وهومنه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
وُهومَنَه منشِ پاکِ اندیشه و نامِ یکی از امشاسپندان است. وهومن، مظهر اندیشهٔ نیک و خرد و دانایی خداوند است و همان ایزد بزرگ است که روان اشو زرتشت را به پیشگاه مزدا اهورا راهنمایی کرد. وهومن به انسان منشِ نیک آموزش میدهد.
واژهشناسی[ویرایش]
وهومن در اوستا «وهومنه»، در پهلوی «وهومن» و در فارسی «وهمن» یا «بهمن» است. این واژه مرکب است از دو جزء «وهو» به معنی خوب و نیک، و «منه» از ریشه من که در پهلوی «منشن» و «منیتن» از آن آمده است و در پارسی منش شده است. این ریشه در اوستا و فرس هخامنشی به معنی اندیشیدن و شناختن و به یاد آوردن و دریافتن است. پس بهمن یعنی بهمنش، نیکاندیش و نیکنهاد.
گل یاسمن سفید، رنگ سفید، خروس سفید از نشانههای زمینیِ وهومن میباشد.
منابع[ویرایش]
- جهان بینی اشو زرتشت - اردشیر خورشیدیان
- دانشنامهٔ مزدیسنا - جهانگیر اوشیدری
- فلسفهٔ ایران باستان - دینشاه ایرانی