آتشکده
| بخشی‌از سلسله مباحث دربارهٔ |
| مزدیسنا |
|---|
 آتش، نمادِ مَزدَیَسنا |
| مباحث اولیه |
| فرشتگان و شیاطین |
|
| کتاب و عبادت |
|
| روایت‌ها و افسانه‌ها |
| تاریخ و فرهنگ |
| پیروان |
 درگاه مزدیسنا |
.jpg)
آتَشکَده به گونه‌ای از نیایشگاه‌های زرتشتیان گفته می‌شود که در آن آتش در جایگاه ویژه‌ای جای گرفته‌است و مهمترین نیایش‌های دینی در آن و در برابر آتش انجام می‌گیرد.
از جمله نیایش‌ها خواندن اوستا و گاتها است
محتویات
بناهای چارتاقی[ویرایش]
بسیاری از بناهای چارتاقی در سطح کشور - به تصّور آتشکده - یا به‌طور کامل تخریب شده یا تغییر کاربری داده شده‌است؛ ولی تعدادی هم مانند چهارتاقی نیاسر و چارطاقی تفرش، سالم مانده‌اند. چارتاقی‌ها را آتشکده‌های دوره ساسانی می‌دانند.[نیازمند منبع]
بنای آتشکده‌ها[ویرایش]
بنا بر نظر احمد تفضلی اطلاعات ما دربارهٔ آتشکده‌ها عموماً از دوره ساسانی و اسلامی است. شکل و بنای آتشکده‌ها در همه جا یکسان بوده، معمولاً هر آتشکده هشت درگاه و چند اتاق هشت گوشه داشته و آتشدان در وسط بنا واقع بوده و پیوسته آتش مقدس در آن می‌سوخته‌است. اما با گذر زمان و به تدریج در دین زرتشت مقرر می‌شود که آفتاب بر آتش نتابد؛ بنابراین آتش را در فضای باز نگهداری نکرده و اتاقی در وسط بنا ساختند که آتشدان در آن جای داشت. شمار آتشکده‌ها بسیار بود و بنیاد آن‌ها به زمان پیش از زرتشت، یعنی زمان پیشدادیان (هوشنگ و جمشید) می‌رسید؛ ولی در دوره ساسانیان سه آتشکدهٔ مشهور بدین قرار بود:
- آتشکده آذرگشنسب (آذرگشسب یا آذرجشنس) واقع در شهرستان تکاب
- آتشکده آذربرزین‌مهر در ریوند خراسان
- آتشکده کاریان یا آتشکده آذرفرنبغ کاریان در روستای کاریان از توابع جویم لارستان
به نام سه طبقهٔ اصلی اجتماعی در آن دوران یعنی طبقهٔ ارتشتاران و نظامیان، طبقهٔ کشاورزان و پیشه وران، و طبقهٔ موبدان و روحانیان، که با سه رنگ سرخ و سبز و سپید یا همان سه رنگ پرچم ایران مشخص می‌شده‌اند، اهمیت می‌یابد.[نیازمند منبع] به زعم احمد تفضلی آتشکده‌ها بنا بر اهمیت نوع آتشی که در آن است، به سه دسته تقسیم می‌شوند: آتشِ بَهْرام، آدُران و دادگاه.[نیازمند یادکرد دقیق]
آتشکده‌های خاموش[ویرایش]
آتشکده‌های زیادی چون کوه آتشکده، در ایران موجود است که پس از حمله اعراب به ایران و همچنین در دوران صفویه به زور خاموش شدند. تعدادی از آتشکده‌ها نیز به دست اعراب یا خود تندروهای ایرانی تخریب گشتند.[نیازمند منبع]
آتشکده‌های مشهور[ویرایش]
- آتشکده نوشیجان در ملایر
- آتشکده آذرگشنسب (تخت سلیمان)
- آتشکده کاریان
- آتشکده آذربرزین‌مهر
- آتشکده نیاسر کاشان
- آتشکده باکو
- آتشکده بردسوره در بخارا
- آتشکده آذر شبدر بلخ
- آتشکده آذرنوش آتشکده‌ای در بلخ که همچون آذرشب در خراسان بوده‌است.
- آتشکده مرند
- آتشکده سیروان (یا ماسبذان) در استان ایلام، سیروان
- آتشکده اردشیر
- آتشکده دارابگرد
- آتشکده شاهپور در قسطنطنیه
- آتشکده پوران
- آتشکده کرکویه در سیستان
- آتشکده بارنوا در جنوب ایران
- آتشکده سرده در تفت یزد
- آتشکده سراب ذهاب
- آتشکده آذرباد در تبریز
- آتشکده آذرجو
- آتشکده خوار اصفهان
- آتشکده خورموج
- آتشکده درب مهر گوهر و مهربان اصفهان
- آتشکده کازرون
- آتشگاه اصفهان
- آتشکده نطنز
- آتشکده آتشکوه نیمه‌ور
- آتشکده خورهه
- نیایشگاه آدریان
- آتشکده کرمان
- آتشکده سیاهگل
- آتشکده آشتیان
- آتشکده فیروزآباد
- آتشکده روستای بازه حور: این آتشکده در روستای بازه حور در خراسان میانی می‌باشد که تا اندازهٔ فراوانی دستنخورده مانده ولی در خطر نابودی است.[نیازمند منبع]
- آتشکده اندبیل: آتشکدهٔ اندبیل واقع در شهرستان خلخال و منطقهٔ تفرجگاه اندبیل می‌باشد و از بنای آن هیچ چیزی باقی نمانده و فقط به محل آنجا آتشکده می‌گویند البته حفاریحای زیادی از سوی سودجویان انجام شده و آثار این محل دستخوش تغییراتی بوده‌است.[نیازمند منبع]
- آتشکده یزد
- آتشکده خیرآباد
- آتشکده هارپاک (ابیانه)
نگارخانه[ویرایش]
ساختمان آتشکده‌ها[ویرایش]
آتشکده آتش بهرام پارسیان هند در اودوادا
آتشکده آتش بهرام پارسیان هند در بمبئی
یک آتشکده مدرن در باختر هند
سردر ورودی یک آتشکده پارسیان هند در بمبئی
.JPG)
نقش آتشکده روی سکه‌ها[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ «تنها اثر به جا مانده مادها». موزه علوم و فناوری جمهوری اسلامی ایران. بازبینی‌شده در ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۱٥.
منابع[ویرایش]
- اوشیدری، جهانگیر، دانشنامهٔ مزدیَسنا
- تفضلی، احمد، آتشکده، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد ۱، نسخه آنلاین. مقاله ۵۵
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آتشکده موجود است. |
پیوند به بیرون[ویرایش]
| امشاسپندان |  | |
|---|---|---|
| ایزدان نرینه | ||
| ایزدبانوان | ||
| متون و منابع | ||
| ایزدان مانوی | ||
| مفاهیم مرتبط | ||
