زبان ترکی خراسانی
زبان ترکی خراسانی | |
---|---|
زبان بومی در | ایران |
منطقه | خراسان، گلستان، سمنان |
شمار گویشوران | ۱٬۰۰۰٬۰۰۰ (تخمین)[۱] (بدون تاریخ) |
زبانهای ترکی
| |
کدهای زبان | |
ایزو ۲–۶۳۹ | tut |
ایزو ۳–۶۳۹ | kmz |

زبان ترکی خراسانی زبانی از شاخه اوغوز شرقی خانواده زبانهای ترکی است که ترکهای خراسان بدان سخن میگویند. این زبان در برخی مناطق استانهای خراسان شمالی، خراسان رضوی و شمال استان سمنان (نردین، نام نیک و مناطق اطراف) وگلستان صحبت میشود.
پیشینه[ویرایش]
درباره حضور اقوام ترک در خراسان اقوال مختلفی وجود دارد. ایوانوف ترک های خراسان را بازمانده مهاجمان ترکی دانسته که در قرن سوم از ترکستان به خراسان حمله کردند. فرای و صاییلی تاریخ حضور ترکان در خراسان و ماوراء النهر را به قبل از ورود اسلام به ایران نسبت داده اند. در منابع جغرافیایی قرون اولیه هجری نیز درباره حضور ترکان خلج در مناطقی از خراسان بزرگ مطالبی آمده است. به نظر یوهانسون قسمت اعظم ترک های ایران از اخلاف سلجوقیان اند. سلجوقیان از قبایل اغوز بودند و ترک های خراسان در اصل بازمانده دسته ای از این ترکان اغوز محسوب می شوند[۲]
محدوده جغرافیایی[ویرایش]
از مهمترین شهرهای ترکزبان خراسان میتوان به شهرستان درگز در خراسان رضوی و شهرستان بجنورد در خراسان شمالی اشاره کرد. ترکی خراسانی زبان غالب در شهرستان درگز، شهرستان جوین، شهرستان جغتای، شهرستان خوشاب، شهرستان کلات، شهرستان قوچان و بخش سرولایت شهرستان نیشابور از استان خراسان رضوی و بخش بام و صفیآباد شهرستان اسفراین، شهرستان شیروان، فاروج، اسفراین، آشخانه، رازوجرگلان از استان خراسان شمالی است. این زبان همچنین در بجنورد و شیروان بیشترین گویشوران را دارد. این زبان در شمال استان سمنان منطقه کالپوش و نردین و باغچه و سوداغلان و نام نیک و .... بیشترین گویشوران دارد که قدیمیترین این گویشها مربوط به نردین میباشد. همچنین در فاروج، مانه و سملقان از استان خراسان شمالی و شهرستان فیروزه، نیشابور از استان خراسان رضوی دارای گویشوران زیادی است.و همچنین در شهرهای گرگان، گنبد کاووس، بندرترکمن، رامیان، مینودشت، آزادشهر و دیگر مناطق استان گلستان بیشترین گویشوران و همچنین شهرهای نکا و ساری و بهشهر گویشورانی را دارد[۳][۴]
خطر انقراض[ویرایش]
سازمان یونسکو از زبانهای در معرض خطر جهان یا منسوخ شده، اطلسی تهیه کردهاست که به صورت آنلاین و به کمک نقشههای گوگل قابل مشاهده است. در این لیست، برای کشور ایران ۲۵ زبان در معرض خطر نشان داده شدهاست که ترکی خراسانی یکی از این زبانها است و با عنوان زبان آسیبپذیر (Vulnerable) از آن یاد شدهاست.[۵][۶]
لهجهها[ویرایش]
از دیدگاه پروفسور گرنوت ویندفور آمریکایی، ترکی خراسانی به شش گویش تقسیم می گردد:
۱-گویش درگزی در شمال خراسان
۲- گویش بجنوردی در شمال غربی خراسان
۳- گویش گوجگی مشهد در شمال شرقی خراسان
۴- گویش جوین سبزوار(ترکی جنوب خراسان): این گویش به لحاظ زبانی حد فاصل گویش آذری و ترکمنی است، اما گویش هیچ یک از آن دو محسوب نمی شود.
۵- گویش خرو علیا نیشابور(ترکی جنوب شرقی خراسان)
۶- گویش لنگر در دره مانه و سملقان[۷]
علاوه بر این در دسته بندی دیگر، طبق نظر پروفسور گرهارد دورفر سرپرست گروه ترکشناسی دانشگاه گوتینگن آلمان، ترکی خراسانی به ۳ لهجه منطقهای تقسیم میشود:[۸]
- ۱. لهجه غربی: درگز، بجنورد و روستاهای تابعه
- ۲. لهجه شرقی:کلات، شیروان، فاروج، قوچان و روستاهای تابعه
- ۳. لهجه جنوبی: نیشابور،خرو علیا و سرولایت و روستاهای تابعه
ردهبندی[ویرایش]
ترکی خراسانی به خانواده زبانهای اوغوز تعلق دارد. این گروه همچنین زبانهای ترکی آذربایجانی، ترکی استانبولی، زبان گاگاوز، زبان ترکمنی، زبان سالار و زبان قشقایی را دربر میگیرد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
![]() |
پروژهٔ ویکیپدیا زبان ترکی خراسانی آزمایشی در ویکیمدیا انکوباتور موجود است. |
- ↑ Boeschoten, H (1998). "The speakers of Turkic languages". In L. Johanson and É. Á. Csató (eds) (ed.). The Turkic languages. لندن: Routledge. ISBN 978-0-415-41261-2.
{{cite book}}
:|editor=
has generic name (help) - ↑ نجفیان، آرزو. زبان ها و گویش های خراسان، انتشارات کتابخانه دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۱
- ↑ "شاهرگ (قوچان)". ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد. 2019-05-22.
- ↑ خسروی، محمد رضا، کلات نادری، انتشارات آستان قدس رضوی، 1367
- ↑ http://www.unesco.org/languages-atlas/
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_endangered_languages_in_Asia#Iran
- ↑ نجفیان، آرزو. زبان ها و گویش های خراسان، انتشارات کتابخانه دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۱
- ↑ [فصل ۲ از بخش دوم کتاب "آشنایی با زبان ترکی خراسانی" تألیف جلال قلیزاده مزرجی]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Khorasani Turkic language». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۴ مرداد ۱۳۸۹.