شیردال
شیردال یا گریفین (در پارسی میانه: بَشکوچ[۱]) موجودی افسانه‌ای با تن شیر و سر عقاب (دال) و گوش اسب است. تندیس‌های به شکل شیردال در معماری کاربرد زیادی دارند.
شیردال‌ها در معماری عیلامی کاربرد داشتند و نمونه برجسته‌ای از آن در شوش پیدا شده است. روی کفل این شیردال نوشته‌ای است به خط میخی عیلامی از اونتاش گال که آن جانور را به اینشوشیناک خدای خدایان عیلام هدیه کرده است. این شیردال که بدست بانو گیرشمن بازسازی شده‌است در قلعه شوش نگهداری می‌شود. مردم ایران باستان شیردال‌ها را نگهبان گنجینه‌های خدایان می‌پنداشتند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- موجودات افسانه‌ای
- جام هیولای دوسر و غزال
- جام شیردال و گاو بال‌دار
- تکوک طلایی بز کوهی هگمتانه
- جام نقره‌ای زن عیلامی
- تاریخ ایران پیش از آریایی‌ها
پانویس[ویرایش]
- ↑ MacKenzie, D.N. A concise Pahlavi dictionary. Reissue, with corrections. London 1990. و همچنین:
Studia Iranica, vol. 34/1 (2005) - D. BUYANER, On the etymology of Middle Persian bashkuch (winged monster), p. 19-30.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شیردال موجود است. |
اشیای معروف ایران باستان | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| تپه حسنلو |  | ||||||||||
| تپه سیلک | |||||||||||
| تپه مارلیک | |||||||||||
| لرستان | |||||||||||
| عیلامیان |
| ||||||||||
| هخامنشیان |
| ||||||||||
| اشکانیان | |||||||||||
| ساسانیان |
| ||||||||||
| تمدنهای ناشناخته و جز آن |
| ||||||||||
