زبان خاندیشی
| خاندیشی | |
|---|---|
| زبان بومی در | هندوستان |
| منطقه | مهاراشترا، گجرات، مادیا پرادش |
شمار گویشوران | ۲.۴ میلیون (بدون تاریخ)[۱] |
هندواروپایی
| |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | Either: khn – Khandeshi ahr – Ahirani |
زبان خاندیشی (به دیواناگری: ख़ानदेशी) شامل مجموعه‌ای از گویش‌ها و از تبار زبان‌های هندوآریایی است. این گویش‌ها در فاصلهٔ دو زبان بهیلی و مراتی پگسترده‌شده‌اند. اهیرانی (به دیواناگری: अहिराणी) شایع‌ترین گویش این زبان است که در مهاراشترای هند گویشورانی دارد.
پانویس[ویرایش]
- ↑ Khandeshi منبع در اتنولوگ (16th ed., 2009)
Ahirani منبع در اتنولوگ (16th ed., 2009) - ↑ Ernst Kausen, 2006. Die Klassifikation der indogermanischen Sprachen (Microsoft Word, 133 KB)
منابع[ویرایش]
Wikipedia contributors, "Khandeshi languages," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Khandeshi_languages&oldid=519339520 (accessed November 2, 2012).
| زبان‌های رسمی |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| زبان‌های غیررسمی عمده |
| ||||||
