کردی جنوبی

کردی جنوبی
کردی: کوردی باشووری
زبان بومی در	غرب و مناطق پراکنده در ایران شرق و مرکز عراق مرکز ترکیه
شمار گویشوران	۳,۰۰۰,۰۰۰ در ایران ۲,۰۰۰,۰۰۰ در عراق نامشخص در ترکیه  (۲۰۰۰)
تبار	هندواروپایی هندوایرانی ایرانی ایرانی غربی شمال غربی زبان های کردی کردی جنوبی
سامانه نوشتاری	الفبای کردی (آرامی، لاتین)
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	sdh
گلاتولوگ	sout2640
زبان‌شناسی	58-AAA-c

کردی جنوبی نامی است که برخی زبان‌شناسان غربی در سال‌های اخیر برای اشاره به گروهی از گویش‌ها در غرب ایران انتخاب کرده‌اند. به گفته این زبان‌شناسان، خود گویشوران این گویش‌ها از این نام استفاده نکرده و با آن بیگانه‌اند. گویشوران این دسته از گویش‌ها برای اشاره به گویش خود از «اردلانی»، «گروسی»، کرمانشاهی یا زبان اَرا استفاده می‌کنند یا آن را گویش روستای خود می‌نامند.

در ناحیه کامیاران، سورانی را صرفاً کردی می‌خوانند، اما آنچه را که امروزه برخی از زبان‌شناسان آن را «کردی جنوبی» می‌نامند، به اَرا زوان (زبان اَرا) معروف است. این نام از آنجا انتخاب شده است که در زبان کرمانشاهی/گروسی برای چرا کلمه اَرا استفاده می‌شود، در حالی که در سورانی برای چرا، بؤ می‌گویند.

به گفته زبان‌شناسان غربی، «کردی جنوبی» شاخه‌ای از زبان‌های کردی است که خود لهجه‌های مختلفی را در برمی‌گیرد. اگرچه گاهی برای اشاره به همه این گویش‌ها از عنوان کردی کرماشانی و کردی کلهری نیز استفاده می‌شود. گویشوران این گویش‌ها برای اشاره به سورانی، از واژه کُرسانی (کردستانی) استفاده می‌کنند.. کردی جنوبی در ایران زبان اکثر کردهای استان‌های کرمانشاه، ایلام، شرق کردستان و شمال استان لرستان که کردهای لک ساکن هستند و غرب همدان هست. در عراق نیز کردی جنوبی زبان کردهای ساکن استان های دیاله، واسط و بغداد است.

لهجه‌های اصلی کردی جنوبی شامل کردی کلهری کرمانشاهی، کردی گروسی، کردی لکی و کردی فیلی می‌باشند که در منطقه کردستان به آن‌ها تکلم میکنند.

برخی نظریات پیرامون کردی جنوبی

دیوید نیل مکنزی زبان‌شناس به هنگام پژوهش بر روی گویش‌های مختلف منطقۀ جنوب کردستان ایران، لهجه‌های گوناگون این منطقه همچون «اورامی، کندوله‌ای، کرماشانی و ...» را «پرشمار و جدا از یگدیگر» دانست، اما آن‌ها را زیر نام کلی «لهجه‌های جنوبی کردی» طبقه‌بندی کرد. گ. ب. آکوپف معتقد است که مکنزی به تفاوت میان لهجه، گویش و شیوۀ سخن توجه نمی‌کند و علاوه بر آن نسبت به پژوهش‌های بسیاری که قبل از او توسط زبان‌شناسان و کردشناسانی همچون گ. هورنله، رودیگر و پت دربارۀ «روندهای وحدت زبانی مردم جنوب کردستان» انجام شده بی‌تفاوت بوده‌است. همچنین باید اشاره کرد که مکنزی علیرغم این اظهار نظر دربارۀ جدایی‌های میان گویش‌های جنوب کردستان، آن‌ها را ذیل مفهوم «گویش گورانی» وحدت می‌دهد و گویش‌های جنوبی کردی را به گورانی منسوب می‌کند که در ادبیات نوشتاری کردی گورانی استوار شده‌است.

پ. لرخ با جمع‌بندی دیدگاه‌های پژوهشگران پیش از خود که به پژوهش بر روی گویش‌های منطقۀ جنوب کردستان پرداخته‌اند، یادآور می‌شود که گویش‌های شمالی و جنوبی کردی با یکدیگر تفاوت دارند، و علاوه بر آن هریک در حوزۀ رواج خود به بخش‌های محلی تقسیم شده و لهجه‌هایی را شکل می‌دهند که «بخش‌ها و شاخه‌های آن‌ها خویشاوندی نزدیکی با یکدیگر دارند» و «قبیله‌هایی که به بخش‌ها و شاخه‌های گوناگون یک گویش سخن می‌گویند، به آسانی یکدیگر را می‌فهمند».

لهجه‌ها

لهجه‌های گویش کردی جنوبی عبارتند از

• گروسی–کلیایی: در شرق استان کردستان وکرمانشاه و غرب همدان (در شهرستان های بیجار و قروه و سنقر و کلیایی و اسد آباد) تکلم میشود.
• کلهری: در گیلانغرب، اسلام‌آباد غرب، ایوان
• کرماشانی-قصری: در شهر کرمانشاه و قصر شیرین.
• زنگنه‌ای-سنجابی-خزلی
• دینوری (مایانی): صحنه،‌ دینور، کنگاور، دینور، اسدآباد
• فه‌یلی/پهله‌ای-ایلامی: ایلام و ملکشاهی در ایران و شهرهای بدره، زرباطیه در استان واسط و کردهای بغداد
• کرندی: لهجه شهر کرند و روستای حریر
• لکی: الشتر، نورآباد، هرسین، دلفان، کوهدشت، کلاردشت، قزوین
• شیخ‌بزینی: در هایمانا در نزدیکی آنکارا در ترکیه
• عبدویی-کرونی: روستاهای عبدویی و کرون در استان فارس
• گرمابسردی: دماوند در استان تهران

واج‌شناسی

مقالهٔ اصلی: واج‌شناسی کردی

آواشناسی و واج‌شناسی گویش های کردی از هر گویش به گویش دیگر فرق می‌کند؛ این رویداد بیشتر در گویش‌های کشورهای مختلف دیده می‌شود، ولی درباره‌ی کردی جنوبی صدق نمی‌کند. برای مثال گویشوران کردی جنوبی در عراق که بیشتر در استان های دیاله و واسط زندگی می‌کنند، به‌علت پیوندهای عمیقی که با مردم شهرهای مرزی استان کرمانشاه(کرماشان) و استان ایلام دارند، زبانشان با زبان سایر کردهای حوزه زبانی جنوبی که در ایران زندگی می‌کنند تفاوتی ندارد. پیوندهایی که بین کردهای حوزە زبانی جنوبی ایران و کردهای حوزه زبانی جنوبی عراق وجود دارد بیشتر نسبت‌های خویشاوندی است.

نمادهایی که الفبای آوانگاری بین‌المللی برای نگارش اصوات زبان کردی جنوبی به‌کار می‌رود در مطلب ذیل آمده‌است.

همخوان‌ها

مقالهٔ اصلی: واج‌شناسی کردی § همخوان‌ها

		لبی	لثوی		کامی		نرم‌کامی		ملازی		حلقی	چاکنای‌ای
			ساده	اطباق	ساده	شفوی	ساده	شفوی	ساده	شفوی
خیشومی		m	n		ɲ		ŋ
انسدادی	بی‌واک تنفسی	pʰ	tʰ		t͡ʃʰ		kʰ		qʰ
	بی‌واک غیرتنفسی	p	t		t͡ʃ		k	kʷ	q	qʷ		(ʔ)
	واک‌دار	b	d		d͡ʒ		g	ɡʷ
سایشی	بی‌واک	f	s	sˠ	ʃ		x	xʷ			(ħ)	h
	واک‌دار	v	z	zˠ	ʒ		(ɣ)	(ɣʷ)			(ʕ)
ناسوده			l	ɫ	j	ɥ		w
«ر» گونه			ɾ		r

• در زبان‌های کردی، واج‌های /kʷ/ و /gʷ/ وجود دارند که بازمانده از زبان نیاهندواروپایی هستند.
• /ɲ/ در کردی برابر با گروه‌واژه‌ی «gn» در زبان‌های فرانسوی و ایتالیایی است. این واج در زبان اسپانیایی هم موجود است ولی حرف مشخصی برایش نیست. واج /ɲ/ در یازده تا نوزده کلمه از زبان کردی جنوبی وجود دارد.
• در صورتی که تکیه بر روی همخوان بی‌واک انسدادی باشد، تنفسی می‌شود، در غیر این صورت، غیرتنفسی تلفظ می‌شود.

استثنائات

• اگر /d/ پس از یک واکه بیاید، به‌صورت /ð̞/ تلفظ می‌شود.
• اگر آواهای /k/ و /g/ بعد از واکه‌های /ɨ/، /ɛ/، /iː/، و /eː/ تلفظ بشوند، آوایشان به‌ترتیب به‌صورت‌های /c/ و /ɟ/ در می‌آید.
• /ħ، ɣ، ʕ/ غیربومی هستند و /ħ، ɣ/ به‌ترتیب /h، x/ هم تلفظ می‌شوند. /ʕ/ نیز فقط در وام‌واژه‌های عربی وجود دارد.

واکه‌ها

واکه‌هاس ساده‌ی کوتاه جلویی مرکزی پشتی بسته ɨ ʊ بسته‌میانی o بازمیانی ɛ باز a	واکه‌های مرکب جلویی‌شونده پشتی‌شونده o:j əw ɑ:j ɑ:w ɛj ɛw ɑ:ɥ :ɥɑ u:j ʉ:ɥ ɛɥ در میان نیم‌واکه‌های کردی جنوبی : [ɥ] نیم‌واکه‌ی [:ʉ]؛ [w] نیم‌واکه‌ی [ʊ] و [:u]؛ و [j] نیم‌واکه‌ی [:i] است. البته نیم‌واکه‌ی دیگری به‌شکل‌های [ȷ̈] یا [ɨ̯] در کردی وجود دارد که همانند برابرش در زبان کره‌ای است.
واکه‌های ساده‌ی کشیده جلویی مرکزی پشتی غیرگرد فشرده غیرگرد گردشده بسته iː ʉː uː بسته‌میانی eː øː oː باز ɑː

دیاسپورای کردی جنوبی

در برخی دیگر از نقاط ایران نیز گروه‌های کرد زبانی وجود دارند که به لهجه های کردی جنوبی سخن می‌گویند. برای نمونه می‌توان به کردهای عبدویی، دوانی و شبانکاره در استان فارس اشاره کرد. علاوه بر این در مازندران، قزوین، دماوند، قم و کرمان نیز گویشوران کردی جنوبی زندگی می‌کنند. برخی از این کردها حتی دارای لهجه ویژهٔ خود هستند. به‌عنوان مثال، کردهای فارس به لهجه‌هایی همچون کرونی، دوانی و عبدویی سخن می‌گویند که همگی جزوی از لهجه‌های کردی جنوبی هستند.

ارتباط با گویش‌های زبان لری

زبان لری خود زبانی از گویش‌های ایرانی جنوب غربی است. این زبان خود به سه دسته لری شمالی و بختیاری و جنوبی تقسیم می‌شود. ویژگی‌های زبان لری نشان می‌دهد هر چه از سوی میانه زاگرس به جنوب و کناره‌های خلیج فارس حرکت کنیم گویشوران لر به زبان فارسی بیشتر نزدیک می‌شوند و هر چه به سمت زاگرس میانی و شمالی و به‌طور خاص مناطق کرد زبان حرکت کنیم واژه‌ها و شباهت‌های واجی بیشتری میان گویش‌وران لر و گویش‌وران کرد خواهیم داشت و لری خرم‌آبادی نمونه‌ای از نزدیکترین گویش‌های لری به زبان کردی است که زبانشناسانی همانند معین و دهخدا آن را گویشی از زبان کردی معرفی کرده‌اند. این گویش با کردی به عنوان همسایگان قدیمی در عین تفاوت دارای قرابتهای زبانی بسیاری است. ۷۸درصد واژگان میان لری خرم‌آبادی و لکی مشترک هستند. .

پرویز ناتل خانلری دسته‌بندی متفاوتی را دربارهٔ گویش‌های کردی ارائه می‌دهد. نام کردی عاده به زبان مردمی اطلاق می‌شود که در سرزمین کوهستانی واقع در مغرب فلات ایران زندگی می‌کنند. زبان یا گویش کردی همه این نواحی یکسان نیست. اما زبانی که کردی خوانده می‌شود شامل گویش‌های متعددی است که هنوز با همه مطالعاتی که انجام گرفته دربارهٔ ساختمان و روابط آن‌ها با یکدیگر تحقیق دقیق و قطعی به عمل نیامده‌است. بر حسب عادت این گویش‌ها را به دو گروه اصلی تقسیم می‌کنند: یکی کرمانجی که خود به دو شعبه تقسیم می‌شود: شعبه شرقی یا سورانی در اربیل، سلیمانیه، سنندج و مهاباد.

سامانه نوشتاری

همچنین ببینید: الفبای کردی

کردی جنوبی را با سایر الفباهایی که برای نوشتار کردی به‌کار می‌روند می‌توان نوشت. البته در کردی جنوبی واج‌های دیگری وجود دارند که در سایر دسته‌بندی‌های زبان کردی یافت نمی‌شوند. کردی جنوبی را اغلب با سه الفبای زیر می‌نویسند:

آوا	لاتین بین‌المللی	لاتین یه‌کگرتوو	آرامی
[a]	—	—	ه
[ɑː]	A a	A a	ا
[b]	B b	B b	ب
[d]	D d	D d	د
[dʒ]	C c	J j	ج
[ɛ]	E e	E e	ه
[eː]	Ê ê	É é	ێ
[f]	F f	F f	ف
[g]	G g	G g	گ
[h]	H h	H h	ه
[ɥ]	Ü ü	Ù ù	ۊ
[ɨ]	I i	I i	ی
[iː]	Î î	Í í	ی
[j]	Y y	Y y	ی
[k]	K k	K k	ک
[l]	L l	L l	ل
[ɫ]	Ł ł	ll	ڵ
[m]	M m	M m	م
[n]	N n	N n	ن
[ɲ]	N n	N n	ن
[ŋ]	Ň ň	ng	نگ
[o]	—	—	—
[oː]	O o	O o	ۆ‎
[øː]	—	—	—
[p]	P p	P p	پ
[q]	Q q	Q q	ق
[ɾ]	R r	R r	ر
[r]	Ř ř	rr	ڕ‎
[s]	S s	S s	س
[ʃ]	Ş ş	sh	ش
[t]	T t	T t	ت
[tʃ]	Ç ç	C c	چ
[ʊ]	U u	U u	و
[uː]	Û û	Ú ú	وو
[ʉː]	Ü ü	Ù ù	ۊ
[v]	V v	V v	ڤ
[w]	W w	W w	و
[x]	X x	X x	خ
[z]	Z z	Z z	ز
[ʒ]	J j	jh	ژ

مقایسۀ پنج گویش دیگر زبان کردی با کردی کرماشانی

	کردی سورانی	کردی کرمانجی		کردی زازاکی	کردی هورامی
	من، ئه‌من	ئه‌ز(فاعلی)، من(مفعولی)		ئه‌ز(فاعلی)، من(مفعولی)	ئه‌من، من
	تۆ، ئه‌تۆ، ئه‌تو	تو، ته		ت، تۆ	تۆ، ئه‌تۆ، تو
	من/ئه‌من ئه‌که‌م/ده‌که‌م	ئه‌ز دکم		ئه‌ز که‌نا	ئه‌من/من که‌روو/مه‌که‌روو
	من/ئه‌من ئه‌چم/ده‌چم	ئه‌ز دچم		ئه‌ز شه‌نا	ئه‌من، من لوو/مه‌لوو
	زۆر، فره	پڕ، زاف		زاف	زۆر/فرا
	وت	گۆت، *بێت		ڤات	ڤات/وات
	ئێستا، هه‌نووکه	نها، نکا		نکا	ئیسه
	هات-	هات-		ئامه-	ئامه-
	ده‌نگ، بانگ	ده‌نگ		ڤه‌نگ	ده‌نگ
	گه‌وره	گر، مه‌زن		گرس	گه‌وره
	با	با		ڤا	ڤا/وا
	باران، وه‌رشت	باران		ڤاران	واران
	خراپ	خراو		خراب، خراڤ	خراب

جستارهای وابسته

• کلهری
• کردی ایلامی
• کردی لکی
• کردی کرماشانی
• سنجابی
• گورانی
• ملکشاهی
• ادبیات کردی کلهری
• ادبیات گورانی

پیوند به بیرون

• فرهنگستان زبان کردی
• ئایگاه اینترنتی فرهنگی ادبی ژیارکورد(به زبان کردی جنوبی)
• ویکی‌پدیای کردی جنوبی