سلژیلین
| |
|---|---|
| |
| سامانه‌شناسی نام (آیوپاک) | |
| (R)-N-methyl-N-(1-phenylpropan-2-yl)prop-1-yn-3-amine | |
| داده‌های بالینی | |
| نام تجاری | Eldepryl |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| مدلاین پلاس | a697046 |
| رده بارداری | C (US) |
| تجویز | Oral, transdermal, buccal |
| داده‌های فارماکوکینتیکی | |
| فراهمی زیستی | 4.4% (oral, fasted), 20% (oral, after food), 18% (patch) |
| پیوند پروتئینی | 90% |
| متابولیسم | liver |
| نیمه‌عمر | 1.5 hours (oral, single dose), 9 hours (oral, chronic) |
| دفع | urine |
| شناسه | |
| شماره سی‌ای‌اس | 14611-51-9  [14611-52-0] (HCl)
|
| کد ATC | N04BD01 QN06AX90 |
| پاب‌کم | CID 26757 |
| بانک‌دارو | DB01037 |
| کم‌اسپایدر | 24930
|
| UNII | 2K1V7GP655
|
| KEGG | D03731
|
| ChEBI | CHEBI:9086
|
| ChEMBL | CHEMBL972
|
| داده‌های شیمی | |
| فرمول | C13H17N |
| وزن مولکولی | 187.281 g/mol |
| SMILES | eMolecules & PubChem |
| |
 (what is this?) (verify) | |
سلژیلین (به انگلیسی: Selegiline)
رده درمانی: مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOI)
اشکال دارویی: قرص
محتویات
موارد مصرف[ویرایش]
پارکینسون[ویرایش]
سلژیلین جهت کنترل بیماری پارکینسون به تنهایی و یا همراه با دیگر داروهای ضد پارکینسون مورد استفاده قرار می‌گیرد، [۱]
افسردگی[ویرایش]
فرم پچ ترنس‌درمال این دارو جهت درمان افسردگی اساسی توسط آژانس غذا و دارو آمریکا تأیید شده است.[۲][۳]
اسکیزوفرنی[ویرایش]
سلژیلین می تواند به عنوان یک مکمل در کنار داروهای ضدروانپرشی، برای درمان علائم منفی اسکیزوفرنی اثربخش باشد. [۴]
مکانیسم اثر[ویرایش]
سلژیلین با مهار آنزیم مونو آمین اکسیداز در مغز موجب مهار تجزیه دوپامین، سروتونین، نور اپی نفرین و سایر مونوامینها میشود. مهارکننده های مونوآمینو اکسیداز که در درمان پارکینسون بکار می روند مانند سلژیلین برای MAO-B اختصاصی هستند که برای ۸۰% فعالیت MAO در گانگلیون پایه محسوب میشود هرچند در دوزهای بالاتر MAO-A را نیز مهار میکنند.
یکی از متابولیت‌های سلژیلین انانتیومر چپ‌گرد مت‌آمفتامین است و ممکن است تست اعتیاد به شیشه را مثبت کاذب نشان دهد.[۵]
عوارض جانبی[ویرایش]
تداخلات داروئی و غذائی[ویرایش]
این داروها اصولاً به علت خطر تداخل با سایر داروها و غذاها مانند پنیر پرعارضه اند، هرچند بروز چنین عوارضی در دوز مشخص (کم‌تر از 10 میلی‌گرم و یا فرم پچ ترنس درمال) از سلژیلین نادر است ولی با افزایش دوز دارو، سلژیلین مانند تمام آنزیم مونو آمین اکسیداز با غذا‌های حاوی تیرامین مانند پنیر، کالباس، سوسیس ، کنسرو ماهی، لوبیا، انگور، موز، نوشابه های حاوی کولا، کاکائو و آبجو تداخل خواهد داشت.[۳]
سلژیلین با اکثر داروهای سروتونرژیک مانند داروهای مهارکننده اختصاصی سروتونین، ضد افسردگی‌های سه‌حلقه‌ای و دکسترومتورفان (داروهای ضدسرفه)، ترامادول و متادون تداخل دارد و ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونین شود.[۶][۷]
سایر عوارض[ویرایش]
سرگیجه، خشکی دهان، دردهای عضلانی ، تهوع واستفراغ ، درد قفسه سینه.
جستارهای وابسته[ویرایش]
مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز
منابع[ویرایش]
- ↑ Selegiline oral label. Updated Dec 31, 2008
- ↑ Emsam label Last revised Sept 2014. Index page at FDA
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Citrome L, Goldberg JF, Portland KB (Nov 2013). "Placing transdermal selegiline for major depressive disorder into clinical context: number needed to treat, number needed to harm, and likelihood to be helped or harmed". J Affect Disord. 151 (2): 409–17. doi:10.1016/j.jad.2013.06.027. PMID 23890583.
- ↑ Amiri, Afshar; et al. (2008). "Efficacy of selegiline add on therapy to risperidone in the treatment of the negative symptoms of schizophrenia: a double‐blind randomized placebo‐controlled study". Human Psychopharmacology: Clinical and Experimental. 23 (2): 79–86. doi:10.1002/hup.902.
- ↑ Romberg, R. W.; Needleman, S. B.; Snyder, J. J.; Greedan, A. (1995-11-01). "Methamphetamine and amphetamine derived from the metabolism of selegiline". Journal of Forensic Sciences. 40 (6): 1100–1102. ISSN 0022-1198. PMID 8522918.
- ↑ Csoti, Ilona; Storch, Alexander; Müller, Walter; Jost, Wolfgang H. (2012). "Drug interactions with selegiline versus rasagiline". Basal Ganglia. Monoamine oxidase B Inhibitors. 2 (4, Supplement): S27–S31. doi:10.1016/j.baga.2012.06.003.
- ↑ Gillman, P. K. (2005). "Monoamine oxidase inhibitors, opioid analgesics and serotonin toxicity". British Journal of Anaesthesia. 95 (4): 434–441. doi:10.1093/bja/aei210. ISSN 0007-0912. PMID 16051647.
- فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷
