پرش به محتوا

همخوان کامی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
واجگاه (کارا و ناکارا): ۱. برون‌لبی، ۲. درون‌لبی، ۳. دندانی، ۴. لثه ای، ۵. پس‌لثه ای، ۶. پیش‌کامی، ۷. کامی، ۸. نرمکامی، ۹. ملازی(زبانکی)، ۱۰. حلقی، ۱۱. چاکنایی، ۱۲. برون‌چاکنایی، ۱۳. ریشه‌ای، ۱۴. پس‌پسینی، ۱۵. پیش‌پسینی، ۱۶. تیغه‌ای، ۱۷. نوکی و ۱۸. زیرنوکی

همخوان کامی[۱] یا همخوان سخت‌کامی[۲] (به انگلیسی: palatal consonant) همخوانی است که از برخورد زبان با سخت‌کام تولید می‌شود. اگر نوک زبان هنگام تولید این همخوانها در حالت برگشته باشد همخوان تولید شده را همخوان برگشتی می‌گویند.

منابع

[ویرایش]
  1. حق‌شناس، علی‌محمد (۱۳۸۲). آواشناسی (فونتیک). نشر آگه. ص. ۱۷۲. شابک ۹۶۴۳۲۹۰۵۶۵.
  2. مدرسی قوامی، گلناز (۱۳۹۶). راهنمای آوانویسی و واج‌نویسی زبان فارسی. انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی. ص. ۷۲. شابک ۹۷۸۹۶۴۲۱۷۲۸۴۹.