کردی گروسی

محدوده‌هایی که بنا بر اطلاعات سازمان سیا در آن‌ها زبان کردی به عنوان زبان مادری سخن گفته می‌شود.

گَروسی (به کردی: گه‌ڕووسی) یکی از لهجه‌های زبان کردی و گویش کردی جنوبی است که در شهر بیجار گروس و روستاهای اطرافش با آن سخن می‌گویند.^[۱]^[۲]^[۳]^[۴]^[۵]^[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

ن ب و گویش‌ها و لهجه‌های زبان‌های کردی‌تبار
کردی شمالی (کرمانجی)	بوتانی (سَرحَدی «سَرحَدکی» لاچینی تُوری خَرزی سِلیوانی «فارقینی» قَرَژداخی آمَدی) بادینانی (حَکاری «شَمذینانی» سورچی شِنگالی «سَنجاری» هَرکی شِکاکی بایزیدی جودیکانی) کورمانجی روژاوا (دیرسِمی «دیرسِمکی» شادِلی شینَمِلی کورمانجکی رَشُویی «رَشوانی» شیخ‌بِزِنی «شیخ‌بِزِنکی» اورفی «رِحایی» عَفرینکی) کورمانجی خراسان و دیلمان (عمارلویی «آمَرانلویی» قُوچانی بجنوردی جان‌بَگی «آمَرانلویی» عبدویی «آبدویی») کورمانجی آناتولی
کردی مرکزی (سورانی)	مُوکریانی بوکانی اربیلی خُوشناوی پِشدَری بابانی «سلیمانیه‌ای» گرمیانی «کرکوکی» وارماوایی جافی سُورانی یهودی اردلانی «سنندجی»
کردی جنوبی	کلیایی گروسی زنگنه‌ای سنجابی کرماشانی دالاهویی کلهری فیلی لکی کردی بغدادی کرندی دوانی کرونی

ن ب و زبان‌های کردی
حروف‌چینی دستور زبان ادبیات واج‌شناسی و آواشناسی
گویش‌های شمالی	شمال‌غربی، جنوب‌غربی، سرحد، جنوبی، بادینی، آناتولیایی
گویش‌های مرکزی	اربیلی، مکریانی، بابانی، گرمیانی، اردلانی، جافی
گویش‌های جنوبی	کرمانشاهی، قصری، فیلی، ملکشاهی، سنجابی، لکی، کلهری، کلیایی، گروسی، زنگنه‌ای، کرندی
گویش‌های زازاکی	شمالی، جنوبی، سیورکی، کری، هازو، متکی، دومبولی، زازاکی مرکزی، زازاکی شرقی، درسیمی
گویش‌های گورانی	باجلانی، هورامی، سرلی، شبکی
سامانه‌های نوشتاری	عربی (سورانی)، لاتین (هوار)، یکگیرتو (لاتین)، سیریلیک (پیشین)، ارمنی (پیشین)