سلژیلین
| |
|---|---|
| |
| سامانه‌شناسی نام (آیوپاک) | |
| (R)-N-methyl-N-(1-phenylpropan-2-yl)prop-1-yn-3-amine | |
| داده‌های بالینی | |
| نام تجاری | Eldepryl |
| AHFS/دانشنامه دراگز | monograph |
| مدلاین پلاس | a697046 |
| رده بارداری | C (US) |
| تجویز | Oral, transdermal, buccal |
| داده‌های فارماکوکینتیکی | |
| فراهمی زیستی | 4.4% (oral, fasted), 20% (oral, after food), 18% (patch) |
| پیوند پروتئینی | 90% |
| متابولیسم | liver |
| نیمه‌عمر | 1.5 hours (oral, single dose), 9 hours (oral, chronic) |
| دفع | urine |
| شناسه | |
| شماره سی‌ای‌اس | 14611-51-9  [14611-52-0] (HCl)
|
| کد ATC | N04BD01 QN06AX90 |
| پاب‌کم | CID 26757 |
| بانک‌دارو | DB01037 |
| کم‌اسپایدر | 24930
|
| UNII | 2K1V7GP655
|
| KEGG | D03731
|
| ChEBI | CHEBI:9086
|
| ChEMBL | CHEMBL972
|
| داده‌های شیمی | |
| فرمول | C13H17N |
| وزن مولکولی | 187.281 g/mol |
| SMILES | eMolecules & PubChem |
| |
 (what is this?) (verify) | |
سلژیلین (به انگلیسی: Selegiline)
رده درمانی: مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOI)
اشکال دارویی: قرص
محتویات
موارد مصرف[ویرایش]
پارکینسون[ویرایش]
سلژیلین جهت کنترل بیماری پارکینسون به تنهایی و یا همراه با دیگر داروهای ضد پارکینسون مورد استفاده قرار می‌گیرد، [۱]
افسردگی[ویرایش]
فرم پچ ترنس‌درمال این دارو جهت درمان افسردگی اساسی توسط آژانس غذا و دارو آمریکا تأیید شده‌است.[۲][۳]
اسکیزوفرنی[ویرایش]
سلژیلین می‌تواند به عنوان یک مکمل در کنار داروهای ضدروانپرشی، برای درمان علائم منفی اسکیزوفرنی اثربخش باشد. [۴]
مکانیسم اثر[ویرایش]
سلژیلین با مهار آنزیم مونو آمین اکسیداز در مغز موجب مهار تجزیه دوپامین، سروتونین، نور اپی نفرین و سایر مونوامینها می‌شود. مهارکننده‌های مونوآمینو اکسیداز که در درمان پارکینسون بکار می‌روند مانند سلژیلین برای MAO-B اختصاصی هستند که برای ۸۰% فعالیت MAO در گانگلیون پایه محسوب می‌شود هرچند در دوزهای بالاتر MAO-A را نیز مهار میکنند.
یکی از متابولیت‌های سلژیلین انانتیومر چپ‌گرد مت‌آمفتامین است و ممکن است تست اعتیاد به شیشه را مثبت کاذب نشان دهد.[۵]
عوارض جانبی[ویرایش]
تداخلات داروئی و غذائی[ویرایش]
این داروها اصولاً به علت خطر تداخل با سایر داروها و غذاها مانند پنیر پرعارضه اند، هرچند بروز چنین عوارضی در دوز مشخص (کم‌تر از 10 میلی‌گرم و یا فرم پچ ترنس درمال) از سلژیلین نادر است ولی با افزایش دوز دارو، سلژیلین مانند تمام آنزیم مونو آمین اکسیداز با غذاهای حاوی تیرامین مانند پنیر، کالباس، سوسیس، کنسرو ماهی، لوبیا، انگور، موز، نوشابه‌های حاوی کولا، کاکائو و آبجو تداخل خواهد داشت.[۳]
سلژیلین با اکثر داروهای سروتونرژیک مانند داروهای مهارکننده اختصاصی سروتونین، ضد افسردگی‌های سه‌حلقه‌ای و دکسترومتورفان (داروهای ضدسرفه)، ترامادول و متادون تداخل دارد و ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونین شود.[۶][۷]
سایر عوارض[ویرایش]
سرگیجه، خشکی دهان، دردهای عضلانی، تهوع واستفراغ، درد قفسه سینه.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Selegiline oral label. Updated Dec 31, 2008
- ↑ Emsam label Last revised Sept 2014. Index page at FDA
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Citrome L, Goldberg JF, Portland KB (Nov 2013). "Placing transdermal selegiline for major depressive disorder into clinical context: number needed to treat, number needed to harm, and likelihood to be helped or harmed". J Affect Disord. 151 (2): 409–17. doi:10.1016/j.jad.2013.06.027. PMID 23890583.
- ↑ Amiri, Afshar; et al. (2008). "Efficacy of selegiline add on therapy to risperidone in the treatment of the negative symptoms of schizophrenia: a double‐blind randomized placebo‐controlled study". Human Psychopharmacology: Clinical and Experimental. 23 (2): 79–86. doi:10.1002/hup.902.
- ↑ Romberg, R. W.; Needleman, S. B.; Snyder, J. J.; Greedan, A. (1995-11-01). "Methamphetamine and amphetamine derived from the metabolism of selegiline". Journal of Forensic Sciences. 40 (6): 1100–1102. ISSN 0022-1198. PMID 8522918.
- ↑ Csoti, Ilona; Storch, Alexander; Müller, Walter; Jost, Wolfgang H. (2012). "Drug interactions with selegiline versus rasagiline". Basal Ganglia. Monoamine oxidase B Inhibitors. 2 (4, Supplement): S27–S31. doi:10.1016/j.baga.2012.06.003.
- ↑ Gillman, P. K. (2005). "Monoamine oxidase inhibitors, opioid analgesics and serotonin toxicity". British Journal of Anaesthesia. 95 (4): 434–441. doi:10.1093/bja/aei210. ISSN 0007-0912. PMID 16051647.
- فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
