آذرباد مهراسپندان

آذرباد مَهرَاسپندان (آتورپات مَهرَسپندان، آتورپات مارسپندان، آتورپات امهرسپنت) موبد موبدان دورهٔ شاپور دوم بود. گفته‌اند برای جلب اعتماد مردم حاضر شد که ۹ من روی گداخته، بر سینهٔ وی ریزند. چنین کردند و بدو رنجی نرسید.

کلمات قصار و پندهایی به زبان پهلوی بدو منسوب است، به نام اندرزنامهٔ آذرباد مهراسپندان که جزء متون پهلوی در بمبئی به چاپ رسیده و آن نیز به نظم و نثر توسط محمدتقی بهار ترجمه شده‌است.

خرده‌اوستا که قسمتی از مجموعهٔ اوستاست و شامل دعاها و سرودهای کوتاه آیینی زرتشتیان می‌شود را نیز آذرباد مهراسپندان تدوین کرده‌است.

پانویس

این مقاله شامل بخش‌هایی به قلم محمد معین (درگذشته در ۲۱ تیر ۱۳۵۰) است. حقوق معنوی آن بخش‌ها برای محمد معین محفوظ است.

منابع

• فرهنگ فارسی دکتر معین
• تفضلی، احمد. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. چاپ چهارم. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۸۳.