پرش به محتوا

بریدن آلت زنانه: تفاوت میان نسخه‌ها

این یک مقالهٔ خوب است. برای اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
Skybehzad10 (بحث | مشارکت‌ها)
۴۳۲ ویرایش‌ها
←‏مبارزه با بریدن آلت تناسلی زنان: اضافه نمودن منابع بیشتر. اصلاحات نگارشی.
برچسب‌ها: برگردانده‌شده متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری
Skybehzad10 (بحث | مشارکت‌ها)
۴۳۲ ویرایش‌ها
اضافه نمودن منابع. اصلاحات نگارشی.
برچسب‌ها: برگردانده‌شده متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری
خط ۳: خط ۳:
|caption1=یک بنر تبلیغاتی در نفی مثله‌کردن جنسی زنان در جاده‌ای در [[کاپچوروا]]، [[اوگاندا]]
|caption1=یک بنر تبلیغاتی در نفی مثله‌کردن جنسی زنان در جاده‌ای در [[کاپچوروا]]، [[اوگاندا]]
|label2=تعریف
|label2=تعریف
|data2=تعریف در سال ۱۹۹۷ توسط [[سازمان بهداشت جهانی]]، [[یونیسف]] و [[صندوق جمعیت سازمان ملل متحد]] به عنوان «برداشتن جزئی یا کامل بخش خارجی آلت زنانه یا هرگونه آسیب به آلت زنانه به دلایل غیر پزشکی» شناخته می‌شود
|data2=تعریف در سال 1997 توسط [[سازمان بهداشت جهانی]]، [[یونیسف]] و [[صندوق جمعیت سازمان ملل متحد]] به عنوان «برداشتن جزئی یا کامل بخش خارجی آلت زنانه یا هرگونه آسیب به آلت زنانه به دلایل غیر پزشکی» شناخته می‌شود
|label3=محدوده
|label3=محدوده
|data3=متمرکز در ۲۷ کشور در [[آفریقا]]، [[اندونزی]]، [[کردستان عراق]] و [[یمن]]{{Rp|5}}
|data3=متمرکز در 27 کشور در [[آفریقا]]، [[اندونزی]]، [[کردستان عراق]] و [[یمن]]{{Rp|5}}
|label4=اعداد
|label4=اعداد
|data4=بیش از ۲۰۰ میلیون زن تا سال ۲۰۱۶
|data4=بیش از 200 میلیون زن تا سال 2016
|label5=سن
|label5=سن
|data5=چند روز پس از تولد تا بلوغ{{Rp|50}}
|data5=چند روز پس از تولد تا بلوغ{{Rp|50}}
|label6=گستردگی
|label6=گستردگی
|data6=
|data6=
{{collapsed infobox section begin|بین ۱۵–۴۹ سالگان}}
{{collapsed infobox section begin|بین 15–49 سالگان}}
|data7=منبع: یونیسف، فوریه ۲۰۱۶
|data7=منبع: یونیسف، فوریه 2016
{{Hlist|[[سومالی]] (۹۸٪)|[[گینه]] (۹۷٪)|[[جیبوتی]] (۹۳٪)|[[سیرالئون]] (۹۰٪)|[[مالی]] (۸۹٪)|[[مصر]] (۸۷٪)|[[سودان]] (۸۷٪)|[[اریتره]] (۸۳٪)|[[بورکینافاسو]] (۷۶٪)|[[گامبیا]] (۷۵٪)|[[اتیوپی]] (۷۴٪)|[[موریتانی]] (۶۹٪)|[[لیبریا]] (۵۰٪)|[[گینه بیسائو]] (۴۵٪)}}{{سخ}}
{{Hlist|[[سومالی]] (98٪)|[[گینه]] (97٪)|[[جیبوتی]] (93٪)|[[سیرالئون]] (90٪)|[[مالی]] (89٪)|[[مصر]] (87٪)|[[سودان]] (87٪)|[[اریتره]] (83٪)|[[بورکینافاسو]] (76٪)|[[گامبیا]] (75٪)|[[اتیوپی]] (74٪)|[[موریتانی]] (69٪)|[[لیبریا]] (50٪)|[[گینه بیسائو]] (45٪)}}{{سخ}}
{{Hlist|[[چاد]] (۴۴٪)|[[ساحل عاج]] (۳۸٪)|[[نیجریه]] (۲۵٪)|[[سنگال]] (۲۵٪)|[[جمهوری آفریقای مرکزی]] (۲۴٪)|[[کنیا]] (۲۱٪)|[[یمن]] (۱۹٪)|[[تانزانیا]] (۱۵٪)|[[بنین]] (۹٪)|
{{Hlist|[[چاد]] (44٪)|[[ساحل عاج]] (38٪)|[[نیجریه]] (25٪)|[[سنگال]] (25٪)|[[جمهوری آفریقای مرکزی]] (24٪)|[[کنیا]] (21٪)|[[یمن]] (19٪)|[[تانزانیا]] (15٪)|[[بنین]] (9٪)|
[[عراق]] (۸٪)|[[توگو]] (۵٪)|[[غنا]] (۴٪)|[[نیجر]] (۲٪)|[[اوگاندا]] (۱٪)|[[کامرون]] (۱٪)}}
[[عراق]] (8٪)|[[توگو]] (5٪)|[[غنا]] (4٪)|[[نیجر]] (2٪)|[[اوگاندا]] (1٪)|[[کامرون]] (1٪)}}
{{collapsed infobox section end}}
{{collapsed infobox section end}}
{{collapsed infobox section begin|بین ۰–۱۴ سال}}
{{collapsed infobox section begin|بین 0–14 سال}}
|data8=منبع: یونیسف، فوریه ۲۰۱۶
|data8=منبع: یونیسف، فوریه 2016
{{Hlist|[[گامبیا]] (۵۶٪)|[[موریتانی]] (۵۴٪)|[[اندونزی]] (۴۹٪, ۰–۱۱)|[[گینه]] (۴۶٪)|[[اریتره]] (۳۳٪)|[[سودان]] (۳۲٪)|[[گینه بیسائو]] (۳۰٪)|[[اتیوپی]] (۲۴٪)|[[نیجریه]] (۱۷٪)|[[یمن]] (۱۵٪)|[[مصر]] (۱۴٪)|[[بورکینافاسو]] (۱۳٪)|[[سیرالئون]] (۱۳٪)|[[سنگال]] (۱۳٪)|[[ساحل عاج]] (۱۰٪)|[[کنیا]] (۳٪)|[[اوگاندا]] (۱٪)|[[جمهوری آفریقای مرکزی]] (۱٪)|[[غنا]] (۱٪)|[[توگو]] (۰٫۳٪)|[[بنین]] (۰٫۲٪)}}
{{Hlist|[[گامبیا]] (56٪)|[[موریتانی]] (54٪)|[[اندونزی]] (49٪, 0–11)|[[گینه]] (46٪)|[[اریتره]] (33٪)|[[سودان]] (32٪)|[[گینه بیسائو]] (30٪)|[[اتیوپی]] (24٪)|[[نیجریه]] (17٪)|[[یمن]] (15٪)|[[مصر]] (14٪)|[[بورکینافاسو]] (13٪)|[[سیرالئون]] (13٪)|[[سنگال]] (13٪)|[[ساحل عاج]] (10٪)|[[کنیا]] (3٪)|[[اوگاندا]] (1٪)|[[جمهوری آفریقای مرکزی]] (1٪)|[[غنا]] (1٪)|[[توگو]] (0٫3٪)|[[بنین]] (0٫2٪)}}
{{collapsed infobox section end}}
{{collapsed infobox section end}}
}}
}}
'''بریدن [[آلت تناسلی]] زنان''' {{انگلیسی|Female Genital Cutting}} یا '''ختنه زنان''' (به عربی: ''ختان الإناث'') یا '''ناقص‌سازی جنسی زنان''' یا '''مثله کردن جنسی زنان''' {{انگلیسی|Female Genital Mutilation}} به برداشتن جزئی یا کلیِ قسمت‌های بیرونی آلت تناسلی دختران می‌گویند. بر اساس تقسیم‌بندی [[سازمان بهداشت جهانی]] به یکی از چهار عمل زیر اشاره دارد: [[مثله کردن]] [[آلت زنانگی]] از نوع اول شامل برداشتن جزئی یا کلی [[کلیتوریس]] و/یا غلفه‌است (کلیتوریکتومی)،<ref group="پانویس">clitorectomy</ref> نوع دوم شامل برداشتن جزئی یا کلی [[کلیتوریس]] و لب‌های کوچک [[فرج (عضو)|فرج]] با/بدون بریدن لب‌های بزرگ فرج، نوع سوم شامل تنگ کردن مجرای مهبل با ایجاد یک مهر و موم پوششی با قطع کردن و تغییر مکان دادن لب‌های کوچک فرج و/یا لب‌های بزرگ فرج، با یا بدون برش کلیتوریس، و نوع چهارم شامل هرگونه عمل خطرناک دیگر بر روی آلت تناسلی زنان به مقصودی غیر پزشکی مانند: سوراخ کردن، سوزن زدن، شکافتن و غیره می‌باشد.<ref name="WHO"/> [[سازمان ملل متحد]] بریدن آلت جنسی زنان تحت عنوان «سنت و آیین» را مردود و عمل ناقص‌سازی اندام جنسی زن را مصداق بارز
'''بریدن [[آلت تناسلی]] زنان''' {{انگلیسی|Female Genital Cutting}} یا '''ختنه زنان''' (به عربی: ''ختان الإناث'') یا '''ناقص‌سازی جنسی زنان''' یا '''مثله کردن جنسی زنان''' {{انگلیسی|Female Genital Mutilation}} به برداشتن جزئی یا کلیِ قسمت‌های بیرونی آلت تناسلی دختران می‌گویند. بر اساس تقسیم‌بندی [[سازمان بهداشت جهانی]] به یکی از چهار عمل زیر اشاره دارد: [[مثله کردن]] [[آلت زنانگی]] از نوع اول شامل برداشتن جزئی یا کلی [[کلیتوریس]] و/یا غلفه‌است (کلیتوریکتومی)،<ref group="پانویس">clitorectomy</ref> نوع دوم شامل برداشتن جزئی یا کلی [[کلیتوریس]] و لب‌های کوچک [[فرج (عضو)|فرج]] با/بدون بریدن لب‌های بزرگ فرج، نوع سوم شامل تنگ کردن مجرای مهبل با ایجاد یک مهر و موم پوششی با قطع کردن و تغییر مکان دادن لب‌های کوچک فرج و/یا لب‌های بزرگ فرج، با یا بدون برش کلیتوریس، و نوع چهارم شامل هرگونه عمل خطرناک دیگر بر روی آلت تناسلی زنان به مقصودی غیر پزشکی مانند: سوراخ کردن، سوزن زدن، شکافتن و غیره می‌باشد.<ref name="WHO"/> [[سازمان ملل متحد]] بریدن آلت جنسی زنان تحت عنوان «سنت و آیین» را مردود و عمل ناقص‌سازی اندام جنسی زن را مصداق بارز


«[[شکنجه]]» می‌داند.<ref>[http://www.dw.de/ناقصسازی-دستگاه-تناسلی-زن-شکنجه-است/a-17411995 ناقص‌سازی دستگاه تناسلی زن «شکنجه» است] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150322201839/http://www.dw.de/%D9%86%D8%A7%D9%82%D8%B5%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AA%D9%86%D8%A7%D8%B3%D9%84%DB%8C-%D8%B2%D9%86-%D8%B4%DA%A9%D9%86%D8%AC%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/a-17411995 |date=۲۲ مارس ۲۰۱۵}}، دویچه وله فارسی</ref>
«[[شکنجه]]» می‌داند.<ref>[http://www.dw.de/ناقصسازی-دستگاه-تناسلی-زن-شکنجه-است/a-17411995 ناقص‌سازی دستگاه تناسلی زن «شکنجه» است] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150322201839/http://www.dw.de/%D9%86%D8%A7%D9%82%D8%B5%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AA%D9%86%D8%A7%D8%B3%D9%84%DB%8C-%D8%B2%D9%86-%D8%B4%DA%A9%D9%86%D8%AC%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/a-17411995 |date=22 مارس 2015}}، دویچه وله فارسی</ref>


این عمل پیامدهای منفی بسیاری بر سلامت و روان دختران و زنان دارد.<ref name="WHO"/> در بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ میلادی، برش دستگاه تناسلی زنان به شکل عمده‌ای مشکلی پزشکی در نظر گرفته می‌شد، ولی از سال ۱۹۹۰ میلادی به بعد گفتمان‌های پیرامون این موضوع به نقض حقوق اصلی انسانی نیز توجه می‌کنند<ref name="EWIC"/> و این عمل نقض حقوق اساسی زنان و کودکان شمرده می‌شود.<ref name=Yemen>{{یادکرد وب |url=http://www.1oo1nights.org/article.php5?id=830 |title=ناقص‌سازی جنسی ۲۴ درصد از زنان یمن، شهرزادنیوز |accessdate=۱ سپتامبر ۲۰۰۸ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080915164648/http://www.1oo1nights.org/article.php5?id=830 |archivedate=۱۵ سپتامبر ۲۰۰۸ |dead-url=yes}}</ref><ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.unfpa.org/news/news.cfm?ID=927| عنوان = Statement on the International Day Against Female Genital Mutilation| نویسنده = | تاریخ بازدید = ۱۱ مارس ۲۰۰۹| تاریخ = | ناشر = UNFPA| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20120214062238/http://www.unfpa.org/news/news.cfm?ID=927| archivedate = ۱۴ فوریه ۲۰۱۲| dead-url = no}}</ref><ref name=unicef>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.unicef.org/protection/index_25032.html | عنوان = Child protection from violence, exploitation and abuse: Zero tolerance for female genital mutilation | نویسنده = | تاریخ بازدید = ۱۱ مارس ۲۰۰۹ | تاریخ = February ۴, ۲۰۰۵ | ناشر = UNICEF | صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090311154355/http://www.unicef.org/protection/index_25032.html | archivedate = ۱۱ مارس ۲۰۰۹ | dead-url = no}}</ref><ref name=unicefA>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.unicef.org/progressforchildren/2007n6/index_41847.htm| عنوان = Female genital mutilation/cutting| نویسنده = | تاریخ بازدید = ۱۱ مارس ۲۰۰۹| تاریخ = | ناشر = [[یونیسف|UNICEF]]| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090305171607/http://www.unicef.org/progressforchildren/2007n6/index_41847.htm| archivedate = ۵ مارس ۲۰۰۹| dead-url = no}}</ref> از سال ۲۰۰۳ میلادی، [[۶ فوریه]] به عنوان [[روز بین‌المللی عدم هرگونه مدارا با مثله کردن جنسی زنان]] نامگذاری شده‌است.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Transcultural Bodies: Female Genital Cutting in Global Context|ناشر= Rutgers University Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2007 | شابک = 0813540267 |نویسنده=Hernlund, {{چر}}Ylva |نویسندگان سایر بخش‌ها=Bettina Shell-Duncan|ترجمه=|صفحه=24 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> [[سازمان ملل متحد]] برنامه‌ای برای کاهش قابل ملاحظه میزان انجام این عمل تا سال ۲۰۱۵ دارد و اقداماتی برای برچیدن این رسم در دو سطح جامعه و ملی پیشنهاد کرده‌است.<ref name="WHO"/>
این عمل پیامدهای منفی بسیاری بر سلامت و روان دختران و زنان دارد.<ref name="WHO"/> در بین سال‌های 1980 تا 1990 میلادی، برش دستگاه تناسلی زنان به شکل عمده‌ای مشکلی پزشکی در نظر گرفته می‌شد، ولی از سال 1990 میلادی به بعد گفتمان‌های پیرامون این موضوع به نقض حقوق اصلی انسانی نیز توجه می‌کنند<ref name="EWIC"/> و این عمل نقض حقوق اساسی زنان و کودکان شمرده می‌شود.<ref name=Yemen>{{یادکرد وب |url=http://www.1oo1nights.org/article.php5?id=830 |title=ناقص‌سازی جنسی 24 درصد از زنان یمن، شهرزادنیوز |accessdate=1 سپتامبر 2008 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080915164648/http://www.1oo1nights.org/article.php5?id=830 |archivedate=15 سپتامبر 2008 |dead-url=yes}}</ref><ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.unfpa.org/news/news.cfm?ID=927| عنوان = Statement on the International Day Against Female Genital Mutilation| نویسنده = | تاریخ بازدید = 11 مارس 2009| تاریخ = | ناشر = UNFPA| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20120214062238/http://www.unfpa.org/news/news.cfm?ID=927| archivedate = 14 فوریه 2012| dead-url = no}}</ref><ref name=unicef>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.unicef.org/protection/index_25032.html | عنوان = Child protection from violence, exploitation and abuse: Zero tolerance for female genital mutilation | نویسنده = | تاریخ بازدید = 11 مارس 2009 | تاریخ = February 4, 2005 | ناشر = UNICEF | صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090311154355/http://www.unicef.org/protection/index_25032.html | archivedate = 11 مارس 2009 | dead-url = no}}</ref><ref name=unicefA>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.unicef.org/progressforchildren/2007n6/index_41847.htm| عنوان = Female genital mutilation/cutting| نویسنده = | تاریخ بازدید = 11 مارس 2009| تاریخ = | ناشر = [[یونیسف|UNICEF]]| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090305171607/http://www.unicef.org/progressforchildren/2007n6/index_41847.htm| archivedate = 5 مارس 2009| dead-url = no}}</ref> از سال 2003 میلادی، [[6 فوریه]] به عنوان [[روز بین‌المللی عدم هرگونه مدارا با مثله کردن جنسی زنان]] نامگذاری شده‌است.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Transcultural Bodies: Female Genital Cutting in Global Context|ناشر= Rutgers University Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2007 | شابک = 0813540267 |نویسنده=Hernlund, {{چر}}Ylva |نویسندگان سایر بخش‌ها=Bettina Shell-Duncan|ترجمه=|صفحه=24 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> [[سازمان ملل متحد]] برنامه‌ای برای کاهش قابل ملاحظه میزان انجام این عمل تا سال 2015 دارد و اقداماتی برای برچیدن این رسم در دو سطح جامعه و ملی پیشنهاد کرده‌است.<ref name="WHO"/>


گمان می‌رود که ظهور آداب مربوط به بریدن آلت تناسلی زنان برای اولین بار در [[مصر باستان]] در دره رود نیل اتفاق افتاده باشد، و از آنجا به نواحی اطراف مانند حوزه رود نیل، شمال شرقی و غرب آفریقا گسترش یافته باشد.<ref name="EWIC">Kassamali, Noor (2003) «Genital Cutting." Encyclopedia of Women & Islamic Cultures, Compiled by Afsaneh Najmabadi Published by BRILL, 2003 {{ISBN|90-04-12819-0|en}}, 9789004128194 134 pages</ref> یک نظریه می‌گوید: این رسم هدفش جلوگیری [[اختلالات جنسی]] نبوده‌است، بلکه نوعی [[مناسک گذار]] به حساب می‌آمده‌است که ریشه آن در افسانه‌های بدویان مصری و دیگر مردمان آفریقا یافت می‌شود.<ref name="EoI"/> بریدن آلت تناسلی زنان به صورت سنتی در بیش از ۳۰ کشور جهان انجام می‌شود که بیشتر آن‌ها [[آفریقا]]یی هستند. این عمل بر روی بسیاری از زنان مهاجر [[آفریقا]]ی‌تبار ساکن در [[اروپا]] و [[آمریکای شمالی]]، انجام شده‌است.<ref name="IEMF">{{یادکرد|فصل=1 |کتاب=International Encyclopedia of Marriage and Family|ناشر= Macmillan|شهر= |کوشش= James J. Ponzetti |ویرایش= 2nd |سال=2002 | شابک = 0028656725 |نویسنده=Ford, {{چر}}Paul J. |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=307–308 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> در میان کشورهای فارسی زبان، در جنوب و غرب [[ایران]] این رسم وجود دارد.<ref name=dw-world>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3721869,00.html | عنوان = چگونگی و چرایی ختنه دختران در کردستان | نویسنده = | تاریخ بازدید = ۲۹ مارس ۲۰۰۹ | تاریخ = | ناشر = دویچه وله | صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090406032759/http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3721869,00.html | archivedate = ۶ آوریل ۲۰۰۹ | dead-url = no}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 20.}}</ref> به گزارش [[بنیاد جمعیت سازمان ملل]] تعداد زنان ختنه شده در جهان ۱۲۰ تا ۱۴۰ میلیون بوده و هر ساله سه میلیون دختر دیگر نیز در معرض این خطر هستند.<ref name="Yemen"/> در طی سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۶ میزان زنان ختنه شده به صورت تدریجی رو به کاهش بوده‌است.<ref name="unicefA"/> این عمل را به دلیل باورهای سنتی جنسی، اجتماعی، باورهای غیر علمی طبی و زیبایی‌شناختی، و مذهبی انجام می‌دهند.<ref name=UNICEF_protection>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.unicef.org/protection/index_genitalmutilation.html| عنوان = Female Genital Mutilation/Cutting| نویسنده = | تاریخ بازدید = ۶ آوریل ۲۰۰۹| تاریخ = | ناشر = وبگاه رسمی [[یونیسف|UNICEF]]| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090402064432/http://www.unicef.org/protection/index_genitalmutilation.html| archivedate = ۲ آوریل ۲۰۰۹| dead-url = no}}</ref>
گمان می‌رود که ظهور آداب مربوط به بریدن آلت تناسلی زنان برای اولین بار در [[مصر باستان]] در دره رود نیل اتفاق افتاده باشد، و از آنجا به نواحی اطراف مانند حوزه رود نیل، شمال شرقی و غرب آفریقا گسترش یافته باشد.<ref name="EWIC">Kassamali, Noor (2003) «Genital Cutting." Encyclopedia of Women & Islamic Cultures, Compiled by Afsaneh Najmabadi Published by BRILL, 2003 {{ISBN|90-04-12819-0|en}}, 9789004128194 134 pages</ref> یک نظریه می‌گوید: این رسم هدفش جلوگیری [[اختلالات جنسی]] نبوده‌است، بلکه نوعی [[مناسک گذار]] به حساب می‌آمده‌است که ریشه آن در افسانه‌های بدویان مصری و دیگر مردمان آفریقا یافت می‌شود.<ref name="EoI"/> بریدن آلت تناسلی زنان به صورت سنتی در بیش از 30 کشور جهان انجام می‌شود که بیشتر آن‌ها [[آفریقا]]یی هستند. این عمل بر روی بسیاری از زنان مهاجر [[آفریقا]]ی‌تبار ساکن در [[اروپا]] و [[آمریکای شمالی]]، انجام شده‌است.<ref name="IEMF">{{یادکرد|فصل=1 |کتاب=International Encyclopedia of Marriage and Family|ناشر= Macmillan|شهر= |کوشش= James J. Ponzetti |ویرایش= 2nd |سال=2002 | شابک = 0028656725 |نویسنده=Ford, {{چر}}Paul J. |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=307–308 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> در میان کشورهای فارسی زبان، در جنوب و غرب [[ایران]] این رسم وجود دارد.<ref name=dw-world>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3721869,00.html | عنوان = چگونگی و چرایی ختنه دختران در کردستان | نویسنده = | تاریخ بازدید = 29 مارس 2009 | تاریخ = | ناشر = دویچه وله | صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090406032759/http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3721869,00.html | archivedate = 6 آوریل 2009 | dead-url = no}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 20.}}</ref> به گزارش [[بنیاد جمعیت سازمان ملل]] تعداد زنان ختنه شده در جهان 120 تا 140 میلیون بوده و هر ساله سه میلیون دختر دیگر نیز در معرض این خطر هستند.<ref name="Yemen"/> در طی سال‌های 1997 تا 2006 میزان زنان ختنه شده به صورت تدریجی رو به کاهش بوده‌است.<ref name="unicefA"/> این عمل را به دلیل باورهای سنتی جنسی، اجتماعی، باورهای غیر علمی طبی و زیبایی‌شناختی، و مذهبی انجام می‌دهند.<ref name=UNICEF_protection>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.unicef.org/protection/index_genitalmutilation.html| عنوان = Female Genital Mutilation/Cutting| نویسنده = | تاریخ بازدید = 6 آوریل 2009| تاریخ = | ناشر = وبگاه رسمی [[یونیسف|UNICEF]]| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090402064432/http://www.unicef.org/protection/index_genitalmutilation.html| archivedate = 2 آوریل 2009| dead-url = no}}</ref>


در کشورهایی که انجام این عمل مرسوم است، امکان دارد به‌صورت خیلی پراکنده و غیرمنظم مرسوم باشد یا تقریباً توسط همه مردمان آن کشور انجام شود. رابطه مشخصی بین انجام این رسم و مذهب خاصی نیز وجود ندارد: به عنوان مثال در ناحیه‌ای در جنوب [[نیجریه]] پنج [[گروه نژادی]] برش [[دستگاه تناسلی]] را انجام می‌دهند ولی یکی از آن‌ها مسلمان است، دو تا از آن‌ها عمدتاً [[مسیحیت|مسیحی]] هستند، و دوتای دیگر مذهب سنتی‌شان را دارند.<ref name="EoR"/> پیرامون موضع‌گیری [[اسلام]] در قبال ناقص‌سازی جنسی زنان سخن بسیار رفته‌است. قرآن در مورد ختنه زنان صحبتی نمی‌کند،<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 17.}}</ref> اما احادیث متناقضی در رد و حرمت آن روایت شده‌است. در میان امامان اهل سنت [[احمد حنبل]] آن را مکرومه (عمل نجیب) می‌دانست؛<ref name="EWIC"/> [[شافعیان]] ختنه زنان را در حد بریدن پوست کوچکی که در نوک دستگاه جنسی زنان قرار دارد واجب می‌دانند.<ref name="EoR"/> در میان شیعیان به‌جز یک استثنا (فرقه [[مستعلوی]]) شیوع ندارد.<ref name="EWIC"/> موضع‌گیری مراجع شیعه متفاوت است. عده‌ای آن را مستحب می‌دانند و برخی دیگر سنتی جاهلی‌اش می‌دانند که در صورت آسیب‌رسانی جسمی حرام است. ختنه زنان در میان [[فلاشا|یهودیان اتیوپی]] نیز دیده می‌شود هر چند که بین یهودیان در دوران باستان مرسوم نبوده و نامی از آن در [[عهد عتیق]] یا [[عهد جدید]] نیامده‌است.<ref name="EoR"/>
در کشورهایی که انجام این عمل مرسوم است، امکان دارد به‌صورت خیلی پراکنده و غیرمنظم مرسوم باشد یا تقریباً توسط همه مردمان آن کشور انجام شود. رابطه مشخصی بین انجام این رسم و مذهب خاصی نیز وجود ندارد: به عنوان مثال در ناحیه‌ای در جنوب [[نیجریه]] پنج [[گروه نژادی]] برش [[دستگاه تناسلی]] را انجام می‌دهند ولی یکی از آن‌ها مسلمان است، دو تا از آن‌ها عمدتاً [[مسیحیت|مسیحی]] هستند، و دوتای دیگر مذهب سنتی‌شان را دارند.<ref name="EoR"/> پیرامون موضع‌گیری [[اسلام]] در قبال ناقص‌سازی جنسی زنان سخن بسیار رفته‌است. قرآن در مورد ختنه زنان صحبتی نمی‌کند،<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 17.}}</ref> اما احادیث متناقضی در رد و حرمت آن روایت شده‌است. در میان امامان اهل سنت [[احمد حنبل]] آن را مکرومه (عمل نجیب) می‌دانست؛<ref name="EWIC"/> [[شافعیان]] ختنه زنان را در حد بریدن پوست کوچکی که در نوک دستگاه جنسی زنان قرار دارد واجب می‌دانند.<ref name="EoR"/> در میان شیعیان به‌جز یک استثنا (فرقه [[مستعلوی]]) شیوع ندارد.<ref name="EWIC"/> موضع‌گیری مراجع شیعه متفاوت است. عده‌ای آن را مستحب می‌دانند و برخی دیگر سنتی جاهلی‌اش می‌دانند که در صورت آسیب‌رسانی جسمی حرام است. ختنه زنان در میان [[فلاشا|یهودیان اتیوپی]] نیز دیده می‌شود هر چند که بین یهودیان در دوران باستان مرسوم نبوده و نامی از آن در [[عهد عتیق]] یا [[عهد جدید]] نیامده‌است.<ref name="EoR"/>
خط ۳۵: خط ۳۵:
== نام‌گذاری ==
== نام‌گذاری ==
;ختنه زنان و نام‌های سنتی
;ختنه زنان و نام‌های سنتی
یافتن نام مناسب برای اشاره به برش دستگاه تناسلی زنان برش موضوعی جدال‌برانگیز بوده‌است. به صورت سنتی از کلمه «ختنه زنان» استفاده می‌شده‌است. این کلمه در متون فقهی اسلامی و همچنین در متون [[مردم‌شناسی|مردم‌شناسان]] مرسوم است.<ref name="EWIC"/><ref name="RHHR"/> این رسم در [[بندر کنگ]] «تیغ سنت و فرهنگ» خوانده می‌شود.<ref name="Kang">[http://www.kanoonezanan.com/first.php?id=54 ۷۰ درصد زنان بندر کنگ هرمزگان ختنه می‌شوند] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080203072516/http://www.kanoonezanan.com/first.php?id=54 |date=۳ فوریه ۲۰۰۸}}، کانون زنان ایرانی</ref> اهالی مالزی آن را گوساران<ref group="پانویس">gusaran</ref> (به معنی «حقیقت سوهان زدن دندان‌ها» می‌خوانند) زیرا در غروب قبل از سوهانی خیالی به دندان‌ها زده می‌شود.<ref group="پانویس">«The Malays call it gusaran “fact of filing down the teeth”, because it is preceded, the evening before, by a fictitious filing-down of the teeth." in "K̲H̲afḍ or k̲h̲ifāḍ.» Encyclopaedia of Islam, Second Edition.</ref> در [[جاوه]] آن را «سنت» می‌خوانند. اهالی [[موأب]] آن را «سرّ» می‌خوانند زیرا عموماً این کار به صورت مخفیانه انجام می‌شود و مردان از آن آگاه نمی‌شوند. همچنین ختنه زنان و مردان گاهی اوقات «طهر» نیز خوانده می‌شود.<ref name="EoI"/> در متون اسلامی و عربی، «خفض» یا «خفاض» به صورت خاص در اشاره به ختنه زنان استفاده می‌شود در حالی که الفاظ «ختن» یا «ختان» برای هم مرد و هم زن استفاده می‌شود.<ref name="EoI">O. Meinardus, ''K̲H̲afḍ or k̲h̲ifāḍ'', [[:دانشنامه اسلام]]</ref> در اینجا خفض در لغوی‌اش به معنی «کاستن» به کار رفته‌است.<ref>Denny, Frederick Mathewson. "Circumcision." Encyclopaedia of the Qurʾān</ref>
یافتن نام مناسب برای اشاره به برش دستگاه تناسلی زنان برش موضوعی جدال‌برانگیز بوده‌است. به صورت سنتی از کلمه «ختنه زنان» استفاده می‌شده‌است. این کلمه در متون فقهی اسلامی و همچنین در متون [[مردم‌شناسی|مردم‌شناسان]] مرسوم است.<ref name="EWIC"/><ref name="RHHR"/> این رسم در [[بندر کنگ]] «تیغ سنت و فرهنگ» خوانده می‌شود.<ref name="Kang">[http://www.kanoonezanan.com/first.php?id=54 70 درصد زنان بندر کنگ هرمزگان ختنه می‌شوند] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080203072516/http://www.kanoonezanan.com/first.php?id=54 |date=3 فوریه 2008}}، کانون زنان ایرانی</ref> اهالی مالزی آن را گوساران<ref group="پانویس">gusaran</ref> (به معنی «حقیقت سوهان زدن دندان‌ها» می‌خوانند) زیرا در غروب قبل از سوهانی خیالی به دندان‌ها زده می‌شود.<ref group="پانویس">«The Malays call it gusaran “fact of filing down the teeth”, because it is preceded, the evening before, by a fictitious filing-down of the teeth." in "K̲H̲afḍ or k̲h̲ifāḍ.» Encyclopaedia of Islam, Second Edition.</ref> در [[جاوه]] آن را «سنت» می‌خوانند. اهالی [[موأب]] آن را «سرّ» می‌خوانند زیرا عموماً این کار به صورت مخفیانه انجام می‌شود و مردان از آن آگاه نمی‌شوند. همچنین ختنه زنان و مردان گاهی اوقات «طهر» نیز خوانده می‌شود.<ref name="EoI"/> در متون اسلامی و عربی، «خفض» یا «خفاض» به صورت خاص در اشاره به ختنه زنان استفاده می‌شود در حالی که الفاظ «ختن» یا «ختان» برای هم مرد و هم زن استفاده می‌شود.<ref name="EoI">O. Meinardus, ''K̲H̲afḍ or k̲h̲ifāḍ'', [[:دانشنامه اسلام]]</ref> در اینجا خفض در لغوی‌اش به معنی «کاستن» به کار رفته‌است.<ref>Denny, Frederick Mathewson. "Circumcision." Encyclopaedia of the Qurʾān</ref>


;مثله کردن جنسی زنان
;مثله کردن جنسی زنان
از اواخر دهه هفتاد میلادی لغت Female Genital Mutilation (FGM){{چر}}{{رچ}}(معنی لغوی: ''«مثله‌کردن آلت تناسلی زنان»'') مورد استقبال قرار گرفت؛<ref name="WHO"/> و در سال ۱۹۹۰، این واژه در ''سومین کنفرانس کمیته بین آفریقایی در مورد مناسک سنتی که بر سلامت زنان و کودکان تأثیر دارد'' (IAC)<ref group="پانویس">Inter-African Committee on Traditional Practices Affecting the Health of Women and Children</ref> در آدیس آبابا، اتیوپی، پذیرفته شد. یک سال بعد، سازمان بهداشت جهانی (سازمان تخصصی زیر مجموعه سازمان ملل) به سازمان ملل توصیه نمود تا این واژه را بکار گرفته شود. به‌دنبال این توصیه، این واژه به‌طور گسترده در اسناد سازمان ملل مورد استفاده قرار گرفت.<ref>{{یادکرد|فصل=|صفحه=1–2|شماره=|دوره=|تاریخ=2005|نشریه=|ژورنال=Innocenti Digest|پیوند=https://www.unicef.de/fileadmin/content_media/presse/fotomaterial/Beschneidung/Beschneidung.pdf(PDF)|عنوان=Changing a harmful social convention: female genital cutting/mutilation|زبان=en|ترجمه=|کتاب=|نویسندگان سایر بخش‌ها=|نویسنده=|شابک=|سال=|ویرایش=|کوشش=|شهر=Florence, Italy|ناشر=Giuntina|شاپا=}} Retrieved on 2007-12-24.</ref>
از اواخر دهه هفتاد میلادی لغت Female Genital Mutilation (FGM){{چر}}{{رچ}}(معنی لغوی: ''«مثله‌کردن آلت تناسلی زنان»'') مورد استقبال قرار گرفت؛<ref name="WHO"/> و در سال 1990، این واژه در ''سومین کنفرانس کمیته بین آفریقایی در مورد مناسک سنتی که بر سلامت زنان و کودکان تأثیر دارد'' (IAC)<ref group="پانویس">Inter-African Committee on Traditional Practices Affecting the Health of Women and Children</ref> در آدیس آبابا، اتیوپی، پذیرفته شد. یک سال بعد، سازمان بهداشت جهانی (سازمان تخصصی زیر مجموعه سازمان ملل) به سازمان ملل توصیه نمود تا این واژه را بکار گرفته شود. به‌دنبال این توصیه، این واژه به‌طور گسترده در اسناد سازمان ملل مورد استفاده قرار گرفت.<ref>{{یادکرد|فصل=|صفحه=1–2|شماره=|دوره=|تاریخ=2005|نشریه=|ژورنال=Innocenti Digest|پیوند=https://www.unicef.de/fileadmin/content_media/presse/fotomaterial/Beschneidung/Beschneidung.pdf(PDF)|عنوان=Changing a harmful social convention: female genital cutting/mutilation|زبان=en|ترجمه=|کتاب=|نویسندگان سایر بخش‌ها=|نویسنده=|شابک=|سال=|ویرایش=|کوشش=|شهر=Florence, Italy|ناشر=Giuntina|شاپا=}} Retrieved on 2007-12-24.</ref>


برگزیدن این نام جدید به دلایلی چند بود. از آنجا که ضررهای این عمل امروزه شناخته شده‌است استفاده از این لفظ بار معنایی سنگینی مبنی بر مضر بودن و خطرناک بودن آن داشته، ناقض حقوق زنان و غیرانسانی بودن آن نشان داده می‌شود. امید می‌رفت که که پذیرش این نام، رایزنی‌های بین‌المللی جهت مبارزه با این رسم را تسهیل نماید.<ref name="WHO"/> علاوه بر این به دلیل اینکه شباهتی بین این عمل و ختنهٔ مردان وجود ندارد،<ref name="RHHR"/> استفاده از لفظ ''ختنه'' هنگام نقد ختنه زنان ممکن است باعث توهین به یهودیان و مسلمانانی که ختنه مردان را انجام می‌دهند بشود،<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Female Circumcision: Multicultural Perspectives|ناشر= University of Pennsylvania Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2007 |شابک= |نویسنده=Abusharaf, {{چر}}Rogaia Mustafa |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=71 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> بریدن آلت تناسلی زنان تفاوت‌های بنیادین با ختنه دارد. ختنه زنان بر خلاف ختنه مردان پس از زمان عمل باعث ایجاد ناراحتی می‌شود و پاسخ جنسی شخص را کاهش می‌دهد. همچنین بر خلاف ختنه مردان بخشی از قصد انجامش مهار جنسی شخص ختنه شده می‌باشد.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Refugee and immigrant health: a handbook for health professionals|ناشر= Cambridge University Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2004 |شابک= |نویسنده=Kemp, {{چر}}Charles |نویسندگان سایر بخش‌ها=Lance Andrew Rasbridge|ترجمه=|صفحه=70 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref>
برگزیدن این نام جدید به دلایلی چند بود. از آنجا که ضررهای این عمل امروزه شناخته شده‌است استفاده از این لفظ بار معنایی سنگینی مبنی بر مضر بودن و خطرناک بودن آن داشته، ناقض حقوق زنان و غیرانسانی بودن آن نشان داده می‌شود. امید می‌رفت که که پذیرش این نام، رایزنی‌های بین‌المللی جهت مبارزه با این رسم را تسهیل نماید.<ref name="WHO"/> علاوه بر این به دلیل اینکه شباهتی بین این عمل و ختنهٔ مردان وجود ندارد،<ref name="RHHR"/> استفاده از لفظ ''ختنه'' هنگام نقد ختنه زنان ممکن است باعث توهین به یهودیان و مسلمانانی که ختنه مردان را انجام می‌دهند بشود،<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Female Circumcision: Multicultural Perspectives|ناشر= University of Pennsylvania Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2007 |شابک= |نویسنده=Abusharaf, {{چر}}Rogaia Mustafa |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=71 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> بریدن آلت تناسلی زنان تفاوت‌های بنیادین با ختنه دارد. ختنه زنان بر خلاف ختنه مردان پس از زمان عمل باعث ایجاد ناراحتی می‌شود و پاسخ جنسی شخص را کاهش می‌دهد. همچنین بر خلاف ختنه مردان بخشی از قصد انجامش مهار جنسی شخص ختنه شده می‌باشد.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Refugee and immigrant health: a handbook for health professionals|ناشر= Cambridge University Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2004 |شابک= |نویسنده=Kemp, {{چر}}Charles |نویسندگان سایر بخش‌ها=Lance Andrew Rasbridge|ترجمه=|صفحه=70 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref>
خط ۵۹: خط ۵۹:


== منشأ و رواج تاریخی ==
== منشأ و رواج تاریخی ==
[[پرونده:Circumcision Sakkara 3.jpg||بندانگشتی|250px|قدیمی‌ترین نقاشی یافت‌شده از ختنه مردان، متعلق به [[مصر باستان]] است. نقاشی فوق مربوط به ۲۰۰۰ تا ۲۳۵۰ سال پیش از [[میلاد مسیح]] می‌باشد.]]
[[پرونده:Circumcision Sakkara 3.jpg||بندانگشتی|250px|قدیمی‌ترین نقاشی یافت‌شده از ختنه مردان، متعلق به [[مصر باستان]] است. نقاشی فوق مربوط به 2000 تا 2350 سال پیش از [[میلاد مسیح]] می‌باشد.]]


خاستگاه جغرافیایی رسم قطع آلت تناسلی را، درهٔ [[رود نیل]] در مصر باستان می‌دانند. گمان بر این است که این رسم‌ها بعدها به نواحی اطراف چون حوزه رود نیل، و شمال شرق و [[غرب آفریقا]] گسترش یافته‌است.<ref name="EWIC"/> قدیمی‌ترین شاهد موجود [[مومیایی]]هایی هستند که به ۲۰۰ سال قبل از میلاد بازمی‌گرداند و آثار قطع [[کلیتوریس]] در آن‌ها پیداست.<ref name="Iranica">Šakūrzāda, Ebrāhīm, and Omidsalar, Mahmoud ''Circumcision'', Encyclopædia Iranica</ref> مورخ یونانی [[هرودوت]] وجود این رسم را در بین مصریان در سال پنجم پیش از میلاد گزارش کرده‌است.<!--کجا--> هرودوت همچنین گزارش می‌کند که [[روم]]ی‌ها، [[اتیوپی]]ها، و [[فنیقی‌ها]] نیز قطع [[دستگاه تناسلی زنان]] را انجام می‌دهند.<!--کجا--> جغرافی‌دانان یونانی [[استرابو]] آن را در بین مصریان در حدود سال ۲۵ [[قبل از میلاد]] گزارش می‌کند.<!--کجا؟ --> این رسم هدفش جلوگیری از بی‌قاعدگی جنسی نمی‌بود، بلکه نوعی [[مناسک‌گذر]] به حساب می‌آمده‌است که ریشه آن در افسانه‌های مربوط به [[مصر باستان]] و دیگر مردمان آفریقا بوده‌است. این مردمان بر این اعتقاد بودند که ارواح خدایان و انسان‌ها دوجنسی می‌باشند. این ارواح ویژگی‌های [[دوجنسی]] خود را روی ارگان‌های تناسلی تصویر می‌کنند. بدین گونه، زنانگی مرد در پوست روی [[اندام جنسی]] مرد، و روح مردانه زن در [[کلیتوریس]] او است. برش این بخش‌ها عملاً بخش زنی مرد را می‌زداید و او را به یک مرد کامل تبدیل می‌کند؛ و بخش مردی زن را می‌زداید و او را به یک زن کامل تبدیل می‌کند. امروزه هنوز زنان مصری به زنانی که ختنه نشده‌اند با دید تحقیر نگریسته و می‌گویند: «تو مثل یک مرد هستی».<ref name="EoI"/>
خاستگاه جغرافیایی رسم قطع آلت تناسلی را، درهٔ [[رود نیل]] در مصر باستان می‌دانند. گمان بر این است که این رسم‌ها بعدها به نواحی اطراف چون حوزه رود نیل، و شمال شرق و [[غرب آفریقا]] گسترش یافته‌است.<ref name="EWIC"/> قدیمی‌ترین شاهد موجود [[مومیایی]]هایی هستند که به 200 سال قبل از میلاد بازمی‌گرداند و آثار قطع [[کلیتوریس]] در آن‌ها پیداست.<ref name="Iranica">Šakūrzāda, Ebrāhīm, and Omidsalar, Mahmoud ''Circumcision'', Encyclopædia Iranica</ref> مورخ یونانی [[هرودوت]] وجود این رسم را در بین مصریان در سال پنجم پیش از میلاد گزارش کرده‌است.<!--کجا--> هرودوت همچنین گزارش می‌کند که [[روم]]ی‌ها، [[اتیوپی]]ها، و [[فنیقی‌ها]] نیز قطع [[دستگاه تناسلی زنان]] را انجام می‌دهند.<!--کجا--> جغرافی‌دانان یونانی [[استرابو]] آن را در بین مصریان در حدود سال 25 [[قبل از میلاد]] گزارش می‌کند.<!--کجا؟ --> این رسم هدفش جلوگیری از بی‌قاعدگی جنسی نمی‌بود، بلکه نوعی [[مناسک‌گذر]] به حساب می‌آمده‌است که ریشه آن در افسانه‌های مربوط به [[مصر باستان]] و دیگر مردمان آفریقا بوده‌است. این مردمان بر این اعتقاد بودند که ارواح خدایان و انسان‌ها دوجنسی می‌باشند. این ارواح ویژگی‌های [[دوجنسی]] خود را روی ارگان‌های تناسلی تصویر می‌کنند. بدین گونه، زنانگی مرد در پوست روی [[اندام جنسی]] مرد، و روح مردانه زن در [[کلیتوریس]] او است. برش این بخش‌ها عملاً بخش زنی مرد را می‌زداید و او را به یک مرد کامل تبدیل می‌کند؛ و بخش مردی زن را می‌زداید و او را به یک زن کامل تبدیل می‌کند. امروزه هنوز زنان مصری به زنانی که ختنه نشده‌اند با دید تحقیر نگریسته و می‌گویند: «تو مثل یک مرد هستی».<ref name="EoI"/>


در قرن نوزدهم، در اروپا و آمریکا نیز این عمل صورت میگرفته است، برخی پزشکان به منظور درمان یا برای ممانعت از خودارضائی و همجنس‌خواهی زنان و حتی برای جلوگیری از بیماریهای روانی نظیر [[هیستری]] به کلیتوریدرمی اقدام میکردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Brown, I. B. 1866. On the curability of certain forms of insanity, epilepsy, catalepsy, and hysteria in females, Robert Hardwicke.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 14.}}</ref>
در قرن نوزدهم، در اروپا و آمریکا نیز این عمل صورت میگرفته است، برخی پزشکان به منظور درمان یا برای ممانعت از خودارضائی و همجنس‌خواهی زنان و حتی برای جلوگیری از بیماریهای روانی نظیر [[هیستری]] به کلیتوریدرمی اقدام میکردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Brown, I. B. 1866. On the curability of certain forms of insanity, epilepsy, catalepsy, and hysteria in females, Robert Hardwicke.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 14.}}</ref>


== انواع بریدن آلت تناسلی زنان ==
== انواع بریدن آلت تناسلی زنان ==
[[پرونده:FGC Types.svg|بندانگشتی|250px|در پرونده: A-شکل طبیعی B-نوع اول C-نوع دوم D-نوع سوم. بر اساس تقسیم بندی [[سازمان بهداشت جهانی]] در سال ۱۹۹۷ در نوع اول مثله‌کردن دستگاه تناسلی زنان، [[کلیتوریس]] برداشته می‌شود، در نوع دوم [[کلیتوریس]] به همراه لب‌های کوچک فرج بریده می‌شود، و در نوع سوم، پس از برش [[کلیتوریس]] و لب‌های کوچک فرج، لب‌های بزرگ فرج به هم نزدیک آورده شده و دوخته می‌شود. هر سه این انواع دارای عوارض پزشکی منفی بوده، ولی عوارض منفی نوع سوم بسیار شدیدتر از انواع دیگر می‌باشد.<ref name="WHO97"/>]]
[[پرونده:FGC Types.svg|بندانگشتی|250px|در پرونده: A-شکل طبیعی B-نوع اول C-نوع دوم D-نوع سوم. بر اساس تقسیم بندی [[سازمان بهداشت جهانی]] در سال 1997 در نوع اول مثله‌کردن دستگاه تناسلی زنان، [[کلیتوریس]] برداشته می‌شود، در نوع دوم [[کلیتوریس]] به همراه لب‌های کوچک فرج بریده می‌شود، و در نوع سوم، پس از برش [[کلیتوریس]] و لب‌های کوچک فرج، لب‌های بزرگ فرج به هم نزدیک آورده شده و دوخته می‌شود. هر سه این انواع دارای عوارض پزشکی منفی بوده، ولی عوارض منفی نوع سوم بسیار شدیدتر از انواع دیگر می‌باشد.<ref name="WHO97"/>]]
[[پرونده:Labiaplasty.jpg|بندانگشتی|250px|چپ|[[جراحی زیبایی]] آلت جنسی در جوامع غربی مورد استفاده است.<ref>مراجعه شود به نوشتار [[:en:Labiaplasty|Labiaplasty]] در ویکی‌پدیای انگلیسی.</ref> در این تصویر چوچوله و لبه‌های فرج این زن پس از جراحی زیبایی بریده شده‌است.]]
[[پرونده:Labiaplasty.jpg|بندانگشتی|250px|چپ|[[جراحی زیبایی]] آلت جنسی در جوامع غربی مورد استفاده است.<ref>مراجعه شود به نوشتار [[:en:Labiaplasty|Labiaplasty]] در ویکی‌پدیای انگلیسی.</ref> در این تصویر چوچوله و لبه‌های فرج این زن پس از جراحی زیبایی بریده شده‌است.]]
[[سازمان بهداشت جهانی]] (WHO) در سال ۱۹۹۷ میلادی مُثله‌کردن آلت تناسلی زنان را بر سه نوع تقسیم‌بندی کرده بود که در شکل نمایش داده شده‌است.<ref name="WHO97">WHO (World Health Organization), Fact sheet N153, April 1997</ref> گزارش جدیدتر سازمان ملل چهار گونهٔ این عمل را برمی‌شمارد:<ref name="WHO">{{یادکرد وب| نشانی = http://www.who.int/reproductive-health/publications/fgm/fgm_statement_2008.pdf| عنوان = Eliminating Female Genital Mutilation - An interagency statement| تاریخ بازدید = | نویسنده = OHCHR, UNAIDS, UNDP, UNECA, UNESCO, UNFPA, UNHCR, UNICEF, UNIFEM, WHO| نشانی نویسنده = | نویسندگان دیگر = | تاریخ = | سال = ۲۰۰۸| ماه = | قالب = PDF| اثر = | ناشر = Department of Reproductive Health and Research (RHR), World Health Organization| صفحه = | زبان = English| نشانی بایگانی = https://web.archive.org/web/20090726145619/http://www.who.int//reproductive-health/publications/fgm/fgm_statement_2008.pdf| تاریخ بایگانی = ۲۶ ژوئیه ۲۰۰۹| نقل قول = | dead-url = no}}</ref>
[[سازمان بهداشت جهانی]] (WHO) در سال 1997 میلادی مُثله‌کردن آلت تناسلی زنان را بر سه نوع تقسیم‌بندی کرده بود که در شکل نمایش داده شده‌است.<ref name="WHO97">WHO (World Health Organization), Fact sheet N153, April 1997</ref> گزارش جدیدتر سازمان ملل چهار گونهٔ این عمل را برمی‌شمارد:<ref name="WHO">{{یادکرد وب| نشانی = http://www.who.int/reproductive-health/publications/fgm/fgm_statement_2008.pdf| عنوان = Eliminating Female Genital Mutilation - An interagency statement| تاریخ بازدید = | نویسنده = OHCHR, UNAIDS, UNDP, UNECA, UNESCO, UNFPA, UNHCR, UNICEF, UNIFEM, WHO| نشانی نویسنده = | نویسندگان دیگر = | تاریخ = | سال = 2008| ماه = | قالب = PDF| اثر = | ناشر = Department of Reproductive Health and Research (RHR), World Health Organization| صفحه = | زبان = English| نشانی بایگانی = https://web.archive.org/web/20090726145619/http://www.who.int//reproductive-health/publications/fgm/fgm_statement_2008.pdf| تاریخ بایگانی = 26 ژوئیه 2009| نقل قول = | dead-url = no}}</ref>
* نوع اول: برداشتن کلی یا جزئی [[کلیتوریس]] و/یا [[غلفه (زنان)|غلفه]] است (کلیتوریکتومی)
* نوع اول: برداشتن کلی یا جزئی [[کلیتوریس]] و/یا [[غلفه (زنان)|غلفه]] است (کلیتوریکتومی)
* نوع دوم: برداشتن کلی یا جزئی کلیتوریس و لب‌های کوچک [[فرج (عضو)]]، با/بدون بریدن لب‌های بزرگ فرج
* نوع دوم: برداشتن کلی یا جزئی کلیتوریس و لب‌های کوچک [[فرج (عضو)]]، با/بدون بریدن لب‌های بزرگ فرج
خط ۸۳: خط ۸۳:
|شابک=}}</ref>
|شابک=}}</ref>


به گفته سازمان بهداشت جهانی هر برش در اعضای بدن می‌تواند مخاطره انگیز باشد خصوصاً اگر تحت شرایط غیر بهداشتی انجام شود، اما اکثر خطرات شدید ذکر شده برای بریدن آلت تناسلی زنان مربوط به شدیدترین نوع (ختنه فرعونی) می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://libdoc.who.int/publications/1991/9290211407_(chp16).pdf |title=Harmful traditional practices affecting the health of women and childern |accessdate=۴ آوریل ۲۰۰۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150213211239/http://libdoc.who.int/publications/1991/9290211407_(chp16).pdf |archivedate=۱۳ فوریه ۲۰۱۵ |dead-url=no}}</ref> سازمان یونیسف در مورد کسانی که به وجود ختنه نوع شدید و خفیف اعتقاد دارند بیانیه می‌کند: «ما به شدت نگران این موضوع هستیم که ختنه زنان در بسیاری موارد توسط کادر پزشکی و در درمانگاه انجام می‌شود. در برخی جوامع که ختنه زنان بسیار رایج است این تفکر وجود دارد که می‌توان عمل ختنه زنان را به صورت خفیف و توسط کادر درمانی انجام داد. اما واقعیت این است که این عمل کلاً مردود است و نوع شدید و خفیف ندارد.»<ref name=unicefir>[http://www.unicef.org/iran/fa/media_4454.html {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090314141126/http://www.unicef.org/iran/fa/media_4454.html |date=۱۴ مارس ۲۰۰۹}}] بیانیه آژانس‌های سازمان ملل علیه ختنه زنان، وبگاه یونیسف</ref>
به گفته سازمان بهداشت جهانی هر برش در اعضای بدن می‌تواند مخاطره انگیز باشد خصوصاً اگر تحت شرایط غیر بهداشتی انجام شود، اما اکثر خطرات شدید ذکر شده برای بریدن آلت تناسلی زنان مربوط به شدیدترین نوع (ختنه فرعونی) می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://libdoc.who.int/publications/1991/9290211407_(chp16).pdf |title=Harmful traditional practices affecting the health of women and childern |accessdate=4 آوریل 2009 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150213211239/http://libdoc.who.int/publications/1991/9290211407_(chp16).pdf |archivedate=13 فوریه 2015 |dead-url=no}}</ref> سازمان یونیسف در مورد کسانی که به وجود ختنه نوع شدید و خفیف اعتقاد دارند بیانیه می‌کند: «ما به شدت نگران این موضوع هستیم که ختنه زنان در بسیاری موارد توسط کادر پزشکی و در درمانگاه انجام می‌شود. در برخی جوامع که ختنه زنان بسیار رایج است این تفکر وجود دارد که می‌توان عمل ختنه زنان را به صورت خفیف و توسط کادر درمانی انجام داد. اما واقعیت این است که این عمل کلاً مردود است و نوع شدید و خفیف ندارد.»<ref name=unicefir>[http://www.unicef.org/iran/fa/media_4454.html {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090314141126/http://www.unicef.org/iran/fa/media_4454.html |date=14 مارس 2009}}] بیانیه آژانس‌های سازمان ملل علیه ختنه زنان، وبگاه یونیسف</ref>


=== پیامدهای بهداشتی - روانی ===
=== پیامدهای بهداشتی - روانی ===
خط ۹۱: خط ۹۱:


=== پیامدهای جنسی ===
=== پیامدهای جنسی ===
یکی از مهم‌ترین دلایل سنتی انجام ناقص‌سازی جنسی زنان، برای کنترل یا کم‌کردن [[میل جنسی]] زنان است.<ref name="UNICEF_protection"/> اما طبق تحقیق کومو توماس، عملی که قرار بوده بی‌قاعدگی در امور جنسی را بکاهد، عملاً سبب تشدید آن شده‌است چرا که موجب شده زنانی که رضایت جنسی کمتری از [[آمیزش جنسی]] یافته‌اند به‌دنبال مردانی بگردند که رضایت جنسی بیشتری به آن‌ها بدهند. در نظرسنجی‌هایی که در مصر و سودان انجام گرفته زنان گزارش از [[آمیزش دردناک]] داده‌اند ولی اعتقاد نداشتند که میزان شهوت آن‌ها یا قابلیت آن‌ها برای رسیدن به ارگاسم کاهش یافته‌است. برخی از منتقدان بریدن آلت تناسلی زنان آن را تضمین باکرگی نمی‌دانند: در تحقیقات انجام شده زنان سودانی گفته‌اند که برخی از زنان برای مردانشان خودشان را مجدد ختنه کرده زیرا این کار باعث می‌شود که کانال مهبل تنگ‌تر شده و باکرگی شبیه‌سازی شود. به‌علاوه زنان مطلقه و بیوه‌ها نیز قبل از ازدواج مجدد این کار را انجام می‌دهند. بر پایهٔ این مشاهدات، منتقدان این‌گونه نتیجه‌گیری کرده که ختنه باعث تضمین باکرگی نیست.<ref name="EWIC"/>
یکی از مهم‌ترین دلایل سنتی انجام ناقص‌سازی جنسی زنان، برای کنترل یا کم‌کردن [[میل جنسی]] زنان است.<ref name="UNICEF_protection"/><ref>{{یادکرد وب|عنوان=«مردم می‌گفتند دختر بی‌حیا و ناپاکی است!» {{!}} پایگاه خبری تحلیلی انصاف نیوز|نشانی=http://www.ensafnews.com/100647/%d9%85%d8%b1%d8%af%d9%85-%d9%85%db%8c%e2%80%8c%da%af%d9%81%d8%aa%d9%86%d8%af-%d8%af%d8%ae%d8%aa%d8%b1-%d8%a8%db%8c%e2%80%8c%d8%ad%db%8c%d8%a7-%d9%88-%d9%86%d8%a7%d9%be%d8%a7%da%a9%db%8c-%d8%a7/|وبگاه=انصاف نیوز|تاریخ=2018-02-15|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa-IR}}</ref> اما طبق تحقیق کومو توماس، عملی که قرار بوده بی‌قاعدگی در امور جنسی را بکاهد، عملاً سبب تشدید آن شده‌است چرا که موجب شده زنانی که رضایت جنسی کمتری از [[آمیزش جنسی]] یافته‌اند به‌دنبال مردانی بگردند که رضایت جنسی بیشتری به آن‌ها بدهند. در نظرسنجی‌هایی که در مصر و سودان انجام گرفته زنان گزارش از [[آمیزش دردناک]] داده‌اند ولی اعتقاد نداشتند که میزان شهوت آن‌ها یا قابلیت آن‌ها برای رسیدن به ارگاسم کاهش یافته‌است. برخی از منتقدان بریدن آلت تناسلی زنان آن را تضمین باکرگی نمی‌دانند: در تحقیقات انجام شده زنان سودانی گفته‌اند که برخی از زنان برای مردانشان خودشان را مجدد ختنه کرده زیرا این کار باعث می‌شود که کانال مهبل تنگ‌تر شده و باکرگی شبیه‌سازی شود. به‌علاوه زنان مطلقه و بیوه‌ها نیز قبل از ازدواج مجدد این کار را انجام می‌دهند. بر پایهٔ این مشاهدات، منتقدان این‌گونه نتیجه‌گیری کرده که ختنه باعث تضمین باکرگی نیست.<ref name="EWIC"/>


=== راه‌های درمانی ===
=== راه‌های درمانی ===
هرچند درمانی برای آسیب دیدگان نیست، اخیراً روش‌های [[جراحی پلاستیک]] برای مقداری بازسازی آسیب دیدگی‌ها و بازگرداندن حساسیت جنسی به کار می‌رود. از آنجا که فقط چند سانتیمتر از [[کلیتوریس]] بیرون از بدن و در معرض بریده‌شدن است، می‌توان از بخش داخلی کلیتوریس استفاده کرد و تا حدی زنان ختنه شده را درمان نمود. هرچند که حساسیت جنسی این بخش درونی کلیتوریس به اندازه بخش خارجی نیست. خود این درمان در صورتی که به دست افراد ناوارد انجام شود می‌تواند خطرناک هم باشد.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.irwomen.org/spip.php?article4655| عنوان = بازسازی آلت تناسلی زنان در بورکینافاسو| تاریخ بازدید = ۳ مه ۲۰۰۸| تاریخ = ۹ مهر ۱۳۸۶| ناشر = کانون زنان ایرانی| زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20080918063609/http://www.irwomen.org/spip.php?article4655| archivedate = ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۸| dead-url = no}}</ref>
هرچند درمانی برای آسیب دیدگان نیست، اخیراً روش‌های [[جراحی پلاستیک]] برای مقداری بازسازی آسیب دیدگی‌ها و بازگرداندن حساسیت جنسی به کار می‌رود. از آنجا که فقط چند سانتیمتر از [[کلیتوریس]] بیرون از بدن و در معرض بریده‌شدن است، می‌توان از بخش داخلی کلیتوریس استفاده کرد و تا حدی زنان ختنه شده را درمان نمود. هرچند که حساسیت جنسی این بخش درونی کلیتوریس به اندازه بخش خارجی نیست. خود این درمان در صورتی که به دست افراد ناوارد انجام شود می‌تواند خطرناک هم باشد.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.irwomen.org/spip.php?article4655| عنوان = بازسازی آلت تناسلی زنان در بورکینافاسو| تاریخ بازدید = 3 مه 2008| تاریخ = 9 مهر 1386| ناشر = کانون زنان ایرانی| زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20080918063609/http://www.irwomen.org/spip.php?article4655| archivedate = 18 سپتامبر 2008| dead-url = no}}</ref>


== ابعاد حقوقی و بین‌المللی ==
== ابعاد حقوقی و بین‌المللی ==
مسئله ختنه زنان در غرب زمانی توجه وسیعی را در بین افکار عمومی جلب نمود که تعدادی زنان از غرب آفریقا در [[آمریکا]] تحت عنوان آنکه اگر به کشور خود بازگردند در معرض این [[عمل جراحی]] قرار خواهند گرفت، تقاضای پناهندگی نمودند.<ref name="Firestone"/>
مسئله ختنه زنان در غرب زمانی توجه وسیعی را در بین افکار عمومی جلب نمود که تعدادی زنان از غرب آفریقا در [[آمریکا]] تحت عنوان آنکه اگر به کشور خود بازگردند در معرض این [[عمل جراحی]] قرار خواهند گرفت، تقاضای پناهندگی نمودند.<ref name="Firestone"/>


در بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ میلادی، برش دستگاه تناسلی زنان به شکل عمده‌ای مشکلی پزشکی در نظر گرفته می‌شد، ولی از سال ۱۹۹۰ میلادی به بعد گفتمان‌های پیرامون این موضوع غالباً آن را ناقض حقوق اصلی بشر توصیف می‌کنند.<ref name="EWIC"/> سازمان [[یونیسف]] ناقص‌سازی جنسی زنان را نقض حقوق بنیادی دختران، تبعیض و نقض حقوق دستیابی به فرصت‌های برابر، سلامتی، رهایی از خشونت، جراحت، سوءاستفاده، شکنجه، بدرفتاری یا رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز، محافظت دربرابر سنت‌های خطرناک، و حق تصمیم‌گیری‌های مربوط به تولیدمثل دانسته‌است که همگی این حقوق در حمایت قوانین بین‌المللی هستند.<ref>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.unicef.org/protection/index_genitalmutilation.html | عنوان = Protection against abuse, exploitation and violence: Female Genital Mutilation/Cutting | نویسنده = | تاریخ بازدید = | تاریخ = March 11, 2009 | ناشر = وبگاه رسمی UNICEF | صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090312035756/http://www.unicef.org/protection/index_genitalmutilation.html | archivedate = ۱۲ مارس ۲۰۰۹ | dead-url = no}}</ref> در بیانیه‌ای که سازمان بهداشت جهانی و چندین سازمان وابسته با سازمان ملل علیه ناقص‌سازی زنان در سال ۲۰۰۸ منتشر کرده‌است، ناقص‌سازی زنان نقض [[حقوق بشر]] اعلام‌شده‌است. علاوه بر این، کنوانسیون‌ها و عهدنامه‌های جهانی و منطقه‌ای متعددی پشتیبان براندازی این رسم در سطح جهانی‌اند. از جمله این کنوانسیون‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:<ref group="پانویس">• Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment
در بین سال‌های 1980 تا 1990 میلادی، برش دستگاه تناسلی زنان به شکل عمده‌ای مشکلی پزشکی در نظر گرفته می‌شد، ولی از سال 1990 میلادی به بعد گفتمان‌های پیرامون این موضوع غالباً آن را ناقض حقوق اصلی بشر توصیف می‌کنند.<ref name="EWIC"/> سازمان [[یونیسف]] ناقص‌سازی جنسی زنان را نقض حقوق بنیادی دختران، تبعیض و نقض حقوق دستیابی به فرصت‌های برابر، سلامتی، رهایی از خشونت، جراحت، سوءاستفاده، شکنجه، بدرفتاری یا رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز، محافظت دربرابر سنت‌های خطرناک، و حق تصمیم‌گیری‌های مربوط به تولیدمثل دانسته‌است که همگی این حقوق در حمایت قوانین بین‌المللی هستند.<ref>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.unicef.org/protection/index_genitalmutilation.html | عنوان = Protection against abuse, exploitation and violence: Female Genital Mutilation/Cutting | نویسنده = | تاریخ بازدید = | تاریخ = March 11, 2009 | ناشر = وبگاه رسمی UNICEF | صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090312035756/http://www.unicef.org/protection/index_genitalmutilation.html | archivedate = 12 مارس 2009 | dead-url = no}}</ref> در بیانیه‌ای که سازمان بهداشت جهانی و چندین سازمان وابسته با سازمان ملل علیه ناقص‌سازی زنان در سال 2008 منتشر کرده‌است، ناقص‌سازی زنان نقض [[حقوق بشر]] اعلام‌شده‌است. علاوه بر این، کنوانسیون‌ها و عهدنامه‌های جهانی و منطقه‌ای متعددی پشتیبان براندازی این رسم در سطح جهانی‌اند. از جمله این کنوانسیون‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:<ref group="پانویس">• Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment
* Covenant on Civil and Political Rights
* Covenant on Civil and Political Rights
* Covenant on Economic, Social and Cultural Rights
* Covenant on Economic, Social and Cultural Rights
خط ۱۱۰: خط ۱۱۰:
* کنوانسیون برای برچیدن هرگونه تبعیض ضد زنان (CEDAW)
* کنوانسیون برای برچیدن هرگونه تبعیض ضد زنان (CEDAW)


از سال ۲۰۰۳ به ابتکار ''[[کمیته بین آفریقایی مناسک سنتی تأثیرگذار بر سلامت زنان و کودکان]]''<ref group="پانویس">The Inter African Committee on Traditional Practices Affecting the Health of Women and Children (IAC)</ref> و با تصویب کمیسیون حقوق بشر [[سازمان ملل]] روز [[۶ فوریه]] هرسال به عنوان [[روز بین‌المللی عدم هرگونه مدارا با مثله کردن جنسی زنان]] نامگذاری شده‌است.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.prb.org/Articles/2009/fgmc.aspx| عنوان = Commemorating International Day of Zero Tolerance to Female Genital Mutilation| نویسنده = Charlotte Feldman-Jacobs| تاریخ بازدید = ۳ آوریل ۲۰۰۹| تاریخ = | ناشر = Population Reference Bureau| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20100213125942/http://www.prb.org/Articles/2009/fgmc.aspx| archivedate = ۱۳ فوریه ۲۰۱۰| dead-url = yes}}</ref> به گفته مدیر [[بنیاد جمعیت سازمان ملل]]، تورایا احمد عبید، این بنیاد خواستار تعهد جدی‌تر دولت‌ها برای سرمایه‌گذاری و اجرای برنامه‌هایی جهت پیشگیری از این عمل است و تأیید می‌کند که بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ میلیون زن در سراسر جهان، ناقص‌سازی جنسی شده‌اند و سه میلیون دختر هر ساله در معرض خطر آن قرار دارند.<ref name="Yemen"/>
از سال 2003 به ابتکار ''[[کمیته بین آفریقایی مناسک سنتی تأثیرگذار بر سلامت زنان و کودکان]]''<ref group="پانویس">The Inter African Committee on Traditional Practices Affecting the Health of Women and Children (IAC)</ref> و با تصویب کمیسیون حقوق بشر [[سازمان ملل]] روز [[6 فوریه]] هرسال به عنوان [[روز بین‌المللی عدم هرگونه مدارا با مثله کردن جنسی زنان]] نامگذاری شده‌است.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.prb.org/Articles/2009/fgmc.aspx| عنوان = Commemorating International Day of Zero Tolerance to Female Genital Mutilation| نویسنده = Charlotte Feldman-Jacobs| تاریخ بازدید = 3 آوریل 2009| تاریخ = | ناشر = Population Reference Bureau| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20100213125942/http://www.prb.org/Articles/2009/fgmc.aspx| archivedate = 13 فوریه 2010| dead-url = yes}}</ref> به گفته مدیر [[بنیاد جمعیت سازمان ملل]]، تورایا احمد عبید، این بنیاد خواستار تعهد جدی‌تر دولت‌ها برای سرمایه‌گذاری و اجرای برنامه‌هایی جهت پیشگیری از این عمل است و تأیید می‌کند که بین 120 تا 140 میلیون زن در سراسر جهان، ناقص‌سازی جنسی شده‌اند و سه میلیون دختر هر ساله در معرض خطر آن قرار دارند.<ref name="Yemen"/>


== باورهای محلی در مورد ناقص‌سازی زنان ==
== باورهای محلی در مورد ناقص‌سازی زنان ==
خط ۱۲۰: خط ۱۲۰:
* باورهای مذهبی (باور به اینکه بریدن آلت جنسی زنان دستوری مذهبی است)<ref name=UNICEF_protection/>
* باورهای مذهبی (باور به اینکه بریدن آلت جنسی زنان دستوری مذهبی است)<ref name=UNICEF_protection/>


بر اساس مطالعه آماری که توسط کمیته‌ای وابسته به سازمان ملل در سال ۱۹۸۵ میلادی در [[آفریقا]] انجام پذیرفته، ۵۴ درصد افراد عرف رایج را دلیل اصلی برش دستگاه تناسلی دانسته‌اند. دلایل بعدی انجام وظیفه مذهبی و کاستن شهوات زنانه گزارش شده‌است. این نتایج سازگار با مطالعات آماری<ref>A. El-Dareer, Attitudes of Sudanese people to the practice of female circumcision, in International Journal of Epidemiology ۱۲ (۱۹۸۳), ۱۳۸–۴۴</ref> است که دو سال قبل در سال ۱۹۸۳ در سودان انجام پذیرفته بود. از بین ۴۵۰۰ شرکت‌کننده، ۸۷٫۷ درصد از مردان و ۸۲٫۲ درصد از زنان این عمل را تأیید کرده بودند که دلایل اصلی آن‌ها سنت و عرف موجود و مذهب بود. دلایل دیگری که این افراد در حمایت از ختنه زنان ذکر کرده‌اند عبارت است از: تمیزی، قابلیت ازدواج، اجتناب از بی‌قاعدگی در امور جنسی، تضمین باکرگی، بهبود قابلیت تولید مثل، کاهش تلفات نوزادان و مادر، بالا بردن لذت جنسی شوهر.<ref name="EWIC"/>
بر اساس مطالعه آماری که توسط کمیته‌ای وابسته به سازمان ملل در سال 1985 میلادی در [[آفریقا]] انجام پذیرفته، 54 درصد افراد عرف رایج را دلیل اصلی برش دستگاه تناسلی دانسته‌اند. دلایل بعدی انجام وظیفه مذهبی و کاستن شهوات زنانه گزارش شده‌است. این نتایج سازگار با مطالعات آماری<ref>A. El-Dareer, Attitudes of Sudanese people to the practice of female circumcision, in International Journal of Epidemiology 12 (1983), 138–44</ref> است که دو سال قبل در سال 1983 در سودان انجام پذیرفته بود. از بین 4500 شرکت‌کننده، 87٫7 درصد از مردان و 82٫2 درصد از زنان این عمل را تأیید کرده بودند که دلایل اصلی آن‌ها سنت و عرف موجود و مذهب بود. دلایل دیگری که این افراد در حمایت از ختنه زنان ذکر کرده‌اند عبارت است از: تمیزی، قابلیت ازدواج، اجتناب از بی‌قاعدگی در امور جنسی، تضمین باکرگی، بهبود قابلیت تولید مثل، کاهش تلفات نوزادان و مادر، بالا بردن لذت جنسی شوهر.<ref name="EWIC"/>


== نظریات علوم اجتماعی ==
== نظریات علوم اجتماعی ==
=== سرکوب زنان ===
=== سرکوب زنان ===
بخشی از دلایل افراد محلی برای انجام این رسم، اجتناب از بی‌قاعدگی در امور جنسی و تضمین [[باکرگی]] زن است.<ref name="EWIC"/>
بخشی از دلایل افراد محلی برای انجام این رسم، اجتناب از بی‌قاعدگی در امور جنسی و تضمین [[باکرگی]] زن است.<ref name="EWIC"/>
برخی از نظریات علمی، بریدن دستگاه تناسلی زنان را خاسته از سرکوب زنان توسط [[پدرسالاری]] می‌دانند. به عنوان مثال [[نوال سعداوی]] نظریه زیر را ارائه کرده‌است: در جوامعی که اجداد را از طریق جنس مذکر دنبال می‌کنند روی پاکدامنی زن تأکید می‌شود زیرا مردان می‌خواهند مطمئن باشند که ارث و اموال مرد به فرزندان خودشان می‌رسد (و نه فرزندان دیگران). همانگونه که طبقه حاکم ارزش‌های اخلاقی‌ای را در جامعه ترویج می‌کند که کارگران ترک لذات کنند، در حالی که خودشان زیاده‌روی در لذات را برای خودشان ارزش می‌دانند، مردان طبقه حاکم بر زنان هستند که عدم لذت‌بردن جنسی را بر زنان تحمیل کرده‌اند در حالی که برای خودشان آزادی و لذت جنسی وسیعی خواستار هستند.<ref name="EoR">{{یادکرد|فصل=3 |کتاب=The Encyclopedia of Religion entry on Clitoridectomy|ناشر= Macmillan|شهر= |کوشش= Lindsay Jones |ویرایش= |سال= | شابک = 0028657330 |نویسنده=Maccormack, {{چر}}Carol P. |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=1824-1826 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> طبق بیانیه ۱۰ آژانس سازمان ملل متحد، ختنه زنان وجود حقوق نابرابر بین زن و مرد را نشان می‌دهد که ریشه در عرف‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دارد. این رسم با هدف نگاه داشتن عفاف یک دختر و کنترل [[غریزه جنسی]] انجام می‌شود و [[نقش جنسیتی]] اشتباهی را به زن تحمیل می‌کند.<ref name="unicefir"/>
برخی از نظریات علمی، بریدن دستگاه تناسلی زنان را خاسته از سرکوب زنان توسط [[پدرسالاری]] می‌دانند. به عنوان مثال [[نوال سعداوی]] نظریه زیر را ارائه کرده‌است: در جوامعی که اجداد را از طریق جنس مذکر دنبال می‌کنند روی پاکدامنی زن تأکید می‌شود زیرا مردان می‌خواهند مطمئن باشند که ارث و اموال مرد به فرزندان خودشان می‌رسد (و نه فرزندان دیگران). همانگونه که طبقه حاکم ارزش‌های اخلاقی‌ای را در جامعه ترویج می‌کند که کارگران ترک لذات کنند، در حالی که خودشان زیاده‌روی در لذات را برای خودشان ارزش می‌دانند، مردان طبقه حاکم بر زنان هستند که عدم لذت‌بردن جنسی را بر زنان تحمیل کرده‌اند در حالی که برای خودشان آزادی و لذت جنسی وسیعی خواستار هستند.<ref name="EoR">{{یادکرد|فصل=3 |کتاب=The Encyclopedia of Religion entry on Clitoridectomy|ناشر= Macmillan|شهر= |کوشش= Lindsay Jones |ویرایش= |سال= | شابک = 0028657330 |نویسنده=Maccormack, {{چر}}Carol P. |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=1824-1826 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> طبق بیانیه 10 آژانس سازمان ملل متحد، ختنه زنان وجود حقوق نابرابر بین زن و مرد را نشان می‌دهد که ریشه در عرف‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دارد. این رسم با هدف نگاه داشتن عفاف یک دختر و کنترل [[غریزه جنسی]] انجام می‌شود و [[نقش جنسیتی]] اشتباهی را به زن تحمیل می‌کند.<ref name="unicefir"/>


کارول ماکورماک<ref group="پانویس">Carol P. Maccormack</ref> معتقد است سرکوب کردن زنان توسط مردان توضیح جامعی برای وجود برش دستگاه تناسلی زنان نمی‌باشد: در غرب آفریقا جوامعی هستند که برش کلیتوریس را انجام می‌دهند ولی آزادی بسیار قابل ملاحظه‌ای را به دختران قبل از ازدواج می‌دهند. به‌علاوه مطالعاتی نشان می‌دهد<ref>MacCormack, Carol P. “Sande: The Public Face of a Secret Society. ” In The New Religions of Africa, edited by Bennetta Jules- Rosette, pp. 27–37. Norwood, N.J. , 1979</ref> که درد ناشی از برش دستگاه تناسلی زنان ممکن است باعث ایجاد حس همبستگی بین زنان شده و این به نوبه خود باعث افزایش قدرت سیاسی و کنترل کردن دارایی‌ها توسط آن‌ها بشود. در میان ساکنان بومی استرالیا و [[ملانزی]] تبارها مراسم برش دستگاه جنسی مردان بسیار شدیدتر و دردناک‌تر از مراسم مربوط به زنان است، و این موضوع معمولاً در مورد جوامعی صادق است که اجداد را از طریق [[جنس مذکر]] دنبال می‌کنند و مردان در آن غالب هستند.<ref name="EoR"/>
کارول ماکورماک<ref group="پانویس">Carol P. Maccormack</ref> معتقد است سرکوب کردن زنان توسط مردان توضیح جامعی برای وجود برش دستگاه تناسلی زنان نمی‌باشد: در غرب آفریقا جوامعی هستند که برش کلیتوریس را انجام می‌دهند ولی آزادی بسیار قابل ملاحظه‌ای را به دختران قبل از ازدواج می‌دهند. به‌علاوه مطالعاتی نشان می‌دهد<ref>MacCormack, Carol P. “Sande: The Public Face of a Secret Society. ” In The New Religions of Africa, edited by Bennetta Jules- Rosette, pp. 27–37. Norwood, N.J. , 1979</ref> که درد ناشی از برش دستگاه تناسلی زنان ممکن است باعث ایجاد حس همبستگی بین زنان شده و این به نوبه خود باعث افزایش قدرت سیاسی و کنترل کردن دارایی‌ها توسط آن‌ها بشود. در میان ساکنان بومی استرالیا و [[ملانزی]] تبارها مراسم برش دستگاه جنسی مردان بسیار شدیدتر و دردناک‌تر از مراسم مربوط به زنان است، و این موضوع معمولاً در مورد جوامعی صادق است که اجداد را از طریق [[جنس مذکر]] دنبال می‌کنند و مردان در آن غالب هستند.<ref name="EoR"/>
خط ۱۴۰: خط ۱۴۰:


=== مشکلات ===
=== مشکلات ===
علی‌رغم قوانین ممنوع‌کننده ناقص‌سازی زنان، این عمل به‌صورت یک سنت در میان بسیاری از جوامع و فرهنگ‌ها ادامه دارد. از آنجایی که این عمل در بسیاری اوقات در بین جوامع انجام دهنده اهمیتی فرهنگی و حتی سیاسی دارد، رهبران سیاسی برچیدن ناقص‌سازی زنان را در سطح جوامع بومی را دشوار یافته‌اند.<ref>Nicholas Birch/Abril "An End to Female Genital Cutting?» [http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1700191,00.html] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090421044049/http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1700191,00.html |date=۲۱ آوریل ۲۰۰۹}}, Time Magazine , date=۲۰۰۸-۰۱-۰۴</ref> با ورود استعمارگران اروپایی و مبلغان دینی غربی به آفریقا بحث درباره‌ی ممنوع کردن ختنه دختران با سرعت بیشتری مورد توجه قرار گرفت. اروپاییان ختنه کردن دختران را خلاف اصول مسیحی می‌دانستند و به همین دلیل با آن مخالفت می‌کردند، اما اقداماتشان برای از بین بردن فرهنگ ختنه زنان در آفریقا چندان حاصلی نداشت. کمی پس از دوران استعمار، قوانین بسیاری وضع شد که هدف آنها خاتمه دادن به ختنه دختران بود، ولی از آنجا که این قوانین بر مبنای اطلاعات ناکافی از بافت فرهنگی کشور های آفریقایی بوده و بر پایه‌ی اقدامات نامنسجم شکل گرفته بودند دیری نگذشت که از میان رفتند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 47.}}</ref> برای مثال هنگامی‌که در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۲۰ مبلغان مسیحی در کنیا، این رسم را در بین پیروان خود ممنوع کردند، در عوض ختنه زنان به‌ صورت ابزاری برای جنبش قومی استقلال‌طلبی در بین بومیان کی‌کویو،<ref group="پانویس">Kikuyu</ref> پرشمارترین قومیت کنیا، درآمد و بومیان کنیا مبارزه علیه ختنه زنان را حمله [[امپریالیسم فرهنگی]] اروپائیان دانستند.<ref>Natsoulas, Theodore: “The Politicization of the Ban of Female Circumcision and the Rise of the Independent School Movement iKenya. The KCA, the Missions and Government, ۱۹۲۹–۱۹۳۲”. Journal of African Studies ۳۳(۲):۱۳۷–۱۵۸, ۱۹۹۸.</ref> نمونه‌ای دیگر زمانی بود که دولت استعماری [[بریتانیا]] در دهه ۱۹۵۰عمل ناقص‌سازی جنسی زنان را در کنیا ممنوع نمود. این کار به میزان زیادی مقاومت قبایل را در مقابل نیروهای استعماری افزایش داد و میزان حمایت از جنبش چریک‌های مائو مائو<ref group="پانویس">Mau Mau</ref> را افزایش داد.<ref>Birch/Abril, Nicholas. "An End to Female Genital Cutting?", Time Magazine, 2008-01-04. Retrieved on 2008-01-08.</ref>
علی‌رغم قوانین ممنوع‌کننده ناقص‌سازی زنان، این عمل به‌صورت یک سنت در میان بسیاری از جوامع و فرهنگ‌ها ادامه دارد. از آنجایی که این عمل در بسیاری اوقات در بین جوامع انجام دهنده اهمیتی فرهنگی و حتی سیاسی دارد، رهبران سیاسی برچیدن ناقص‌سازی زنان را در سطح جوامع بومی را دشوار یافته‌اند.<ref>Nicholas Birch/Abril "An End to Female Genital Cutting?» [http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1700191,00.html] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090421044049/http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1700191,00.html |date=21 آوریل 2009}}, Time Magazine , date=2008-01-04</ref> با ورود استعمارگران اروپایی و مبلغان دینی غربی به آفریقا بحث درباره‌ی ممنوع کردن ختنه دختران با سرعت بیشتری مورد توجه قرار گرفت. اروپاییان ختنه کردن دختران را خلاف اصول مسیحی می‌دانستند و به همین دلیل با آن مخالفت می‌کردند، اما اقداماتشان برای از بین بردن فرهنگ ختنه زنان در آفریقا چندان حاصلی نداشت. کمی پس از دوران استعمار، قوانین بسیاری وضع شد که هدف آنها خاتمه دادن به ختنه دختران بود، ولی از آنجا که این قوانین بر مبنای اطلاعات ناکافی از بافت فرهنگی کشور های آفریقایی بوده و بر پایه‌ی اقدامات نامنسجم شکل گرفته بودند دیری نگذشت که از میان رفتند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 47.}}</ref> برای مثال هنگامی‌که در دهه‌های 1930 و 1920 مبلغان مسیحی در کنیا، این رسم را در بین پیروان خود ممنوع کردند، در عوض ختنه زنان به‌ صورت ابزاری برای جنبش قومی استقلال‌طلبی در بین بومیان کی‌کویو،<ref group="پانویس">Kikuyu</ref> پرشمارترین قومیت کنیا، درآمد و بومیان کنیا مبارزه علیه ختنه زنان را حمله [[امپریالیسم فرهنگی]] اروپائیان دانستند.<ref>Natsoulas, Theodore: “The Politicization of the Ban of Female Circumcision and the Rise of the Independent School Movement iKenya. The KCA, the Missions and Government, 1929–1932”. Journal of African Studies 33(2):137–158, 1998.</ref> نمونه‌ای دیگر زمانی بود که دولت استعماری [[بریتانیا]] در دهه 1950عمل ناقص‌سازی جنسی زنان را در کنیا ممنوع نمود. این کار به میزان زیادی مقاومت قبایل را در مقابل نیروهای استعماری افزایش داد و میزان حمایت از جنبش چریک‌های مائو مائو<ref group="پانویس">Mau Mau</ref> را افزایش داد.<ref>Birch/Abril, Nicholas. "An End to Female Genital Cutting?", Time Magazine, 2008-01-04. Retrieved on 2008-01-08.</ref>


به گفته مارک کوهن کسانی که عمل ختنه را انجام می‌دهند تحت تأثیر نیروهای شدید اقتصادی و فرهنگی بوده، نه اینکه انسان‌هایی جاهل یا شیطانی باشند؛ راه مقابلهٔ صحیح با عمل ختنه شناسایی این عوامل اقتصادی و فرهنگی و رسیدگی دقیق و ظریف به آنهاست.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Culture of Intolerance: Chauvinism Class and Racism in the United States|ناشر= Yale University Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=1999 |شابک= |نویسنده=Cohen, {{چر}}Mark Nathan |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=120 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref>
به گفته مارک کوهن کسانی که عمل ختنه را انجام می‌دهند تحت تأثیر نیروهای شدید اقتصادی و فرهنگی بوده، نه اینکه انسان‌هایی جاهل یا شیطانی باشند؛ راه مقابلهٔ صحیح با عمل ختنه شناسایی این عوامل اقتصادی و فرهنگی و رسیدگی دقیق و ظریف به آنهاست.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Culture of Intolerance: Chauvinism Class and Racism in the United States|ناشر= Yale University Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=1999 |شابک= |نویسنده=Cohen, {{چر}}Mark Nathan |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=120 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref>


=== برنامه‌ها ===
=== برنامه‌ها ===
[[سازمان ملل متحد]] برنامه‌هایی دارد تا این رسم را تا سال ۲۰۱۵ به میزان قابل توجهی کاهش دهد. برای برچیدن این رسم اقدام‌های لازم در دو سطح جامعه و ملی پیشنهاد شده‌است: پیشنهاد در سطح ملی شامل اقداماتی توسط رهبران حکومتی، مذهبی و سنتی، مجالس قانونگذاری و نهادهای مدنی و دولتی مربوط و در جهت سوق دادن جامعه به برچیدن این رسم می‌باشد. تجربیات دهه‌های آخر [[قرن بیستم]] نشان داده‌است که راه حل سریعی برای از میان برداشتن این رسم وجود ندارد. برچیدن این رسم نیاز به یک بستر قوی برای تغییر رفتارها و ارزش‌ها و همچون وجود سامانه‌ای قوی برای اعمال سیاست‌های موجود دارد. از آنجایی که این [[عمل رسمی]] اجتماعی است بهترین روش، همکاری نزدیک با مردم و رهبران محلی است.<ref name="WHO"/>
[[سازمان ملل متحد]] برنامه‌هایی دارد تا این رسم را تا سال 2015 به میزان قابل توجهی کاهش دهد. برای برچیدن این رسم اقدام‌های لازم در دو سطح جامعه و ملی پیشنهاد شده‌است: پیشنهاد در سطح ملی شامل اقداماتی توسط رهبران حکومتی، مذهبی و سنتی، مجالس قانونگذاری و نهادهای مدنی و دولتی مربوط و در جهت سوق دادن جامعه به برچیدن این رسم می‌باشد. تجربیات دهه‌های آخر [[قرن بیستم]] نشان داده‌است که راه حل سریعی برای از میان برداشتن این رسم وجود ندارد. برچیدن این رسم نیاز به یک بستر قوی برای تغییر رفتارها و ارزش‌ها و همچون وجود سامانه‌ای قوی برای اعمال سیاست‌های موجود دارد. از آنجایی که این [[عمل رسمی]] اجتماعی است بهترین روش، همکاری نزدیک با مردم و رهبران محلی است.<ref name="WHO"/>


با به رسمیت شناخته شدن ختنه دختران به عنوان نقض حقوق بشر در مجمع عمومی سازمان ملل در سال 2012، پویشی جهانی شکل گرفت که هدف آن طرح و وضع قوانین علیه این عمل بود. بسیاری از کشورها اکنون با امضای برخی معاهدات بین‌المللی و منطقه‌ای ناظر به اشکال مختلف تبعیض و خشونت، متعهد به حمایت از حقوق زنان و کودکان شده‌اند. برای مثال، از 28 کشور آفریقایی که دختران را ختنه میکنند قریب به 17 کشور قوانینی دارند که مشخصاً ختنه دختران را منع میکند،<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ختنه دختران؛ وقتی ناقص سازی اندام جنسی ثواب تلقی می‌شود {{!}} DW {{!}} 05.02.2021|نشانی=https://www.dw.com/fa-ir/%D8%AE%D8%AA%D9%86%D9%87-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88%D9%82%D8%AA%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%82%D8%B5-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%AC%D9%86%D8%B3%DB%8C-%D8%AB%D9%88%D8%A7%D8%A8-%D8%AA%D9%84%D9%82%DB%8C-%D9%85%DB%8C%D8%B4%D9%88%D8%AF/a-56473417|وبگاه=DW.COM|بازبینی=2021-09-07|کد زبان=fa-IR|نام=Deutsche|نام خانوادگی=Welle (www.dw.com)}}</ref> از جمله بورکینافاسو، سنگال، ساحل عاج، غنا، جیبوتی، گینه، توگو تانزانیا، کنیا، جمهوری آفریقای مرکزی و مصر. از این گذشته، کشورهای سنگال، سودان، مصر و اتیوپی گامی فراتر بر داشته‌اند و ختنه دختران را در قوانین کیفری خود جرم دانسته‌اند. اغلب کشورهایی که میزبان مهاجرانی‎‌اند که در کشورهایشان دختران را ختنه می‌کنند نیز قوانین خاصی در باب ختنه دختران وضع کرده‌اند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ختنه دختران زیر سقف ناآگاهی/ زنان خودشان مقصر مثله جنسی زنان هستند|نشانی=https://www.khabaronline.ir/news/507411/ختنه-دختران-زیر-سقف-ناآگاهی-زنان-خودشان-مقصر-مثله-جنسی-زنان|وبگاه=خبرآنلاین|تاریخ=2016-02-07|بازبینی=2021-09-07|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/female-circumcision-under-the-roof-of-ignorance-women-themselves-are-to-blame-for-female-genital-mutilation/|عنوان=وضعیت ختنه زنان در جهان امروزی و برنامه دولت ها برای مهار آن}}</ref>
با به رسمیت شناخته شدن ختنه دختران به عنوان نقض حقوق بشر در مجمع عمومی سازمان ملل در سال 2012، پویشی جهانی شکل گرفت که هدف آن طرح و وضع قوانین علیه این عمل بود. بسیاری از کشورها اکنون با امضای برخی معاهدات بین‌المللی و منطقه‌ای ناظر به اشکال مختلف تبعیض و خشونت، متعهد به حمایت از حقوق زنان و کودکان شده‌اند. برای مثال، از 28 کشور آفریقایی که دختران را ختنه میکنند قریب به 17 کشور قوانینی دارند که مشخصاً ختنه دختران را منع میکند،<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ختنه دختران؛ وقتی ناقص سازی اندام جنسی ثواب تلقی می‌شود {{!}} DW {{!}} 05.02.2021|نشانی=https://www.dw.com/fa-ir/%D8%AE%D8%AA%D9%86%D9%87-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88%D9%82%D8%AA%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%82%D8%B5-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%AC%D9%86%D8%B3%DB%8C-%D8%AB%D9%88%D8%A7%D8%A8-%D8%AA%D9%84%D9%82%DB%8C-%D9%85%DB%8C%D8%B4%D9%88%D8%AF/a-56473417|وبگاه=DW.COM|بازبینی=2021-09-07|کد زبان=fa-IR|نام=Deutsche|نام خانوادگی=Welle (www.dw.com)}}</ref> از جمله بورکینافاسو، سنگال، ساحل عاج، غنا، جیبوتی، گینه، توگو تانزانیا، کنیا، جمهوری آفریقای مرکزی و مصر. از این گذشته، کشورهای سنگال، سودان، مصر و اتیوپی گامی فراتر بر داشته‌اند و ختنه دختران را در قوانین کیفری خود جرم دانسته‌اند. اغلب کشورهایی که میزبان مهاجرانی‎‌اند که در کشورهایشان دختران را ختنه می‌کنند نیز قوانین خاصی در باب ختنه دختران وضع کرده‌اند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ختنه دختران زیر سقف ناآگاهی/ زنان خودشان مقصر مثله جنسی زنان هستند|نشانی=https://www.khabaronline.ir/news/507411/ختنه-دختران-زیر-سقف-ناآگاهی-زنان-خودشان-مقصر-مثله-جنسی-زنان|وبگاه=خبرآنلاین|تاریخ=2016-02-07|بازبینی=2021-09-07|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/female-circumcision-under-the-roof-of-ignorance-women-themselves-are-to-blame-for-female-genital-mutilation/|عنوان=وضعیت ختنه زنان در جهان امروزی و برنامه دولت ها برای مهار آن}}</ref>
خط ۱۵۵: خط ۱۵۵:
در جوامعی که به برش دستگاه تناسلی زنان به عنوان مناسک گذر نگریسته می‌شود، روش مبارزه دیگر که توسط برخی ارگان‌ها<ref group="پانویس">به عنوان مثال Maendeleo Ya Wanawake Organization</ref> اتخاذ شده‌است ایجاد مناسک گذر جایگزینی است که از طرفی به این عمل پایان داده ولی از طرف دیگر مراسم مربوط را حفظ و انتقال دانش مربوط به آن را ممکن سازد.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Female Circumcision: Multicultural Perspectives|ناشر= University of Pennsylvania Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2007 |شابک= |نویسنده=Abusharaf, {{چر}}Rogaia Mustafa |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=18–19 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref>
در جوامعی که به برش دستگاه تناسلی زنان به عنوان مناسک گذر نگریسته می‌شود، روش مبارزه دیگر که توسط برخی ارگان‌ها<ref group="پانویس">به عنوان مثال Maendeleo Ya Wanawake Organization</ref> اتخاذ شده‌است ایجاد مناسک گذر جایگزینی است که از طرفی به این عمل پایان داده ولی از طرف دیگر مراسم مربوط را حفظ و انتقال دانش مربوط به آن را ممکن سازد.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Female Circumcision: Multicultural Perspectives|ناشر= University of Pennsylvania Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2007 |شابک= |نویسنده=Abusharaf, {{چر}}Rogaia Mustafa |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=18–19 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref>


گروهی از مسلمانان تحصیل‌کرده که برای الغای برش دستگاه تناسلی زنان در میان مسلمانان تلاش می‌کنند، ترجیح می‌دهند این موضوع از طریق مناظرات درونی حل شود و مخالف مداخله غربیان هستند. ایشان می‌گوند رسم ختنهٔ زنان تنها زمانی از بین می‌رود که افسانه‌ها و تصورات غلطی که پیرامون آن وجود دارد فهمیده شده و دفع شوند و ریشه کنی افسانه‌های اجتماعی پیرامون آن مانند اینکه این کار بی‌قیدی‌های اخلاقی را کاسته، و اینکه دختران ختنه شده «پاک» و «طاهر» هستند، نمود. مطالعاتی که در میان سومالیان ساکن سوئد انجام شده نشان داده‌است که عامل مؤثری که باعث تغییر دیدگاه عموم سومالیان نسبت به ختنه زنان بوده‌است چیزی جز استدلالات مذهبی نبوده‌است. اکثر سومالیان ساکن سوئد به عنوان مثال به آیه ۱۱۹ [[سوره نسا]] از قرآن در مورد این موضوع اشاره می‌کنند که بر اساس آن نباید در مخلوقات خدا تغییر ایجاد کرد.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Women in Islam: the Western experience|ناشر= Routledge|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2001 | شابک = 0415248957 |نویسنده=Roald, {{چر}}Anne Sofie |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=239-240 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref>
گروهی از مسلمانان تحصیل‌کرده که برای الغای برش دستگاه تناسلی زنان در میان مسلمانان تلاش می‌کنند، ترجیح می‌دهند این موضوع از طریق مناظرات درونی حل شود و مخالف مداخله غربیان هستند. ایشان می‌گوند رسم ختنهٔ زنان تنها زمانی از بین می‌رود که افسانه‌ها و تصورات غلطی که پیرامون آن وجود دارد فهمیده شده و دفع شوند و ریشه کنی افسانه‌های اجتماعی پیرامون آن مانند اینکه این کار بی‌قیدی‌های اخلاقی را کاسته، و اینکه دختران ختنه شده «پاک» و «طاهر» هستند، نمود. مطالعاتی که در میان سومالیان ساکن سوئد انجام شده نشان داده‌است که عامل مؤثری که باعث تغییر دیدگاه عموم سومالیان نسبت به ختنه زنان بوده‌است چیزی جز استدلالات مذهبی نبوده‌است. اکثر سومالیان ساکن سوئد به عنوان مثال به آیه 119 [[سوره نسا]] از قرآن در مورد این موضوع اشاره می‌کنند که بر اساس آن نباید در مخلوقات خدا تغییر ایجاد کرد.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Women in Islam: the Western experience|ناشر= Routledge|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2001 | شابک = 0415248957 |نویسنده=Roald, {{چر}}Anne Sofie |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=239-240 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref>


=== مرکز پزشکی کمک به زنان ختنه شده ===
=== مرکز پزشکی کمک به زنان ختنه شده ===
خط ۱۶۲: خط ۱۶۲:
== ابعاد دینی و فرهنگی ==
== ابعاد دینی و فرهنگی ==
=== یهودیت ===
=== یهودیت ===
سنت ختنه [[زنان در یهودیت]] یافت نمی‌شود، زیرا هیچ علامتی روی بدن زن به عنوان نشانه‌ای از عهد با خدا در نظر گرفته نمی‌شود.<ref name="Dic">{{یادکرد|فصل= |کتاب=A Dictionary of Jewish-Christian Relations|ناشر= Cambridge University Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2005 | شابک = 0521826926 |نویسنده=Kessler, {{چر}}Edward |نویسندگان سایر بخش‌ها=Neil Wenborn|ترجمه=|صفحه=99 147 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> هیچ اشاره‌ای به ختنه زنان در [[عهد عتیق]] یافت نمی‌شود.<ref name="EoR"/> قطع دستگاه تناسلی زنان در میان جامعهٔ اقلیت یهودی اتیوپیایی (اسرائیل بتا)، که پیش‌تر به [[فلاشا]] شناخته می‌شده‌اند، انجام می‌شود. این عمل می‌تواند تنها توسط زنی یهودی انجام شود. یهودیان اتیوپیایی که به [[اسرائیل]] مهاجرت کرده‌اند، دیگر به انجام قطع دستگاه تناسلی زنان نمی‌پردازند.<ref name="popline.org">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.popline.org/docs/1252/134329.html|عنوان=Female genital mutilation among Ethiopean Jews|تاریخ بازدید=|تاریخ=|ناشر=www.popline.org|زبان=انگلیسی|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090330143510/http://www.popline.org/docs/1252/134329.html|archivedate=۳۰ مارس ۲۰۰۹|dead-url=no|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=}}</ref> اما آداب و رسوم ختنه بیش از آنکه برگرفته از فرهنگ یهودیت باشد برگرفته از فرهنگ بومی آفریقا می‌باشد.<ref name="Dic"/><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.rooykardemrooz.ir/news/2409/%D8%AE%D8%AA%D9%86%D9%87-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D8%B4%D9%88%D9%86%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85-%D8%B3%D9%86%D8%AA|عنوان=ختنه زنان در میان اقوام یهودی آفریقا ریشه فرهنگی دارد و نه دینی.}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/female-circumcision-violence-called-tradition/|عنوان=علت ختنه زنان یهودیان آفریقایی}}</ref>
سنت ختنه [[زنان در یهودیت]] یافت نمی‌شود، زیرا هیچ علامتی روی بدن زن به عنوان نشانه‌ای از عهد با خدا در نظر گرفته نمی‌شود.<ref name="Dic">{{یادکرد|فصل= |کتاب=A Dictionary of Jewish-Christian Relations|ناشر= Cambridge University Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2005 | شابک = 0521826926 |نویسنده=Kessler, {{چر}}Edward |نویسندگان سایر بخش‌ها=Neil Wenborn|ترجمه=|صفحه=99 147 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> هیچ اشاره‌ای به ختنه زنان در [[عهد عتیق]] یافت نمی‌شود.<ref name="EoR"/> قطع دستگاه تناسلی زنان در میان جامعهٔ اقلیت یهودی اتیوپیایی (اسرائیل بتا)، که پیش‌تر به [[فلاشا]] شناخته می‌شده‌اند، انجام می‌شود. این عمل می‌تواند تنها توسط زنی یهودی انجام شود. یهودیان اتیوپیایی که به [[اسرائیل]] مهاجرت کرده‌اند، دیگر به انجام قطع دستگاه تناسلی زنان نمی‌پردازند.<ref name="popline.org">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.popline.org/docs/1252/134329.html|عنوان=Female genital mutilation among Ethiopean Jews|تاریخ بازدید=|تاریخ=|ناشر=www.popline.org|زبان=انگلیسی|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090330143510/http://www.popline.org/docs/1252/134329.html|archivedate=30 مارس 2009|dead-url=no|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=}}</ref> اما آداب و رسوم ختنه بیش از آنکه برگرفته از فرهنگ یهودیت باشد برگرفته از فرهنگ بومی آفریقا می‌باشد.<ref name="Dic"/><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.rooykardemrooz.ir/news/2409/%D8%AE%D8%AA%D9%86%D9%87-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D8%B4%D9%88%D9%86%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85-%D8%B3%D9%86%D8%AA|عنوان=ختنه زنان در میان اقوام یهودی آفریقا ریشه فرهنگی دارد و نه دینی.}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/female-circumcision-violence-called-tradition/|عنوان=علت ختنه زنان یهودیان آفریقایی}}</ref>


=== مسیحیت ===
=== مسیحیت ===
خط ۱۷۱: خط ۱۷۱:
برش دستگاه تناسلی زنان مربوط به پیش از اسلام است.<ref>{{یادکرد|فصل=|صفحه=79-106|شماره=|دوره=Vol. 13 No. 1|تاریخ=|نشریه=|ژورنال=Medical Anthropology Quarterly, New Series|پیوند=http://www.jstor.org/pss/649659|عنوان=Female Genital Surgeries: The Known, the Unknown, and the Unknowable|زبان=en|ترجمه=|کتاب=|نویسندگان سایر بخش‌ها=|نویسنده=Obermeyer, {{چر}}Carla Makhlouf|شابک=|سال=|ویرایش=|کوشش=|شهر=|ناشر=|شاپا=}}</ref> در واقع ختنه دختران واجب شرعی نبوده و در قرآن هم به ختنه زنان اشاره نشده است. در چندین آیه قرآن به صراحت مسلمانان از آسیب زدن به بدن خود نهی شده اند و در آن تاکید شده است که آنان در قبال اعضای بدن خود باید مسئولیت پذیر باشند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://fa.shafaqna.com/news/645551/|عنوان=آیاتی که صریحا انسان را از آسیب زدن به بدن خود منع می کند}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 73.}}</ref> با این حال در طی دو دهه پایانی قرن بیستم، نوشته‌های دانشگاهی و وسایل ارتباط جمعی برش دستگاه تناسلی زنان را به صورت برجسته‌ای به آفریقا و اسلام نسبت داده‌اند. بگفته نور قسّام‌علی، به شکل تناقض آمیزی، هم از اسلام برای توجیه و هم برای محکوم کردن این سنت استفاده شده‌ است. داده‌های موجود نشان می‌دهد که این رسم در بین مسلمانانی پا گرفته‌ است که به عنوان سنت محلی شان قبلاً موجود بوده و پس از ورود اسلام توسط فقیهان محلی توجیه اسلامی شده‌ است، و به‌ عنوان سنتی اسلامی درآمده‌ است. شواهدی قوی وجود دارد که بسیاری از فقهای مسلمان رسم ختنه زنان را مورد تأیید قرار داده و آن را توصیه کردند.<ref name="EWIC"/> از سوی دیگر امروزه اکثر الهی‌دانان مسلمان ختنه زنان را غیرضروری و متناقض با اسلام راستین می‌دانند.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=The Female Circumcision Controversy|ناشر= University of Pennsylvania Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2001 | شابک = 0812217462 |نویسنده=Gruenbaum, {{چر}}Ellen |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=60 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref>
برش دستگاه تناسلی زنان مربوط به پیش از اسلام است.<ref>{{یادکرد|فصل=|صفحه=79-106|شماره=|دوره=Vol. 13 No. 1|تاریخ=|نشریه=|ژورنال=Medical Anthropology Quarterly, New Series|پیوند=http://www.jstor.org/pss/649659|عنوان=Female Genital Surgeries: The Known, the Unknown, and the Unknowable|زبان=en|ترجمه=|کتاب=|نویسندگان سایر بخش‌ها=|نویسنده=Obermeyer, {{چر}}Carla Makhlouf|شابک=|سال=|ویرایش=|کوشش=|شهر=|ناشر=|شاپا=}}</ref> در واقع ختنه دختران واجب شرعی نبوده و در قرآن هم به ختنه زنان اشاره نشده است. در چندین آیه قرآن به صراحت مسلمانان از آسیب زدن به بدن خود نهی شده اند و در آن تاکید شده است که آنان در قبال اعضای بدن خود باید مسئولیت پذیر باشند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://fa.shafaqna.com/news/645551/|عنوان=آیاتی که صریحا انسان را از آسیب زدن به بدن خود منع می کند}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 73.}}</ref> با این حال در طی دو دهه پایانی قرن بیستم، نوشته‌های دانشگاهی و وسایل ارتباط جمعی برش دستگاه تناسلی زنان را به صورت برجسته‌ای به آفریقا و اسلام نسبت داده‌اند. بگفته نور قسّام‌علی، به شکل تناقض آمیزی، هم از اسلام برای توجیه و هم برای محکوم کردن این سنت استفاده شده‌ است. داده‌های موجود نشان می‌دهد که این رسم در بین مسلمانانی پا گرفته‌ است که به عنوان سنت محلی شان قبلاً موجود بوده و پس از ورود اسلام توسط فقیهان محلی توجیه اسلامی شده‌ است، و به‌ عنوان سنتی اسلامی درآمده‌ است. شواهدی قوی وجود دارد که بسیاری از فقهای مسلمان رسم ختنه زنان را مورد تأیید قرار داده و آن را توصیه کردند.<ref name="EWIC"/> از سوی دیگر امروزه اکثر الهی‌دانان مسلمان ختنه زنان را غیرضروری و متناقض با اسلام راستین می‌دانند.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=The Female Circumcision Controversy|ناشر= University of Pennsylvania Press|شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=2001 | شابک = 0812217462 |نویسنده=Gruenbaum, {{چر}}Ellen |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=60 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref>


هرچند قرآن در اینباره سخنی نیاورده‌ است ولی توجیهات فقیهان بیشتر بر پایه حدیث منسوب به [[محمد]] است که بر اساس روایت معروف آن، محمد به زنی در مدینه که ام‌عطیه‌اش می‌خواندند و زنان را ختنه می‌کرد گفت که «ام‌عطیه هنگامی که زنی را ختنه می‌کنی از اندام وی بسیار مبر تا روی او روشن‌تر باشد و نزد شوی دوست‌تر باشد.»<ref>{{یادکرد|نویسنده=طبری، محمد بن جریر|کتاب= تاریخ بلعمی [تاریخ الرسل و الملوک]|ترجمه=ابوعلی محمدبن بلعمی|کوشش= به تصحیح محمدتقی بهار ملک‌الشعراء و به کوشش محمدپروین گنابادی|شهر=تهران|ناشر=زوار|صفحه:۱۴۳–۴۴|سال=۱۳۷۹}}</ref> در شکل دیگری از همان حدیث، ذکر شده‌ است که «نسبت به ختنهٔ زنان شدت نشان ندهید، چرا که این برای زن لذت‌ بخش‌تر بوده و مورد پسند شوهر می‌باشد.» هرچند فقیهان به صورت کلی ضعف زنجیره انتقال این حدیث را که در سنن ابن داوود (و نه بخاری و مُسلِم) نقل شده، پذیرفته‌اند.<ref name="EWIC"/> همچنین احادیثی منشأ ختنهٔ زنان را به هاجر و سارا می‌رسانند.<ref name="EWIC"/>
هرچند قرآن در اینباره سخنی نیاورده‌ است ولی توجیهات فقیهان بیشتر بر پایه حدیث منسوب به [[محمد]] است که بر اساس روایت معروف آن، محمد به زنی در مدینه که ام‌عطیه‌اش می‌خواندند و زنان را ختنه می‌کرد گفت که «ام‌عطیه هنگامی که زنی را ختنه می‌کنی از اندام وی بسیار مبر تا روی او روشن‌تر باشد و نزد شوی دوست‌تر باشد.»<ref>{{یادکرد|نویسنده=طبری، محمد بن جریر|کتاب= تاریخ بلعمی [تاریخ الرسل و الملوک]|ترجمه=ابوعلی محمدبن بلعمی|کوشش= به تصحیح محمدتقی بهار ملک‌الشعراء و به کوشش محمدپروین گنابادی|شهر=تهران|ناشر=زوار|صفحه:143–44|سال=1379}}</ref> در شکل دیگری از همان حدیث، ذکر شده‌ است که «نسبت به ختنهٔ زنان شدت نشان ندهید، چرا که این برای زن لذت‌ بخش‌تر بوده و مورد پسند شوهر می‌باشد.» هرچند فقیهان به صورت کلی ضعف زنجیره انتقال این حدیث را که در سنن ابن داوود (و نه بخاری و مُسلِم) نقل شده، پذیرفته‌اند.<ref name="EWIC"/> همچنین احادیثی منشأ ختنهٔ زنان را به هاجر و سارا می‌رسانند.<ref name="EWIC"/>


[[احمد ابن حنبل]] ختنهٔ زنان را مکرومه (عمل نجیب) و نه واجب می‌دانست.<ref name="EWIC"/> در میان چهار فرقه اهل سنت تنها شافعی‌ها هستند که ختنه زنان را لازم می‌دانند.<ref name="Firestone"/> به گفته فقیه [[النووی]] در ختنه زنان واجب است پوست کوچکی که در نوک دستگاه جنسی زنان قرار دارد بریده شود.<ref name="EoR"/> اگر چه لزوم ختنه زنان موضوعی بحث‌برانگیز بوده، ولی فقهای سنتی عموماً کاستن آنچه «امیال جنسی افراطی زنان» در نظر می‌گرفتند را لازم می‌دانستند.<ref name="Iranica"/> در سال ۱۹۹۷، هنگامی که تعدادی از علمای الازهر ادعا نمودند که ختنه زنان رسمی اسلامی است. این نظر با واکنش اکثر علما مواجه شد که نظر فوق را رد کردند. گروه مقابل اعتقاد داشتند که محمد، پیامبر مسلمانان، مردم را از این عمل نهی کرده و آن را سنتی فرعونی دانسته‌است.<ref name="Firestone"/>
[[احمد ابن حنبل]] ختنهٔ زنان را مکرومه (عمل نجیب) و نه واجب می‌دانست.<ref name="EWIC"/> در میان چهار فرقه اهل سنت تنها شافعی‌ها هستند که ختنه زنان را لازم می‌دانند.<ref name="Firestone"/> به گفته فقیه [[النووی]] در ختنه زنان واجب است پوست کوچکی که در نوک دستگاه جنسی زنان قرار دارد بریده شود.<ref name="EoR"/> اگر چه لزوم ختنه زنان موضوعی بحث‌برانگیز بوده، ولی فقهای سنتی عموماً کاستن آنچه «امیال جنسی افراطی زنان» در نظر می‌گرفتند را لازم می‌دانستند.<ref name="Iranica"/> در سال 1997، هنگامی که تعدادی از علمای الازهر ادعا نمودند که ختنه زنان رسمی اسلامی است. این نظر با واکنش اکثر علما مواجه شد که نظر فوق را رد کردند. گروه مقابل اعتقاد داشتند که محمد، پیامبر مسلمانان، مردم را از این عمل نهی کرده و آن را سنتی فرعونی دانسته‌است.<ref name="Firestone"/>


در سال 2006، کنفرانسی در دانشگاه الازهر قاهره در مصر برگزار شد که بسیاری علمای سرشناس دینی در آن حضور داشتند. در این کنفرانس چنین نتیجه گیری شد ختنه‌ی دختران باید ممنوع شود چرا که عملی خارج از اسلام است. پرفسور علی جمعه، مفتی اعظم مصر در آن زمان، در کنفرانس گفت:<blockquote>ختنه‌ی دختران چه از نظر روانی و چه از نظر جسمانی به زنان آسیب میرساند. برای حمایت از یکی از عالیترین ارزشهای اسلامی، که همانا آسیب نرساندن به دیگران است - طبق فرمایش پیامبر اسلام «لا ضرر و لاضرار فی الاسلام» (ضرر و زیان رساندن به خود و دیگران جایز نیست) باید این عمل را کنار گذاشت. وانگهی این عمل را می توان تجاوزی علیه بشریت تلقی کرد که مستحق مجازات است».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 56.}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://zamaaneh.com/jamali/2008/09/post_24.html|عنوان=تقبیح ختنه زنان در کنفرانس دانشگاه الازهر}}</ref></blockquote>در بین شیعیان ختنه زنان بجز فرقه [[مستعلوی]] در مصر شیوع نمی‌دارد. نظر کلی شیعیان بر پایه حدیثی است که ابن بابویه از علی، نخست شیعیان نقل می‌کند که «ایرادی ندارد اگر زنان را ختنه نکنید، ولی برای مردان واجب است». همچنین [[علامه حلی]] نیز حدیثی را از علی ابن ابیطالب نقل می‌کند که «ختنه مردان واجب است، ولی ختنه زنان توصیه می‌شود.» با این‌حال، چون این عمل در بین ایرانیان و عراقیان پایگاه فرهنگی نداشته‌است، در بین شیعیان یافت نمی‌شود.<ref name="EWIC"/> برخی از مراجع تقلید دوران معاصر ختنه‌کردن زنان را مستحب و برخی آن را حرام دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد وب |عنوان = احکام ختنه |نشانی = http://www.khansari.ir/default.aspx?page=Document&app=Documents&docId=11622&docParId=11593 |ناشر = وبگاه آیت‌الله خوانساری |accessdate = ۲۸ فوریه ۲۰۰۹ |archiveurl = https://web.archive.org/web/20080306125432/http://www.khansari.ir/default.aspx?page=Document&app=Documents&docId=11622&docParId=11593 |archivedate = ۶ مارس ۲۰۰۸ |dead-url = yes}}{{سخ}}
در سال 2006، کنفرانسی در دانشگاه الازهر قاهره در مصر برگزار شد که بسیاری علمای سرشناس دینی در آن حضور داشتند. در این کنفرانس چنین نتیجه گیری شد ختنه‌ی دختران باید ممنوع شود چرا که عملی خارج از اسلام است. پروفسور علی جمعه، مفتی اعظم مصر در آن زمان، در کنفرانس گفت:<blockquote>ختنه‌ی دختران چه از نظر روانی و چه از نظر جسمانی به زنان آسیب میرساند. برای حمایت از یکی از عالیترین ارزشهای اسلامی، که همانا آسیب نرساندن به دیگران است - طبق فرمایش پیامبر اسلام «لا ضرر و لاضرار فی الاسلام» (ضرر و زیان رساندن به خود و دیگران جایز نیست) باید این عمل را کنار گذاشت. وانگهی این عمل را می توان تجاوزی علیه بشریت تلقی کرد که مستحق مجازات است».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 56.}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://zamaaneh.com/jamali/2008/09/post_24.html|عنوان=تقبیح ختنه زنان در کنفرانس دانشگاه الازهر}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.spiegel.de/international/spiegel/0,1518,452790,00.html|عنوان=صحبت های پروفسور علی جمعه درباره ختنه زنان در کنفرانس دانشگاه الازهر در سال 2006}}</ref></blockquote>در بین شیعیان ختنه زنان بجز فرقه [[مستعلوی]] در مصر شیوع نمی‌دارد. نظر کلی شیعیان بر پایه حدیثی است که ابن بابویه از علی، نخست شیعیان نقل می‌کند که «ایرادی ندارد اگر زنان را ختنه نکنید، ولی برای مردان واجب است». همچنین [[علامه حلی]] نیز حدیثی را از علی ابن ابیطالب نقل می‌کند که «ختنه مردان واجب است، ولی ختنه زنان توصیه می‌شود.» با این‌حال، چون این عمل در بین ایرانیان و عراقیان پایگاه فرهنگی نداشته‌است، در بین شیعیان یافت نمی‌شود.<ref name="EWIC"/> برخی از مراجع تقلید دوران معاصر ختنه‌کردن زنان را مستحب و برخی آن را حرام دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد وب |عنوان = احکام ختنه |نشانی = http://www.khansari.ir/default.aspx?page=Document&app=Documents&docId=11622&docParId=11593 |ناشر = وبگاه آیت‌الله خوانساری |accessdate = 28 فوریه 2009 |archiveurl = https://web.archive.org/web/20080306125432/http://www.khansari.ir/default.aspx?page=Document&app=Documents&docId=11622&docParId=11593 |archivedate = 6 مارس 2008 |dead-url = yes}}{{سخ}}
{{یادکرد وب |عنوان = الفقه الاسلامی احکام خانواده و آداب ازدواج |نشانی = http://www.almodarresi.com/Persian/fbook/41/pl0txt8a.htm |ناشر = وبگاه آیت‌الله سید محمد تقی مدرسی |accessdate = ۷ مارس ۲۰۰۹ |archiveurl = https://web.archive.org/web/20130801100359/http://www.almodarresi.com/Persian/fbook/41/pl0txt8a.htm |archivedate = ۱ اوت ۲۰۱۳ |dead-url = yes}}</ref><ref>{{یادکرد وب |عنوان = حرمت ختنه‌کردن دختران |نشانی = http://www.bayynat.ir/index/?state=shn&id=23&t= |ناشر = وبگاه آیت‌الله سید محمد حسین فضل‌الله |accessdate = ۷ مارس ۲۰۰۹ |archiveurl = https://web.archive.org/web/20090604191649/http://www.bayynat.ir/index/?state=shn&id=23&t= |archivedate = ۴ ژوئن ۲۰۰۹ |dead-url = no}}</ref>
{{یادکرد وب |عنوان = الفقه الاسلامی احکام خانواده و آداب ازدواج |نشانی = http://www.almodarresi.com/Persian/fbook/41/pl0txt8a.htm |ناشر = وبگاه آیت‌الله سید محمد تقی مدرسی |accessdate = 7 مارس 2009 |archiveurl = https://web.archive.org/web/20130801100359/http://www.almodarresi.com/Persian/fbook/41/pl0txt8a.htm |archivedate = 1 اوت 2013 |dead-url = yes}}</ref><ref>{{یادکرد وب |عنوان = حرمت ختنه‌کردن دختران |نشانی = http://www.bayynat.ir/index/?state=shn&id=23&t= |ناشر = وبگاه آیت‌الله سید محمد حسین فضل‌الله |accessdate = 7 مارس 2009 |archiveurl = https://web.archive.org/web/20090604191649/http://www.bayynat.ir/index/?state=shn&id=23&t= |archivedate = 4 ژوئن 2009 |dead-url = no}}</ref>


== پراکندگی در کشورها و قوانین مرتبط ==
== پراکندگی در کشورها و قوانین مرتبط ==
خط ۱۸۴: خط ۱۸۴:
[[پرونده:Fgm map.svg|بندانگشتی|250px|نقشه پراکندگی در آفریقا. اطلاعات بر مبنای داده‌های تقریبی هستند.]]
[[پرونده:Fgm map.svg|بندانگشتی|250px|نقشه پراکندگی در آفریقا. اطلاعات بر مبنای داده‌های تقریبی هستند.]]
[[پرونده:Female Genital Mutilation age 0-14.svg|بندانگشتی|lang=fa]]
[[پرونده:Female Genital Mutilation age 0-14.svg|بندانگشتی|lang=fa]]
در کشورهای آفریقایی برش دستگاه تناسلی زنان در بین پیروان اعتقادات انیمیستی رواج دارد. این عمل در بین مسیحیان و مسلمانان آفریقا هم رواج دارد.<ref name="Firestone"/> برش دستگاه تناسلی زنان امروزه در بین مردمان دره رود نیل مستقل از مذهب آن‌ها انجام می‌شود. مسلمان و قبطی‌ها در مصر، و در نقاط جنوبی‌تر تمامی اتیوپیان من‌جمله [[فلاشا]]ها، یهودیان اتیوپی، پیرو این رسم می‌باشند. این رسم در ۲۷ کشور از ۵۴ کشور آفریقا مکتوب شده‌است که میزان تقریبی آن ممکن است از ۵ درصد تا ۹۸ درصد بسته به کشور متفاوت باشد.<ref name="EoI"/>
در کشورهای آفریقایی برش دستگاه تناسلی زنان در بین پیروان اعتقادات انیمیستی رواج دارد. این عمل در بین مسیحیان و مسلمانان آفریقا هم شایع است.<ref name="Firestone"/> برش دستگاه تناسلی زنان امروزه در بین مردمان دره رود نیل مستقل از مذهب آن‌ها انجام می‌شود. مسلمان و قبطی‌ها در مصر، و در نقاط جنوبی‌تر تمامی اتیوپیان من‌جمله [[فلاشا]]ها، یهودیان اتیوپی، پیرو این رسم می‌باشند. این رسم در 27 کشور از 54 کشور آفریقا مکتوب شده‌ است که میزان تقریبی آن ممکن است از 5 درصد تا 98 درصد بسته به کشور متفاوت باشد.<ref name="EoI"/>


{|class="wikitable" style="text-align:center"
{|class="wikitable" style="text-align:center"
|-
|-
! کشور !! سال !! درصد دختران و زنان{{سخ}}ختنه شده بین{{سخ}}۱۵ تا ۴۹ سال<ref name="WHO"/>
! کشور !! سال !! درصد دختران و زنان{{سخ}}ختنه شده بین{{سخ}}15 تا 49 سال<ref name="WHO"/>
|-
|-
|[[اتیوپی]]
|[[اتیوپی]]
|2005
|۲۰۰۵
|74٫3
|۷۴٫۳
|-
|-
|[[اریتره]]
|[[اریتره]]
|2002
|۲۰۰۲
|88٫7
|۸۸٫۷
|-
|-
|[[اوگاندا]]
|[[اوگاندا]]
|2006
|۲۰۰۶
|0٫6
|۰٫۶
|-
|-
|[[بنین]]
|[[بنین]]
|2001
|۲۰۰۱
|16٫9
|۱۶٫۹
|-
|-
|[[بورکینافاسو]]
|[[بورکینافاسو]]
|2005
|۲۰۰۵
|72٫5
|۷۲٫۵
|-
|-
|[[تانزانیا|جمهوری متحد تانزانیا]]
|[[تانزانیا|جمهوری متحد تانزانیا]]
|2004
|۲۰۰۴
|14٫6
|۱۴٫۶
|-
|-
|[[جیبوتی]]
|[[جیبوتی]]
|2006
|۲۰۰۶
|93٫1
|۹۳٫۱
|-
|-
|[[جمهوری آفریقای مرکزی]]
|[[جمهوری آفریقای مرکزی]]
| 2005
| ۲۰۰۵
|25٫7
|۲۵٫۷
|-
|-
|[[چاد]]
|[[چاد]]
|2004
|۲۰۰۴
|44٫9
|۴۴٫۹
|-
|-
|[[ساحل عاج]]
|[[ساحل عاج]]
|2005
|۲۰۰۵
|41٫7
|۴۱٫۷
|-
|-
|[[سومالی]]
|[[سومالی]]
|2005
|۲۰۰۵
|97٫9
|۹۷٫۹
|-
|-
|[[سودان]]، شمال (حدود ۸۰ درصد جمعیت کل)
|[[سودان]]، شمال (حدود 80 درصد جمعیت کل)
|2000
|۲۰۰۰
|90٫0
|۹۰٫۰
|-
|-
|[[سیرالئون]]
|[[سیرالئون]]
|2005
|۲۰۰۵
|28٫2
|۲۸٫۲
|-
|-
|[[غنا]]
|[[غنا]]
|2005
|۲۰۰۵
|3٫8
|۳٫۸
|-
|-
|[[کامرون]]
|[[کامرون]]
|2004
|۲۰۰۴
|1٫4
|۱٫۴
|-
|-
|[[کنیا]]
|[[کنیا]]
|2003
|۲۰۰۳
|32٫2
|۳۲٫۲
|-
|-
|[[گامبیا]]
|[[گامبیا]]
|2005
|۲۰۰۵
|78٫3
|۷۸٫۳
|-
|-
|[[گینه بیسائو]]
|[[گینه بیسائو]]
|2005
|۲۰۰۵
|44٫5
|۴۴٫۵
|-
|-
|[[لیبریا]]
|[[لیبریا]]
|2007
|۲۰۰۷
|45٫0
|۴۵٫۰
|-
|-
|[[مالی]]
|[[مالی]]
|2001
|۲۰۰۱
|71٫3
|۷۱٫۳
|-
|-
|[[مصر]]
|[[مصر]]
|2005
|۲۰۰۵
|95٫8
|۹۵٫۸
|-
|-
|[[موریتانی]]
|[[موریتانی]]
|2001
|۲۰۰۱
|71٫3
|۷۱٫۳
|-
|-
|[[نیجر]]
|[[نیجر]]
|2006
|۲۰۰۶
|2٫2
|۲٫۲
|-
|-
|[[نیجریه]]
|[[نیجریه]]
|2003
|۲۰۰۳
|19٫0
|۱۹٫۰
|-
|-
|[[یمن]]
|[[یمن]]
|1997
|۱۹۹۷
|22٫6
|۲۲٫۶
|}
|}


;قوانین موجود
;قوانین موجود
در ۱۵ کشور آفریقایی ناقص‌سازی زنان و دختران ممنوع می‌باشد.<ref name=NYT/> در کشور مصر با وجود اینکه دولت ختنه زنان را از سال [[۱۹۹۷ (میلادی)|۱۹۹۷]] غیرقانونی اعلام کرده‌است (با درج استثنا برای برخی پزشکان)، همچنان در نقاط مختلف این کار انجام می‌شود<ref name="Firestone"/> و قربانیانی نیز بر جای می‌گذارد.<ref name="bbcf">{{یادکرد وب|عنوان=مرگ یک دختر ۱۳ ساله مصری در عمل ختنه|تاریخ=|نشانی=http://www.bbc.co.uk/persian/worldnews/story/2007/08/070811_an-egypt-circumcise.shtml|تاریخ بازدید=|ناشر=بی‌بی‌سی فارسی|archiveurl=https://web.archive.org/web/20071208070048/http://www.bbc.co.uk/persian/worldnews/story/2007/08/070811_an-egypt-circumcise.shtml|archivedate=۸ دسامبر ۲۰۰۷|dead-url=no|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=}}</ref><ref name=Gol>{{یادکرد وب|عنوان = گل صحرا|نویسنده = |تاریخ = ۵ تیر ۱۳۸۴|نشانی = http://www.kanoonezanan.com/spip.php?article205|تاریخ بازدید = ۲۶ ژانویه ۲۰۰۸|ناشر = کانون زنان ایرانی|archiveurl = https://web.archive.org/web/20080216052750/http://www.kanoonezanan.com/spip.php?article205|archivedate = ۱۶ فوریه ۲۰۰۸|dead-url = yes}}</ref> [[مجلس شورای ملی مصر]] با تصویب قانون دیگری، در تاریخ [[۷ ژوئن]] [[۲۰۰۸ (میلادی)|۲۰۰۸]] میلادی، ختنه زنان را به جز در «شرایط استثنایی» [[بزه|جرم]] به‌شمار آورد. برخی فعالان معترضند که درج عبارت «شرایط استثنایی» موجب کاهش تأثیر قانون و تفسیر آن خواهد شد.<ref name=alarabiya>[http://www.alarabiya.net/articles/2008/06/08/51177.html منع قانونی ختنه دختران در مصر به جز در صورت «ضرورت»] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080611023034/http://www.alarabiya.net/articles/2008/06/08/51177.html |date=۱۱ ژوئن ۲۰۰۸}} (''العربیه فارسی'')</ref>
در 15 کشور آفریقایی ناقص‌سازی زنان و دختران ممنوع می‌باشد.<ref name=NYT/><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=کامیل احمدی|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/girl-circumcision-attitude/#post-3563-footnote-15|عنوان=نگاهی نو به مقوله ختنه زنان در آفریقا|مقاله=بررسی تطبیقی نگرش به ختنه دختران|فصل=بخش اول. پاراگراف دوم}}</ref> در کشور مصر با وجود اینکه دولت ختنه زنان را از سال [[1997 (میلادی)|1997]] غیرقانونی اعلام کرده‌است (با درج استثنا برای برخی پزشکان)، همچنان در نقاط مختلف این کار انجام می‌شود<ref name="Firestone"/> و قربانیانی نیز بر جای می‌گذارد.<ref name="bbcf">{{یادکرد وب|عنوان=مرگ یک دختر 13 ساله مصری در عمل ختنه|تاریخ=|نشانی=http://www.bbc.co.uk/persian/worldnews/story/2007/08/070811_an-egypt-circumcise.shtml|تاریخ بازدید=|ناشر=بی‌بی‌سی فارسی|archiveurl=https://web.archive.org/web/20071208070048/http://www.bbc.co.uk/persian/worldnews/story/2007/08/070811_an-egypt-circumcise.shtml|archivedate=8 دسامبر 2007|dead-url=no|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=}}</ref><ref name=Gol>{{یادکرد وب|عنوان = گل صحرا|نویسنده = |تاریخ = 5 تیر 1384|نشانی = http://www.kanoonezanan.com/spip.php?article205|تاریخ بازدید = 26 ژانویه 2008|ناشر = کانون زنان ایرانی|archiveurl = https://web.archive.org/web/20080216052750/http://www.kanoonezanan.com/spip.php?article205|archivedate = 16 فوریه 2008|dead-url = yes}}</ref> [[مجلس شورای ملی مصر]] با تصویب قانون دیگری، در تاریخ [[7 ژوئن]] [[2008 (میلادی)|2008]] میلادی، ختنه زنان را به جز در «شرایط استثنایی» [[بزه|جرم]] به‌شمار آورد. برخی فعالان معترضند که درج عبارت «شرایط استثنایی» موجب کاهش تأثیر قانون و تفسیر آن خواهد شد.<ref name=alarabiya>[http://www.alarabiya.net/articles/2008/06/08/51177.html منع قانونی ختنه دختران در مصر به جز در صورت «ضرورت»] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080611023034/http://www.alarabiya.net/articles/2008/06/08/51177.html |date=11 ژوئن 2008}} (''العربیه فارسی'')</ref>


در [[بورکینافاسو]]، [[جنبش اجتماعی|جنبش‌های اجتماعی]] برای آگاه‌سازی مردم از خطرات ناقص‌سازی جنسی زنان از سال ۱۹۷۵ آغاز شده بود. قبل از تصویب این قانون نیز با حکم [[ریاست جمهوری]] «کمیتهٔ ملی علیه قطع عضو» تشکیل شد و همچنین برای کسانی که زنان و دختران را ختنه می‌کردند جریمه تعیین می‌شد.<ref name=CountryReports>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.state.gov/g/wi/rls/rep/crfgm/ | عنوان = "Female Genital Mutilation (FGM) or Female Genital Cutting (FGC): Individual Country Reports". | نویسنده = | تاریخ بازدید = ۳ آوریل ۲۰۰۹ | تاریخ = ۶ مارس ۲۰۰۸ | ناشر = US State Department | صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20080113175522/http://www.state.gov/g/wi/rls/rep/crfgm/ | archivedate = ۱۳ ژانویه ۲۰۰۸ | dead-url = yes}} ([https://web.archive.org/web/20080306114419/http://www.state.gov/documents/organization/10222.pdf وب آرشیو])</ref>
در [[بورکینافاسو]]، [[جنبش اجتماعی|جنبش‌های اجتماعی]] برای آگاه‌سازی مردم از خطرات ناقص‌سازی جنسی زنان از سال 1975 آغاز شده بود. قبل از تصویب این قانون نیز با حکم [[ریاست جمهوری]] «کمیتهٔ ملی علیه قطع عضو» تشکیل شد و همچنین برای کسانی که زنان و دختران را ختنه می‌کردند جریمه تعیین می‌شد.<ref name=CountryReports>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.state.gov/g/wi/rls/rep/crfgm/ | عنوان = "Female Genital Mutilation (FGM) or Female Genital Cutting (FGC): Individual Country Reports". | نویسنده = | تاریخ بازدید = 3 آوریل 2009 | تاریخ = 6 مارس 2008 | ناشر = US State Department | صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20080113175522/http://www.state.gov/g/wi/rls/rep/crfgm/ | archivedate = 13 ژانویه 2008 | dead-url = yes}} ([https://web.archive.org/web/20080306114419/http://www.state.gov/documents/organization/10222.pdf وب آرشیو])</ref>


در [[ساحل عاج]] آسیب زدن به آلت جنسی زنانه را به هر شکل کامل یا جزئی با برداشتن، بریدن، بی‌حس کردن یا هر روش دیگری که سلامتی زن را به خطر اندازد ممنوع کرد و جریمه یک تا ۵ سال زندان و جریمه نقدی ۳۶۰۰۰۰ تا دومیلیون فرانک برای آن در نظر گرفت که در صورت مرگ قربانی به ۵ تا ۲۰ سال زندان افزایش یافته و چنانچه پزشکی مرتکب این عمل شود ۵ سال از حق طبابت محروم می‌شود.<ref name="CountryReports"/> در جمهوری جیبوتی انجام این عمل مجازات ۵ سال حبس و یک میلیون [[فرانک جیبوتی]] جریمه نقدی دارد.<ref name=CountryReports/>
در [[ساحل عاج]] آسیب زدن به آلت جنسی زنانه را به هر شکل کامل یا جزئی با برداشتن، بریدن، بی‌حس کردن یا هر روش دیگری که سلامتی زن را به خطر اندازد ممنوع کرد و جریمه یک تا 5 سال زندان و جریمه نقدی 360000 تا دومیلیون فرانک برای آن در نظر گرفت که در صورت مرگ قربانی به 5 تا 20 سال زندان افزایش یافته و چنانچه پزشکی مرتکب این عمل شود 5 سال از حق طبابت محروم می‌شود.<ref name="CountryReports"/> در جمهوری جیبوتی انجام این عمل مجازات 5 سال حبس و یک میلیون [[فرانک جیبوتی]] جریمه نقدی دارد.<ref name=CountryReports/>


=== آسیا و اقیانوسیه ===
=== آسیا و اقیانوسیه ===
;[[اسرائیل]]: این عمل در میان برخی از زنان [[اعراب اسرائیل|عرب بادیه‌نشین اسرائیلی]] انجام می‌شود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.forwarduk.org.uk/key-issues/fgm|عنوان=Female Genital Mutilation (FGM)|تاریخ بازدید=|تاریخ=|ناشر=forwarduk.org.uk|زبان=انگلیسی|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090206085058/http://www.forwarduk.org.uk/key-issues/fgm|archivedate=۶ فوریه ۲۰۰۹|dead-url=no|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=}}</ref> اما اقلیت یهودی [[اتیوپی]]ایی ([[فلاشا]]ها یا اسرائیل بتا) پس از مهاجرت به اسرائیل این سنت را کنار گذارده‌اند.<ref name="popline.org"/>
;[[اسرائیل]]: این عمل در میان برخی از زنان [[اعراب اسرائیل|عرب بادیه‌نشین اسرائیلی]] انجام می‌شود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.forwarduk.org.uk/key-issues/fgm|عنوان=Female Genital Mutilation (FGM)|تاریخ بازدید=|تاریخ=|ناشر=forwarduk.org.uk|زبان=انگلیسی|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090206085058/http://www.forwarduk.org.uk/key-issues/fgm|archivedate=6 فوریه 2009|dead-url=no|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=}}</ref> اما اقلیت یهودی [[اتیوپی]]ایی ([[فلاشا]]ها یا اسرائیل بتا) پس از مهاجرت به اسرائیل این سنت را کنار گذارده‌اند.<ref name="popline.org"/>


;[[افغانستان]]: در افغانستان بریدن آلت تناسلی زنان ناشناخته‌است.<ref name="EoI"/>
;[[افغانستان]]: در افغانستان بریدن آلت تناسلی زنان ناشناخته‌ است.<ref name="EoI"/>


;[[ایران]]: در ایران این رسم در استان‌های [[استان بوشهر|بوشهر]]،<ref name="Kang"/> [[هرمزگان]]،<ref name="Minab"/> [[استان کردستان|کردستان]]، [[خوزستان]]، [[لرستان]]، و مناطق کردنشین [[آذربایجان]] وجود دارد.<ref name="dw-world"/><ref name="sh1"/> بررسی‌های میْدانی توسط محققان در [[دانشگاه علوم پزشکی مشهد]] نشان داده‌است که میزان ختنه زنان در [[میناب]] حدود ۷۰٪ است. تحقیقات این گروه «ضعیف بودن آگاهی و نگرش افراد مورد مطالعه، لزوم آموزش مردم منطقه و اهمیت مراکز بهداشتی - درمانی در افزایش سطح آگاهی و تغییر نگرش‌های مردم را نشان می‌دهد.»<ref name="Minab">{{یادکرد|نویسنده=هما احدی، طلعت خدیوزاده، قدیسه سیدی علوی، حبیب‌ا… اسماعیلی|عنوان=ختنه زنان در میناب: شیوع، آگاهی و نگرش|ترجمه=|ژورنال=|نشریه=مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قزوین|تاریخ=|دوره=۷|شماره=شماره ۲۸|صفحه=۱۴}}</ref> عرب‌های [[سوسنگرد]] دخترانشان را در سن هفت یا هشت سالگی ختنه می‌کردند، و بخش بریده شده را نگاه می‌داشتند تا اینکه دختر عروسی کند و در روز عروسی آن را به دور گردن دختر می‌پوشاندند.<ref name="Iranica"/> همچنین گزارش‌هایی مبنی بر انجام این کار در بین سنی‌های [[کردستان]] در سنین بین ۹ تا ۱۵ سال نیز موجود است.<ref name="EoI"/><ref name="Iranica"/><ref name="sh1">{{یادکرد وب| نشانی =http://www.1oo1nights.org/article.php5?id=997| عنوان =ختنه زنان در کردستان همان است که بود| تاریخ بازدید =۱۵ مه ۲۰۰۸| تاریخ =۱۳۸۷-۰۲-۲۶| ناشر =شهرزادنیوز| زبان =| archiveurl =https://web.archive.org/web/20080918064950/http://www.1oo1nights.org/article.php5?id=997| archivedate =۱۸ سپتامبر ۲۰۰۸| dead-url =yes}}</ref> این رسم در [[بندر کنگ]] «تیغ سنت و فرهنگ» خوانده می‌شود و ۷۰ درصد برآورد می‌شود که اغلب در ۴۰ روزگی نوزادان و با روش‌های کاملاً غیربهداشتی توسط قابله‌های محلی انجام می‌شود. گزارش شده‌است که در [[بندر جاسک]] نیز این عمل انجام می‌شود.<ref name="Kang"/> بریدن آلت تناسلی زنان در بین شیعیان واجب نبوده و در بین اکثر سنیان ایران نیز مرسوم نیست. به نظر می‌آید نحوه انجام آن در [[استان خوزستان]] از نوع نمادین بوده و قطع [[کلیتوریس]] صورت نمی‌گیرد.<ref name="Amir">{{یادکرد|فصل= |کتاب=The Greenwood Encyclopedia of Children's Issues Worldwide|ناشر= Greenwood Publishing Group|شهر= |کوشش= Irving Epstein, Leslie Limage |ویرایش= |سال=2008 | شابک = 0313338787 |نویسنده=Mehryar, {{چر}}Amir H. |نویسندگان سایر بخش‌ها=Mehryar, Shirin Ahmad-Nia, and Ava Jalali-Savar|ترجمه=|صفحه=76 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> دولت فعلی ایران نیز اقدامی برای اصلاح این معضل انجام نداده‌است.<ref name="BBC Persian">{{یادکرد وب| نشانی =http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2009/02/090216_mg_circumcision.shtml| عنوان =دختران در برخی مناطق ایران ختنه می‌شوند| تاریخ بازدید =۱۵ مارس ۲۰۰۸| تاریخ =۱۳۸۷-۱۱-۲۸| ناشر =بی. بی.سی. فارسی| زبان =| archiveurl =https://web.archive.org/web/20090218011945/http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2009/02/090216_mg_circumcision.shtml| archivedate =۱۸ فوریه ۲۰۰۹| dead-url =no}}</ref>
;[[ایران]]: در ایران این رسم در استان‌های [[استان بوشهر|بوشهر]]،<ref name="Kang"/> [[هرمزگان]]،<ref name="Minab"/> [[استان کردستان|کردستان]]، [[خوزستان]]، [[لرستان]]، و مناطق کردنشین [[آذربایجان]] وجود دارد.<ref name="dw-world"/><ref name="sh1"/><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.bbc.com/persian/iran/2015/06/150604_nm_fgm_iran_women|عنوان=ختنه زنان در ایران}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 14.}}</ref> بررسی‌های میْدانی توسط محققان در [[دانشگاه علوم پزشکی مشهد]] نشان داده‌ است که میزان ختنه زنان در [[میناب]] حدود 70٪ است. تحقیقات این گروه «ضعیف بودن آگاهی و نگرش افراد مورد مطالعه، لزوم آموزش مردم منطقه و اهمیت مراکز بهداشتی - درمانی در افزایش سطح آگاهی و تغییر نگرش‌های مردم را نشان می‌دهد.»<ref name="Minab">{{یادکرد|نویسنده=هما احدی، طلعت خدیوزاده، قدیسه سیدی علوی، حبیب‌ا… اسماعیلی|عنوان=ختنه زنان در میناب: شیوع، آگاهی و نگرش|ترجمه=|ژورنال=|نشریه=مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قزوین|تاریخ=|دوره=7|شماره=شماره 28|صفحه=14}}</ref> عرب‌های [[سوسنگرد]] دخترانشان را در سن هفت یا هشت سالگی ختنه می‌کردند، و بخش بریده شده را نگاه می‌داشتند تا اینکه دختر عروسی کند و در روز عروسی آن را به دور گردن دختر می‌پوشاندند.<ref name="Iranica"/> همچنین گزارش‌هایی مبنی بر انجام این کار در بین سنی‌های [[کردستان]] در سنین بین 9 تا 15 سال نیز موجود است.<ref name="EoI"/><ref name="Iranica"/><ref name="sh1">{{یادکرد وب| نشانی =http://www.1oo1nights.org/article.php5?id=997| عنوان =ختنه زنان در کردستان همان است که بود| تاریخ بازدید =15 مه 2008| تاریخ =1387-02-26| ناشر =شهرزادنیوز| زبان =| archiveurl =https://web.archive.org/web/20080918064950/http://www.1oo1nights.org/article.php5?id=997| archivedate =18 سپتامبر 2008| dead-url =yes}}</ref> این رسم در [[بندر کنگ]] «تیغ سنت و فرهنگ» خوانده می‌شود و 70 درصد برآورد می‌شود که اغلب در 40 روزگی نوزادان و با روش‌های کاملاً غیربهداشتی توسط قابله‌های محلی انجام می‌شود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Female genital mutilation performed in Iran|نشانی=https://www.newsweek.com/female-genital-mutilation-performed-young-girls-iran-328246|وبگاه=Newsweek|تاریخ=2015-06-04|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=en|نام=Eilish O'Gara On 6/4/15 at 1:45 PM|نام خانوادگی=EDT}}</ref> گزارش شده‌ است که در [[بندر جاسک]] نیز این عمل انجام می‌شود.<ref name="Kang"/> بریدن آلت تناسلی زنان در بین شیعیان واجب نبوده و در بین اکثر سنیان ایران نیز مرسوم نیست. به نظر می‌آید نحوه انجام آن در [[استان خوزستان]] از نوع نمادین بوده و قطع [[کلیتوریس]] صورت نمی‌گیرد.<ref name="Amir">{{یادکرد|فصل= |کتاب=The Greenwood Encyclopedia of Children's Issues Worldwide|ناشر= Greenwood Publishing Group|شهر= |کوشش= Irving Epstein, Leslie Limage |ویرایش= |سال=2008 | شابک = 0313338787 |نویسنده=Mehryar, {{چر}}Amir H. |نویسندگان سایر بخش‌ها=Mehryar, Shirin Ahmad-Nia, and Ava Jalali-Savar|ترجمه=|صفحه=76 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> دولت فعلی ایران نیز اقدامی برای اصلاح این معضل انجام نداده‌ است.<ref name="BBC Persian">{{یادکرد وب| نشانی =http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2009/02/090216_mg_circumcision.shtml| عنوان =دختران در برخی مناطق ایران ختنه می‌شوند| تاریخ بازدید =15 مارس 2008| تاریخ =1387-11-28| ناشر =بی. بی.سی. فارسی| زبان =| archiveurl =https://web.archive.org/web/20090218011945/http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2009/02/090216_mg_circumcision.shtml| archivedate =18 فوریه 2009| dead-url =no}}</ref> : [[پرونده:آخرین آمار از ختنه زنان در استان کرمانشاه در سال 2017.png|بندانگشتی|آخرین آمار از ختنه زنان در استان کرمانشاه در سال 2017 <ref>{{یادکرد وب|عنوان=انگاره ی در حال تغییر ناقص سازی اندام تناسلی زنان {{!}} کامیل احمدی {{!}} پژوهشگر و مردم شناس|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/female-genital-mutilation/|وبگاه=کامیل احمدی|تاریخ=2020-05-12|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa-IR}}</ref>]][[پرونده:آخرین آمار از ختنه زنان در استان هرمزگان در سال 2017.png|بندانگشتی|آخرین آمار از ختنه زنان در استان هرمزگان در سال 2017 <ref>{{یادکرد وب|عنوان=انگاره ی در حال تغییر ناقص سازی اندام تناسلی زنان {{!}} کامیل احمدی {{!}} پژوهشگر و مردم شناس|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/female-genital-mutilation/|وبگاه=کامیل احمدی|تاریخ=2020-05-12|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa-IR}}</ref>]]طبق پژوهشی که بین سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۴ توسط [[کامیل احمدی]] [[پژوهشگر]] و [[مردم شناس]] با موضوع ختنه زنان در ایران انجام شده و نتایج حاصل از آن در کتاب [[به نام سنت]] به چاپ رسید، مشخص شد که حداقل در قسمت هایی از چهار استان ایران ( آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و هرمزگان) ختنه‌ی زنان نه به شکل گسترده ولی به شکل محدود وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 40 الی 45.}}</ref> طبق یافته های این پژوهش ختنه زنان بیشتر در میان مردمان سنی شافعی مذهب این مناطق و اغلب در روستا های مرزی رایج تر می باشد. مطابق نتایج این تحقیق و دیگر پژوهش ها در این زمینه در قسمت های جنوبی استان هرمزگان و مخصوصا در جزایر این استان ختنه زنان رایج تر بوده است<ref>{{یادکرد وب|عنوان=نتیجه یک تحقیق: 'ختنه دختران' در چهار استان ایران انجام می‌شود|نشانی=https://www.bbc.com/persian/iran/2015/06/150604_nm_fgm_iran_women|وبگاه=BBC News فارسی|تاریخ=2015-06-04|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=«وزارت بهداشت، مسئول رسیدگی به ختنه زنان در ایران»|نشانی=https://www.radiofarda.com/a/f3-female-circumcision-iran/27544650.html|وبگاه=رادیو فردا|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=آیا در ایران هم دختران ختنه می‌شوند؟|نشانی=https://www.radiofarda.com/a/f8-other-voice/26843679.html|وبگاه=رادیو فردا|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=ختنه دختران زیر سقف ناآگاهی/ زنان خودشان مقصر مثله جنسی زنان هستند|نشانی=https://www.khabaronline.ir/news/507411/ختنه-دختران-زیر-سقف-ناآگاهی-زنان-خودشان-مقصر-مثله-جنسی-زنان|وبگاه=خبرآنلاین|تاریخ=2016-02-07|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 28 to 32.}}</ref> [[پرونده:آخرین آمار از ختنه زنان در استان آذربایجان غربی در سال 2017.png|بندانگشتی|آخرین آمار از ختنه زنان در استان آذربایجان غربی در سال 2017 <ref>{{یادکرد وب|عنوان=انگاره ی در حال تغییر ناقص سازی اندام تناسلی زنان {{!}} کامیل احمدی {{!}} پژوهشگر و مردم شناس|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/female-genital-mutilation/|وبگاه=کامیل احمدی|تاریخ=2020-05-12|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa-IR}}</ref>]] :توجیهات مذهبی و شرعی، عدم آگاهی، تحصیلات پایین و بی سوادی، فقر، فرهنگ مردسالارانه، باورهایی در مورد پاکدامنی، بهداشت و زیبایی، حمایت مادران و زنان سنتی از انجام این کار، عدم اراده حکومت برای ریشه‌کن کردن این عمل و ضعف قوانین مرتبط با این موضوع از جمله علت هایی هستند که موجب شده‌اند ختنه زنان در این مناطق رایج باشد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=مثله سازی جنسی دختران و زنان در ایران {{!}} صدای آمریکا فارسی|نشانی=https://ir.voanews.com/persiannewsarts/fgm-iran-sunnis|وبگاه=ir.voanews.com|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=ناقص‌سازی عضو جنسی زنان در شش استان ایران|نشانی=https://www.radiozamaneh.com/123786/|وبگاه=www.radiozamaneh.com|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa-IR}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 40 الی 45.}}</ref> طبق نتایج این پژوهش با افزایش سن زنان میزان ختنه هم میان آنان افزایش پیدا کرده می کند، به طوری که آمار زنان ختنه شده میان زنان 15 - 29 به وضوح پایین تر از زنان 30 - 49 ساله است که می‌توان از آن نتیجه گرفت این عمل میان نسل جوان تر با اقبال کمتری مواجه است. تحصیلات مادران نیز در میزان ختنه در این مناطق تاثیر گذار می باشد، چراکه با افزایش تحصیلات مادران تمایل به ختنه دختران این افراد کاهش پیدا کرده و با کاهش سطح سواد مادران، امکان اینکه آنان اجازه دهند دخترانشان ختنه شود هم بیشتر می‌شود.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=نتیجه یک تحقیق: ختنه زنان در ایران رو به کاهش است|نشانی=https://www.bbc.com/persian/iran-38879319|کوشش=BBC News فارسی|تاریخ بازبینی=2021-09-12|زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان="سیاستی برای خاتمه ختنه زنان در ایران وجود ندارد" {{!}} DW {{!}} 12.11.2018|نشانی=https://www.dw.com/fa-ir/iran/a-46260381|وبگاه=DW.COM|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa-IR|نام=Deutsche|نام خانوادگی=Welle (www.dw.com)}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=هرمزگان بالاترین آمار ختنه دختران در ایران را دارد - بهار نیوز|نشانی=https://www.baharnews.ir/news/199324/هرمزگان-بالاترین-آمار-ختنه-دختران-ایران|وبگاه=پایگاه خبری بهار نیوز|تاریخ=2020-02-07|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa|نام خانوادگی=Behnegarsoft.com}}</ref>
: [[پرونده:آخرین آمار از ختنه زنان در استان کردستان در سال 2017.png|بندانگشتی|آخرین آمار از ختنه زنان در استان کردستان در سال 2017<ref>{{یادکرد وب|عنوان=انگاره ی در حال تغییر ناقص سازی اندام تناسلی زنان {{!}} کامیل احمدی {{!}} پژوهشگر و مردم شناس|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/female-genital-mutilation/|وبگاه=کامیل احمدی|تاریخ=2020-05-12|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa-IR}}</ref> ]]پذیرش موجودیت ختنه و موضوعیت آن از سوی دولت و وزارتخانه ها مرتبط، انجام اقدامات حقوقی و الزام آور در جهت پیشگیری و مبارزه با آن از سوی دولت و بسترسازی فرهنگی، آگاهی رسانی و آموزش خانواده‌های درگیر، حمایت روحانیون و منتفذان دینی از مبارزه با ختنه دختران و صدور فتواهای شرعی مبنی بر غیر شرعی بودن و مضر بودن ختنه دختران و زنان از جمله راهکار هایی بودند که در این پژوهش برای جلوگیری از ختنه زنان بر آن تاکید شده است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران|نشانی=https://engare.net/fgm-in-iran/|وبگاه=انگاره|تاریخ=2019-02-08|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa-IR}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=انگاره ی در حال تغییر ناقص سازی اندام تناسلی زنان {{!}} کامیل احمدی {{!}} پژوهشگر و مردم شناس|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/female-genital-mutilation/|وبگاه=کامیل احمدی|تاریخ=2020-05-12|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa-IR}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 89.}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=ختنه زنان و ازدواج كودكان در ایران : مصاحبه با بى بى سى|نشانی=https://www.aparat.com/v/QYUdj/%D8%AE%D8%AA%D9%86%D9%87_%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86_%D9%88_%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%AC_%D9%83%D9%88%D8%AF%D9%83%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%3A_%D9%85%D8%B5%D8%A7%D8%AD%D8%A8%D9%87_%D8%A8%D8%A7|وبگاه=آپارات - سرویس اشتراک ویدیو|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa}}</ref>


;عراق: [[کردستان عراق|نواحی کردنشین شمال عراق]]، تنها منطقه شناخته‌شده در عراق می‌باشد که این رسم در آن انجام می‌شود. روزنامه [[واشینگتن پست]] در اواخر سال ۲۰۰۸ شیوع ختنه زنان را در نواحی کردنشین عراق بیش از ۶۰٪ ذکر کرده که حداقل در یک ناحیه به ۹۵ درصد می‌رسد.<ref name="AmitWP">"For Kurdish Girls, a Painful Ancient Ritual:The Widespread Practice of Female Circumcision in Iraq's North Highlights The Plight of Women in a Region Often Seen as More Socially Progressive" By Amit R. Paley, Washington Post Foreign Service,Monday, December 29, 2008; A09; External Link: [http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/12/28/AR2008122802005_pf.html] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20121114120906/http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/12/28/AR2008122802005_pf.html |date=۱۴ نوامبر ۲۰۱۲}}.</ref> [[دیده‌بان حقوق بشر]] هم در سال ۲۰۱۰ در گزارشی رواج آن را در برخی نقاط [[کردستان عراق]] تا ۷۰٪ برآورد کرده‌است.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2010/06/100616_an_iraq_kurdistan_circumcision.shtml درخواست برای ممنوعیت ختنه زنان در شمال عراق] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100619104253/http://www.bbc.co.uk/persian/world/2010/06/100616_an_iraq_kurdistan_circumcision.shtml |date=۱۹ ژوئن ۲۰۱۰}} بی‌بی‌سی فارسی، ۱۶ ژوئن ۲۰۱۰</ref> در کردستان عراق از دست زنی که ختنه نشده باشد غذا نمی‌خورند و آن غذا را پاک نمی‌دانند.<ref name="AmitWP"/>
;عراق: [[کردستان عراق|نواحی کردنشین شمال عراق]]، تنها منطقه شناخته‌شده در عراق می‌باشد که این رسم در آن انجام می‌شود. روزنامه [[واشینگتن پست]] در اواخر سال 2008 شیوع ختنه زنان را در نواحی کردنشین عراق بیش از 60٪ ذکر کرده که حداقل در یک ناحیه به 95 درصد می‌رسد.<ref name="AmitWP">"For Kurdish Girls, a Painful Ancient Ritual:The Widespread Practice of Female Circumcision in Iraq's North Highlights The Plight of Women in a Region Often Seen as More Socially Progressive" By Amit R. Paley, Washington Post Foreign Service,Monday, December 29, 2008; A09; External Link: [http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/12/28/AR2008122802005_pf.html] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20121114120906/http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/12/28/AR2008122802005_pf.html |date=14 نوامبر 2012}}.</ref> [[دیده‌بان حقوق بشر]] هم در سال 2010 در گزارشی رواج آن را در برخی نقاط [[کردستان عراق]] تا 70٪ برآورد کرده‌است.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2010/06/100616_an_iraq_kurdistan_circumcision.shtml درخواست برای ممنوعیت ختنه زنان در شمال عراق] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100619104253/http://www.bbc.co.uk/persian/world/2010/06/100616_an_iraq_kurdistan_circumcision.shtml |date=19 ژوئن 2010}} بی‌بی‌سی فارسی، 16 ژوئن 2010</ref> در کردستان عراق از دست زنی که ختنه نشده باشد غذا نمی‌خورند و آن غذا را پاک نمی‌دانند.<ref name="AmitWP"/>


;کشورهای عربی خاورمیانه: این رسم در جنوب یمن، بحرین، [[امارات متحده عربی]] و عمان انجام می‌شود. با این حال این رسم در عربستان، عرب‌های عراق، اردن، سوریه و لبنان مرسوم نمی‌باشد.<ref>Jawad, H.A. (1998). "The rights of women in Islam: an authentic approach, Edition: revised, Palgrave Macmillan, {{ISBN|0-312-21351-4|en}}, 9780312213510, Page 55</ref> به‌صورت تاریخی در جهان اسلام، این رسم به‌صورت خیلی غیرمنظم انجام شده یا به سوزن زدن نمادین به [[کلیتوریس]] محدود بوده‌است. در یک منطقه جغرافیایی ممکن است قبیله‌ای آن را انجام دهند و قبیله همسایه از وجود آن مطلع نباشد یا اینکه آن را ترک کرده باشند. کشیدن نقشه‌ای که میزان رواج ختنه زنان را نشان دهد کار بسیار سختی است زیرا عموماً این کار به‌صورت مخفیانه انجام می‌شود، مردان از آن آگاه نمی‌شوند و مراسم و تشریفات خاصی ندارد.<ref name="EoI"/>
;کشورهای عربی خاورمیانه: این رسم در جنوب یمن، بحرین، [[امارات متحده عربی]] و عمان انجام می‌شود. با این حال این رسم در عربستان، عرب‌های عراق، اردن، سوریه و لبنان مرسوم نمی‌باشد.<ref>Jawad, H.A. (1998). "The rights of women in Islam: an authentic approach, Edition: revised, Palgrave Macmillan, {{ISBN|0-312-21351-4|en}}, 9780312213510, Page 55</ref> به‌صورت تاریخی در جهان اسلام، این رسم به‌صورت خیلی غیرمنظم انجام شده یا به سوزن زدن نمادین به [[کلیتوریس]] محدود بوده‌است. در یک منطقه جغرافیایی ممکن است قبیله‌ای آن را انجام دهند و قبیله همسایه از وجود آن مطلع نباشد یا اینکه آن را ترک کرده باشند. کشیدن نقشه‌ای که میزان رواج ختنه زنان را نشان دهد کار بسیار سختی است زیرا عموماً این کار به‌صورت مخفیانه انجام می‌شود، مردان از آن آگاه نمی‌شوند و مراسم و تشریفات خاصی ندارد.<ref name="EoI"/>


در [[عربستان]] کسانی که به شغل [[قابله|قابلگی]] مشغول بودند، عمل ختنه دختران را نیز انجام می‌دادند.<ref>عایشه بعد از پیغمبر، نوشتهٔ کورت فریشلر، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۴۳، صفحهٔ یک.</ref>
در [[عربستان]] کسانی که به شغل [[قابله|قابلگی]] مشغول بودند، عمل ختنه دختران را نیز انجام می‌دادند.<ref>عایشه بعد از پیغمبر، نوشتهٔ کورت فریشلر، انتشارات امیرکبیر، 1343، صفحهٔ یک.</ref>


;[[آسیای جنوبی]]: ختنه زنان مسلمان در کشورهای جنوب آسیا و استرالیا عموماً به‌صورت نمادین و معمولاً در دوران نوزادی یا ابتدای طفولیت انجام می‌شود. این‌گونه ختنه باعث برداشتن کلیتوریس نشده و باعث تنزل در عملکرد دستگاه جنسی نمی‌شود، و عموماً به‌صورت عمده‌ای ملایم‌تر از ختنه مردان بوده و شانس عفونت و ناقص‌سازی دستگاه جنسی در مقایسه در آن کمتر می‌باشد. انجام گونه‌های پیشرفته‌تر قطع دستگاه جنسی به عنوان دستور اسلامی در نظر گرفته نشده و امروزه به‌صورت فزاینده‌ای عموم مردم در مورد مضرات آن آگاهی پیدا کرده‌اند.<ref name="EWIC-Health">Harris, Colette; Shefer, Miri; Bennett, Linda Rae; Gibson, Diana; Jörg, Theresia. "Health Practices." Encyclopedia of Women & Islamic Cultures.</ref> هم‌چنین این عمل در کشور [[اندونزی]] به شدت رواج دارد که عموماً از نوع نمادین می‌باشد.<ref name=NYT>[http://www.nytimes.com/2008/01/20/magazine/20circumcision-t.html A Cutting Tradition] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090416020635/http://www.nytimes.com/2008/01/20/magazine/20circumcision-t.html |date=۱۶ آوریل ۲۰۰۹}}, [[نیویورک تایمز]]، Jan 20, 2008</ref> در [[مالزی]] نیز درمناطق روستایی ختنه نمادین وجود دارد. در گذشته مرسوم بوده که هنگام ختنه دختران بزرگتر (بین پنج تا هشت سال)، او را به صورت زیبایی با طلا آرایش کرده، جشنی بر پا می‌کردند که در آن دختر به‌صورت نمادینی به عنوان زن آینده ارائه می‌شد. امروزه این آداب منسوخ شده‌است. همچنین امروزه والدینی که دختران خود را ختنه نکنند بر خلاف گذشته مورد نکوهش جامعه قرار نمی‌گیرند. این امر بخاطر باور گسترده مردم به عدم واجب بودن ختنه [[زنان در اسلام]] می‌باشد.<ref>Manaf, Nor Faridah Abdul; Madhani, Taslim; Hernlund, Ylva; Bellér-Hann, Ildikó. "Childhood: Coming of Age Rituals." Encyclopedia of Women & Islamic Cultures.</ref>
;[[آسیای جنوبی]]: ختنه زنان مسلمان در کشورهای جنوب آسیا و استرالیا عموماً به‌صورت نمادین و معمولاً در دوران نوزادی یا ابتدای طفولیت انجام می‌شود. این‌گونه ختنه باعث برداشتن کلیتوریس نشده و باعث تنزل در عملکرد دستگاه جنسی نمی‌شود، و عموماً به‌صورت عمده‌ای ملایم‌تر از ختنه مردان بوده و شانس عفونت و ناقص‌سازی دستگاه جنسی در مقایسه در آن کمتر می‌باشد. انجام گونه‌های پیشرفته‌تر قطع دستگاه جنسی به عنوان دستور اسلامی در نظر گرفته نشده و امروزه به‌صورت فزاینده‌ای عموم مردم در مورد مضرات آن آگاهی پیدا کرده‌اند.<ref name="EWIC-Health">Harris, Colette; Shefer, Miri; Bennett, Linda Rae; Gibson, Diana; Jörg, Theresia. "Health Practices." Encyclopedia of Women & Islamic Cultures.</ref> هم‌چنین این عمل در کشور [[اندونزی]] به شدت رواج دارد که عموماً از نوع نمادین می‌باشد.<ref name=NYT>[http://www.nytimes.com/2008/01/20/magazine/20circumcision-t.html A Cutting Tradition] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090416020635/http://www.nytimes.com/2008/01/20/magazine/20circumcision-t.html |date=16 آوریل 2009}}, [[نیویورک تایمز]]، Jan 20, 2008</ref> در [[مالزی]] نیز درمناطق روستایی ختنه نمادین وجود دارد. در گذشته مرسوم بوده که هنگام ختنه دختران بزرگتر (بین پنج تا هشت سال)، او را به صورت زیبایی با طلا آرایش کرده، جشنی بر پا می‌کردند که در آن دختر به‌صورت نمادینی به عنوان زن آینده ارائه می‌شد. امروزه این آداب منسوخ شده‌است. همچنین امروزه والدینی که دختران خود را ختنه نکنند بر خلاف گذشته مورد نکوهش جامعه قرار نمی‌گیرند. این امر بخاطر باور گسترده مردم به عدم واجب بودن ختنه [[زنان در اسلام]] می‌باشد.<ref>Manaf, Nor Faridah Abdul; Madhani, Taslim; Hernlund, Ylva; Bellér-Hann, Ildikó. "Childhood: Coming of Age Rituals." Encyclopedia of Women & Islamic Cultures.</ref>


;[[هند]] و [[سریلانکا]]: گزارش‌هایی از ختنه زنان در هند و سریلانکا وجود دارد.<ref name="WHO"/> مثله‌کردن جنسی زنان در کشور هند رایج نیست، اما دولت هند تاکنون هیچ قانونی در پیرامون این موضوع وضع نکرده‌است.<ref name="Union">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.ipu.org/wmn-e/fgm-prov-i.htm|عنوان=Female genital mutilation|تاریخ بازدید=|تاریخ=|ناشر=Inter-parlimentary Union|زبان=انگلیسی|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090408045316/http://www.ipu.org/wmn-e/fgm-prov-i.htm|archivedate=۸ آوریل ۲۰۰۹|dead-url=no|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=}}</ref>
;[[هند]] و [[سریلانکا]]: گزارش‌هایی از ختنه زنان در هند و سریلانکا وجود دارد.<ref name="WHO"/> مثله‌کردن جنسی زنان در کشور هند رایج نیست، اما دولت هند تاکنون هیچ قانونی در پیرامون این موضوع وضع نکرده‌است.<ref name="Union">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.ipu.org/wmn-e/fgm-prov-i.htm|عنوان=Female genital mutilation|تاریخ بازدید=|تاریخ=|ناشر=Inter-parlimentary Union|زبان=انگلیسی|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090408045316/http://www.ipu.org/wmn-e/fgm-prov-i.htm|archivedate=8 آوریل 2009|dead-url=no|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=}}</ref>


; [[اقیانوسیه]]
; [[اقیانوسیه]]
خط ۳۲۰: خط ۳۲۱:


=== دیگر کشورها ===
=== دیگر کشورها ===
در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی، پزشکان غربی از برش کلیتوریس جهت درمان برخی مشکلات عصبی و جنسی استفاده می‌کردند. از جمله دلایلی که پزشکان برش کلیتوریس را تجویز می‌کردند اعتقاد به این بود که [[خودارضایی]] ممکن است به [[جنون]] بینجامد. این موضوع در غرب ادامه نیافت و هیچگاه مبدل به آداب مذهبی یا بخشی از فرهنگ غرب نشد.<ref name="IEMF"/> در سال ۱۹۹۶، قانون فدرال به عمل ناقص‌سازی جنسی زنان وجهه‌ای جنایی بخشید. ۱۵ ایالت نیز قانون‌های مشابهی را تصویب کرده‌اند.<ref>Susan Deller Ros (2008). "Women's Human Rights: The International and Comparative Law Casebooks" Vantage Press, Inc, {{ISBN|0-8122-4067-7|en}}, 9780812240672, Page 509</ref>
در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی، پزشکان غربی از برش کلیتوریس جهت درمان برخی مشکلات عصبی و جنسی استفاده می‌کردند. از جمله دلایلی که پزشکان برش کلیتوریس را تجویز می‌کردند اعتقاد به این بود که [[خودارضایی]] ممکن است به [[جنون]] بینجامد. این موضوع در غرب ادامه نیافت و هیچگاه مبدل به آداب مذهبی یا بخشی از فرهنگ غرب نشد.<ref name="IEMF"/> در سال 1996، قانون فدرال به عمل ناقص‌سازی جنسی زنان وجهه‌ای جنایی بخشید. 15 ایالت نیز قانون‌های مشابهی را تصویب کرده‌اند.<ref>Susan Deller Ros (2008). "Women's Human Rights: The International and Comparative Law Casebooks" Vantage Press, Inc, {{ISBN|0-8122-4067-7|en}}, 9780812240672, Page 509</ref>


امروزه در جمعیت‌های مهاجر برخی کشورها مانند [[کانادا]]،<ref>[http://laws.justice.gc.ca/en/ShowDoc/cs/C-46/bo-ga:l_VIII Canada's Criminal Code (R.S. , 1985, c. C-46)] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110605061506/http://laws.justice.gc.ca/en/ShowDoc/cs/C-46/bo-ga:l_VIII |date=۵ ژوئن ۲۰۱۱}} (دسترسی ۲۸ مارس ۲۰۰۸)</ref> [[انگلستان]]،<ref name="Union"/> [[آلمان]]<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.dw-world.de/dw/article/0,,1188662,00.html|عنوان=Female Circumcision Threatens Girls in Germany|تاریخ بازدید=|تاریخ=|ناشر=[[دویچه وله]]|زبان=انگلیسی|archiveurl=https://web.archive.org/web/20081231225659/http://www.dw-world.de/dw/article/0,,1188662,00.html|archivedate=۳۱ دسامبر ۲۰۰۸|dead-url=no|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=}}</ref> این رسم دیده می‌شود و قوانینی علیه آن تصویب شده‌است. همچنین گزارش‌هایی از ختنه زنان در پرو و کلمبیا به ثبت رسیده‌است.<ref name="WHO"/>
امروزه در جمعیت‌های مهاجر برخی کشورها مانند [[کانادا]]،<ref>[http://laws.justice.gc.ca/en/ShowDoc/cs/C-46/bo-ga:l_VIII Canada's Criminal Code (R.S. , 1985, c. C-46)] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110605061506/http://laws.justice.gc.ca/en/ShowDoc/cs/C-46/bo-ga:l_VIII |date=5 ژوئن 2011}} (دسترسی 28 مارس 2008)</ref> [[انگلستان]]،<ref name="Union"/> [[آلمان]]<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.dw-world.de/dw/article/0,,1188662,00.html|عنوان=Female Circumcision Threatens Girls in Germany|تاریخ بازدید=|تاریخ=|ناشر=[[دویچه وله]]|زبان=انگلیسی|archiveurl=https://web.archive.org/web/20081231225659/http://www.dw-world.de/dw/article/0,,1188662,00.html|archivedate=31 دسامبر 2008|dead-url=no|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=}}</ref> این رسم دیده می‌شود و قوانینی علیه آن تصویب شده‌است. همچنین گزارش‌هایی از ختنه زنان در پرو و کلمبیا به ثبت رسیده‌است.<ref name="WHO"/>


== در ادبیات و فیلم ==
== در ادبیات و فیلم ==
[[پرونده:واریس دیری.jpg|بندانگشتی|چپ|100px|کتاب ''کودکان صحرا'' نوشتهٔ [[واریس دیری]]]]
[[پرونده:واریس دیری.jpg|بندانگشتی|چپ|100px|کتاب ''کودکان صحرا'' نوشتهٔ [[واریس دیری]]]]
* کتاب ''[[گل صحرا]]'' خاطرات ''[[واریس دیری]]''، زنی [[سومالی]]ایی است که در ۵ سالگی ختنه از نوع سوم شده‌است. دیری اکنون یک [[مدل (شخص)|مانکن]] بین‌المللی معروف، نویسنده و سخنگوی [[حقوق زنان]] در آفریقاست و به عنوان سفیر سازمان ملل متحد در راه توقف ختنهٔ زنان در جهان فعالیت می‌کند. او که در ۱۲ سالگی از زندگی کوچ‌نشینی در صحرا و [[ازدواج اجباری]] فرار کرده‌است، در این کتاب گزارش می‌دهد که ختنه معمولاً در شرایط کاملاً ابتدایی به وسیلهٔ قابله یا زنی دهاتی انجام می‌شود و از هیچ داروی بیهوشی برای این کار استفاده نمی‌شود.<ref name=Gol/>
* کتاب ''[[گل صحرا]]'' خاطرات ''[[واریس دیری]]''، زنی [[سومالی]]ایی است که در 5 سالگی ختنه از نوع سوم شده‌است. دیری اکنون یک [[مدل (شخص)|مانکن]] بین‌المللی معروف، نویسنده و سخنگوی [[حقوق زنان]] در آفریقاست و به عنوان سفیر سازمان ملل متحد در راه توقف ختنهٔ زنان در جهان فعالیت می‌کند. او که در 12 سالگی از زندگی کوچ‌نشینی در صحرا و [[ازدواج اجباری]] فرار کرده‌است، در این کتاب گزارش می‌دهد که ختنه معمولاً در شرایط کاملاً ابتدایی به وسیلهٔ قابله یا زنی دهاتی انجام می‌شود و از هیچ داروی بیهوشی برای این کار استفاده نمی‌شود.<ref name=Gol/>
* کتاب ''کودکان صحرا'' کتاب دیگری از [[واریس دیری]] به‌همراه روزنامه‌نگار [[کورینا میلبورن]] است که در تحقیقات خود میزان رواج ناقص‌سازی جنسی زنان در اروپا را نشان دادند.<ref>[http://www.times.co.nz/cms/arts/book_review/2006/03/art100010607.php Book Reviews-Desert Children] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100608165456/http://www.times.co.nz/cms/arts/book_review/2006/03/art100010607.php |date=۸ ژوئن ۲۰۱۰}}, Times Online ,01 March 2006</ref>
* کتاب ''کودکان صحرا'' کتاب دیگری از [[واریس دیری]] به‌همراه روزنامه‌نگار [[کورینا میلبورن]] است که در تحقیقات خود میزان رواج ناقص‌سازی جنسی زنان در اروپا را نشان دادند.<ref>[http://www.times.co.nz/cms/arts/book_review/2006/03/art100010607.php Book Reviews-Desert Children] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100608165456/http://www.times.co.nz/cms/arts/book_review/2006/03/art100010607.php |date=8 ژوئن 2010}}, Times Online ,01 March 2006</ref>
*کتاب به نام سنت اثر [[کامیل احمدی]]، با موضوع پژوهشی - تحقیقاتی است که به برسی جامع ختنه زنان در ایران و مخصوصا در چهار استان آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و هرمزگان در بین سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۴ می پردازد. اثری که در آن نگارنده به توصیف و تبیین علل رواج این پدیده در استان های غربی و جنوبی ایران پرداخته و راهکار هایی را هم برای کاهش آن بیان نموده است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://books.google.com/books?id=ZbKfAQAACAAJ&dq=kameel+ahmady&hl=fa&sa=X&ved=2ahUKEwiunvTomfryAhW1gf0HHQdLDr4Q6AF6BAgFEAI|عنوان=نسخه انگلیسی کتاب بنام سنت از کامیل احمدی}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.researchgate.net/publication/344625339_bh_nam_snt_-_pzhwhshy_jam_br_bab_khtnh_znan_dr_ayran?_sg=C6P_-edgVZwrsCFoqtp-T0BaDwttTVmqI3OT6tnv_X2oZIXY0-Vu0i9xyY9GaaxbyofUMPQRQ-cuMNQ|عنوان=نسخه فارسی کتاب به نام سنت اثر کامیل احمدی}}</ref>


=== فیلم‌ها ===
=== فیلم‌ها ===
* ''روزی که هرگز فراموش نمی‌کنم'' از [[کیم لانگینوتو]] ([[فیلم مستند]]، محصول ۲۰۰۲)
* ''روزی که هرگز فراموش نمی‌کنم'' از [[کیم لانگینوتو]] ([[فیلم مستند]]، محصول 2002)
* ''دنیا'' (Dunia؛ ۲۰۰۵)
* ''دنیا'' (Dunia؛ 2005)
* ''بینتو در پاریس'' (Bintou in Paris؛ [[فیلم کوتاه]] مستند، ۱۹۹۵)
* ''بینتو در پاریس'' (Bintou in Paris؛ [[فیلم کوتاه]] مستند، 1995)
* ''دابلا! قطع'' (Dabla! Excision؛ مستند، ۲۰۰۳)
* ''دابلا! قطع'' (Dabla! Excision؛ مستند، 2003)
* ''کاهش زندگی - زنان آفریقایی با یک آیین می‌جنگند'' (Schnitt ins Leben - Afrikanerinnen bekämpfen ein Ritual؛ مستند تلویزیونی، ۲۰۰۰)
* ''کاهش زندگی - زنان آفریقایی با یک آیین می‌جنگند'' (Schnitt ins Leben - Afrikanerinnen bekämpfen ein Ritual؛ مستند تلویزیونی، 2000)
* ''میمونا - زندگی قبل از من'' (Maimouna - La vie devant moi؛ ۲۰۰۷ مستند)
* ''میمونا - زندگی قبل از من'' (Maimouna - La vie devant moi؛ 2007 مستند)
* ''جانی سانشاین حداکثر خشونت'' (Johnny Sunshine Maximum Violence؛ ۲۰۰۸)
* ''جانی سانشاین حداکثر خشونت'' (Johnny Sunshine Maximum Violence؛ 2008)
* ''محافظت جادویی'' (Moolaadé؛ ۲۰۰۴)
* ''محافظت جادویی'' (Moolaadé؛ 2004)
* ''فینزن'' (Finzan؛ ۱۹۸۹)
* ''فینزن'' (Finzan؛ 1989)
*به نام سنت (In the name of tradition؛2015 مستند) <ref>{{Citation|title=به نام سنت ( ختنه زنان در ایران - فیلمی از کامیل احمدی)|url=https://www.youtube.com/watch?v=igRj7Oy_tPM|accessdate=2021-09-12|language=fa-IR}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان="به نام سنت" اولین فیلم مستند ختنه زنان در ایران|نشانی=https://www.aparat.com/v/2OyLi/quot%3B%D8%A8%D9%87_%D9%86%D8%A7%D9%85_%D8%B3%D9%86%D8%AA%26quot%3B_%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86_%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85_%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF_%D8%AE%D8%AA%D9%86%D9%87_%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86|وبگاه=آپارات - سرویس اشتراک ویدیو|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=فیلم مستند به نام سنت ساخته {{!}} کامیل احمدی {{!}} ‌پژوهشگر و مردم شناس|نشانی=https://kameelahmady.com/fa/documentary-film-called-st/|وبگاه=کامیل احمدی|تاریخ=2020-05-23|بازبینی=2021-09-12|کد زبان=fa-IR}}</ref>
از جمله فیلم‌هایی هستند که به این رسم می‌پردازند.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.imdb.com/keyword/female-circumcision| عنوان = Best "Female Circumcision" Titles| نویسنده = | تاریخ بازدید = ۲۹ مارس ۲۰۰۹| تاریخ = | ناشر = وبگاه IMDb| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20100124062406/http://www.imdb.com/keyword/female-circumcision/| archivedate = ۲۴ ژانویه ۲۰۱۰| dead-url = no}}</ref><ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.imdb.com/keyword/female-genital-mutilation/| عنوان = Best "Female Genital Mutilation" Titles| نویسنده = | تاریخ بازدید = ۲۹ مارس ۲۰۰۹| تاریخ = | ناشر = وبگاه IMDb| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090915000310/http://www.imdb.com/keyword/female-genital-mutilation/| archivedate = ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۹| dead-url = no}}</ref>
از جمله فیلم‌هایی هستند که به این رسم می‌پردازند.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.imdb.com/keyword/female-circumcision| عنوان = Best "Female Circumcision" Titles| نویسنده = | تاریخ بازدید = 29 مارس 2009| تاریخ = | ناشر = وبگاه IMDb| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20100124062406/http://www.imdb.com/keyword/female-circumcision/| archivedate = 24 ژانویه 2010| dead-url = no}}</ref><ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.imdb.com/keyword/female-genital-mutilation/| عنوان = Best "Female Genital Mutilation" Titles| نویسنده = | تاریخ بازدید = 29 مارس 2009| تاریخ = | ناشر = وبگاه IMDb| صفحه = | زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20090915000310/http://www.imdb.com/keyword/female-genital-mutilation/| archivedate = 15 سپتامبر 2009| dead-url = no}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس|۲|گروه=پانویس|چپ‌چین=بله}}
{{پانویس|2|گروه=پانویس|چپ‌چین=بله}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲|چپ‌چین=بله}}
{{پانویس|2|چپ‌چین=بله}}


{{دستگاه تناسلی}}
{{دستگاه تناسلی}}

نسخهٔ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۳۱

Billboard with surgical tools covered by a red X. Sign reads: STOP FEMALE CIRCUMCISION. IT IS DANGEROUS TO WOMEN'S HEALTH. FAMILY PLANNING ASSOCIATION OF UGANDA
یک بنر تبلیغاتی در نفی مثله‌کردن جنسی زنان در جاده‌ای در کاپچوروا، اوگاندا
تعریفتعریف در سال 1997 توسط سازمان بهداشت جهانی، یونیسف و صندوق جمعیت سازمان ملل متحد به عنوان «برداشتن جزئی یا کامل بخش خارجی آلت زنانه یا هرگونه آسیب به آلت زنانه به دلایل غیر پزشکی» شناخته می‌شود
محدودهمتمرکز در 27 کشور در آفریقا، اندونزی، کردستان عراق و یمن: 5 
اعدادبیش از 200 میلیون زن تا سال 2016
سنچند روز پس از تولد تا بلوغ: 50 
گستردگی
بین 15–49 سالگان
منبع: یونیسف، فوریه 2016

بین 0–14 سال
منبع: یونیسف، فوریه 2016

بریدن آلت تناسلی زنان (به انگلیسی: Female Genital Cutting) یا ختنه زنان (به عربی: ختان الإناث) یا ناقص‌سازی جنسی زنان یا مثله کردن جنسی زنان (به انگلیسی: Female Genital Mutilation) به برداشتن جزئی یا کلیِ قسمت‌های بیرونی آلت تناسلی دختران می‌گویند. بر اساس تقسیم‌بندی سازمان بهداشت جهانی به یکی از چهار عمل زیر اشاره دارد: مثله کردن آلت زنانگی از نوع اول شامل برداشتن جزئی یا کلی کلیتوریس و/یا غلفه‌است (کلیتوریکتومی)،[پانویس ۱] نوع دوم شامل برداشتن جزئی یا کلی کلیتوریس و لب‌های کوچک فرج با/بدون بریدن لب‌های بزرگ فرج، نوع سوم شامل تنگ کردن مجرای مهبل با ایجاد یک مهر و موم پوششی با قطع کردن و تغییر مکان دادن لب‌های کوچک فرج و/یا لب‌های بزرگ فرج، با یا بدون برش کلیتوریس، و نوع چهارم شامل هرگونه عمل خطرناک دیگر بر روی آلت تناسلی زنان به مقصودی غیر پزشکی مانند: سوراخ کردن، سوزن زدن، شکافتن و غیره می‌باشد.[۱] سازمان ملل متحد بریدن آلت جنسی زنان تحت عنوان «سنت و آیین» را مردود و عمل ناقص‌سازی اندام جنسی زن را مصداق بارز

«شکنجه» می‌داند.[۲]

این عمل پیامدهای منفی بسیاری بر سلامت و روان دختران و زنان دارد.[۱] در بین سال‌های 1980 تا 1990 میلادی، برش دستگاه تناسلی زنان به شکل عمده‌ای مشکلی پزشکی در نظر گرفته می‌شد، ولی از سال 1990 میلادی به بعد گفتمان‌های پیرامون این موضوع به نقض حقوق اصلی انسانی نیز توجه می‌کنند[۳] و این عمل نقض حقوق اساسی زنان و کودکان شمرده می‌شود.[۴][۵][۶][۷] از سال 2003 میلادی، 6 فوریه به عنوان روز بین‌المللی عدم هرگونه مدارا با مثله کردن جنسی زنان نامگذاری شده‌است.[۸] سازمان ملل متحد برنامه‌ای برای کاهش قابل ملاحظه میزان انجام این عمل تا سال 2015 دارد و اقداماتی برای برچیدن این رسم در دو سطح جامعه و ملی پیشنهاد کرده‌است.[۱]

گمان می‌رود که ظهور آداب مربوط به بریدن آلت تناسلی زنان برای اولین بار در مصر باستان در دره رود نیل اتفاق افتاده باشد، و از آنجا به نواحی اطراف مانند حوزه رود نیل، شمال شرقی و غرب آفریقا گسترش یافته باشد.[۳] یک نظریه می‌گوید: این رسم هدفش جلوگیری اختلالات جنسی نبوده‌است، بلکه نوعی مناسک گذار به حساب می‌آمده‌است که ریشه آن در افسانه‌های بدویان مصری و دیگر مردمان آفریقا یافت می‌شود.[۹] بریدن آلت تناسلی زنان به صورت سنتی در بیش از 30 کشور جهان انجام می‌شود که بیشتر آن‌ها آفریقایی هستند. این عمل بر روی بسیاری از زنان مهاجر آفریقای‌تبار ساکن در اروپا و آمریکای شمالی، انجام شده‌است.[۱۰] در میان کشورهای فارسی زبان، در جنوب و غرب ایران این رسم وجود دارد.[۱۱][۱۲] به گزارش بنیاد جمعیت سازمان ملل تعداد زنان ختنه شده در جهان 120 تا 140 میلیون بوده و هر ساله سه میلیون دختر دیگر نیز در معرض این خطر هستند.[۴] در طی سال‌های 1997 تا 2006 میزان زنان ختنه شده به صورت تدریجی رو به کاهش بوده‌است.[۷] این عمل را به دلیل باورهای سنتی جنسی، اجتماعی، باورهای غیر علمی طبی و زیبایی‌شناختی، و مذهبی انجام می‌دهند.[۱۳]

در کشورهایی که انجام این عمل مرسوم است، امکان دارد به‌صورت خیلی پراکنده و غیرمنظم مرسوم باشد یا تقریباً توسط همه مردمان آن کشور انجام شود. رابطه مشخصی بین انجام این رسم و مذهب خاصی نیز وجود ندارد: به عنوان مثال در ناحیه‌ای در جنوب نیجریه پنج گروه نژادی برش دستگاه تناسلی را انجام می‌دهند ولی یکی از آن‌ها مسلمان است، دو تا از آن‌ها عمدتاً مسیحی هستند، و دوتای دیگر مذهب سنتی‌شان را دارند.[۱۴] پیرامون موضع‌گیری اسلام در قبال ناقص‌سازی جنسی زنان سخن بسیار رفته‌است. قرآن در مورد ختنه زنان صحبتی نمی‌کند،[۱۵] اما احادیث متناقضی در رد و حرمت آن روایت شده‌است. در میان امامان اهل سنت احمد حنبل آن را مکرومه (عمل نجیب) می‌دانست؛[۳] شافعیان ختنه زنان را در حد بریدن پوست کوچکی که در نوک دستگاه جنسی زنان قرار دارد واجب می‌دانند.[۱۴] در میان شیعیان به‌جز یک استثنا (فرقه مستعلوی) شیوع ندارد.[۳] موضع‌گیری مراجع شیعه متفاوت است. عده‌ای آن را مستحب می‌دانند و برخی دیگر سنتی جاهلی‌اش می‌دانند که در صورت آسیب‌رسانی جسمی حرام است. ختنه زنان در میان یهودیان اتیوپی نیز دیده می‌شود هر چند که بین یهودیان در دوران باستان مرسوم نبوده و نامی از آن در عهد عتیق یا عهد جدید نیامده‌است.[۱۴]

نام‌گذاری

ختنه زنان و نام‌های سنتی

یافتن نام مناسب برای اشاره به برش دستگاه تناسلی زنان برش موضوعی جدال‌برانگیز بوده‌است. به صورت سنتی از کلمه «ختنه زنان» استفاده می‌شده‌است. این کلمه در متون فقهی اسلامی و همچنین در متون مردم‌شناسان مرسوم است.[۳][۱۶] این رسم در بندر کنگ «تیغ سنت و فرهنگ» خوانده می‌شود.[۱۷] اهالی مالزی آن را گوساران[پانویس ۲] (به معنی «حقیقت سوهان زدن دندان‌ها» می‌خوانند) زیرا در غروب قبل از سوهانی خیالی به دندان‌ها زده می‌شود.[پانویس ۳] در جاوه آن را «سنت» می‌خوانند. اهالی موأب آن را «سرّ» می‌خوانند زیرا عموماً این کار به صورت مخفیانه انجام می‌شود و مردان از آن آگاه نمی‌شوند. همچنین ختنه زنان و مردان گاهی اوقات «طهر» نیز خوانده می‌شود.[۹] در متون اسلامی و عربی، «خفض» یا «خفاض» به صورت خاص در اشاره به ختنه زنان استفاده می‌شود در حالی که الفاظ «ختن» یا «ختان» برای هم مرد و هم زن استفاده می‌شود.[۹] در اینجا خفض در لغوی‌اش به معنی «کاستن» به کار رفته‌است.[۱۸]

مثله کردن جنسی زنان

از اواخر دهه هفتاد میلادی لغت Female Genital Mutilation (FGM)‎‏(معنی لغوی: «مثله‌کردن آلت تناسلی زنان») مورد استقبال قرار گرفت؛[۱] و در سال 1990، این واژه در سومین کنفرانس کمیته بین آفریقایی در مورد مناسک سنتی که بر سلامت زنان و کودکان تأثیر دارد (IAC)[پانویس ۴] در آدیس آبابا، اتیوپی، پذیرفته شد. یک سال بعد، سازمان بهداشت جهانی (سازمان تخصصی زیر مجموعه سازمان ملل) به سازمان ملل توصیه نمود تا این واژه را بکار گرفته شود. به‌دنبال این توصیه، این واژه به‌طور گسترده در اسناد سازمان ملل مورد استفاده قرار گرفت.[۱۹]

برگزیدن این نام جدید به دلایلی چند بود. از آنجا که ضررهای این عمل امروزه شناخته شده‌است استفاده از این لفظ بار معنایی سنگینی مبنی بر مضر بودن و خطرناک بودن آن داشته، ناقض حقوق زنان و غیرانسانی بودن آن نشان داده می‌شود. امید می‌رفت که که پذیرش این نام، رایزنی‌های بین‌المللی جهت مبارزه با این رسم را تسهیل نماید.[۱] علاوه بر این به دلیل اینکه شباهتی بین این عمل و ختنهٔ مردان وجود ندارد،[۱۶] استفاده از لفظ ختنه هنگام نقد ختنه زنان ممکن است باعث توهین به یهودیان و مسلمانانی که ختنه مردان را انجام می‌دهند بشود،[۲۰] بریدن آلت تناسلی زنان تفاوت‌های بنیادین با ختنه دارد. ختنه زنان بر خلاف ختنه مردان پس از زمان عمل باعث ایجاد ناراحتی می‌شود و پاسخ جنسی شخص را کاهش می‌دهد. همچنین بر خلاف ختنه مردان بخشی از قصد انجامش مهار جنسی شخص ختنه شده می‌باشد.[۲۱]

استفاده از لفظ «مثله‌کردن زنان» منتقدینی داشته‌است. منتقدین استدلال می‌کنند این کلمه واژه‌ای تحقیرآمیز و ارزشی بوده، زیرا قصد آزار دادن و مثله‌کردن را به کل افراد یک جامعه نسبت می‌دهد (در حالی که چنین چیزی در اکثر موارد صحت ندارد)[۳] و ممکن است زنانی که تحت این عمل قرار گرفته‌اند و خود را مثله شده نمی‌یابند و خانواده‌شان را مثله‌گر نمی‌دانند، این توصیف را توهینی به خود و به خانواده‌شان بپندارند.[۳][۱۶] گروه فعالان زن آفریقایی برای تحقیق و توسعه *[۲۲] ضمن اعلام مخالفت با برش دستگاه تناسلی زنان، استفاده از کلمهٔ «مثله‌کردن جنسی زنان» را به شدت محکوم کرده و استفاده از این‌گونه کلمات تحقیرآمیز را مصداق نژادپرستی و روحیه تخاصمی غربی‌ها دانسته‌است.[۲۳]

بریدن آلت تناسلی زنان

از اواخر دهه نود عبارت Female Genital Cutting (FGC)‎‏ (معنی لغوی: «بریدن آلت تناسلی زنان») نیز در متون علمی و تحقیقاتی مورد استفاده قرار گرفت.[۱]

رواج حال حاضر نام‌ها

به گفتهٔ سازمان بهداشت جهانی شواهدی وجود داشت که لفظ مثله‌کردن زنان مقاومت‌هایی در سطح جوامع به وجود می‌آورد و مبارزه با این رسم را در سطح جوامع بومی مشکل می‌نماید؛ بنابراین با توجه به اهمیت و نیاز به استفاده از واژهٔ «مثله‌سازی» در سطح سیاست‌گذاری کلان و همچنین نیاز هم‌زمان به استفاده از عبارتی با پیش‌قضاوت‌برانگیزی کمتر در سطح جوامع بومی، لفظ «برش/مثله‌کردن جنسی زنان» توسط سازمان‌های وابسته به سازمان ملل نظیر یونسکو به کار می‌رود. البته تمام سازمان‌های وابسته به سازمان ملل موافقت کرده‌اند که به عنوان یک ابزار در رایزنی‌های خود از «مثله‌کردن جنسی زنان» استفاده نمایند.[۱]

ناقص‌سازی جنسی زنان

برخی منابع فارسی‌زبان لفظ «ناقص‌سازی جنسی زنان» را برای این عمل به کار می‌برند.[۴][۱۱]

دغدغه‌های مردم‌شناختی
همچنین ببینید: بریدن آلت تناسلی زنان از دیدگاه مردم‌شناسان

نام‌گذاری بریدن آلت تناسلی زنان موضوع مجادله برانگیزی برای مردم شناسان بوده‌است.[۲۴] برخی از مردم‌شناسان با اصرار بر احترام به عقاید و سنن فرهنگ‌ها نامگذاری «مثله‌کردن جنسی زنان» را رد کرده و به جای آن عناوینی مانند «جراحی سنتی زنان» را پیشنهاد می‌کنند؛ پیشنهادی که توسط برخی محققین دیگر به دلیل غلط‌انداز بودنش مورد نقد قرار گرفته‌است.[۲۴]

از مجموعه مقاله‌های
فمینیسم
گرایش‌های فمینیسم
فهرست • آمازون • اقتدارگریز • بی‌خدا • سیاه‌پوستی • چیکانا • مسیحی • کنون‌خواه • فرهنگی • مجازی • تفاوت‌های فردی • اکو • جنسیت و برابری • برابری طلب • چاق • ساخت گرای فرانسوی • جنسیت • جهانی • فردگرا • اسلامی • یهودی • همجنس‌گرا • لیبرال • ماتیکی • مارکسیست • ماتریالیستی • نو • پسااستعماری • پست‌مدرن • ضد سقط جنین • پروتوفمینیست • رادیکال • جدایی‌طلب • جنس-مثبت • سوسیالیست • نقطه‌نظر • الهیات • جهان‌سوم • ترنس‌فمینیسم • زن‌گرایی
مفاهیم
آزار جنسی • اثرات فمینیسم بر جامعه‎ • اصلاح زبان • برتری مردانه • برابری جنسیتی • بهداشت زنان • بریدن آلت زنانه • پروتوفمینیسم • پسافمینیسم • توانمندسازی زنان • جنبش فمینیستی (جنبش حق رأی زنان آفریقایی آمریکایی • جنبش هنری فمینیستی) • حقوق زنان • خشونت علیه زنان • دین مادرسالاری • روز جهانی دختر و زنان • زنان در نیروی کار • زنان و برابری‌خواهی • زن‌ستیزی • زن‌کشی • شیءانگاری جنسی • ضدفمینیسم • طرفداران فمینیسم • فضای فقط زنانه • فمینیسم در فرهنگ • فمینیسم و رسانه • قتل ناموسی • نرینگی سمی
نظریه‌ها
روش فمینیستی • مطالعات جنسیت • جریان‌سازی جنسیتی • زن‌کانونی • کیریارکی • نگاه مردان • مادرسالاری • مطالعات زنان • مطالعات مردان • پدرسالاری • نوشتار زنانه • انسان‌شناسی • باستان‌شناسی • هنر (نقد هنری • نقد ادبی) • زیست‌شناسی • برابری جنسیتی • اقتصاد • تحلیل گفتمان پساساختارگرایانه • نظریه سیاسی • علوم تربیتی • معرفت‌شناسی • الهیات (الهیات زن‌گرایانه) • سکس‌شناسی • جامعه‌شناسی • نظریهٔ حقوقی • هنر • نقد ادبی • نظریهٔ فیلم • بوم شناسی سیاسی • معماری • جرم‌شناسی (دیدگاه خط سیر) • جغرافیا • فلسفه (زیبایی‌شناسی • تجربه‌گرایی • معرفت‌شناسی • اخلاق (اخلاق عدالت) • اگزیستانسیالیسم • متافیزیک • فلسفه علم) • موضعی • روان‌شناسی (درمان) • جنگ‌های جنسی • سکس‌شناسی • روابط بین‌الملل (سازه‌انگاری) • اگزیستانسیالیسم • مطالعات دانشگاهی تاریخ فمینیسم • تاریخ زنان • پورنوگرافی
جنبش‌ها و ایدئولوژی‌ها
فمینیسم تحلیلی • فانتیفا • فمینیسم ضدپورنوگرافی • سایبرفمینیسم • (اچ‌سی‌آی • شبکه‌ای • بوم‌فمینیسم • اصلاح نژادی • فمینیسم فردگرا • (فمینیسم ماتیکی • (فمینیسم پاشنه)) • لیبرال • (تفاوت‌گرا • برابری • اجتماعی • (کارگری)) • فمینیسم لیبرترین • پساساختارگرایی • (پست‌مدرن) • رادیکال • (فرهنگی • لزبینیسم سیاسی • جدایی‌طلبی فمینیستی) • تکنوفمینیسم • جنبش آزادی‌بخش زنان • بی‌خدا • بودایی • مسیحی • جنبش الهه
تاریخ
تاریخ فمینیسم • موج‌اول • موج‌دوم • موج‌سوم • موج‌چهارم
حق رأی زنان
در طول تاریخ • حق رای • برپایه کشور • کانادا • نیوزلند • بریتانیا • امریکا
فمینیسم در کشورها
جنبش‌های زنان در جهان • خاورمیانه • ایران (جنبش، حقوق) • افغانستان (جنبش، حقوق) • ترکیه • چین • مصر • فرانسه • هند • ایرلند • ژاپن • نپال • نیکاراگوئه • لهستان • اوکراین • عربستان سعودی • بریتانیا • آمریکا • کردستان • اسرائیل • حقوق زنان در کشورها
لیست‌ها و فهرست‌ها
مقالات • فمینیست‌ها • ادبیات • فمینیسم کنون‌خواه

منشأ و رواج تاریخی

قدیمی‌ترین نقاشی یافت‌شده از ختنه مردان، متعلق به مصر باستان است. نقاشی فوق مربوط به 2000 تا 2350 سال پیش از میلاد مسیح می‌باشد.

خاستگاه جغرافیایی رسم قطع آلت تناسلی را، درهٔ رود نیل در مصر باستان می‌دانند. گمان بر این است که این رسم‌ها بعدها به نواحی اطراف چون حوزه رود نیل، و شمال شرق و غرب آفریقا گسترش یافته‌است.[۳] قدیمی‌ترین شاهد موجود مومیاییهایی هستند که به 200 سال قبل از میلاد بازمی‌گرداند و آثار قطع کلیتوریس در آن‌ها پیداست.[۲۵] مورخ یونانی هرودوت وجود این رسم را در بین مصریان در سال پنجم پیش از میلاد گزارش کرده‌است. هرودوت همچنین گزارش می‌کند که رومی‌ها، اتیوپیها، و فنیقی‌ها نیز قطع دستگاه تناسلی زنان را انجام می‌دهند. جغرافی‌دانان یونانی استرابو آن را در بین مصریان در حدود سال 25 قبل از میلاد گزارش می‌کند. این رسم هدفش جلوگیری از بی‌قاعدگی جنسی نمی‌بود، بلکه نوعی مناسک‌گذر به حساب می‌آمده‌است که ریشه آن در افسانه‌های مربوط به مصر باستان و دیگر مردمان آفریقا بوده‌است. این مردمان بر این اعتقاد بودند که ارواح خدایان و انسان‌ها دوجنسی می‌باشند. این ارواح ویژگی‌های دوجنسی خود را روی ارگان‌های تناسلی تصویر می‌کنند. بدین گونه، زنانگی مرد در پوست روی اندام جنسی مرد، و روح مردانه زن در کلیتوریس او است. برش این بخش‌ها عملاً بخش زنی مرد را می‌زداید و او را به یک مرد کامل تبدیل می‌کند؛ و بخش مردی زن را می‌زداید و او را به یک زن کامل تبدیل می‌کند. امروزه هنوز زنان مصری به زنانی که ختنه نشده‌اند با دید تحقیر نگریسته و می‌گویند: «تو مثل یک مرد هستی».[۹]

در قرن نوزدهم، در اروپا و آمریکا نیز این عمل صورت میگرفته است، برخی پزشکان به منظور درمان یا برای ممانعت از خودارضائی و همجنس‌خواهی زنان و حتی برای جلوگیری از بیماریهای روانی نظیر هیستری به کلیتوریدرمی اقدام میکردند.[۲۶][۲۷]

انواع بریدن آلت تناسلی زنان

در پرونده: A-شکل طبیعی B-نوع اول C-نوع دوم D-نوع سوم. بر اساس تقسیم بندی سازمان بهداشت جهانی در سال 1997 در نوع اول مثله‌کردن دستگاه تناسلی زنان، کلیتوریس برداشته می‌شود، در نوع دوم کلیتوریس به همراه لب‌های کوچک فرج بریده می‌شود، و در نوع سوم، پس از برش کلیتوریس و لب‌های کوچک فرج، لب‌های بزرگ فرج به هم نزدیک آورده شده و دوخته می‌شود. هر سه این انواع دارای عوارض پزشکی منفی بوده، ولی عوارض منفی نوع سوم بسیار شدیدتر از انواع دیگر می‌باشد.[۲۸]
جراحی زیبایی آلت جنسی در جوامع غربی مورد استفاده است.[۲۹] در این تصویر چوچوله و لبه‌های فرج این زن پس از جراحی زیبایی بریده شده‌است.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) در سال 1997 میلادی مُثله‌کردن آلت تناسلی زنان را بر سه نوع تقسیم‌بندی کرده بود که در شکل نمایش داده شده‌است.[۲۸] گزارش جدیدتر سازمان ملل چهار گونهٔ این عمل را برمی‌شمارد:[۱]

  • نوع اول: برداشتن کلی یا جزئی کلیتوریس و/یا غلفه است (کلیتوریکتومی)
  • نوع دوم: برداشتن کلی یا جزئی کلیتوریس و لب‌های کوچک فرج (عضو)، با/بدون بریدن لب‌های بزرگ فرج
  • نوع سوم: هرگونه تنگ کردن مجرای مهبل با ایجاد یک مهر و موم پوششی با قطع کردن و تغییر مکان دادن لب‌های کوچک فرج و/یا لب‌های بزرگ فرج، با یا بدون بریدن کلیتوریس
  • نوع چهارم: هرگونه عمل خطرناک دیگر بر روی آلت تناسلی زنان به مقصودی غیر پزشکی. مانند سوراخ کردن، سوزن زدن، شکافتن و غیره.

در تقسیم‌بندی‌ای دیگر بریدن آلت تناسلی زنان دست‌کم بر سه گونه است:[۱۰]

  • ختنه سنت: که در آن اجازه می‌دهند مقدار کمی خون از روکش کلیتوریس خارج شود، یا اینکه بخش‌هایی از روکش کلیتوریس را برمی‌دارند. این‌گونه از برش دستگاه تناسلی زنان نزدیکترین به ختنه مردان بوده هرچند انجام عمل ظرافت بیشتری را خواهان است و امکان اشتباه هنگام انجام عمل بیشتر است. این نوع برش دستگاه تناسلی زنان، نوع غالب انجام آن نبوده و به نواحی جغرافیایی خاصی (عمدتاً مالزی) محدود می‌شود.
  • قطع کردن: قطع کردن بخشی از دستگاه تناسلی زنان که می‌تواند از قطع کلیتوریس تا قطع کلیتوریس به همراه شفتین صغرای فرج، شفتین کبرای فرج را شامل شود.
  • ختنه فرعونی: در این نوع کلیتوریس به همراه شفتین صغرای فرج، شفتین کبرای فرج قطع شده و سپس فرج دوخته می‌شود بگونه‌ای که فقط سوراخ کوچکی برای خروج ادرار و خون مربوط به قاعدگی بماند. این نوع که از نظر پزشکی دارای بیشترین اثر سوء می‌باشد در سومالی، اتیوپی، سودان و مصر بیشترین رواج را دارد. مردم محلی آن را ختنه فرعونی می‌خوانند زیرا بر اساس روایاتی در مصر باستان فراعنه آن را بر جمعیت یهودی ساکن مصر تحمیل می‌کردند.

خطرات پزشکی و روانی

در بیانیه مشترکی که سازمان بهداشت جهانی، یونیسف، یونسکو، حقوق بشر سازمان ملل متحد و سایر سازمان‌های وابسته به سازمان ملل علیه ناقص‌سازی زنان منتشر نموده‌اند صریحاً عنوان شده‌است که هیچ سود پزشکی برای ختنه زنان شناخته نشده‌است و در عوض مشخص شده‌است که این عمل برای دختران و زنان از بسیاری جهات مضر و خطرناک می‌باشد.[۱] تحقیقات نشان می‌دهد که مضرات ختنه زنان بیش از فواید پیشنهادی توسط طرفداران آن است.[۳۰][۳۱][۳۲]

به گفته سازمان بهداشت جهانی هر برش در اعضای بدن می‌تواند مخاطره انگیز باشد خصوصاً اگر تحت شرایط غیر بهداشتی انجام شود، اما اکثر خطرات شدید ذکر شده برای بریدن آلت تناسلی زنان مربوط به شدیدترین نوع (ختنه فرعونی) می‌باشد.[۳۳] سازمان یونیسف در مورد کسانی که به وجود ختنه نوع شدید و خفیف اعتقاد دارند بیانیه می‌کند: «ما به شدت نگران این موضوع هستیم که ختنه زنان در بسیاری موارد توسط کادر پزشکی و در درمانگاه انجام می‌شود. در برخی جوامع که ختنه زنان بسیار رایج است این تفکر وجود دارد که می‌توان عمل ختنه زنان را به صورت خفیف و توسط کادر درمانی انجام داد. اما واقعیت این است که این عمل کلاً مردود است و نوع شدید و خفیف ندارد.»[۳۴]

پیامدهای بهداشتی - روانی

ناقص‌سازی زنان پیامدهای منفی بر سلامت و روان زنان و دختران دارد. اولین مشکلات در زمان عمل رخ می‌دهد. تقریباً تمام دختران در هنگام عمل دردی جانکاه و خون‌ریزی را تجربه می‌کنند. در بعضی انواع ناقص‌سازی پای دختران باید برای روزها یا هفته‌ها به هم بسته شود که بسیار وضع ناراحت‌کننده‌ای را به دختران به وجود می‌آورد. عفونت‌های بعد از عمل نیز محتمل است. هرچند تعداد این مورد تنها زمانی مستند می‌شود که بیمار جهت درمان به بیمارستان مراجعه کند. ناقص‌سازی پیامدهای ناگوار بلند مدت متعددی دارد. کاهش لذت جنسی، دردهای عصبی، عفونت، مشکلات روانی، و استرس‌های بعد از عمل[پانویس ۵] اختلال‌های ادراری، آسیب به ارگان‌های مجاور، عوارض روانی جنسی از جمله این پیامدهای ناقص‌سازی است.[۱][۳۵][۳۶][۳۷] همچنین بریدن دستگاه تناسلی زنان میزان احتمال ابتلا به عفونت‌ها را افزایش می‌دهد و سبب هپاتیت نوع ب، HIV و انتقال عفونت‌ها از جمله انتقال ویروس می‌گردد.[۳۵] بروز عفونت لگنی در زنانی که ختنه شده‌اند بیشتر بوده، و این ممکن است باروری آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. از نظر آماری، زنان عقیم در بین کسانی که قطع دستگاه تناسلی نوع سوم انجام داده‌اند بیشتر یافت می‌شود. کشور سومالی بیشترین تعداد برش دستگاه تناسلی نوع سوم را دارد، و بیشترین نرخ مرگ نوزادان و مرگ مادر در جهان را نیز داراست. اگر چه عوامل دیگر نیز در این موضوع دخیل هستند، ولی می‌توان بخشی از دلیل را به برش دستگاه تناسلی نسبت داد.[۳]

گونه نمادین ختنه (که به‌عنوان مثال در میان زنان مسلمان کشورهای جنوب آسیا مرسوم است) باعث برداشتن کلیتوریس یا تنزل در عملکرد دستگاه جنسی زنان نمی‌شود، و عموماً به‌صورت عمده‌ای ملایم‌تر از ختنهٔ مردان انجام شده و متعاقباً شانس عفونت یا ناقص‌سازی دستگاه جنسی در مقایسه با ختنهٔ مردان در آن کمتر می‌باشد.[۳۸]

پیامدهای جنسی

یکی از مهم‌ترین دلایل سنتی انجام ناقص‌سازی جنسی زنان، برای کنترل یا کم‌کردن میل جنسی زنان است.[۱۳][۳۹] اما طبق تحقیق کومو توماس، عملی که قرار بوده بی‌قاعدگی در امور جنسی را بکاهد، عملاً سبب تشدید آن شده‌است چرا که موجب شده زنانی که رضایت جنسی کمتری از آمیزش جنسی یافته‌اند به‌دنبال مردانی بگردند که رضایت جنسی بیشتری به آن‌ها بدهند. در نظرسنجی‌هایی که در مصر و سودان انجام گرفته زنان گزارش از آمیزش دردناک داده‌اند ولی اعتقاد نداشتند که میزان شهوت آن‌ها یا قابلیت آن‌ها برای رسیدن به ارگاسم کاهش یافته‌است. برخی از منتقدان بریدن آلت تناسلی زنان آن را تضمین باکرگی نمی‌دانند: در تحقیقات انجام شده زنان سودانی گفته‌اند که برخی از زنان برای مردانشان خودشان را مجدد ختنه کرده زیرا این کار باعث می‌شود که کانال مهبل تنگ‌تر شده و باکرگی شبیه‌سازی شود. به‌علاوه زنان مطلقه و بیوه‌ها نیز قبل از ازدواج مجدد این کار را انجام می‌دهند. بر پایهٔ این مشاهدات، منتقدان این‌گونه نتیجه‌گیری کرده که ختنه باعث تضمین باکرگی نیست.[۳]

راه‌های درمانی

هرچند درمانی برای آسیب دیدگان نیست، اخیراً روش‌های جراحی پلاستیک برای مقداری بازسازی آسیب دیدگی‌ها و بازگرداندن حساسیت جنسی به کار می‌رود. از آنجا که فقط چند سانتیمتر از کلیتوریس بیرون از بدن و در معرض بریده‌شدن است، می‌توان از بخش داخلی کلیتوریس استفاده کرد و تا حدی زنان ختنه شده را درمان نمود. هرچند که حساسیت جنسی این بخش درونی کلیتوریس به اندازه بخش خارجی نیست. خود این درمان در صورتی که به دست افراد ناوارد انجام شود می‌تواند خطرناک هم باشد.[۴۰]

ابعاد حقوقی و بین‌المللی

مسئله ختنه زنان در غرب زمانی توجه وسیعی را در بین افکار عمومی جلب نمود که تعدادی زنان از غرب آفریقا در آمریکا تحت عنوان آنکه اگر به کشور خود بازگردند در معرض این عمل جراحی قرار خواهند گرفت، تقاضای پناهندگی نمودند.[۴۱]

در بین سال‌های 1980 تا 1990 میلادی، برش دستگاه تناسلی زنان به شکل عمده‌ای مشکلی پزشکی در نظر گرفته می‌شد، ولی از سال 1990 میلادی به بعد گفتمان‌های پیرامون این موضوع غالباً آن را ناقض حقوق اصلی بشر توصیف می‌کنند.[۳] سازمان یونیسف ناقص‌سازی جنسی زنان را نقض حقوق بنیادی دختران، تبعیض و نقض حقوق دستیابی به فرصت‌های برابر، سلامتی، رهایی از خشونت، جراحت، سوءاستفاده، شکنجه، بدرفتاری یا رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز، محافظت دربرابر سنت‌های خطرناک، و حق تصمیم‌گیری‌های مربوط به تولیدمثل دانسته‌است که همگی این حقوق در حمایت قوانین بین‌المللی هستند.[۴۲] در بیانیه‌ای که سازمان بهداشت جهانی و چندین سازمان وابسته با سازمان ملل علیه ناقص‌سازی زنان در سال 2008 منتشر کرده‌است، ناقص‌سازی زنان نقض حقوق بشر اعلام‌شده‌است. علاوه بر این، کنوانسیون‌ها و عهدنامه‌های جهانی و منطقه‌ای متعددی پشتیبان براندازی این رسم در سطح جهانی‌اند. از جمله این کنوانسیون‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[پانویس ۶][۱]

  • کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی
  • کنوانسیون حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
  • کنوانسیون حقوق کودک
  • کنوانسیون برای برچیدن هرگونه تبعیض ضد زنان (CEDAW)

از سال 2003 به ابتکار کمیته بین آفریقایی مناسک سنتی تأثیرگذار بر سلامت زنان و کودکان[پانویس ۷] و با تصویب کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل روز 6 فوریه هرسال به عنوان روز بین‌المللی عدم هرگونه مدارا با مثله کردن جنسی زنان نامگذاری شده‌است.[۴۳] به گفته مدیر بنیاد جمعیت سازمان ملل، تورایا احمد عبید، این بنیاد خواستار تعهد جدی‌تر دولت‌ها برای سرمایه‌گذاری و اجرای برنامه‌هایی جهت پیشگیری از این عمل است و تأیید می‌کند که بین 120 تا 140 میلیون زن در سراسر جهان، ناقص‌سازی جنسی شده‌اند و سه میلیون دختر هر ساله در معرض خطر آن قرار دارند.[۴]

باورهای محلی در مورد ناقص‌سازی زنان

دلایل انجام این عمل باورهای زیر است:[۱۳]

  • جنسی (برای کنترل یا کم کردن میل جنسی زنان)[۱۳][۴۴]
  • اجتماعی (دلایلی مانند ورود دختران به مرحله زنانگی (مناسک گذار)، اتحاد اجتماعی و حفظ پیوستگی اجتماعی)[۱۳]
  • باورهای بهداشتی و زیبایی‌شناختی (باور به اینکه آلت تناسلی زنانه کثیف یا زشت است.[۱۳][۴۵] در کردستان عراق از دست زنی که ختنه نشده باشد غذا نمی‌خورند و آن غذا را پاک نمی‌دانند)[۴۶][۴۷]
  • سلامتی (باور به اینکه این عمل قدرت باروری زن را بالا می‌برد یا موجب زنده ماندن نوزاد می‌شود)[۱۳]
  • باورهای مذهبی (باور به اینکه بریدن آلت جنسی زنان دستوری مذهبی است)[۱۳]

بر اساس مطالعه آماری که توسط کمیته‌ای وابسته به سازمان ملل در سال 1985 میلادی در آفریقا انجام پذیرفته، 54 درصد افراد عرف رایج را دلیل اصلی برش دستگاه تناسلی دانسته‌اند. دلایل بعدی انجام وظیفه مذهبی و کاستن شهوات زنانه گزارش شده‌است. این نتایج سازگار با مطالعات آماری[۴۸] است که دو سال قبل در سال 1983 در سودان انجام پذیرفته بود. از بین 4500 شرکت‌کننده، 87٫7 درصد از مردان و 82٫2 درصد از زنان این عمل را تأیید کرده بودند که دلایل اصلی آن‌ها سنت و عرف موجود و مذهب بود. دلایل دیگری که این افراد در حمایت از ختنه زنان ذکر کرده‌اند عبارت است از: تمیزی، قابلیت ازدواج، اجتناب از بی‌قاعدگی در امور جنسی، تضمین باکرگی، بهبود قابلیت تولید مثل، کاهش تلفات نوزادان و مادر، بالا بردن لذت جنسی شوهر.[۳]

نظریات علوم اجتماعی

سرکوب زنان

بخشی از دلایل افراد محلی برای انجام این رسم، اجتناب از بی‌قاعدگی در امور جنسی و تضمین باکرگی زن است.[۳] برخی از نظریات علمی، بریدن دستگاه تناسلی زنان را خاسته از سرکوب زنان توسط پدرسالاری می‌دانند. به عنوان مثال نوال سعداوی نظریه زیر را ارائه کرده‌است: در جوامعی که اجداد را از طریق جنس مذکر دنبال می‌کنند روی پاکدامنی زن تأکید می‌شود زیرا مردان می‌خواهند مطمئن باشند که ارث و اموال مرد به فرزندان خودشان می‌رسد (و نه فرزندان دیگران). همانگونه که طبقه حاکم ارزش‌های اخلاقی‌ای را در جامعه ترویج می‌کند که کارگران ترک لذات کنند، در حالی که خودشان زیاده‌روی در لذات را برای خودشان ارزش می‌دانند، مردان طبقه حاکم بر زنان هستند که عدم لذت‌بردن جنسی را بر زنان تحمیل کرده‌اند در حالی که برای خودشان آزادی و لذت جنسی وسیعی خواستار هستند.[۱۴] طبق بیانیه 10 آژانس سازمان ملل متحد، ختنه زنان وجود حقوق نابرابر بین زن و مرد را نشان می‌دهد که ریشه در عرف‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دارد. این رسم با هدف نگاه داشتن عفاف یک دختر و کنترل غریزه جنسی انجام می‌شود و نقش جنسیتی اشتباهی را به زن تحمیل می‌کند.[۳۴]

کارول ماکورماک[پانویس ۸] معتقد است سرکوب کردن زنان توسط مردان توضیح جامعی برای وجود برش دستگاه تناسلی زنان نمی‌باشد: در غرب آفریقا جوامعی هستند که برش کلیتوریس را انجام می‌دهند ولی آزادی بسیار قابل ملاحظه‌ای را به دختران قبل از ازدواج می‌دهند. به‌علاوه مطالعاتی نشان می‌دهد[۴۹] که درد ناشی از برش دستگاه تناسلی زنان ممکن است باعث ایجاد حس همبستگی بین زنان شده و این به نوبه خود باعث افزایش قدرت سیاسی و کنترل کردن دارایی‌ها توسط آن‌ها بشود. در میان ساکنان بومی استرالیا و ملانزی تبارها مراسم برش دستگاه جنسی مردان بسیار شدیدتر و دردناک‌تر از مراسم مربوط به زنان است، و این موضوع معمولاً در مورد جوامعی صادق است که اجداد را از طریق جنس مذکر دنبال می‌کنند و مردان در آن غالب هستند.[۱۴]

ورود به حلقه زنان بالغ

برخی نظریات آن را نشانه‌ای بدنی دیده که علامتی از ورود دختر به گروه بالغان می‌باشد. در سواحل شربرو در سیرالئون زنان معتقدند که یک دختر بدون انجام ختنه از نظر بدنی ممکن است زن شود، ولی از نظر اجتماعی دختر باقی می‌ماند. بریدن کلیتوریس زن را به شکل غیر مبهمی، به شکل خالص و تمیزی، در گروه زنان قرار می‌دهد. ختنه چیزی دیده می‌شود که دختر را تمیز و خالص می‌کند. درد بریدن کلیتوریس استعاره‌ای از درد زاییدن است؛ در سیرالئون کسی که زاییده‌است و کسی که ختنه شده یک جایگاه دارند؛ محل انجام دو عمل یک جا است و به صورت ایدئال توسط یک قابله انجام می‌شود. زنانگی به‌صورت نمادین هنگام ختنه به‌دست آمده، و هنگام زاییدن تأیید می‌شود. همچنین زنانی که ختنه شده‌اند، خود گروه سرّی‌ای تشکیل می‌دهند که دختران پس از ختنه شدن به آن وارد می‌شوند.[۱۴]

نور قسّام‌علی در پاسخ به مناسک گذر بودن این عمل می‌پذیرند که ممکن است در برخی جوامع آفریقا این‌گونه باشد: مثلاً گیکویو (در کنیا) که این عمل در هنگام بلوغ انجام می‌دهند یا ماسایها هنگام ازدواج؛ ولی این دلیل را در مورد جوامعی مانند نیجریه، سودان، مصر یا اتیوپی که کودکان در سه یا چهار سالگی ختنه می‌شوند را مشکوک می‌یابد. نور قسّام‌علی همچنین به این نکته اشاره می‌کند که یوروبا در کشور نیجریه و مسی‌ها[پانویس ۹] در بورکینافاسو معتقدند که اگر سر نوزاد به کلیتوریس بریده نشده بخورد، ممکن است باعث مرگ نوزاد بشود و به همین دلیل در شش ماهگی بارداری زن را تحت برش دستگاه تناسلی قرار می‌دهند![۳]

مبارزه با بریدن آلت تناسلی زنان

نماد مبارزه با ختنهٔ زنان
مقالهٔ اصلی: مبارزه با بریدن آلت تناسلی زنان
همچنین ببینید: روز جهانی عدم هرگونه مدارا با مثله کردن جنسی زنان

مشکلات

علی‌رغم قوانین ممنوع‌کننده ناقص‌سازی زنان، این عمل به‌صورت یک سنت در میان بسیاری از جوامع و فرهنگ‌ها ادامه دارد. از آنجایی که این عمل در بسیاری اوقات در بین جوامع انجام دهنده اهمیتی فرهنگی و حتی سیاسی دارد، رهبران سیاسی برچیدن ناقص‌سازی زنان را در سطح جوامع بومی را دشوار یافته‌اند.[۵۰] با ورود استعمارگران اروپایی و مبلغان دینی غربی به آفریقا بحث درباره‌ی ممنوع کردن ختنه دختران با سرعت بیشتری مورد توجه قرار گرفت. اروپاییان ختنه کردن دختران را خلاف اصول مسیحی می‌دانستند و به همین دلیل با آن مخالفت می‌کردند، اما اقداماتشان برای از بین بردن فرهنگ ختنه زنان در آفریقا چندان حاصلی نداشت. کمی پس از دوران استعمار، قوانین بسیاری وضع شد که هدف آنها خاتمه دادن به ختنه دختران بود، ولی از آنجا که این قوانین بر مبنای اطلاعات ناکافی از بافت فرهنگی کشور های آفریقایی بوده و بر پایه‌ی اقدامات نامنسجم شکل گرفته بودند دیری نگذشت که از میان رفتند.[۵۱] برای مثال هنگامی‌که در دهه‌های 1930 و 1920 مبلغان مسیحی در کنیا، این رسم را در بین پیروان خود ممنوع کردند، در عوض ختنه زنان به‌ صورت ابزاری برای جنبش قومی استقلال‌طلبی در بین بومیان کی‌کویو،[پانویس ۱۰] پرشمارترین قومیت کنیا، درآمد و بومیان کنیا مبارزه علیه ختنه زنان را حمله امپریالیسم فرهنگی اروپائیان دانستند.[۵۲] نمونه‌ای دیگر زمانی بود که دولت استعماری بریتانیا در دهه 1950عمل ناقص‌سازی جنسی زنان را در کنیا ممنوع نمود. این کار به میزان زیادی مقاومت قبایل را در مقابل نیروهای استعماری افزایش داد و میزان حمایت از جنبش چریک‌های مائو مائو[پانویس ۱۱] را افزایش داد.[۵۳]

به گفته مارک کوهن کسانی که عمل ختنه را انجام می‌دهند تحت تأثیر نیروهای شدید اقتصادی و فرهنگی بوده، نه اینکه انسان‌هایی جاهل یا شیطانی باشند؛ راه مقابلهٔ صحیح با عمل ختنه شناسایی این عوامل اقتصادی و فرهنگی و رسیدگی دقیق و ظریف به آنهاست.[۵۴]

برنامه‌ها

سازمان ملل متحد برنامه‌هایی دارد تا این رسم را تا سال 2015 به میزان قابل توجهی کاهش دهد. برای برچیدن این رسم اقدام‌های لازم در دو سطح جامعه و ملی پیشنهاد شده‌است: پیشنهاد در سطح ملی شامل اقداماتی توسط رهبران حکومتی، مذهبی و سنتی، مجالس قانونگذاری و نهادهای مدنی و دولتی مربوط و در جهت سوق دادن جامعه به برچیدن این رسم می‌باشد. تجربیات دهه‌های آخر قرن بیستم نشان داده‌است که راه حل سریعی برای از میان برداشتن این رسم وجود ندارد. برچیدن این رسم نیاز به یک بستر قوی برای تغییر رفتارها و ارزش‌ها و همچون وجود سامانه‌ای قوی برای اعمال سیاست‌های موجود دارد. از آنجایی که این عمل رسمی اجتماعی است بهترین روش، همکاری نزدیک با مردم و رهبران محلی است.[۱]

با به رسمیت شناخته شدن ختنه دختران به عنوان نقض حقوق بشر در مجمع عمومی سازمان ملل در سال 2012، پویشی جهانی شکل گرفت که هدف آن طرح و وضع قوانین علیه این عمل بود. بسیاری از کشورها اکنون با امضای برخی معاهدات بین‌المللی و منطقه‌ای ناظر به اشکال مختلف تبعیض و خشونت، متعهد به حمایت از حقوق زنان و کودکان شده‌اند. برای مثال، از 28 کشور آفریقایی که دختران را ختنه میکنند قریب به 17 کشور قوانینی دارند که مشخصاً ختنه دختران را منع میکند،[۵۵] از جمله بورکینافاسو، سنگال، ساحل عاج، غنا، جیبوتی، گینه، توگو تانزانیا، کنیا، جمهوری آفریقای مرکزی و مصر. از این گذشته، کشورهای سنگال، سودان، مصر و اتیوپی گامی فراتر بر داشته‌اند و ختنه دختران را در قوانین کیفری خود جرم دانسته‌اند. اغلب کشورهایی که میزبان مهاجرانی‎‌اند که در کشورهایشان دختران را ختنه می‌کنند نیز قوانین خاصی در باب ختنه دختران وضع کرده‌اند.[۵۶][۵۷]

در سودان ارگان‌های دولتی و غیردولتی طیفی از روش‌های مختلف از بهداشتی کردن عمل، تا براندازی کامل آن پیشنهاد کرده‌اند. موفقترین و جامعترین تلاش توسط جامعه علمی بابیکر بدری برای مطالعات زنان[پانویس ۱۲] که تحت حمایت دانشگاه «الاحفاد للبنات» در خرطوم تلاش همه‌جانبه‌ای برای پایان دادن به ختنه زنان را شروع کرده‌اند که نه تنها سودان بلکه تمام آفریقا را تحت تأثیر قرار داده‌است. این گروه تلاش داشته‌اند که با راه‌اندازی مناظرات حقوقی، روانی و بحث‌های مذهبی سکوت حاکم را شکسته و دفترچه‌ها، مصاحبه‌ها و کارسوق‌هایی جهت افزایش آگاهی مردم برگزار کنند. رُقیه مصطفی ابوشرف خلاصه‌ای از مشکلات اصلی که این فعالان و حاکمان محلی در مبارزه با ختنه زنان با آن‌ها مواجه هستند را در کتابش جمع‌آوری کرده‌است.[۵۸]

برخی کشورهای اروپا مثل بریتانیا، سوئد، نروژ و بلژیک قوانین خاصی وضع کرده‌اند که این عمل را جرم میداند.[۵۹] درحالی که کشورهای دیگری نظیر فرانسه ذیل برخی مواد کلی‌تر قوانین کیفری به ختنه دختران رسیدگی میکنند. در سال 2011 دولت اسپانیا اقداماتی علیه آن دسته خانواد‌ه های مهاجر که دخترانشان را برای ختنه به کشورهای خود می‌بردند آغاز کرد. در اوایل سال 2015 پزشکان اسپانیایی طرحی پیشنهاد دادند که بر اساس آن تمام دختران خانواده های مهاجر باید معاینه شوند و خانوادههای ایشان تعهدنامه ای امضا کنند مبنی بر اینکه دختران خود را ختنه نکنند.[۶۰]

در جوامعی که به برش دستگاه تناسلی زنان به عنوان مناسک گذر نگریسته می‌شود، روش مبارزه دیگر که توسط برخی ارگان‌ها[پانویس ۱۳] اتخاذ شده‌است ایجاد مناسک گذر جایگزینی است که از طرفی به این عمل پایان داده ولی از طرف دیگر مراسم مربوط را حفظ و انتقال دانش مربوط به آن را ممکن سازد.[۶۱]

گروهی از مسلمانان تحصیل‌کرده که برای الغای برش دستگاه تناسلی زنان در میان مسلمانان تلاش می‌کنند، ترجیح می‌دهند این موضوع از طریق مناظرات درونی حل شود و مخالف مداخله غربیان هستند. ایشان می‌گوند رسم ختنهٔ زنان تنها زمانی از بین می‌رود که افسانه‌ها و تصورات غلطی که پیرامون آن وجود دارد فهمیده شده و دفع شوند و ریشه کنی افسانه‌های اجتماعی پیرامون آن مانند اینکه این کار بی‌قیدی‌های اخلاقی را کاسته، و اینکه دختران ختنه شده «پاک» و «طاهر» هستند، نمود. مطالعاتی که در میان سومالیان ساکن سوئد انجام شده نشان داده‌است که عامل مؤثری که باعث تغییر دیدگاه عموم سومالیان نسبت به ختنه زنان بوده‌است چیزی جز استدلالات مذهبی نبوده‌است. اکثر سومالیان ساکن سوئد به عنوان مثال به آیه 119 سوره نسا از قرآن در مورد این موضوع اشاره می‌کنند که بر اساس آن نباید در مخلوقات خدا تغییر ایجاد کرد.[۶۲]

مرکز پزشکی کمک به زنان ختنه شده

یک مرکز پزشکی در برلین با حمایت واریس دیری، مانکن سابق، برای کمک به قربانیان «ختنه» زنان تأسیس شده‌است. نام این مرکز پزشکی، «مرکز کمک به قربانیان ناقص‌سازی آلت جنسی زنان» است. در این کلینیک خدمات روانشناسی و همچنین عمل بازسازی کلیتوریس انجام می‌شود.[۶۳]

ابعاد دینی و فرهنگی

یهودیت

سنت ختنه زنان در یهودیت یافت نمی‌شود، زیرا هیچ علامتی روی بدن زن به عنوان نشانه‌ای از عهد با خدا در نظر گرفته نمی‌شود.[۶۴] هیچ اشاره‌ای به ختنه زنان در عهد عتیق یافت نمی‌شود.[۱۴] قطع دستگاه تناسلی زنان در میان جامعهٔ اقلیت یهودی اتیوپیایی (اسرائیل بتا)، که پیش‌تر به فلاشا شناخته می‌شده‌اند، انجام می‌شود. این عمل می‌تواند تنها توسط زنی یهودی انجام شود. یهودیان اتیوپیایی که به اسرائیل مهاجرت کرده‌اند، دیگر به انجام قطع دستگاه تناسلی زنان نمی‌پردازند.[۶۵] اما آداب و رسوم ختنه بیش از آنکه برگرفته از فرهنگ یهودیت باشد برگرفته از فرهنگ بومی آفریقا می‌باشد.[۶۴][۶۶][۶۷]

مسیحیت

بریدن آلت تناسلی زنان در بین بسیاری از مسیحیان آفریقا هم رواج دارد.[۴۱] همچنین قبطی‌ها در مصر، پیرو این رسم می‌باشند.[۹] اما آداب و رسوم ختنه بیش از آنکه برگرفته از فرهنگ مسیحیت باشد، برگرفته از فرهنگ بومی آفریقا می‌باشد.[۶۴] سنت ختنه زنان در مسیحیت یافت نمی‌شود زیرا هیچ علامتی روی بدن زن به عنوان نشانه‌ای از عهد با خدا در نظر گرفته نمی‌شود.[۶۴] هیچ اشاره‌ای به بریدن آلت تناسلی زنان در عهد عتیق یا عهد جدید یافت نمی‌شود.[۱۴]

اسلام

مقالهٔ اصلی: بریدن آلت تناسلی زنان در اسلام

برش دستگاه تناسلی زنان مربوط به پیش از اسلام است.[۶۸] در واقع ختنه دختران واجب شرعی نبوده و در قرآن هم به ختنه زنان اشاره نشده است. در چندین آیه قرآن به صراحت مسلمانان از آسیب زدن به بدن خود نهی شده اند و در آن تاکید شده است که آنان در قبال اعضای بدن خود باید مسئولیت پذیر باشند.[۶۹][۷۰] با این حال در طی دو دهه پایانی قرن بیستم، نوشته‌های دانشگاهی و وسایل ارتباط جمعی برش دستگاه تناسلی زنان را به صورت برجسته‌ای به آفریقا و اسلام نسبت داده‌اند. بگفته نور قسّام‌علی، به شکل تناقض آمیزی، هم از اسلام برای توجیه و هم برای محکوم کردن این سنت استفاده شده‌ است. داده‌های موجود نشان می‌دهد که این رسم در بین مسلمانانی پا گرفته‌ است که به عنوان سنت محلی شان قبلاً موجود بوده و پس از ورود اسلام توسط فقیهان محلی توجیه اسلامی شده‌ است، و به‌ عنوان سنتی اسلامی درآمده‌ است. شواهدی قوی وجود دارد که بسیاری از فقهای مسلمان رسم ختنه زنان را مورد تأیید قرار داده و آن را توصیه کردند.[۳] از سوی دیگر امروزه اکثر الهی‌دانان مسلمان ختنه زنان را غیرضروری و متناقض با اسلام راستین می‌دانند.[۷۱]

هرچند قرآن در اینباره سخنی نیاورده‌ است ولی توجیهات فقیهان بیشتر بر پایه حدیث منسوب به محمد است که بر اساس روایت معروف آن، محمد به زنی در مدینه که ام‌عطیه‌اش می‌خواندند و زنان را ختنه می‌کرد گفت که «ام‌عطیه هنگامی که زنی را ختنه می‌کنی از اندام وی بسیار مبر تا روی او روشن‌تر باشد و نزد شوی دوست‌تر باشد.»[۷۲] در شکل دیگری از همان حدیث، ذکر شده‌ است که «نسبت به ختنهٔ زنان شدت نشان ندهید، چرا که این برای زن لذت‌ بخش‌تر بوده و مورد پسند شوهر می‌باشد.» هرچند فقیهان به صورت کلی ضعف زنجیره انتقال این حدیث را که در سنن ابن داوود (و نه بخاری و مُسلِم) نقل شده، پذیرفته‌اند.[۳] همچنین احادیثی منشأ ختنهٔ زنان را به هاجر و سارا می‌رسانند.[۳]

احمد ابن حنبل ختنهٔ زنان را مکرومه (عمل نجیب) و نه واجب می‌دانست.[۳] در میان چهار فرقه اهل سنت تنها شافعی‌ها هستند که ختنه زنان را لازم می‌دانند.[۴۱] به گفته فقیه النووی در ختنه زنان واجب است پوست کوچکی که در نوک دستگاه جنسی زنان قرار دارد بریده شود.[۱۴] اگر چه لزوم ختنه زنان موضوعی بحث‌برانگیز بوده، ولی فقهای سنتی عموماً کاستن آنچه «امیال جنسی افراطی زنان» در نظر می‌گرفتند را لازم می‌دانستند.[۲۵] در سال 1997، هنگامی که تعدادی از علمای الازهر ادعا نمودند که ختنه زنان رسمی اسلامی است. این نظر با واکنش اکثر علما مواجه شد که نظر فوق را رد کردند. گروه مقابل اعتقاد داشتند که محمد، پیامبر مسلمانان، مردم را از این عمل نهی کرده و آن را سنتی فرعونی دانسته‌است.[۴۱]

در سال 2006، کنفرانسی در دانشگاه الازهر قاهره در مصر برگزار شد که بسیاری علمای سرشناس دینی در آن حضور داشتند. در این کنفرانس چنین نتیجه گیری شد ختنه‌ی دختران باید ممنوع شود چرا که عملی خارج از اسلام است. پروفسور علی جمعه، مفتی اعظم مصر در آن زمان، در کنفرانس گفت:

ختنه‌ی دختران چه از نظر روانی و چه از نظر جسمانی به زنان آسیب میرساند. برای حمایت از یکی از عالیترین ارزشهای اسلامی، که همانا آسیب نرساندن به دیگران است - طبق فرمایش پیامبر اسلام «لا ضرر و لاضرار فی الاسلام» (ضرر و زیان رساندن به خود و دیگران جایز نیست) باید این عمل را کنار گذاشت. وانگهی این عمل را می توان تجاوزی علیه بشریت تلقی کرد که مستحق مجازات است».[۷۳][۷۴][۷۵]

در بین شیعیان ختنه زنان بجز فرقه مستعلوی در مصر شیوع نمی‌دارد. نظر کلی شیعیان بر پایه حدیثی است که ابن بابویه از علی، نخست شیعیان نقل می‌کند که «ایرادی ندارد اگر زنان را ختنه نکنید، ولی برای مردان واجب است». همچنین علامه حلی نیز حدیثی را از علی ابن ابیطالب نقل می‌کند که «ختنه مردان واجب است، ولی ختنه زنان توصیه می‌شود.» با این‌حال، چون این عمل در بین ایرانیان و عراقیان پایگاه فرهنگی نداشته‌است، در بین شیعیان یافت نمی‌شود.[۳] برخی از مراجع تقلید دوران معاصر ختنه‌کردن زنان را مستحب و برخی آن را حرام دانسته‌اند.[۷۶][۷۷]

پراکندگی در کشورها و قوانین مرتبط

مقالهٔ اصلی: پراکندگی جغرافیایی سنت بریدن آلت تناسلی زنان

آفریقا

نقشه پراکندگی در آفریقا. اطلاعات بر مبنای داده‌های تقریبی هستند.

در کشورهای آفریقایی برش دستگاه تناسلی زنان در بین پیروان اعتقادات انیمیستی رواج دارد. این عمل در بین مسیحیان و مسلمانان آفریقا هم شایع است.[۴۱] برش دستگاه تناسلی زنان امروزه در بین مردمان دره رود نیل مستقل از مذهب آن‌ها انجام می‌شود. مسلمان و قبطی‌ها در مصر، و در نقاط جنوبی‌تر تمامی اتیوپیان من‌جمله فلاشاها، یهودیان اتیوپی، پیرو این رسم می‌باشند. این رسم در 27 کشور از 54 کشور آفریقا مکتوب شده‌ است که میزان تقریبی آن ممکن است از 5 درصد تا 98 درصد بسته به کشور متفاوت باشد.[۹]

کشور سال درصد دختران و زنان
ختنه شده بین
15 تا 49 سال[۱]
اتیوپی 2005 74٫3
اریتره 2002 88٫7
اوگاندا 2006 0٫6
بنین 2001 16٫9
بورکینافاسو 2005 72٫5
جمهوری متحد تانزانیا 2004 14٫6
جیبوتی 2006 93٫1
جمهوری آفریقای مرکزی 2005 25٫7
چاد 2004 44٫9
ساحل عاج 2005 41٫7
سومالی 2005 97٫9
سودان، شمال (حدود 80 درصد جمعیت کل) 2000 90٫0
سیرالئون 2005 28٫2
غنا 2005 3٫8
کامرون 2004 1٫4
کنیا 2003 32٫2
گامبیا 2005 78٫3
گینه بیسائو 2005 44٫5
لیبریا 2007 45٫0
مالی 2001 71٫3
مصر 2005 95٫8
موریتانی 2001 71٫3
نیجر 2006 2٫2
نیجریه 2003 19٫0
یمن 1997 22٫6
قوانین موجود

در 15 کشور آفریقایی ناقص‌سازی زنان و دختران ممنوع می‌باشد.[۷۸][۷۹] در کشور مصر با وجود اینکه دولت ختنه زنان را از سال 1997 غیرقانونی اعلام کرده‌است (با درج استثنا برای برخی پزشکان)، همچنان در نقاط مختلف این کار انجام می‌شود[۴۱] و قربانیانی نیز بر جای می‌گذارد.[۸۰][۸۱] مجلس شورای ملی مصر با تصویب قانون دیگری، در تاریخ 7 ژوئن 2008 میلادی، ختنه زنان را به جز در «شرایط استثنایی» جرم به‌شمار آورد. برخی فعالان معترضند که درج عبارت «شرایط استثنایی» موجب کاهش تأثیر قانون و تفسیر آن خواهد شد.[۸۲]

در بورکینافاسو، جنبش‌های اجتماعی برای آگاه‌سازی مردم از خطرات ناقص‌سازی جنسی زنان از سال 1975 آغاز شده بود. قبل از تصویب این قانون نیز با حکم ریاست جمهوری «کمیتهٔ ملی علیه قطع عضو» تشکیل شد و همچنین برای کسانی که زنان و دختران را ختنه می‌کردند جریمه تعیین می‌شد.[۸۳]

در ساحل عاج آسیب زدن به آلت جنسی زنانه را به هر شکل کامل یا جزئی با برداشتن، بریدن، بی‌حس کردن یا هر روش دیگری که سلامتی زن را به خطر اندازد ممنوع کرد و جریمه یک تا 5 سال زندان و جریمه نقدی 360000 تا دومیلیون فرانک برای آن در نظر گرفت که در صورت مرگ قربانی به 5 تا 20 سال زندان افزایش یافته و چنانچه پزشکی مرتکب این عمل شود 5 سال از حق طبابت محروم می‌شود.[۸۳] در جمهوری جیبوتی انجام این عمل مجازات 5 سال حبس و یک میلیون فرانک جیبوتی جریمه نقدی دارد.[۸۳]

آسیا و اقیانوسیه

اسرائیل
این عمل در میان برخی از زنان عرب بادیه‌نشین اسرائیلی انجام می‌شود.[۸۴] اما اقلیت یهودی اتیوپیایی (فلاشاها یا اسرائیل بتا) پس از مهاجرت به اسرائیل این سنت را کنار گذارده‌اند.[۶۵]
افغانستان
در افغانستان بریدن آلت تناسلی زنان ناشناخته‌ است.[۹]
ایران
در ایران این رسم در استان‌های بوشهر،[۱۷] هرمزگان،[۸۵] کردستان، خوزستان، لرستان، و مناطق کردنشین آذربایجان وجود دارد.[۱۱][۸۶][۸۷][۸۸] بررسی‌های میْدانی توسط محققان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد نشان داده‌ است که میزان ختنه زنان در میناب حدود 70٪ است. تحقیقات این گروه «ضعیف بودن آگاهی و نگرش افراد مورد مطالعه، لزوم آموزش مردم منطقه و اهمیت مراکز بهداشتی - درمانی در افزایش سطح آگاهی و تغییر نگرش‌های مردم را نشان می‌دهد.»[۸۵] عرب‌های سوسنگرد دخترانشان را در سن هفت یا هشت سالگی ختنه می‌کردند، و بخش بریده شده را نگاه می‌داشتند تا اینکه دختر عروسی کند و در روز عروسی آن را به دور گردن دختر می‌پوشاندند.[۲۵] همچنین گزارش‌هایی مبنی بر انجام این کار در بین سنی‌های کردستان در سنین بین 9 تا 15 سال نیز موجود است.[۹][۲۵][۸۶] این رسم در بندر کنگ «تیغ سنت و فرهنگ» خوانده می‌شود و 70 درصد برآورد می‌شود که اغلب در 40 روزگی نوزادان و با روش‌های کاملاً غیربهداشتی توسط قابله‌های محلی انجام می‌شود.[۸۹] گزارش شده‌ است که در بندر جاسک نیز این عمل انجام می‌شود.[۱۷] بریدن آلت تناسلی زنان در بین شیعیان واجب نبوده و در بین اکثر سنیان ایران نیز مرسوم نیست. به نظر می‌آید نحوه انجام آن در استان خوزستان از نوع نمادین بوده و قطع کلیتوریس صورت نمی‌گیرد.[۹۰] دولت فعلی ایران نیز اقدامی برای اصلاح این معضل انجام نداده‌ است.[۹۱]  :
پرونده:آخرین آمار از ختنه زنان در استان کرمانشاه در سال 2017.png
آخرین آمار از ختنه زنان در استان کرمانشاه در سال 2017 [۹۲]
پرونده:آخرین آمار از ختنه زنان در استان هرمزگان در سال 2017.png
آخرین آمار از ختنه زنان در استان هرمزگان در سال 2017 [۹۳]
طبق پژوهشی که بین سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۴ توسط کامیل احمدی پژوهشگر و مردم شناس با موضوع ختنه زنان در ایران انجام شده و نتایج حاصل از آن در کتاب به نام سنت به چاپ رسید، مشخص شد که حداقل در قسمت هایی از چهار استان ایران ( آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و هرمزگان) ختنه‌ی زنان نه به شکل گسترده ولی به شکل محدود وجود دارد.[۹۴] طبق یافته های این پژوهش ختنه زنان بیشتر در میان مردمان سنی شافعی مذهب این مناطق و اغلب در روستا های مرزی رایج تر می باشد. مطابق نتایج این تحقیق و دیگر پژوهش ها در این زمینه در قسمت های جنوبی استان هرمزگان و مخصوصا در جزایر این استان ختنه زنان رایج تر بوده است[۹۵][۹۶][۹۷][۹۸][۹۹]
پرونده:آخرین آمار از ختنه زنان در استان آذربایجان غربی در سال 2017.png
آخرین آمار از ختنه زنان در استان آذربایجان غربی در سال 2017 [۱۰۰]
:توجیهات مذهبی و شرعی، عدم آگاهی، تحصیلات پایین و بی سوادی، فقر، فرهنگ مردسالارانه، باورهایی در مورد پاکدامنی، بهداشت و زیبایی، حمایت مادران و زنان سنتی از انجام این کار، عدم اراده حکومت برای ریشه‌کن کردن این عمل و ضعف قوانین مرتبط با این موضوع از جمله علت هایی هستند که موجب شده‌اند ختنه زنان در این مناطق رایج باشد.[۱۰۱][۱۰۲][۱۰۳] طبق نتایج این پژوهش با افزایش سن زنان میزان ختنه هم میان آنان افزایش پیدا کرده می کند، به طوری که آمار زنان ختنه شده میان زنان 15 - 29 به وضوح پایین تر از زنان 30 - 49 ساله است که می‌توان از آن نتیجه گرفت این عمل میان نسل جوان تر با اقبال کمتری مواجه است. تحصیلات مادران نیز در میزان ختنه در این مناطق تاثیر گذار می باشد، چراکه با افزایش تحصیلات مادران تمایل به ختنه دختران این افراد کاهش پیدا کرده و با کاهش سطح سواد مادران، امکان اینکه آنان اجازه دهند دخترانشان ختنه شود هم بیشتر می‌شود.[۱۰۴][۱۰۵][۱۰۶]
پرونده:آخرین آمار از ختنه زنان در استان کردستان در سال 2017.png
آخرین آمار از ختنه زنان در استان کردستان در سال 2017[۱۰۷]
پذیرش موجودیت ختنه و موضوعیت آن از سوی دولت و وزارتخانه ها مرتبط، انجام اقدامات حقوقی و الزام آور در جهت پیشگیری و مبارزه با آن از سوی دولت و بسترسازی فرهنگی، آگاهی رسانی و آموزش خانواده‌های درگیر، حمایت روحانیون و منتفذان دینی از مبارزه با ختنه دختران و صدور فتواهای شرعی مبنی بر غیر شرعی بودن و مضر بودن ختنه دختران و زنان از جمله راهکار هایی بودند که در این پژوهش برای جلوگیری از ختنه زنان بر آن تاکید شده است.[۱۰۸][۱۰۹][۱۱۰][۱۱۱]
عراق
نواحی کردنشین شمال عراق، تنها منطقه شناخته‌شده در عراق می‌باشد که این رسم در آن انجام می‌شود. روزنامه واشینگتن پست در اواخر سال 2008 شیوع ختنه زنان را در نواحی کردنشین عراق بیش از 60٪ ذکر کرده که حداقل در یک ناحیه به 95 درصد می‌رسد.[۴۶] دیده‌بان حقوق بشر هم در سال 2010 در گزارشی رواج آن را در برخی نقاط کردستان عراق تا 70٪ برآورد کرده‌است.[۱۱۲] در کردستان عراق از دست زنی که ختنه نشده باشد غذا نمی‌خورند و آن غذا را پاک نمی‌دانند.[۴۶]
کشورهای عربی خاورمیانه
این رسم در جنوب یمن، بحرین، امارات متحده عربی و عمان انجام می‌شود. با این حال این رسم در عربستان، عرب‌های عراق، اردن، سوریه و لبنان مرسوم نمی‌باشد.[۱۱۳] به‌صورت تاریخی در جهان اسلام، این رسم به‌صورت خیلی غیرمنظم انجام شده یا به سوزن زدن نمادین به کلیتوریس محدود بوده‌است. در یک منطقه جغرافیایی ممکن است قبیله‌ای آن را انجام دهند و قبیله همسایه از وجود آن مطلع نباشد یا اینکه آن را ترک کرده باشند. کشیدن نقشه‌ای که میزان رواج ختنه زنان را نشان دهد کار بسیار سختی است زیرا عموماً این کار به‌صورت مخفیانه انجام می‌شود، مردان از آن آگاه نمی‌شوند و مراسم و تشریفات خاصی ندارد.[۹]

در عربستان کسانی که به شغل قابلگی مشغول بودند، عمل ختنه دختران را نیز انجام می‌دادند.[۱۱۴]

آسیای جنوبی
ختنه زنان مسلمان در کشورهای جنوب آسیا و استرالیا عموماً به‌صورت نمادین و معمولاً در دوران نوزادی یا ابتدای طفولیت انجام می‌شود. این‌گونه ختنه باعث برداشتن کلیتوریس نشده و باعث تنزل در عملکرد دستگاه جنسی نمی‌شود، و عموماً به‌صورت عمده‌ای ملایم‌تر از ختنه مردان بوده و شانس عفونت و ناقص‌سازی دستگاه جنسی در مقایسه در آن کمتر می‌باشد. انجام گونه‌های پیشرفته‌تر قطع دستگاه جنسی به عنوان دستور اسلامی در نظر گرفته نشده و امروزه به‌صورت فزاینده‌ای عموم مردم در مورد مضرات آن آگاهی پیدا کرده‌اند.[۱۱۵] هم‌چنین این عمل در کشور اندونزی به شدت رواج دارد که عموماً از نوع نمادین می‌باشد.[۷۸] در مالزی نیز درمناطق روستایی ختنه نمادین وجود دارد. در گذشته مرسوم بوده که هنگام ختنه دختران بزرگتر (بین پنج تا هشت سال)، او را به صورت زیبایی با طلا آرایش کرده، جشنی بر پا می‌کردند که در آن دختر به‌صورت نمادینی به عنوان زن آینده ارائه می‌شد. امروزه این آداب منسوخ شده‌است. همچنین امروزه والدینی که دختران خود را ختنه نکنند بر خلاف گذشته مورد نکوهش جامعه قرار نمی‌گیرند. این امر بخاطر باور گسترده مردم به عدم واجب بودن ختنه زنان در اسلام می‌باشد.[۱۱۶]
هند و سریلانکا
گزارش‌هایی از ختنه زنان در هند و سریلانکا وجود دارد.[۱] مثله‌کردن جنسی زنان در کشور هند رایج نیست، اما دولت هند تاکنون هیچ قانونی در پیرامون این موضوع وضع نکرده‌است.[۱۱۷]
اقیانوسیه
یک چاقوی سنگی به همراه غلاف آن که برای بریدن آلت تناسلی زنان در استرالیا استفاده می‌شده‌است (عکس از موزه بریتانیا در شهر لندن).

این رسم در میان بومیان استرالیا مرسوم بوده‌است.[۳]

دیگر کشورها

در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی، پزشکان غربی از برش کلیتوریس جهت درمان برخی مشکلات عصبی و جنسی استفاده می‌کردند. از جمله دلایلی که پزشکان برش کلیتوریس را تجویز می‌کردند اعتقاد به این بود که خودارضایی ممکن است به جنون بینجامد. این موضوع در غرب ادامه نیافت و هیچگاه مبدل به آداب مذهبی یا بخشی از فرهنگ غرب نشد.[۱۰] در سال 1996، قانون فدرال به عمل ناقص‌سازی جنسی زنان وجهه‌ای جنایی بخشید. 15 ایالت نیز قانون‌های مشابهی را تصویب کرده‌اند.[۱۱۸]

امروزه در جمعیت‌های مهاجر برخی کشورها مانند کانادا،[۱۱۹] انگلستان،[۱۱۷] آلمان[۱۲۰] این رسم دیده می‌شود و قوانینی علیه آن تصویب شده‌است. همچنین گزارش‌هایی از ختنه زنان در پرو و کلمبیا به ثبت رسیده‌است.[۱]

در ادبیات و فیلم

کتاب کودکان صحرا نوشتهٔ واریس دیری
  • کتاب گل صحرا خاطرات واریس دیری، زنی سومالیایی است که در 5 سالگی ختنه از نوع سوم شده‌است. دیری اکنون یک مانکن بین‌المللی معروف، نویسنده و سخنگوی حقوق زنان در آفریقاست و به عنوان سفیر سازمان ملل متحد در راه توقف ختنهٔ زنان در جهان فعالیت می‌کند. او که در 12 سالگی از زندگی کوچ‌نشینی در صحرا و ازدواج اجباری فرار کرده‌است، در این کتاب گزارش می‌دهد که ختنه معمولاً در شرایط کاملاً ابتدایی به وسیلهٔ قابله یا زنی دهاتی انجام می‌شود و از هیچ داروی بیهوشی برای این کار استفاده نمی‌شود.[۸۱]
  • کتاب کودکان صحرا کتاب دیگری از واریس دیری به‌همراه روزنامه‌نگار کورینا میلبورن است که در تحقیقات خود میزان رواج ناقص‌سازی جنسی زنان در اروپا را نشان دادند.[۱۲۱]
  • کتاب به نام سنت اثر کامیل احمدی، با موضوع پژوهشی - تحقیقاتی است که به برسی جامع ختنه زنان در ایران و مخصوصا در چهار استان آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و هرمزگان در بین سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۴ می پردازد. اثری که در آن نگارنده به توصیف و تبیین علل رواج این پدیده در استان های غربی و جنوبی ایران پرداخته و راهکار هایی را هم برای کاهش آن بیان نموده است.[۱۲۲][۱۲۳]

فیلم‌ها

  • روزی که هرگز فراموش نمی‌کنم از کیم لانگینوتو (فیلم مستند، محصول 2002)
  • دنیا (Dunia؛ 2005)
  • بینتو در پاریس (Bintou in Paris؛ فیلم کوتاه مستند، 1995)
  • دابلا! قطع (Dabla! Excision؛ مستند، 2003)
  • کاهش زندگی - زنان آفریقایی با یک آیین می‌جنگند (Schnitt ins Leben - Afrikanerinnen bekämpfen ein Ritual؛ مستند تلویزیونی، 2000)
  • میمونا - زندگی قبل از من (Maimouna - La vie devant moi؛ 2007 مستند)
  • جانی سانشاین حداکثر خشونت (Johnny Sunshine Maximum Violence؛ 2008)
  • محافظت جادویی (Moolaadé؛ 2004)
  • فینزن (Finzan؛ 1989)
  • به نام سنت (In the name of tradition؛2015 مستند) [۱۲۴][۱۲۵][۱۲۶]

از جمله فیلم‌هایی هستند که به این رسم می‌پردازند.[۱۲۷][۱۲۸]

پانویس

  1. ↑ clitorectomy
  2. ↑ gusaran
  3. ↑ «The Malays call it gusaran “fact of filing down the teeth”, because it is preceded, the evening before, by a fictitious filing-down of the teeth." in "K̲H̲afḍ or k̲h̲ifāḍ.» Encyclopaedia of Islam, Second Edition.
  4. ↑ Inter-African Committee on Traditional Practices Affecting the Health of Women and Children
  5. ↑ post-traumatic stress disorder
  6. ↑ • Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment
    • Covenant on Civil and Political Rights
    • Covenant on Economic, Social and Cultural Rights
    • Convention on the Elimination of all Forms of Discrimination against Women (CEDAW)
    • Convention on the Rights of the Child
    • Convention relating to the Status of Refugees and its Protocol relating to the Status of Refugees
  7. ↑ The Inter African Committee on Traditional Practices Affecting the Health of Women and Children (IAC)
  8. ↑ Carol P. Maccormack
  9. ↑ Mossi
  10. ↑ Kikuyu
  11. ↑ Mau Mau
  12. ↑ Babiker Badri Scientific Association for Women's Studies (BBSAWS)
  13. ↑ به عنوان مثال Maendeleo Ya Wanawake Organization

منابع

  1. ↑ ۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ ۱٫۱۰ ۱٫۱۱ ۱٫۱۲ ۱٫۱۳ ۱٫۱۴ OHCHR, UNAIDS, UNDP, UNECA, UNESCO, UNFPA, UNHCR, UNICEF, UNIFEM, WHO (2008). "Eliminating Female Genital Mutilation - An interagency statement" (PDF) (به انگلیسی). Department of Reproductive Health and Research (RHR), World Health Organization. Archived from the original (PDF) on 26 July 2009.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  2. ↑ ناقص‌سازی دستگاه تناسلی زن «شکنجه» است بایگانی‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine، دویچه وله فارسی
  3. ↑ ۳٫۰۰ ۳٫۰۱ ۳٫۰۲ ۳٫۰۳ ۳٫۰۴ ۳٫۰۵ ۳٫۰۶ ۳٫۰۷ ۳٫۰۸ ۳٫۰۹ ۳٫۱۰ ۳٫۱۱ ۳٫۱۲ ۳٫۱۳ ۳٫۱۴ ۳٫۱۵ ۳٫۱۶ ۳٫۱۷ ۳٫۱۸ ۳٫۱۹ Kassamali, Noor (2003) «Genital Cutting." Encyclopedia of Women & Islamic Cultures, Compiled by Afsaneh Najmabadi Published by BRILL, 2003 ISBN 90-04-12819-0, 9789004128194 134 pages
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ «ناقص‌سازی جنسی 24 درصد از زنان یمن، شهرزادنیوز». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱ سپتامبر ۲۰۰۸.
  5. ↑ «Statement on the International Day Against Female Genital Mutilation». UNFPA. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۴ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۰۹.
  6. ↑ «Child protection from violence, exploitation and abuse: Zero tolerance for female genital mutilation». UNICEF. فوریه ۴, ۲۰۰۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۱ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۰۹.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «Female genital mutilation/cutting». UNICEF. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۵ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۰۹.
  8. ↑ Hernlund, ‎Ylva (2007), Transcultural Bodies: Female Genital Cutting in Global Context (به انگلیسی), Bettina Shell-Duncan, Rutgers University Press, p. 24{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ ۹٫۴ ۹٫۵ ۹٫۶ ۹٫۷ ۹٫۸ O. Meinardus, K̲H̲afḍ or k̲h̲ifāḍ, دانشنامه اسلام
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ Ford, ‎Paul J. (2002), "1", International Encyclopedia of Marriage and Family (به انگلیسی), به کوشش James J. Ponzetti. (2nd ed.), Macmillan, p. 307–308{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ «چگونگی و چرایی ختنه دختران در کردستان». دویچه وله. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ آوریل ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۹ مارس ۲۰۰۹.
  12. ↑ احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 20.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ ۱۳٫۳ ۱۳٫۴ ۱۳٫۵ ۱۳٫۶ ۱۳٫۷ «Female Genital Mutilation/Cutting». وبگاه رسمی UNICEF. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ آوریل ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۶ آوریل ۲۰۰۹.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ ۱۴٫۳ ۱۴٫۴ ۱۴٫۵ ۱۴٫۶ ۱۴٫۷ ۱۴٫۸ Maccormack, ‎Carol P., "3", The Encyclopedia of Religion entry on Clitoridectomy (به انگلیسی), به کوشش Lindsay Jones., Macmillan, p. 1824-1826{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  15. ↑ احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 17.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ Cook, ‎Rebecca J. (2003), Reproductive Health and Human Rights: Integrating Medicine Ethics and Law (به انگلیسی), Bernard M. Dickens, Mahmoud F. Fathalla, Oxford University Press, p. 262{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ 70 درصد زنان بندر کنگ هرمزگان ختنه می‌شوند بایگانی‌شده در ۳ فوریه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، کانون زنان ایرانی
  18. ↑ Denny, Frederick Mathewson. "Circumcision." Encyclopaedia of the Qurʾān
  19. ↑ "Changing a harmful social convention: female genital cutting/mutilation", Innocenti Digest (به انگلیسی), Florence, Italy: Giuntina, p. 1–2, 2005 Retrieved on 2007-12-24.
  20. ↑ Abusharaf, ‎Rogaia Mustafa (2007), Female Circumcision: Multicultural Perspectives (به انگلیسی), University of Pennsylvania Press, p. 71{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  21. ↑ Kemp, ‎Charles (2004), Refugee and immigrant health: a handbook for health professionals (به انگلیسی), Lance Andrew Rasbridge, Cambridge University Press, p. 70{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  22. ↑ The Association of African Women for Research and Development
  23. ↑ Mutua, ‎Makau (2002), Human rights: a political and cultural critique (به انگلیسی), University of Pennsylvania Press, p. 26–27{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ روت مکلین, Against Relativism: Cultural Diversity and the Search for Ethical Universals in Medicine (به انگلیسی), Oxford University Press, p. 68–72
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ ۲۵٫۲ ۲۵٫۳ Šakūrzāda, Ebrāhīm, and Omidsalar, Mahmoud Circumcision, Encyclopædia Iranica
  26. ↑ Brown, I. B. 1866. On the curability of certain forms of insanity, epilepsy, catalepsy, and hysteria in females, Robert Hardwicke.
  27. ↑ احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 14.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ WHO (World Health Organization), Fact sheet N153, April 1997
  29. ↑ مراجعه شود به نوشتار Labiaplasty در ویکی‌پدیای انگلیسی.
  30. ↑ Johnstone, Megan-Jane (۲۰۰۴)، Bioethics: a nursing perspective، Elsevier Australia، ص. ۱۸۱
  31. ↑ The World Book Encyclopedia، World Book, Inc, Inc World Book - Encyclopedias and dictionaries، ۲۰۰۰، ص. ۵۶۱
  32. ↑ Catriona Sutherland, Susan M. Hinchliff, Sue Hinchliff, Rosemary Rogers, Jacqui (FRW) Fletcher, (۲۰۰۰)، Women's Health: A Handbook for Nurses، Churchill Livingstone، ص. ۲۱۶
  33. ↑ «Harmful traditional practices affecting the health of women and childern» (PDF). بایگانی‌شده (PDF) از روی نسخه اصلی در ۱۳ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۰۹.
  34. ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ [https://web.archive.org/web/20090314141126/http://www.unicef.org/iran/fa/media_4454.html بایگانی‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine] بیانیه آژانس‌های سازمان ملل علیه ختنه زنان، وبگاه یونیسف
  35. ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ Abu Sahlieh S. (1994) "To mutilation in the name of Jehovah or Allah: legitimization of male and female circumcision." Med Law, July; 130(7-8): 575- 622
  36. ↑ Toubia, N. 1995. Female Genital Mutilation: A call for global action.
  37. ↑ احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 13.
  38. ↑ Harris, Colette; Shefer, Miri; Bennett, Linda Rae; Gibson, Diana; Jörg, Theresia. Health Practices, Encyclopedia of Women & Islamic Cultures, Brill
  39. ↑ ««مردم می‌گفتند دختر بی‌حیا و ناپاکی است!» | پایگاه خبری تحلیلی انصاف نیوز». انصاف نیوز. ۲۰۱۸-۰۲-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  40. ↑ «بازسازی آلت تناسلی زنان در بورکینافاسو». کانون زنان ایرانی. ۹ مهر ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۳ مه ۲۰۰۸.
  41. ↑ ۴۱٫۰ ۴۱٫۱ ۴۱٫۲ ۴۱٫۳ ۴۱٫۴ ۴۱٫۵ * Firestone, Reuven, American Jewish Committee Harriet, and Robert Heilbrunn Institute for International Interreligious Understanding (۲۰۰۱)، Children of Abraham: An Introduction to Judaism for Muslims، , KTAV Publishing House, Inc.، ص. ۲۵۳، شابک ۰-۸۸۱۲۵-۷۲۴-۹
  42. ↑ «Protection against abuse, exploitation and violence: Female Genital Mutilation/Cutting». وبگاه رسمی UNICEF. مارس ۱۱, ۲۰۰۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۲ مارس ۲۰۰۹.
  43. ↑ Charlotte Feldman-Jacobs. «Commemorating International Day of Zero Tolerance to Female Genital Mutilation». Population Reference Bureau. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ فوریه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۹.
  44. ↑ Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 10.
  45. ↑ Lindorfer, S. 2007. Sharing the pain of the bitter hearts: Liberation psychology and gender-related violence in Eastern Africa, LIT Verlag Münster.
  46. ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ ۴۶٫۲ "For Kurdish Girls, a Painful Ancient Ritual:The Widespread Practice of Female Circumcision in Iraq's North Highlights The Plight of Women in a Region Often Seen as More Socially Progressive" By Amit R. Paley, Washington Post Foreign Service,Monday, December 29, 2008; A09; External Link: [۱] بایگانی‌شده در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine.
  47. ↑ احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 17.
  48. ↑ A. El-Dareer, Attitudes of Sudanese people to the practice of female circumcision, in International Journal of Epidemiology 12 (1983), 138–44
  49. ↑ MacCormack, Carol P. “Sande: The Public Face of a Secret Society. ” In The New Religions of Africa, edited by Bennetta Jules- Rosette, pp. 27–37. Norwood, N.J. , 1979
  50. ↑ Nicholas Birch/Abril "An End to Female Genital Cutting?» [۲] بایگانی‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine, Time Magazine , date=2008-01-04
  51. ↑ Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 47.
  52. ↑ Natsoulas, Theodore: “The Politicization of the Ban of Female Circumcision and the Rise of the Independent School Movement iKenya. The KCA, the Missions and Government, 1929–1932”. Journal of African Studies 33(2):137–158, 1998.
  53. ↑ Birch/Abril, Nicholas. "An End to Female Genital Cutting?", Time Magazine, 2008-01-04. Retrieved on 2008-01-08.
  54. ↑ Cohen, ‎Mark Nathan (1999), Culture of Intolerance: Chauvinism Class and Racism in the United States (به انگلیسی), Yale University Press, p. 120{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  55. ↑ Welle (www.dw.com)، Deutsche. «ختنه دختران؛ وقتی ناقص سازی اندام جنسی ثواب تلقی می‌شود | DW | 05.02.2021». DW.COM. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۰۷.
  56. ↑ «ختنه دختران زیر سقف ناآگاهی/ زنان خودشان مقصر مثله جنسی زنان هستند». خبرآنلاین. ۲۰۱۶-۰۲-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۰۷.
  57. ↑ «وضعیت ختنه زنان در جهان امروزی و برنامه دولت ها برای مهار آن».
  58. ↑ Abusharaf, ‎Rogaia Mustafa (2007), Female Circumcision: Multicultural Perspectives (به انگلیسی), University of Pennsylvania Press, p. 21{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  59. ↑ رستمیان، سمیه (۲۰۱۸-۰۲-۰۶). «ختنه زنان؛ از ممنوعیت تا مشروعیت در جهان امروز». euronews. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۰۷.
  60. ↑ Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 49.
  61. ↑ Abusharaf, ‎Rogaia Mustafa (2007), Female Circumcision: Multicultural Perspectives (به انگلیسی), University of Pennsylvania Press, p. 18–19{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  62. ↑ Roald, ‎Anne Sofie (2001), Women in Islam: the Western experience (به انگلیسی), Routledge, p. 239-240{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  63. ↑ Welle (www.dw.com)، Deutsche. «نخستین مرکز کمک به زنان "ختنه‌شده" | DW | 15.09.2013». DW.COM. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۹.
  64. ↑ ۶۴٫۰ ۶۴٫۱ ۶۴٫۲ ۶۴٫۳ Kessler, ‎Edward (2005), A Dictionary of Jewish-Christian Relations (به انگلیسی), Neil Wenborn, Cambridge University Press, p. 99 147{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  65. ↑ ۶۵٫۰ ۶۵٫۱ "Female genital mutilation among Ethiopean Jews" (به انگلیسی). www.popline.org. Archived from the original on 30 March 2009.
  66. ↑ «ختنه زنان در میان اقوام یهودی آفریقا ریشه فرهنگی دارد و نه دینی».
  67. ↑ «علت ختنه زنان یهودیان آفریقایی».
  68. ↑ Obermeyer, ‎Carla Makhlouf, "Female Genital Surgeries: The Known, the Unknown, and the Unknowable", Medical Anthropology Quarterly, New Series (به انگلیسی), vol. Vol. 13 No. 1, p. 79-106 {{citation}}: |دوره= has extra text (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  69. ↑ «آیاتی که صریحا انسان را از آسیب زدن به بدن خود منع می کند».
  70. ↑ احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 73.
  71. ↑ Gruenbaum, ‎Ellen (2001), The Female Circumcision Controversy (به انگلیسی), University of Pennsylvania Press, p. 60{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  72. ↑ طبری، محمد بن جریر (۱۳۷۹)، تاریخ بلعمی [تاریخ الرسل و الملوک]، ترجمهٔ ابوعلی محمدبن بلعمی، به کوشش به تصحیح محمدتقی بهار ملک‌الشعراء و به کوشش محمدپروین گنابادی.، تهران: زوار
  73. ↑ Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 56.
  74. ↑ «تقبیح ختنه زنان در کنفرانس دانشگاه الازهر».
  75. ↑ «صحبت های پروفسور علی جمعه درباره ختنه زنان در کنفرانس دانشگاه الازهر در سال 2006».
  76. ↑ «احکام ختنه». وبگاه آیت‌الله خوانساری. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مارس ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۰۹.
    «الفقه الاسلامی احکام خانواده و آداب ازدواج». وبگاه آیت‌الله سید محمد تقی مدرسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اوت ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۷ مارس ۲۰۰۹.
  77. ↑ «حرمت ختنه‌کردن دختران». وبگاه آیت‌الله سید محمد حسین فضل‌الله. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ ژوئن ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۷ مارس ۲۰۰۹.
  78. ↑ ۷۸٫۰ ۷۸٫۱ A Cutting Tradition بایگانی‌شده در ۱۶ آوریل ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine, نیویورک تایمز، Jan 20, 2008
  79. ↑ کامیل احمدی. «نگاهی نو به مقوله ختنه زنان در آفریقا». بیش از یک پارامتر |مقاله= و |فصل= داده‌شده است (کمک); از |فصل= صرف‌نظر شد (کمک)
  80. ↑ «مرگ یک دختر 13 ساله مصری در عمل ختنه». بی‌بی‌سی فارسی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۸ دسامبر ۲۰۰۷.
  81. ↑ ۸۱٫۰ ۸۱٫۱ «گل صحرا». کانون زنان ایرانی. ۵ تیر ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ فوریه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۶ ژانویه ۲۰۰۸.
  82. ↑ منع قانونی ختنه دختران در مصر به جز در صورت «ضرورت» بایگانی‌شده در ۱۱ ژوئن ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (العربیه فارسی)
  83. ↑ ۸۳٫۰ ۸۳٫۱ ۸۳٫۲ «"Female Genital Mutilation (FGM) or Female Genital Cutting (FGC): Individual Country Reports"». US State Department. ۶ مارس ۲۰۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ ژانویه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۹. (وب آرشیو)
  84. ↑ "Female Genital Mutilation (FGM)" (به انگلیسی). forwarduk.org.uk. Archived from the original on 6 February 2009.
  85. ↑ ۸۵٫۰ ۸۵٫۱ هما احدی، طلعت خدیوزاده، قدیسه سیدی علوی، حبیب‌ا… اسماعیلی، «ختنه زنان در میناب: شیوع، آگاهی و نگرش»، مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قزوین، ج. ۷ ش. شماره ۲۸، ص. ۱۴
  86. ↑ ۸۶٫۰ ۸۶٫۱ «ختنه زنان در کردستان همان است که بود». شهرزادنیوز. ۱۳۸۷-۰۲-۲۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۵ مه ۲۰۰۸.
  87. ↑ «ختنه زنان در ایران».
  88. ↑ Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 14.
  89. ↑ EDT, Eilish O'Gara On 6/4/15 at 1:45 PM (2015-06-04). "Female genital mutilation performed in Iran". Newsweek (به انگلیسی). Retrieved 2021-09-12.
  90. ↑ Mehryar, ‎Amir H. (2008), The Greenwood Encyclopedia of Children's Issues Worldwide (به انگلیسی), به کوشش Irving Epstein, Leslie Limage. Mehryar, Shirin Ahmad-Nia, and Ava Jalali-Savar, Greenwood Publishing Group, p. 76{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  91. ↑ «دختران در برخی مناطق ایران ختنه می‌شوند». بی. بی.سی. فارسی. ۱۳۸۷-۱۱-۲۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۰۸.
  92. ↑ «انگاره ی در حال تغییر ناقص سازی اندام تناسلی زنان | کامیل احمدی | پژوهشگر و مردم شناس». کامیل احمدی. ۲۰۲۰-۰۵-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  93. ↑ «انگاره ی در حال تغییر ناقص سازی اندام تناسلی زنان | کامیل احمدی | پژوهشگر و مردم شناس». کامیل احمدی. ۲۰۲۰-۰۵-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  94. ↑ احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 40 الی 45.
  95. ↑ «نتیجه یک تحقیق: 'ختنه دختران' در چهار استان ایران انجام می‌شود». BBC News فارسی. ۲۰۱۵-۰۶-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  96. ↑ ««وزارت بهداشت، مسئول رسیدگی به ختنه زنان در ایران»». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  97. ↑ «آیا در ایران هم دختران ختنه می‌شوند؟». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  98. ↑ «ختنه دختران زیر سقف ناآگاهی/ زنان خودشان مقصر مثله جنسی زنان هستند». خبرآنلاین. ۲۰۱۶-۰۲-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  99. ↑ Ahmady Kameel. In The Name of Tradition: A Comprehensive research study on female genital mutilation/ cutting (FGM/C) in Iran. Un Cut Voice, UK 2015. p 28 to 32.
  100. ↑ «انگاره ی در حال تغییر ناقص سازی اندام تناسلی زنان | کامیل احمدی | پژوهشگر و مردم شناس». کامیل احمدی. ۲۰۲۰-۰۵-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  101. ↑ «مثله سازی جنسی دختران و زنان در ایران | صدای آمریکا فارسی». ir.voanews.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  102. ↑ «ناقص‌سازی عضو جنسی زنان در شش استان ایران». www.radiozamaneh.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  103. ↑ احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 40 الی 45.
  104. ↑ «نتیجه یک تحقیق: ختنه زنان در ایران رو به کاهش است». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  105. ↑ Welle (www.dw.com)، Deutsche. «"سیاستی برای خاتمه ختنه زنان در ایران وجود ندارد" | DW | 12.11.2018». DW.COM. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  106. ↑ Behnegarsoft.com (۲۰۲۰-۰۲-۰۷). «هرمزگان بالاترین آمار ختنه دختران در ایران را دارد - بهار نیوز». پایگاه خبری بهار نیوز. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  107. ↑ «انگاره ی در حال تغییر ناقص سازی اندام تناسلی زنان | کامیل احمدی | پژوهشگر و مردم شناس». کامیل احمدی. ۲۰۲۰-۰۵-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  108. ↑ «پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران». انگاره. ۲۰۱۹-۰۲-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  109. ↑ «انگاره ی در حال تغییر ناقص سازی اندام تناسلی زنان | کامیل احمدی | پژوهشگر و مردم شناس». کامیل احمدی. ۲۰۲۰-۰۵-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  110. ↑ احمدی، کامیل. به نام سنت: پژوهشی جامع در باب ختنه زنان در ایران. تهران، نشر شیرازه. 1394. ص 89.
  111. ↑ «ختنه زنان و ازدواج كودكان در ایران : مصاحبه با بى بى سى». آپارات - سرویس اشتراک ویدیو. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  112. ↑ درخواست برای ممنوعیت ختنه زنان در شمال عراق بایگانی‌شده در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine بی‌بی‌سی فارسی، 16 ژوئن 2010
  113. ↑ Jawad, H.A. (1998). "The rights of women in Islam: an authentic approach, Edition: revised, Palgrave Macmillan, ISBN 0-312-21351-4, 9780312213510, Page 55
  114. ↑ عایشه بعد از پیغمبر، نوشتهٔ کورت فریشلر، انتشارات امیرکبیر، 1343، صفحهٔ یک.
  115. ↑ Harris, Colette; Shefer, Miri; Bennett, Linda Rae; Gibson, Diana; Jörg, Theresia. "Health Practices." Encyclopedia of Women & Islamic Cultures.
  116. ↑ Manaf, Nor Faridah Abdul; Madhani, Taslim; Hernlund, Ylva; Bellér-Hann, Ildikó. "Childhood: Coming of Age Rituals." Encyclopedia of Women & Islamic Cultures.
  117. ↑ ۱۱۷٫۰ ۱۱۷٫۱ "Female genital mutilation" (به انگلیسی). Inter-parlimentary Union. Archived from the original on 8 April 2009.
  118. ↑ Susan Deller Ros (2008). "Women's Human Rights: The International and Comparative Law Casebooks" Vantage Press, Inc, ISBN 0-8122-4067-7, 9780812240672, Page 509
  119. ↑ Canada's Criminal Code (R.S. , 1985, c. C-46) بایگانی‌شده در ۵ ژوئن ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine (دسترسی 28 مارس 2008)
  120. ↑ "Female Circumcision Threatens Girls in Germany" (به انگلیسی). دویچه وله. Archived from the original on 31 December 2008.
  121. ↑ Book Reviews-Desert Children بایگانی‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine, Times Online ,01 March 2006
  122. ↑ «نسخه انگلیسی کتاب بنام سنت از کامیل احمدی».
  123. ↑ «نسخه فارسی کتاب به نام سنت اثر کامیل احمدی».
  124. ↑ به نام سنت ( ختنه زنان در ایران - فیلمی از کامیل احمدی), retrieved 2021-09-12
  125. ↑ «"به نام سنت" اولین فیلم مستند ختنه زنان در ایران». آپارات - سرویس اشتراک ویدیو. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  126. ↑ «فیلم مستند به نام سنت ساخته | کامیل احمدی | ‌پژوهشگر و مردم شناس». کامیل احمدی. ۲۰۲۰-۰۵-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
  127. ↑ «Best "Female Circumcision" Titles». وبگاه IMDb. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۹ مارس ۲۰۰۹.
  128. ↑ «Best "Female Genital Mutilation" Titles». وبگاه IMDb. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۹ مارس ۲۰۰۹.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بریدن_آلت_زنانه&oldid=33098828»