پرش به محتوا

اخباری‌گری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیعه اثنی عشری دو گروه شده و در برابر هم هستند، گروه اول اخباریان و گروه دوم اصولیان هستند. علمای اخباری که علمای زمان ایران صفوی از این گروه بودند تقلید را جایز نمی‌دانند و آن را حرام دانسته و خلاف قانون شرعی می‌دانند و علمای آنها از کتب تاریخی از زمان امام فقه را جست‌وجو کرده و آن را نه نظر خود را در کتب نوشته و مردم آن را برای عمل به احکام مطالعه می‌کنند، از علمای بزرگ اخباری می‌شود به مجلسی اول و پسرش علامه مجلسی عالم بزرگ شیعه اشاره کرد که او را پدر مذهب شیعه می‌دانند، آنها علما را فقیه و نه مجتهد می دانند.

اخباری‌ها

[ویرایش]

از علمای بزرگ اخباری می‌شود به محمدامین استرآبادی، علامه مجلسی، محمدتقی مجلسی، شیخ حر عاملی، شیخ صدوق، کلینی و سید رضی اشاره کرد.

تاریخ اخباری‌گری

[ویرایش]

اکثر یاران و انصار اهل بیت محدث و از اخباریان بوده‌اند، در زمان اهل بیت مکتب اخباری بسیار پر رونق بوده است، از زمان قاجار از رونق آن کم شده است و با پیروزی انقلاب اسلامی ایران از رونق افتاده است، اکثر علمای ایران صفوی از اخباریان بوده‌اند، در زمان ایران صفوی اخباری‌گری حزب غالب حوزه‌های علمیه بوده است.

نظر اخباریان (ایران صفوی)

[ویرایش]
  • مخالفت با اصول فقه، گروه مقابل اخباری‌گری در این ویژگی اصولیان شیعه بودند.
  • مخالفت با علم رجال: هرچند بعضی از اخباری‌ها به علم رجال مسلط بودند، اما برای پذیرش حدیث نه تنها به آن عمل نمی‌کردند که در عمل مخالف آن هم بودند و بسیاری از احادیثی را که معتبر می‌دانند بر اساس علم رجال غیر معتبر است، گروه مقابل اخباری‌گری در این ویژگی رجالیون بودند.
  • حجت نبودن ظاهر قرآن و مخالفت با تفسیرهای غیر روایی: اخباریان معتقد بودند تنها راه فهم قرآن مراجعه به روایت است و مطالبی که از ظاهر قرآن معلوم می‌شود را معتبر نمی‌دانند. اخباری‌ها در این ویژگی هم در مقابل اصولیان قرار داشتند و هم در مقابل مفسران قرآن
  • مخالفت با فلسفه: اخباری‌ها مانند بسیاری از اصحاب ائمه و اکثریت اصولیان آموزه‌های فلسفی را انحرافی می‌دانند. در این ویژگی اخباری‌ها در کنار اکثر اصولیان و در برابر فلاسفه قرار دارند.
  • مخالفت با عرفان و تصوف: در اینجا اخباریان در کنار اصحاب ائمه و اکثریت اصولیان از مخالفان جدی عرفان و تصوف بوده و آموزه‌های ابن‌عربی و سید حیدر آملی را مطابق آموزه‌های اسلام نمی‌دانستند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]