آذرباد مهراسپندان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آذرباد مَهرَاسپندان (آتورپات مَهرَسپندان، آتورپات مارسپندان، آتورپات امهرسپنت) موبد موبدان دورهٔ شاپور دوم بود. گفته‌اند برای جلب اعتماد مردم حاضر شد که ۹ من روی گداخته، بر سینهٔ وی ریزند. چنین کردند و بدو رنجی نرسید.
کلمات قصار و پندهایی به زبان پهلوی بدو منسوب است، به نام اندرزنامهٔ آذرباد مهراسپندان که جزء متون پهلوی در بمبئی به چاپ رسیده و آن نیز به نظم و نثر توسط محمدتقی بهار ترجمه شده‌است.
خرده‌اوستا که قسمتی از مجموعهٔ اوستاست و شامل دعاها و سرودهای کوتاه آیینی زرتشتیان می‌شود را نیز آذرباد مهراسپندان تدوین کرده‌است.[۱]
پانویس[ویرایش]
این مقاله شامل بخش‌هایی به قلم محمد معین (درگذشته در ۲۱ تیر ۱۳۵۰) است. حقوق معنوی آن بخش‌ها برای محمد معین محفوظ است.
- ↑ تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، ص ۴۲
منابع[ویرایش]
- فرهنگ فارسی دکتر معین
- تفضلی، احمد. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. چاپ چهارم. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۸۳.
