موآب
(تغییرمسیر از موأب)
موآب [الف] (/ˈmoʊæb/) یک پادشاهی باستانی در شام بود که قلمرو آن امروزه در جنوب اردن قرار دارد. این سرزمین کوهستانی است و در امتداد بخش زیادی از ساحل شرقی دریای مرده گسترده شده است. وجود پادشاهی موآب با یافته‌های باستان‌شناسی فراوانی تأیید شده است که مهم‌ترین آن‌ها سنگ یادبود موآبی است؛ این کتیبه پیروزی موآبیان بر یکی از پسران بی‌نام شاه عمری از پادشاهی شمالی اسرائیل را شرح می‌دهد، رویدادی که در کتاب‌های پادشاهان نیز به آن اشاره شده است. پایتخت موآبیان ذیبان بود. بر پایهٔ کتاب مقدس عبری، موآب غالباً با همسایگان بنی‌اسرائیل خود در غرب درگیر منازعه بود.
بر اساس عهد عتیق ساکنان آن از نسل لوط بوده‌اند. سفر پیدایش ۱۹ آیات ۳۰–۳۸، دو دختران لوط جهت حفظ نسل پدرشان، شراب نوشانیدندش و با او شدند و موآبیان و بن عممیان را بوجود آوردند.[۱]
یادداشت‌ها
[ویرایش]- ↑ زبان موابی: 𐤌𐤀𐤁 مائاب؛ عبری توراتی: מוֹאָב موآب؛ یونانی باستان: Μωάβ موآب؛ زبان اکدی: 𒈬𒀪𒁀𒀀𒀀 موآبا، 𒈠𒀪𒁀𒀀𒀀 مابا، 𒈠𒀪𒀊 ماب؛ زبان مصری: 𓈗𓇋𓃀𓅱𓈉 موئیبو
منابع
[ویرایش]- ↑ عهد عتیق، سفر پیدایش، باب ۱۹، آیات ۳۰–۳۸.