تجربه‌گرایی فمینیستی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تجربه‌گرایی فمینیستی (انگلیسی: Feminist empiricism) دیدگاهی در پژوهش فمینیستی است که اهداف و مشاهدات فمینیسم را با روش‌های تحقیق و تجربه‌گرایی ترکیب می‌کند.[۱] تجربه‌گرایی فمینیستی معمولاً با مفاهیم جریان اصلی پوزیتیویسم مرتبط است. تجربه‌گرایی فمینیستی آنچه را که نارسایی‌ها و سوگیری‌ها در روش‌های پژوهشی جریان اصلی از جمله پوزیتیویسم می‌داند، نقد می‌کند.[۱]

تجربه‌گرایی فمینیستی یکی از سه دیدگاه معرفت‌شناختی اصلی فمینیستی است. دو مورد دیگر فمینیسم موضعی و فمینیسم پساساختارگرا/پست‌مدرن هستند.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Campbell, R (1994). "The Virtues of Feminist Empiricism". Hypatia. 9 (1): 90–115. doi:10.1111/j.1527-2001.1994.tb00111.x. JSTOR 3810438. S2CID 145501048.
  2. Hansen, L. (17 July 2014). "Ontologies, Epistemologies, Methodologies". In Shepherd, Laura J. (ed.). Gender Matters in Global Politics: A Feminist Introduction to International Relations. Routledge. p. 25. ISBN 978-1-134-75252-2.}}