سرترالین

سرترالین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(1S,4S)-4-(3,4-dichlorophenyl)-N-methyl-1,2,3,4-tetrahydronaphthalen-1-amine
داده‌های بالینی
نام تجاری	Zoloft, Asentra, Lustral, Daxid, Altruline, Besitran, Deprax, Elrval, Emergen, Gladem, Implicane, Sedoran, Sealdin, SerivoLowfin, Stimuloton, Tresleen
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a697048
رده بارداری	C
تجویز	Oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	۴۴٪
پیوند پروتئینی	۹۸٫۵٪
متابولیسم	کبد (N-demethylation mainly by CYP2B6)
نیمه‌عمر	Approximately 26 hours
دفع	Renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	79617-96-2 Y
کد ATC	N06AB06
پاب‌کم	CID 68617
بانک‌دارو	DB01104
کم‌اسپایدر	61881 Y
UNII	QUC7NX6WMB Y
KEGG	D02360 Y
ChEBI	CHEBI:۹۱۲۳ Y
ChEMBL	CHEMBL809 Y
داده‌های شیمی
فرمول	C17H17Cl2N۱
وزن مولکولی	306.229 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI InChI=1S/C17H17Cl2N/c1-20-17-9-7-12(13-4-2-3-5-14(13)17)11-6-8-15(18)16(19)10-11/h2-6,8,10,12,17,20H,7,9H2,1H3/t12-,17-/m0/s1 Y Key:VGKDLMBJGBXTGI-SJCJKPOMSA-N Y
Y(what is this?)  (verify)

سرترالین (به انگلیسی: Sertraline) (با نام‌های تجاری زُلُفْت و آسِنْتْرا) یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، اختلال ناخوشی پیشاقاعدگی و اختلال استرس پس از سانحه پذیرفته شده‌است.

سرترالین در سال ۲۰۰۷ با تجویز در نزدیک به ۳۰ میلیون نسخه پرمصرف‌ترین داروی ضدافسردگی و نهمین داروی پرمصرف در ایالات متحده بوده است.

مکانیسم اثر

سرترالین از طریق جلوگیری از جذب مجدد سروتونین توسط گیرنده‌های عصبی پس سیناپسی و بالابردن غلظت سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی است. سرترالین هم‌چنین به میزان کمی از جذب مجدد دوپامین جلوگیری می‌کند (حدود ۱٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن) و تا حدی نیز وقفه‌دهنده گیرنده‌های آلفای آدرنالین است (حدود ۱٪ تا ۱۰٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن).

فرمول شیمیایی سرترالین C17H17Cl2N است. نیمه عمر آن بین ۱۳ تا ۴۵ ساعت و در زنان حدود ۱٫۵ برابر بیش از مردان است. غلظت آن در پلاسمای خون پس از ۴ تا ۶ ساعت به حداکثر می‌رسد و درصد وابستگی آن به پروتئین پلاسمای خون حدود ۹۹٪ است.

درمان هراس اجتماعی

سرترالین برای درمان بیماری هراس اجتماعی نتایج موفقیت آمیزی بدست آورده است. مطالعات و تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده نشان دهنده این امر است که برای درمان این بیماری به میزان دوز بیشتری از مصرف نیاز است علاو بر این بهبودی به کندی صورت می‌گیرد و معمولاً پاسخ به دارو از هفته ششم شروع شده و تا هفته دوازدهم افزایش می‌یابد. سرترالین علاو بر اینکه مولفه‌های روانی هراس اجتماعی همچون ترس و اجتناب بهبود می‌بخشد بر مولفه‌های فیزیکی مانند سرخ شدن و تپش قلب نیز تأثیر مثبت می‌گذارد

عوارض جانبی

کاهش تمایلات جنسی، تأخیر در انزال، خونریزیهای غیرطبیعی (نقاط قرمز در سطح پوست)، آکاتزیا (عدم تحمل وضعیت نشسته)، بزرگی و احساس کشیدگی پستان و یا ترشح شیر در خانمها، عوارض اکستراپیرامیدال، گرفتگی و پرش ناگهانی عضلات، تب، سرگیجه، خشکی دهان، افزایش احساس تشنگی، خستگی، تغییرات ناگهانی و بی‌اراده خلق، تپش قلب، راش پوستی، احساس خارش در پوست.