توزیع‌گرایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رابطه توزیع‌گرایی با سوسیالیسم و سرمایه‌داری

توزیع‌گرایی (به انگلیسی:Distributism) یک نظریه اقتصادی است که ادعا می‌کند دارایی‌های تولیدی جهان باید به جای مالکیتی متمرکز، مالکیتی گسترده داشته باشند.[۱] توزیع‌گرایی که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم توسعه یافت، مبتنی بر اصول آموزش اجتماعی کاتولیک، به ویژه آموزه‌های پاپ لئون سیزدهم در اثر «Rerum novarum « (۱۸۹۱) و پاپ پیوس یازدهم در اثر Quadragesimo anno» (۱۹۳۱)» می‌باشد.[۲][۳][۴] این جنبش بر جنبش‌های دموکرات مسیحی انگلیس تأثیر گذاشته،[۵][۶] و به عنوان یکی از عوامل بسیار تأثیرگذار بر اقتصاد بازار اجتماعی شناخته می‌شود.[۷][۸]

توزیع‌گرایی سرمایه‌داری لسه‌فر و سوسیالیسم دولتی را به نحوی برابر معیوب و استثمارگر می‌داند و در عوض از صنعتگران و تولیدکنندگان مستقل کوچک حمایت می‌کند، یا اگر این امکان آن وجود ندارد، مکانیسم‌های اقتصادی مانند تعاونی‌ها و سازمان‌های متقابل متعلق به اعضا و همچنین بنگاه‌های کوچک تا متوسط یا اصلاحات در مقیاس بزرگ را در قوانین رقابت همانند قوانین ضد تراست را مورد حمایت قرار می‌دهد. احزاب سیاسی دموکرات مسیحی مانند حزب همبستگی آمریکا از توزیع گرایی در کنار اقتصاد بازار اجتماعی در سیاست‌های اقتصادی و پلت فرم حزبی خود حمایت کرده‌اند.[۵]

بررسی اجمالی[ویرایش]

هیلیر بلاک

به عقیده توزیع‌گرایان، حق مالکیت یک حق اساسی است[۹] و ابزار تولید باید به جای متمرکز شدن تحت کنترل دولت (دولت‌گرایی)، یا افراد معدودی (توانگرسالاری)، یا کورپوریشن‌ها (کورپوریشن‌سالاری) باید غیر متمرکزسازی شود؛ بنابراین، توزیع گرایی از جامعه ای حمایت می‌کند که دارای مالکیت گسترده‌است.[۱۰] ریس متیوز، اقتصاددان تعاونی، استدلال می‌کند که چنین نظامی کلید ایجاد یک نظم اجتماعی عادلانه است.[۱۱]

توزیع‌گرایی اغلب در تقابل با سرمایه‌داری لسه فر و سوسیالیسم دولتی[۱۲][۱۳] توصیف شده‌است. توزیع گرایان هردوی این نظام‌چای نام برده شده را ناقص و استثمارگر می‌دانند.[۱۴] علاوه بر این، برخی از توزیع‌کنندگان استدلال می‌کنند که سرمایه‌داری دولتی و سوسیالیسم دولتی نتیجهٔ منطقی سرمایه‌داری هستند، زیرا قدرت‌های متمرکز سرمایه‌داری در نهایت دولت را تسخیر خواهند کرد.[۱۵][۱۶] توماس استورک استدلال می‌کند: «سوسیالیسم و سرمایه‌داری هر دو محصول روشنگری اروپا هستند و در نتیجه نیروهای مدرن‌ساز و ضد سنتی هستند. در مقابل، توزیع گرایی به دنبال این است که فعالیت اقتصادی را تابع زندگی انسان به عنوان یک کل در زندگی معنوی ما، زندگی فکری ما، زندگی خانوادگی ما کند.»[۱۷] چند توزیع‌گرا، از جمله دوروتی دی،[۱۸] تحت تأثیر ایده‌های اقتصادی پیر-ژوزف پرودون و نظریه اقتصادی او با نام «mutualism» قرار گرفتند.[۱۹] شاخه آنارشیستی کمتر شناخته شده توزیع گرایی دورتی دو و جنبش کارگری کاتولیک را می‌توان به دلیل مخالفت با سرمایه‌داری دولتی و سوسیالیسم دولتی شکلی از سوسیالیسم لیبرترین بازار آزاد در نظر گرفت.[۲۰]

برخی از حامیان توزیع‌گرایی دوره‌هایی مانند قرون وسطی را به عنوان نمونه‌هایی از دوام تاریخی درازمدت توزیع گرایی ذکر می‌کنند.[۲۱] نویسندگان کاتولیک جی.کی. چسترتون و هیلیر بلاک،[۲۲] دو تن از اولین و قوی‌ترین حامیان توزیع‌گرایی، به‌ویژه در توسعه نظریه توزیع‌گرایی مؤثر بودهند.[۲۳][۲۴]

فهرست احزاب توزیع‌گرا[ویرایش]

جاری[ویرایش]

متون کلیدی توزیع‌گرایی[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Zwick, Mark and Louise (2004). The Catholic Worker Movement: Intellectual and Spiritual Origins . Paulist Press. p. 156. شابک ‎۹۷۸−۰−۸۰۹۱−۴۳۱۵−۳
  2. Coulter, Michael (2007). Encyclopedia of Catholic Social Thought, Social Science and Social Policy. Scarecrow Press. p. 85. شابک ‎۹۷۸−۰−۸۱۰۸−۵۹۰۶−۷
  3. McConkey, Dale; Lawler, Peter (2003). Faith, Morality, and Civil Society. Lexington Books. p. 50. شابک ‎۹۷۸−۰−۷۳۹۱−۰۴۸۳−۵
  4. Allitt, Patrick (2000). Catholic Converts: British and American Intellectuals Turn to Rome. Cornell University Press. p. 206. شابک ‎۹۷۸−۰−۸۰۱۴−۸۶۶۳−۰
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ "Platform". American Solidarity Party. Archived from the original on 10 June 2021. Retrieved 14 October 2020. The American Solidarity Party believes that political economy (economics) is a branch of political ethics, and therefore rejects models of economic behavior that undermine human dignity with greed and naked self-interest. We advocate for an economic system which focuses on creating a society of wide-spread ownership (sometimes referred to as 'distributism') rather than having the effect of degrading the human person as a cog in the machine. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «:1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. Caldecott, Stratford (1991). "Distributism and Christian Democracy". The Chesterton Review. 17 (1): 141–142. doi:10.5840/chesterton199117151.
  7. Belloc, Hillarie (1982). "The Restoration of Property". In Wünsche, Horst Friedrich; Stützel, Wolfgang; Watrin, Christian; Willgerodt, Hans; Hohmann, Karl (eds.). Standard Texts on the Social Market Economy: Two Centuries of Discussion. Ludwif-Ehard-Stiftung. pp. 331–334.
  8. Corrin, Jay P. (1988). "The Neo-Distributism of Friedrich A. Hayek and Wilhelm Röpke". Thought. 63 (251): 397–412. doi:10.5840/thought198863429.
  9. Shiach, Morag (2004). Modernism, Labour and Selfhood in British Literature and Culture, 1890–1930. Cambridge University Press. p. 224. شابک ‎۹۷۸−۰−۵۲۱−۸۳۴۵۹−۹
  10. Zwick, Mark and Louise (2004). The Catholic Worker Movement: Intellectual and Spiritual Origins . Paulist Press. p. 156. شابک ‎۹۷۸−۰−۸۰۹۱−۴۳۱۵−۳
  11. Gibson-Graham, J.K. (2006). A Postcapitalist Politics. University of Minnesota Press. p. 224. شابک ‎۹۷۸−۰−۸۱۶۶−۴۸۰۴−۷.
  12. Boyle, David; Simms, Andrew (2009). The New Economics. Routledge. p. 20. شابک ‎۹۷۸−۱−۸۴۴۰۷−۶۷۵−۸
  13. Novak, Michael; Younkins, Edward W. (2001). Three in One: Essays on Democratic Capitalism, 1976–2000. Rowman and Littlefield. p. 152. شابک ‎۹۷۸−۰−۷۴۲۵−۱۱۷۱−۲
  14. Prentiss, Craig R. (2008). Debating God's Economy: Social Justice in America on the Eve of Vatican II. Penn State University Press. p. 77. شابک ‎۹۷۸−۰−۲۷۱−۰۳۳۴۱−۹
  15. "Why Isn't Romania Rich?". Front Porch Republic. 5 December 2012. Retrieved 8 August 2017.
  16. "Distributism as an equalitarian economic policy". Humanist Society of New South Wales Inc. Retrieved 8 August 2017.
  17. Storck, Thomas. "Capitalism and Distributism: two systems at war," in Beyond Capitalism & Socialism. Tobias J. Lanz, ed. IHS Press, 2008. p. 75
  18. Dorothy, Day. On Pilgrimage. Wm. B. Eerdmans Publishing Co. , 1999. p. 40.
  19. McKay, Iain. An Anarchist FAQ Volume One. AK Press, 2007. p. 75
  20. McKay, Iain. An Anarchist FAQ Volume One. AK Press, 2007. p. 23
  21. Hilaire Belloc, "The Servile Institution Dissolved," The Servile State, (1913; reprint, Indianapolis, IN: Liberty Fund, 1977), 71–83.
  22. Prentiss, Craig R. (2008). Debating God's Economy: Social Justice in America on the Eve of Vatican II. Penn State University Press. p. 77. شابک ‎۹۷۸−۰−۲۷۱−۰۳۳۴۱−۹
  23. Fitzgerald, Ross et al. (2003). The Pope's Battalions: Santamaria, Catholicism and the Labor Split. University of Queensland Press. p. 21. شابک ‎۹۷۸−۰−۷۰۲۲−۳۳۸۹−۰
  24. Riff, Michael A. (1990). Dictionary of Modern Political Ideologies. Manchester University Press. p. 35. شابک ‎۹۷۸−۰−۷۱۹۰−۳۲۸۹−۹
  25. "Distributism". Democratic Labour Party (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-10.
  26. "National Distributist Party". National Distributist Party (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-10.
  27. "Platform". American Solidarity Party (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-10.

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]