فرشتگان در اسلام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرشتگان در بینش اسلامی یا (به عربی: الملائکة) آفریده‌هایی از آفریدگان خداوندند؛ به باور مسلمانان، الله آن‌ها را از نور آفریده‌است و آنها دست‌پرورده و رام اویند؛ بندگانی گرامی هستند که از فرمان خدا سر باز نمی‌زنند و آنچه به آن‌ها فرمان داده می‌شود را موشکافانه انجام می‌دهند. جنسیت نر یا ماده ندارند و نه می‌خورند و نه می‌آشامند. نه رنجیده و نه خسته می‌شوند[۱] و نه همسری برمی‌گزینند.[۲] باور به آنان یکی از باورهای بنیادین اسلام است و ناباور شدن به آن‌ها، کفر شمرده می‌شود[۳]؛ و کارها و پیشه‌های گوناگون و مشخصی دارند که خدا ایشان را بر آن‌ها چون رساندن وحی، دمیدن در شیپور و دریافت روح بندگان برگمارده شده است و خدایا شکرت.

ویژگی‌های فرشتگان[ویرایش]

  1. دگرچهرگی
  2. پاکدامنی
  3. چابکی
  4. سامان‌یافتگی‌
  5. دانش

برخی از فرشتگان نامور در اسلام[ویرایش]

  1. جبرئیل[۴] یا روح‌القدس[۵]
  2. میکائیل[۶]
  3. اسرافیل[۷]
  4. فرشته (های) مرگ[۸][۹]
  5. مالک[۱۰]
  6. رضوان
  7. نکیر و منکر
  8. هاروت و ماروت[۱۱]
  9. بَرَندگان اورنگ خدا[۱۲]
  10. رعد
  11. فرشته کوه‌ها

منابع[ویرایش]

  1. قرآن، فصلت، ۳۸.
  2. جلال‌الدین سیوطی، الحبائک فی أخبار الملائک.
  3. ویژگی‌های فرشتگان و وظیفه‌های آنان در قرآن کریم، دکتر محمد الیاس محمد انور (به عربی).
  4. قرآن، بقره، ۹۷.
  5. قرآن، نحل، ۱۰۲.
  6. قرآن، بقره، ۹۸.
  7. قرآن، کهف، ۹۹(غیر مستقیم).
  8. قرآن، سجده، ۱۱.
  9. قرآن، نسا، ۹۷.
  10. قرآن، زخرف، ۷۷.
  11. قرآن، بقره، ۱۰۲.
  12. قرآن، حاقه، ۱۷.