زبان شَبَکی، زبانی از خانوادهٔ شمالغربی ایرانی و از شاخهٔ زبانهای زازا-گورانی است. مردمان شَبَک در شمال عراق، در پیرامون شهر موصل بدین زبان سخن میگویند. برپایهٔ برآوردهای صورتگرفته در سال ۱۹۸۹ میلادی، شمار گویشوران زبان شَبَکی نزدیک به ۱۰هزار تا ۲۰هزار نفر تخمین زده شدهاست.