زبان بهیلی
| بهیلی | |
|---|---|
| भीली | |
| زبان بومی در: | هندوستان |
| منطقه | مادایا پرادش، گجرات، راجستان، مهاراشترا |
تعداد گویشوران | ۱.۵ میلیون (بدون تاریخ)[۱] |
|
Indo-European
| |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۶۳۹-۳ |
در زمان‌های گوناگون: bhb – Bhili (Bhagoria, Bhilboli, Patelia) gas – Adiwasi Garasia gra – Rajput Garasia (Dungri) |
زبان بهیلی یکی از زبان‌های هندوآریایی وابسته به شاخهٔ باختری آن است که در غرب مرکزی هند و نیز در بخش احمدآباد در شرق این کشور گویشورانی دارد. این زبان از شاخهٔ زبان‌های بهیل است و با زبان‌های گجراتی و راجستانی در پیونداست. برای نگارش آن از گونه‌ای از خط دیواناگری بهره‌می‌برند.
منابع[ویرایش]
Wikipedia contributors، "Bhili language،" Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bhili_language&oldid=509195871 (accessed October 27، 2012).
| زبان‌های رسمی |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| زبان‌های غیررسمی عمده |
| ||||||
