خاندان عثمانی
| دودمان عثمان | |
|---|---|
| کشور | |
| تاریخ بنیانگذاری | ۱۲۹۹ |
| بنیانگذار | عثمان یکم |
| رهبر کنونی | شاهزاده هارون عثمان |
| آخرین حاکم | |
| عنوانها | |
| آداب و رسوم | اسلام سنی |
| عزل |
|
| شاخه(های) فرعی | خانواده عثماناوغلو |
دودمان عثمانی (به ترکی: Osmanlı Hanedanı) متشکل از اعضای خاندان امپراتوری عثمانی (به ترکی عثمانی: خاندان آل عثمان)، که با نام عثمانیها (به ترکی: Osmanlılar) نیز شناخته میشوند، بود. طبق سنت عثمانی، این خانواده از قبیله کایی شاخهای از ترکان اوغوز، تحت رهبری عثمان یکم در شمال غربی آناتولی در ناحیه بیلهجیک، سوگوت، سرچشمه میگرفتند. دودمان عثمانی، که نام خود را از عثمان یکم گرفته بود، از حدود سال ۱۲۹۹ تا ۱۹۲۲ بر امپراتوری عثمانی حکومت کرد.
در بیشتر تاریخ امپراتوری، سلطان حاکم مطلق، رئیس کشور و رئیس دولت بود، اگرچه بخش زیادی از قدرت اغلب به مقامات دیگری مانند وزیر اعظم منتقل میشد. در طول دوره اول (۱۸۷۶-۱۸۷۸) و دوره دوم مشروطه (۱۹۰۸-۱۹۲۰) امپراتوری متأخر، تغییر به سلطنت مشروطه تصویب شد و وزیر اعظم به عنوان رئیس دولت و رئیس مجمع عمومی منتخب، نقش نخستوزیر را بر عهده گرفت.
خانواده سلطنتی بلافاصله پس از جنگ استقلال ترکیه در ۱ نوامبر ۱۹۲۲ از قدرت برکنار و سلطنت منحل شد. جمهوری ترکیه سال بعد اعلام شد. اعضای زنده این دودمان در ابتدا به عنوان اشخاص نامطلوب به تبعید فرستاده شدند، اگرچه به برخی اجازه بازگشت و زندگی به عنوان شهروندان عادی در ترکیه داده شده است. در شکل فعلی خود، این خاندان به عنوان خانواده عثماناوغلو شناخته میشود.



فهرست وارثان از سال ۱۹۲۲
[ویرایش]دودمان عثمانی در سال ۱۹۲۴ از ترکیه اخراج شد و اکثر اعضای آن نام خانوادگی عثماناوغلو را به معنای "پسر عثمان" برگزیدند. اعضای زن این دودمان پس از سال ۱۹۵۱ و اعضای مرد آن پس از سال ۱۹۷۳ اجازه بازگشت یافتند. در زیر فهرستی از افرادی که پس از لغو سلطنت در ۱ نوامبر ۱۹۲۲ وارث تاج و تخت عثمانی بودند، آمده است. این افراد لزوماً هیچ ادعایی برای تاج و تخت نداشتهاند. به عنوان مثال، ارطغرل عثمان گفت: "دموکراسی در ترکیه به خوبی کار میکند."[۱]
| نام | عنوان | نسبت با سلف و سلطان | مدت زمان ریاست خاندان عثمانی |
|---|---|---|---|
| محمد ششم | آخرین سلطان و خلیفه عثمانی (۱۹۱۸–۱۹۲۲)
سی و ششمین رئیس خاندان عثمانی (۱۹۲۲–۱۹۲۶) |
پسر سلطان عبدالمجید اول، نوه سلطان محمود دوم، برادر کوچکتر مراد پنجم، عبدالحمید دوم و محمد پنجم. | ۴ ژوئیه ۱۹۱۸ - ۱۶ مه ۱۹۲۶ (۷ سال، ۳۱۶ روز) |
| عبدالمجید دوم | آخرین خلیفه عثمانی (۱۹۲۲–۱۹۲۴)
سی و هفتمین رئیس خاندان عثمانی پس از مرگ محمد ششم (۱۹۲۶–۱۹۴۴) |
پسر عموی اول محمد ششم پسر سلطان عبدالعزیز. | ۱۶ مه ۱۹۲۶ – ۲۳ اوت ۱۹۴۴ (۱۸ سال، ۹۹ روز) |
| احمد نیهاد | سی و هشتمین رئیس خاندان عثمانی (۱۹۴۴–۱۹۵۴) | پسرعموی درجه یک عبدالمجید دوم، نوه سلطان مراد پنجم، دو بار از نسل او بوده است. | ۲۳ اوت ۱۹۴۴ – ۴ ژوئن ۱۹۵۴ (۹ سال، ۲۸۵ روز) |
| عثمان فؤاد | سی و نهمین رئیس خاندان عثمانی (۱۹۵۴–۱۹۷۳) | برادر ناتنی کوچکتر احمد نهاد، نوه سلطان مراد پنجم. | ۴ ژوئن ۱۹۵۴ – ۱۹ مه ۱۹۷۳ (۱۸ سال، ۳۴۹ روز) |
| محمد عبدالعزیز | چهلمین رئیس خاندان عثمانی (۱۹۷۳–۱۹۷۷) | پسر عموی دوم عثمان فواد، نوه سلطان عبدالعزیز، دو بار برکنار شد. | ۱۹ مه ۱۹۷۳ – ۱۹ ژانویه ۱۹۷۷ (۳ سال، ۲۴۵ روز) |
| علی واصب | چهل و یکمین رئیس خاندان عثمانی (۱۹۷۷–۱۹۸۳) | پسرعموی دوم دو بار از محمد عبدالعزیز، نتیجهی سلطان مراد پنجم، جدا شد. | ۱۹ ژانویه ۱۹۷۷ - ۹ دسامبر ۱۹۸۳ (۶ سال، ۳۲۴ روز) |
| محمد اورخان | چهل و دومین رئیس خاندان عثمانی (۱۹۸۳–۱۹۹۴) | پسرعموی دوم علی واصب، نوه سلطان عبدالحمید دوم، زمانی از او جدا شده بود. | ۹ دسامبر ۱۹۸۳ - ۱۲ مارس ۱۹۹۴ (۱۰ سال، ۹۳ روز) |
| ارطغرل عثمان | چهل و سومین رئیس خاندان عثمانی (۱۹۹۴–۲۰۰۹) | پسرعموی اول محمد اورخان، نوه سلطان عبدالحمید دوم. | ۱۲ مارس ۱۹۹۴ – ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۹ (۱۵ سال، ۱۹۵ روز) |
| بایزید عثمان | چهل و چهارمین رئیس خاندان عثمانی (۲۰۰۹–۲۰۱۷) | پسر عموی دوم ارطغرل عثمان، نوه سلطان محمد پنجم. | ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۹ – ۶ ژانویه ۲۰۱۷ (۷ سال، ۱۰۵ روز) |
| دوندار علی عثمان | چهل و پنجمین رئیس خاندان عثمانی (۲۰۱۷–۲۰۲۱) | پسرعموی دومِ بایزید عثمان، نبیره سلطان عبدالحمید دوم. | ۶ ژانویه ۲۰۱۷ – ۱۸ ژانویه ۲۰۲۱ (۴ سال، ۱۲ روز) |
| هارون عثمان | چهل و ششمین رئیس خاندان عثمانی (۲۰۲۱–تاکنون) | برادر کوچکتر دوندار علی عثمان، نوه سلطان عبدالحمید دوم. | ۱۸ ژانویه ۲۰۲۱–تاکنون (۴ سال، ۲۹۷ روز) |
منابع
[ویرایش]- ↑ "Ertugrul Osman, Link to Ottoman Dynasty, Dies at 97 (Published 2009)" (به انگلیسی). 2009-09-24. Retrieved 2025-10-24.