سیاست‌های سبز
سیاست سبز یا ایدئولوژی سبز (انگلیسی: Green politics یا ecopolitics) که اکوپولیتیک هم نامیده شده،[۱] یک ایدئولوژی سیاسی است که اهمیت بسیاری برای محیط زیست قائل است.
مدافعان سیاست‌های سبز، طرفداران جنبش سبز هستند که در بسیاری از کشورها به عنوان حزب سبز از دهه‌های هفتاد و هشتاد میلادی فعالیت خود را آغاز کرده‌اند. نام سبز برای این ایدئولوژی در جهان غرب، میراث حزب سبز آلمان است که نخستین حزب سبز موفق در دههٔ هفتاد میلادی بوده است. ایدئولوژی سبز ریشه در محیط‌زیست‌گرایی، پرهیز از خشونت عدالت اجتماعی و دموکراسی دارد.[۲]
سبزها نمایندگان یک بخش جدید در دنیای سیاست هستند که مسائل سیاسی و اجتماعی را به طرزی نوین تحلیل می‌کنند و بنابراین در معیارهای از پیش تعیین شدهٔ چپ و راست سیاسی کنونی نمی‌گنجند. اگر چه در تقسیمات سیاسی معمولاً آن‌ها را دست چپی در نظر می‌گیرند ولی امکان دارد که برخی از اندیشه‌ها، تحلیل‌ها و اظهارنظرهای ایشان در موضوعات متنوعی بیشتر با احزاب دست راستی همخوانی داشته باشد.
قدمت ایدئولوژی سبز در ایران به نوشته‌های زرتشت بازمی‌گردد.[۳] زرتشتیان بر این باورند که جهان به شکل امانت در دست انسان‌هاست که باید آن را در روز قیامت به شکل اولیه‌اش به اهورا مزدا پس بدهند. از این رو آموخته‌های زرتشتی انسان‌ها را به نگهداری از محیط زیست و عناصر چهارگانه فرا می‌خوانند. زرتشتیان معتقدند که پیامبر زرتشت درخت سرو را با خود از بهشت به زمین آورد.[۴] درخت سروی که به اعتقاد زرتشتیان بدست پیامبر زرتشت کاشته شد پس از حمله اعراب به ایران بدستور متوکل عباسی قطع و تنهٔ آن با شتر به بغداد فرستاده شد. مؤلف برهان قاطع عمر این درخت را در آن زمان ۱۴۵۰ سال ذکر کرده است. در آن زمان ایرانیان شبانه تا آنجا که امکان داشت بذر و شاخه‌های این درخت را جمع کرده و در نقاط مختلف ایران کاشته‌اند و اکنون سروهای کهن‌سالی که در اقصی نقاط ایران وجود دارد می‌توانند به طریقی از این درخت منشأ گرفته باشند.[۵][۶]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Peter Reed; David Rothenberg (1993). Wisdom in the Open Air: The Norwegian Roots of Deep Ecology. University of Minnesota Press. p. 84. ISBN 978-0-8166-2182-8.
- ↑ Wall 2010. p. 12-13.
- ↑ «Knowledge Graph - Triple UI». fkg.iust.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۲۸.
- ↑ «درخت سرو در ایران باستان». بنیاد فردوسی توس. ۸ شهریور ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۱ شهریور ۱۴۰۳.
- ↑ "Alain LIPIETZ à BOGOTA du 3 au 5 mars 2002". Providence College: Tony Affigne: Green parties of the world declare: "Free Ingrid Betancourt and Clara Rojas!" (به فرانسوی). Archived from the original on 16 February 2004.
- ↑ "Green Parties of the World Call for Ingrid Betancout's Freedom". Green Parties world wide. Archived from the original on 20 November 2008.
کتابشناسی
[ویرایش]- Wall, Derek (2010). The No-Nonsense Guide to Green Politics. Oxford: New Internationalist Publications. ISBN 978-1-906523-39-8.