غزوه سفوان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

علت غزوه بدر اولی یا سفوان دستبردی بود که کرز بن جابر فهری به اطراف مدینه زد، و قسمتی از گله‌های مردم را غارت کرد. چون این حمله یک تجاوز سیاسی محسوب می‌شد، محمد پیامبر اسلام زید بن حارثه را در مدینه گماشت و تا محلی به نام سفوان که از نواحی بدر بود به تعقیب کرز بن جابر رفت، ولی او را نیافت و به مدینه بازگشت.[۱] در این جنگ علی بن ابیطالب پرچم دار سپاه اسلام بود

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. رسولی محلاتی، سید هاشم. تاریخ اسلام جلد اول از پیدایش تا پایان خلافت عثمان. دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1379. 104. شابک ۹۶۴-۴۳۰-۲۰۰-1