نالتروکسان
| |
|---|---|
| |
| سامانه‌شناسی نام (آیوپاک) | |
| 17-(cyclopropylmethyl)-4,5α-epoxy- 3,14-dihydroxymorphinan-6-one | |
| داده‌های بالینی | |
| نام تجاری | Revia |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| مدلاین پلاس | a685041 |
| رده بارداری | Category B3 (استرالیا) |
| تجویز | oral hepatic |
| داده‌های فارماکوکینتیکی | |
| فراهمی زیستی | 5–40% |
| پیوند پروتئینی | 21% |
| متابولیسم | hepatic |
| نیمه‌عمر | 4 h (naltrexone), 13 h (6-β-naltrexol) |
| دفع | renal |
| شناسه | |
| شماره سی‌ای‌اس | 16590-41-3 
|
| کد ATC | N07BB04 |
| پاب‌کم | CID 5360515 |
| IUPHAR ligand | 1639 |
| بانک‌دارو | DB00704 |
| کم‌اسپایدر | 4514524
|
| UNII | 5S6W795CQM
|
| KEGG | D05113
|
| ChEBI | CHEBI:7465
|
| ChEMBL | CHEMBL142 
|
| داده‌های شیمی | |
| فرمول | C20H23NO4 |
| وزن مولکولی | 341.401 g/mol |
| SMILES | eMolecules & PubChem |
| |
| Physical data | |
| دمای ذوب | 169 °C (336 °F)
|
 (what is this?) (verify) | |
نالتروکسان (به انگلیسی: Naltrexone)
رده درمانی: آنتاگونیست اوپیوئیدی.
اشکال دارویی: کپسول
موارد مصرف[ویرایش]
نالتروکسان به عنوان داروی کمکی برای درمان معتادانی به کار می‌رود که به تریاک اعتیاد دارند. همچنین در درمان اعتیاد به الکل مصرف می‌شود. نالتروکسان در واقع عملکردی آنتاگونیستی دارد.آنتاگونیست‌های گیرنده‌های اپیوئیدی معمولاً در مطالعات پیش بالینی برای تعیین چرایی یک پاسخ خاص که توسط سیستم اپیوئیدی اندوژن میانجی گری می‌شود مورد استفاده قرار میگیرند. این داروها همچنین برای از بین بردن اثرات مصرف بیش از حد مواد مخدر مورد استفاده قرار می¬گیرند. نالوکسان شایع‌ترین آنتاگونیست مورد استفاده است، که در یک شیوه ی رقابتی به گیرنده‌های اپیوئیدی μ متصل می‌شود. (Kobylecki et al., 1982)
مکانیسم اثر[ویرایش]
نالتروکسان با اتصال به گیرنده‌های اوپیوئیدی و مهار رقابتی اثرات داروهای اوپیوئیدی و اوپیوئیدهای آندوژن، به میزان قابل ملاحظه‌ای وابستگی فیزیکی و اثر سرخوشی ناشی از اوپیوئیدها را از بین می‌برد و بنابراین تمایل بیمار برای مصرف اوپیوئیدها را کاهش می‌دهد. این دارو در افراد معتاد به اوپیوئیدها و الکل باعث بروز سندرم قطع می‌شود. مکانیسم اثر این دارو در کاهش تمایل به مصرف الکل هنوز مشخص نیست.این دارو نباید به صورت خودسرانه مصرف شود و هنگام مصرف و حداقل ۱۴ روز پس از قطع مصرف اوپیوئیدها مصرف شود.
عوارض جانبی[ویرایش]
درد در ناحیه شکم، اضطراب، عصبانیت، بی‌قراری، اختلال در خواب. سردرد، درد مفاصل و عضلات، تهوع و استفراغ، خستگی غیرمعمول از عوارض جانبی شایع این دارو هستند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
- سایت دارویاب
1. Kobylecki RJ, Carling RW, Lord JA, Smith CF, Lane AC 1982 Common anionic receptor site hypothesis: its relevance to the antagonist action of naloxone. J Med Chem 25:116–120
