معتقدند که پس از محمد [[علی بن ابی طالب]] باید به حکومت می‌رسید زیرا محمد در غدیر خم علی را جانشین وخلیفه خدا دانست. آن‌ها اعتقاد دارند بعضی از کسانی که روز غدیر خم با علی بن ابی طالب بیعت کردند، عهد شکستند و بعد از فوت محمد به اهل بیت او حمله کردند و خلافت را غصب نمودند. علمای [[شیعه]] کتاب‌های بسیاری دربارهٔ اصحاب نوشته‌اند و صحابی بودن نه مدح است و نه ذم، و اصحاب مانند سایر مردم مورد قضاوت قرار می‌گیرند و این‌گونه نیست که عدالت همگی آن‌ها را به صورت پیش‌فرض قبول کنیم. |
شیعیان صرف صحابی بودن را منشأ فضیلت خاصی نمی‌دانند. آن‌ها فضیلت افراد را بسته به درستی نیت، اعتقاد و عملکردشان در زمان [[محمد]] و بعد از وی می‌دانند؛ بنابراین معتقدند بسیاری از اصحاب بعد از مرگ او طبق دستورهای اسلام عمل نکردند. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کتاب البهداشتی، صفحه 176}}</ref> شیعیان معتقدند که پس از محمد [[علی بن ابی طالب]] باید به حکومت می‌رسید زیرا محمد در غدیر خم علی را جانشین وخلیفه خدا دانست. آن‌ها اعتقاد دارند بعضی از کسانی که روز غدیر خم با علی بن ابی طالب بیعت کردند، عهد شکستند و بعد از فوت محمد به اهل بیت او حمله کردند و خلافت را غصب نمودند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=جهانبخش ثواقب|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://ensani.ir/fa/article/45925/|عنوان=غدیر خم و سقیفه بنى ساعده}}</ref> علمای [[شیعه]] کتاب‌های بسیاری دربارهٔ اصحاب نوشته‌اند و صحابی بودن نه مدح است و نه ذم، و اصحاب مانند سایر مردم مورد قضاوت قرار می‌گیرند و این‌گونه نیست که عدالت همگی آن‌ها را به صورت پیش‌فرض قبول کنیم. |
||
برخی صحابه مورد قبول و تکریم شیعه: |
برخی صحابه مورد قبول و تکریم شیعه: |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
* [[جابر بن عبدالله انصاری]] |
* [[جابر بن عبدالله انصاری]] |
||
* [[ابوایوب انصاری]] |
* [[ابوایوب انصاری]] |
||
صعصعه بن صوحان |
*صعصعه بن صوحان |
||
== دیدگاه اهل سنت == |
== دیدگاه اهل سنت == |
||
صحابه در [[سنی|اهل سنت]] از جایگاه مهمی برخوردار است. پیروان اهل سنت صحابه پیامبر را با خصوصیات «بهترین امت»،<ref>مسند امام احمد: ۲۰۰۴۱،</ref> «اصحاب عادل» و همیشه از آن‌ها به نیکی یاد می‌کنند<ref>الفقه الأکبر صفحهٔ ۳۰۴</ref> و طبق روایات از [[محمد|محمد رسول‌الله]] دشنام و آزار اصحاب، آزار او است.<ref>[۲۰] صحیح مسلم: ۲۵۴۰، کتاب فضایل الصحابة.</ref><ref>البدایة والنهایة: ۸ /۲۴۱</ref> |
صحابه در [[سنی|اهل سنت]] از جایگاه مهمی برخوردار است. پیروان اهل سنت صحابه پیامبر را با خصوصیات «بهترین امت»،<ref>مسند امام احمد: ۲۰۰۴۱،</ref> «اصحاب عادل» و همیشه از آن‌ها به نیکی یاد می‌کنند<ref>الفقه الأکبر صفحهٔ ۳۰۴</ref> و طبق روایات از [[محمد|محمد رسول‌الله]] دشنام و آزار اصحاب، آزار او است.<ref>[۲۰] صحیح مسلم: ۲۵۴۰، کتاب فضایل الصحابة.</ref><ref>البدایة والنهایة: ۸ /۲۴۱</ref> |
||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۰۷
 | این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. |
| از سلسله مقالات دربارهٔ: |
| اسلام |
|---|
 |
صحابه یا اصحاب (به معنای یاران)، مردانی هستند که شخصاً محمد، پیامبر اسلام را دیده‌اند[۱] و سخنش را شنیده و در زمان حیات او اسلام آورده‌اند. مفرد آن را صحابی می‌گویند. یاران زن محمّد را صحابیات می‌گویند.[۲]
دسته‌های یاران پیامبر
یاران پیامبر به سه دسته تقسیم می‌شود. مهاجرین مسلمانانی هستند، که در مکه اسلام آوردند و به مدینه مهاجرت کردند. انصار مسلمانانی هستند، که در مدینه زندگی می‌کردند و به پیامبر و مهاجران پناه دادند. این مسلمانان عمدتاً از دو قبیله اوس و خزرج می‌باشند. گروه سوم مسلمانانی هستند که بعد از فتح مکه اسلام آوردند. البته بعضی از مسلمانان که در مدینه با پیامبر دیدار کرده و در آن جا اسلام آوردند، در هیچ‌یک از این سه دسته جای نمی‌گیرند. از میان ایشان می‌توان سلمان فارسی را نام برد.
دیدگاه تشیع
شیعیان صرف صحابی بودن را منشأ فضیلت خاصی نمی‌دانند. آن‌ها فضیلت افراد را بسته به درستی نیت، اعتقاد و عملکردشان در زمان محمد و بعد از وی می‌دانند؛ بنابراین معتقدند بسیاری از اصحاب بعد از مرگ او طبق دستورهای اسلام عمل نکردند. [۳] شیعیان معتقدند که پس از محمد علی بن ابی طالب باید به حکومت می‌رسید زیرا محمد در غدیر خم علی را جانشین وخلیفه خدا دانست. آن‌ها اعتقاد دارند بعضی از کسانی که روز غدیر خم با علی بن ابی طالب بیعت کردند، عهد شکستند و بعد از فوت محمد به اهل بیت او حمله کردند و خلافت را غصب نمودند.[۴] علمای شیعه کتاب‌های بسیاری دربارهٔ اصحاب نوشته‌اند و صحابی بودن نه مدح است و نه ذم، و اصحاب مانند سایر مردم مورد قضاوت قرار می‌گیرند و این‌گونه نیست که عدالت همگی آن‌ها را به صورت پیش‌فرض قبول کنیم.
برخی صحابه مورد قبول و تکریم شیعه:
- علی بن ابی طالب
- فاطمه زهرا
- حسن بن علی
- حسین بن علی
- زینب بنت علی
- ام کلثوم بنت علی
- خدیجه بنت خویلد
- ام سلمه
- زبیر بن عوام(برخی از شیعیان)
- جعفر بن ابی طالب
- حمزه بن عبدالمطلب
- مقداد بن اسود
- سلمان فارسی
- ابوذر غفاری
- عمار بن یاسر
- حذیفه بن یمان
- خزیمه بن ثابت
- سهل بن حنیف
- عثمان بن حنیف
- مالک بن تیهان
- جابر بن عبدالله انصاری
- ابوایوب انصاری
- صعصعه بن صوحان
دیدگاه اهل سنت
صحابه در اهل سنت از جایگاه مهمی برخوردار است. پیروان اهل سنت صحابه پیامبر را با خصوصیات «بهترین امت»،[۵] «اصحاب عادل» و همیشه از آن‌ها به نیکی یاد می‌کنند[۶] و طبق روایات از محمد رسول‌الله دشنام و آزار اصحاب، آزار او است.[۷][۸]
جستارهای وابسته
پانویس
| تاریخ |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| عقاید |
| ||||||||||
| معارف | |||||||||||
| کسان | |||||||||||
| فرهنگ | |||||||||||
| رسانه | |||||||||||
| مؤسسات و احزاب | |||||||||||
| میراث |
| ||||||||||
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
