سیاه‌مجد

سیاه مجد، در اساطیر ایرانی نام مرد سیاهپوستی است که مأوی و جایگاه او، اغلب در پشت مسجدها می‌باشد. وی چهره‌ای مخوف دارد، امّا به کسی آزاری نمی‌رساند و تنها مردم را می‌ترساند.

سیاه مجد اغلب در حالی دیده می‌شود که مشغول قضای حاجت است.

منبع

• جان.راسل.هینیلز (۱۳۸۵)، شناخت اساطیر ایران، ترجمهٔ باجلان فرّخی، تهران: انتشارات اساطیر، شابک ۹۶۴-۳۳۱-۲۶۴-X