جداسازی جنسیتی
جدایی جنسیتی یا جداسازی جنسی[۱] جداسازی افراد بر مبنای جنسیت آن‌هاست. حمام‌های عمومی، استخرها، خوابگاه‌ها، رختکن‌ها، اتوبوس‌ها، وسایل نقلیهٔ عمومی و زندان‌ها اغلب از نظر جنسیتی جداسازی می‌شوند.
عقاید فرهنگی و دینی[ویرایش]
در یهودیت[ویرایش]
در کنیسه‌ها، بخش مردان و زنان با پرده‌ای به نام مهیتزا جدا می‌شود.
همچنین یهودیان ارتدوکس معتقدند که زنان باید لباس‌های کاملاً پوشیده به تن داشته باشند و در اماکن عمومی، جدا از مردان بنشینند یا بایستند.[۲]
در اسلام[ویرایش]
در اسلام، تنها بودن زن و مردی که خویشاوندی نزدیک با هم ندارند (محرم هم شناخته نمی‌شوند)، ممنوع است؛ اما ارتباط زن و مرد مطلقاً ممنوع نشده است. در قرآن، سخن گفتن موسی با دختران شعیب[۳] و سلیمان با بلقیس ملکه سبا[۴]؛ نمونه‌هایی از این ارتباط به شمار می‌رود. در سنت، نیز نمونه‌هایی از ارتباط زن و مرد دیده می‌شود؛ خدیجه دختر خویلد پیش از ازدواج با محمد، مال‌التجاره‌ای را در اختیار او قرار داد و او را برای یک سفر تجاری به شام فرستاد. با این حال در قرآن و حدیث، شواهدی از جدایی جنسیتی موجود است؛ قرآن و سنت محدودیت‌هایی را برای ارتباط زنان و مردان در نظر گرفته‌اند. از جمله این محدودیت‌ها، حجاب برای زنان است؛ که برخی آن را پوشانیدن تمام بدن زن و برخی آن را پوشانیدن بدن زن به جز چهره و کف دست دانسته‌اند. همچنین نظر به نامحرم، در برخی روایات زنای چشم نامیده شده‌است.[۵]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «جداسازی جنسی» [مطالعات زنان] هم‌ارزِ «sex segregation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حداد عادل، «فارسی»، در دفتر سیزدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ جداسازی جنسی)
- ↑ دیوان عالی اسرائیل: جدایی زن و مرد در اتوبوس‌ها غیرقانونی است، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ قرآن ۲۸:۲۳
- ↑ قرآن ۲۷:۴۲
- ↑ مسند امام احمد بن حنبل، حدیث ۲۱۰۳۴ رواه ابن مسعود
