غزوه تبوک

تبوک نام قلعه‌ای در نوار مرزی حجاز و شام بود و بدین سبب آن منطقه با این خوانده می‌شد.

روم شرقی در آن هنگام هم‌مرز با حجاز بود و پیشرفت سریع اسلام را خطرناک می‌دید و سپاه قدرتمندی نزدیک به ۴۰٬۰۰۰ نفر در مرز «حجاز» آماده کرد. محمد از این رویداد باخبر شد و بی‌درنگ فرمان آماده‌باش داد. ۳۰٬۰۰۰ نفر شامل ۱۰٬۰۰۰ سواره و ۲۰٬۰۰۰ پیاده آماده شدند. این لشکر به سبب مشکلات زیادش از جمله وجود قحطی در مدینه، کمبود آذوقه و مسیر طولانی و بادهای سوزان و طوفان‌های کشنده شن و نبود مرکب کافی به «جیش العسرة» (لشکر مشکلات) معروف شد. در آغاز ماه شعبان سال نهم هجرت به سرزمین تبوک رسید.

در این جنگ پیامبر اسلام، علی را در مدینه باقی گذاشت و نگهداری از زنان و خانواده خود را به او سپرد. این تنها غزوه ای بود که علی در آن شرکت نکرد.

منابع

• مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (۱۳۶۷ (چاپ اول)). «تبوک». [[دانشنامه بزرگ اسلامی]]. ۱۴. ایران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۵۷۶۵. شابک ۸-۵۴-۷۰۲۵-۹۶۴.

• تفسیر نمونه، جلد ۸، ص ۲۲۰.