آنارشیسم سبز
| از مجموعه مقاله‌های سیاست سبز |
|---|
.svg) |
|
مباحث پایه |
آنارشیسم سبز یا آنارکو-آنارشیسم یک مکتب فکری منشعب از آنارشیسم با تأکید ویژه بر دغدغه‌های زیست‌محیطی می‌باشد.[۱] اندیشه‌های آنارشیست آمریکایی هنری دیوید تورو در کنار افرادی چون لئو تولستوی و الیزه رکلو بیشترین تأثیر را در شکل‌گیری و تکامل آنارشیسم سبز داشت. آنارشیسم سبز به‌طور طبیعی اصول خود را فرا تر از مناسبات انسانی تعریف می‌کند و روابط میان موجودات انسانی و غیرانسانی را مد نظر قرار می‌دهد. از نگاه آنارشیست‌های سبز یک کنش انقلابی به آزادی نوع بشر تقلیل پیدا نمی‌کند بلکه رهایی دیگر گونه‌های غیرانسانی را نیز در برمی‌گیرد؛ و این هدف از راه ساخت یک جامعه آنارشیستی پایا و زیست‌محیط محور به دست خواهد آمد.
در اواخر قرن نوزدهم، از تلفیق مکاتب آنارشیسم و طبیعیت‌گرایی در محافل آنارشیسم فردگرا در فرانسه، اسپانیا، کوبا[۲] و پرتغال، مکتب آنارکو-ناتوریسم پدید آمد. از مهم‌ترین جریانهای معاصر که به نوعی آنارشیسم سبز به حساب می‌آیند می‌توان به آنارشیست‌های بدوی‌گرا و بوم‌شناسی اجتماعی همچنین آنارکو ویگانن‌ها اشاره داشت. تعدادی از متفکران به نام این تفکر شامل آنارشیست‌های بدوی‌گرا می‌شوند که فناوری را مورد نقد قرار داده و بیان می‌دارند که آنارشیسم از راه خروج از مناسبات تمدن‌محور حاصل خواهد شد. همچنین آنارکو ویگان اعتقاد دارند رهایی انسان و حیوانات جدایی ناپذیر هستند؛ و در نهایت اینکه به عقیده بوم‌شناسی اجتماعی ا غلبه طبقاتی انسان بر طبیعت به چیرگی انسان بر انسان نجامیده‌است.[۳][۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ 'Green Anarchism: Towards the Abolition of Hierarchy'
- ↑ Introduction to Anarchism and countercultural politics in early twentieth-century Cuba by Kirwin R. Shaffer
- ↑ "While almost all forms of modern anarchism consider themselves to have an ecological dimension, the specifically eco-anarchist thread within anarchism has two main focal points, Social Ecology and "primitivist"."[۱]An Anarchist FAQby Various authors
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Green_anarchism
