دریاچه فرزدان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرزدان دریاچه ای است که نام آن در اوستا، ضمن اشاره به جنگ گشتاسب با دو تن از دشمنانش، ذکر شده. گشتاسب برای پیروزی خود در جنگ، در برابر این دریاچه دعا خوانده‌است و به‌نظر می‌آید که این دریاچه همان هامون مقدس بوده و دعا در برابر آن مستجاب می‌شده‌است.[۱]

موقعیت جغرافیایی آن در ناحیهٔ بلخ تصور می‌شود و ظاهراً از شعب جنوبیِ رود جیحون بوده‌است، و درنهایت تبدیل به دریاچه ای در زرنگ می شده‌است.[۲]

در نوشتاری با عنوان «شگفتی و برجستگی سیستان» که ظاهراً در عهدِ ساسانی و به زبان پارسی میانه (پهلوی) نوشته شده‌است، از این دریاچه یادشده‌است. [۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی، صفحه 356
  2. قرشی، امان الله (۱۳۸۹). آب و کوه در اساطیر هند و ایرانی. هرمس. صص. ۲۲۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۶۴۱-۸۲-۲.
  3. دریایی، تورج (پاییز 1375). «شگفتی و برجستگی سیستان متنی به زبان پهلوی». ایران شناسی. تاریخ وارد شده در |سال=، عدم تطابق|سال= / |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)

منابع[ویرایش]

  • مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی، نوشته محمد معین