پرش به محتوا

پرده بکارت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از پرده مهبل)

پرده بکارت
بخش خارجی دستگاه تناسلی زن
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینhymen vaginae
MeSHD006924
TA98A09.1.04.008
TA23530
FMA20005

پرده واژن، پرده بکارت، زه‌چین یا هایمن (به انگلیسی: Hymen) یک قطعه کوچک از غشاء مخاطی است که دهانه ورودی واژن را احاطه می‌کند یا تا حدی می‌پوشاند. پردهٔ بکارت بخشی از فرج (بخش خارجی دستگاه تناسلی) را تشکیل می‌دهد و از نظر ساختار شبیه به واژن است.[۱][۲]

پیدایش این غشاء بر اثر تکامل جداگانه اندام‌های داخلی دستگاه تناسلی (مثل واژن) و اندام‌های خارجی دستگاه تناسلی (مثل لبه‌های فرج) جنین در دوران بارداری است. واژن جنین در مراحل اولیه رشد به شکل یک ریسمان توپر در حدفاصل رحم تا دیواره بدن است. داخل این ریسمان به مرور تحلیل رفته و به شکل مجرا مانندی در می‌آید که کماکان در داخل بدن راه خروجی به بیرون ندارد و انتهای آن به دیواره بدن ختم می‌شود. در نهایت دیواره بدن در نقطه‌ای که واژن به آن برخورد می‌کند شروع به متلاشی شدن می‌کند و سوراخی در دیواره بدن ایجاد می‌شود که در آن نقطه دهانه واژن به وجود می‌آید. هر آنچه که از دیواره بدن باقی می‌ماند پس از شکل‌گیری منفذ واژن به این منفذر می‌چسبد و هایمن یا پرده بکارت را بوجود می‌آورد.[۳]

پردهٔ بکارت ممکن است در طول اولین رابطه جنسی واژینال پاره یا کشیده شود که معمولاً منجر به درد و گاهی خونریزی موقت یا لکه بینی می‌شود. صدمات جزئی به پردهٔ بکارت ممکن است به خودی خود بهبود یابد و نیازی به مداخله پزشکی نباشد.[۴] در گذشته اعتقاد بر این بود که که اولین دخول واژینال، لزوماً منجر به آسیب و خونریزی می‌شود اما اکنون منابع این موضوع را رد می‌کنند و اذعان دارند در برخی افراد اولین دخول واژینال می‌تواند باعث خونریزی شود و در برخی دیگر نیز این موضوع صدق نمی‌کند و خونریزی و آسیب به پردهٔ بکارت اتفاق نمی‌افتد.[۵][۶][۷] بنابراین وضعیت پردهٔ بکارت و خونریزی در اولین رابطه نشان‌دهنده باکرگی در دختران نیست.[۸][۹] با این وجود «آزمایش باکرگی» هنوز در برخی فرهنگ‌ها یک عمل رایج باقی مانده است که گاهی با جراحی بازسازی پردهٔ بکارت به جهت ایجاد علائم و ظاهری از آسیب دیدن هایمن، همراه می‌شود.[۳]

پرده واژن شکل ثابتی ندارد و در افراد مختلف، اشکال متفاوتی دارد؛ اما نبود آن فقط در ۰٫۰۳٪ زنان اتفاق می‌افتد.[۱۰]

تکامل و بافت‌شناسی

[ویرایش]

دستگاه تناسلی در طول رشد و تکامل رویان، از هفته سوم بارداری تا سه‌ماهه دوم رشد می‌کند و پردهٔ بکارت به دنبال واژن تشکیل می‌شود. در هفته هفتم مقعد از سینوس ادراری تناسلی جدا می‌شود. در هفته نهم، مجاری مولرین (به انگلیسی: Müllerian ducts) به سمت پایین حرکت می‌کند تا به سینوس ادراری تناسلی برسد و با تشکیل کانال رحمی واژنی وارد سینوس ادراری تناسلی می‌شود. در هفته دوازدهم، مجاری مولرین به هم می‌پیوندند و یک کانال واژینال رحمی اولیه ایجاد می‌کنند. در ماه پنجم، مجرای واژن کامل شده و پردهٔ بکارت جنین تشکیل می‌شود و معمولاً قبل یا کمی بعد از تولد سوراخ می‌شود.[۱۱]

پردهٔ بکارت عصب متراکم دارد. در نوزادان تازه متولد شده، هنوز تحت تأثیر هورمون‌های مادر، پردهٔ بکارت ضخیم، صورتی کم رنگ و زائده مانند است (روی خود تا می‌خورد و ممکن است بیرون بزند). در دو تا چهار سال اول زندگی، نوزاد هورمون‌هایی تولید می‌کند که باعث ادامه این حالت می‌شوند[۱۲] و دهانه پردهٔ بکارت آنها حالی حالت حلقوی به خود می‌گیرد.[۱۳] بعد از مرحله نوزادی، قطر دهانه پردهٔ بکارت بعد از هر سال رشد تقریباً ۱ میلی‌متر افزایش می‌یابد. در دوران بلوغ، استروژن باعث می‌شود پردهٔ بکارت بسیار کشسان شود.[۱۴][۱۵]

پردهٔ بکارت در نتیجه رفتارهای مختلف مانند استفاده از تامپون[۱۶] یا کاپ‌های قاعدگی، معاینه لگن با اسپکولوم، آمیزش جنسی،[۱۷] وارد کردن چندین انگشت یا وسایل داخل واژن و یا فعالیت‌هایی مانند اسب سواری و ژیمناستیک (حرکت ۱۸۰) می‌تواند کشیده یا پاره شود.[۱۸]

در پزشکی قانونی برای بررسی دقیق پردهٔ بکارت و درجه پارگی آن از یک میله شیشه‌ای یا پلاستیکی به قطر ۶ میلی‌متر که در یک سر آن کره‌ای با قطر متغیر از ۱۰ تا ۲۵ میلی‌متر قرار دارد استفاده می‌شود. در پزشکی قانونی، توصیه می‌شود پزشکی که ضروری است در نزدیکی این ناحیه از یک دختر نابالغ نمونه برداری انجام دهد، از نمونه برداری پردهٔ بکارت اجتناب کند و به جای آن از دهلیز بیرونی واژن نمونه برداری کند.[۱۹] در موارد مشکوک به تجاوز جنسی یا سوء استفاده جنسی از کودک، ممکن است پردهٔ بکارت به‌طور دقیق معاینه شود اما وضعیت پردهٔ بکارت اغلب به تنهایی برای نتیجه‌گیری قطعی کافی نیست.[۲۰]

آزمایش بکارت

[ویرایش]

فرضیه اینکه غشای واژن یا پردهٔ بکارت می‌تواند به‌طور فیزیکی نشان دهنده سابقه رابطه واژینال باشد و آن را اثبات کند مبنای آزمایش‌های بکارت است. اغلب تست‌های بکارت با استفاده از روش «دو انگشتی» انجام می‌شود به این صورت که شخص معاینه کننده دو انگشت خود را داخل واژن قرار می‌دهد تا پردهٔ بکارت را بررسی کند یا با آزمایش میزان سستی عضلات واژن نظر می‌دهد که فرد، رابطه جنسی داشته است یا خیر.[۲۱]

برخی معتقدند که پردهٔ بکارت پوششی محکمی است که در اولین رابطه واژینال پاره می‌شود. آنها از این موضوع نتیجه می‌گیرند که اگر در دختری غشاء پردهٔ بکارت یا همان هایمن وجود نداشته باشد، نباید باکره باشد که کاملاً نادرست است؛ زیرا برخی از دختران اساساً بدون پردهٔ بکارت متولد می‌شوند[۲۲] که این نوع آزمایش باکرگی نمی‌تواند ادله ای مبنی برداشتن رابطه واژینال در آنها باشد. همچنین غشاء پردهٔ بکارت می‌تواند به روش‌های مختلف دیگری غیر از رابطه جنسی مانند دوچرخه سواری، سوارکاری، انجام ورزش‌های مختلف یا استفاده از تامپون دچار آسیب شود یا حتی با وجود رابطه جنسی واژینال آسیب نبیند[۲۳] پس با این وجود وضعیت این غشاء دلیل منطقی‌ای برای اثبات داشتن یا نداشتن رابطه جنسی واژینال در یک فرد نیست. همچنین این موضوع که داشتن واژن «شل» به معنی باکره نبودن یک دختر است دارای هیچ‌گونه اثبات و پشتوانه علمی ای نیست؛ شکل و فرم هر واژن متفاوت است و واژن‌ها طوری تکامل یافتند که خاصیت ارتجاعی داشته باشند. آنها در هنگام برانگیختگی جنسی شل می‌شوند تا آلت تناسلی مرد را در خود جای دهند و بعد از رابطه جنسی دوباره سفت شده و به حالت اول برمیگردند و برخی افراد نیز اساساً داری واژنی شل‌تر نسبت به سایرین هستند و ارتباطی بین فرم واژن و باکرگی وجود ندارد. اصطلاح شل شدن واژن بیشتر به دلیل شل شدن عضلات کف لگن است که با ورزش‌هایی مثل کگل بهبود می‌یابد.[۲۱]

سازمان جهانی بهداشت (who) و سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۸ در بیانیه ای مشترک آزمایش باکرگی را فاقد پشتوانه علمی اعلام و آن را به عنوان یک اقدام ضد حقوق بشر محکوم کردند و خواستار توقف آن شدند.[۲۴] در سال ۲۰۲۲ نیز بریتانیا هرگونه عملی تحت عنوان ادعای انجام آزمایش بکارت برای دیگران یا ترمیم بکارت را در تمام بخش‌های بریتانیا و اتباع آن در خارج از بریتانیا غیرقانونی اعلام و مجازاتی تا ۵ سال زندان و جریمه نقدی برای مجرمان تعریف کرد.[۲۵]

غیرقابل تشخیص بودن باکرگی با معاینه هایمن

[ویرایش]

با معاینه غشای واژن نمی‌توان به داشتن یا نداشتن فعالیت جنسی پی برد زیرا پردهٔ بکارت اشکال متنوع و متفاوتی داشته و همچنین با رابطه جنسی واژینال می‌تواند اتفاقی برای پردهٔ بکارت افراد رخ ندهد؛ برای مثال یک مطالعه بر روی ۳۶ نوجوان باردار که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد نشان داد که کارکنان بهداشتی فقط در دو مورد از افراد توانستند نشانه قطعی رابطه جنسی واژینال را تشخیص بدهند.[۲۶] مطالعه دیگری که مورفولوژی پردهٔ بکارت را در دختران دارای رابطه جنسی با دختران بدون رابطه جنسی قبلی مقایسه کرد نشان داد ۵۲ درصد از دخترانی که دارای رابطه جنسی بودند هیچ‌گونه تغییر قابل تشخیصی در بافت پردهٔ بکارت خود نداشتند.[۲۷]

آسیب

[ویرایش]

در گذشته اعتقاد بر این بود اولین رابطه جنسی قطعاً با آسیب و خونریزی پردهٔ بکارت همراه است و منجر به پارگی آن می‌شود اما امروزه تحقیقات بر روی زنان در جوامع غربی نشان داده است که خونریزی در طول اولین مقاربت همیشه رخ نمی‌دهد.[۲۳][۲۸][۲۹] در یک مطالعه چند فرهنگی، تنها حدود نیمی از زنان مورد مطالعه در اولین رابطه جنسی خود خونریزی را گزارش کردند و میزان درد و خونریزی در افراد با توجه به منطقه‌ای که اهل آن بودند متفاوت بود.[۳۰][۳۱]

همه زنان در اولین رابطه جنسی درد را تجربه نمی‌کنند، یک مطالعه نشان داد که تجربه درد هنگام اولین رابطه جنسی با احساساتی مانند هیجان، ترس و عصبی بودن مرتبط است.[۳۲]

در چندین مطالعه بر روی دختران نوجوان قربانی تجاوز جنسی، که در آن افراد به دنبال تجاوز جنسی در بیمارستان معاینه شدند، آسیب به پردهٔ بکارت در ۵۰ درصد افراد باکره و در افراد غیر باکره حدود ۱۲ درصد گزارش شد.[۳۳][۳۴][۳۵] پارگی پردهٔ بکارت نیز در کمتر از ۲۰ درصد موارد رخ داده بود.[۳۶] پردهٔ بکارت دختران باکره به‌طور قابل توجهی بیشتر از دختران غیر باکره در این مطالعه دچار آسیب شده بود.[۳۷][۳۸]

در مطالعه‌ای دیگر روی نوجوانانی که با رضایت خودشان قبلاً رابطه جنسی داشتند شواهدی از ضربه به پردهٔ بکارت در۴۸ درصد از آنها دیده شد و ۵۲ درصد از افراد با وجود داشتن رابطه جنسی، پردهٔ بکارت سالم داشتند.[۳۹][۴۰] اگرچه نادر است اما در بزرگسالان غیر باکره که قبلاً رابطه جنسی داشته‌اند نیز بعدها به دنبال رابطه جنسی ممکن است آسیب به پردهٔ بکارت رخ دهد.[۴۱] ضربه به پردهٔ بکارت ممکن است بدون هیچ نشانه از آسیب بهبود یابد.[۴۲][۴۳][۴۴] یک مطالعه بر روی نوجوانان قربانی تجاوز جنسی نشان داد که اکثر زخم‌های پردهٔ بکارت بدون باقی ماندن نشانه‌ای از آسیب در طول زمان بهبود می‌یابند.[۴۵]

فرض بر این است که ضربه به پردهٔ بکارت در نتیجه رفتارهای مختلف دیگری نیز مانند استفاده از تامپون، معاینه لگن با اسپکولوم، خودارضایی، ژیمناستیک یا اسب سواری ممکن است رخ دهد، اگرچه میزان احتمال بروز آسیب در نتیجه این فعالیت‌ها نامشخص است.[۴۶][۴۷][۴۸]

انواع پرده‌های واژن

[ویرایش]
انواع پرده‌های واژن

انواع طبیعی پردهٔ بکارت گستره‌ای از نازک و کشدار تا انواع ضخیم و تا حدودی سفت را شامل می‌شود.[۴۹][۵۰] از بین ۱۰۰۰ نوزاد متولد شده احتمال دارد ۱ تا ۲ نفر از آنها دارای پردهٔ بکارت بدون سوراخ باشند.[۵۱][۵۲] تنها نوع از پردهٔ بکارت نوزادان متولد شده که ممکن است نیاز به مداخله پزشکی داشته باشد، پردهٔ بکارت بدون سوراخ است که می‌تواند باعث کاهش یا عدم خروج خون هنگام قاعدگی شود. در هردو مورد، نیاز است با جراحی و باز کردن منفذ پردهٔ بکارت شرایط خروج خون و برقراری رابطه جنسی ایجاد شود.[۵۳]

منافذ پردهٔ بکارت قبل از بلوغ می‌تواند تحت تأثیر سطح و فعالیت هورمونی به اشکال مختلفی دیده شود که رایج‌ترین ان هلالی شکل (Crescentic) است. بعد از بلوغ بسته به سطح هورمون استروژن، بافت پردهٔ بکارت می‌تواند ضخیم‌تر و دارای شکلی حاشیه دار و نامنظم باشد.[۵۴] در کودکانِ کوچک‌تر پاره شدن پردهٔ بکارت معمولاً خیلی سریع بهبود می‌یابد.

در نوجوانان دهانه پردهٔ بکارت می‌تواند گسترش یابد و دارای شکل و ظاهر متنوع‌تری شود.[۵۵]

برخی از انواع مختلف هایمن:

  • بدون سوراخ (Imperforate): در این نوع سوراخ در دهانه پردهٔ بکارت وجود ندارد. اگر در دوران بلوغ خود به خود اصلاح نشده باشد تا مایعات قاعدگی خارج شود نیاز به جراحی جزئی دارد.[۵۶]
  • مشبک (Cribriform): این نوع از پردهٔ بکارت گاهی با بدون سوراخ اشتباه گرفته می‌شود و و با وجود سوراخ‌های ریز به نظر می‌رسد که در دهانه سوراخی وجود ندارد که تحت معاینه دقیق، سوراخ‌های کوچک ان می‌تواند مشخص شود.[۵۷]
  • دیواره دار (Septate): دهانه پردهٔ بکارت دارای یک یا چند نوار بافتی است که در سراسر دهانه گسترش یافته است.[۵۸]

اهمیت فرهنگی

[ویرایش]

پردهٔ بکارت در بعضی از فرهنگ‌ها همچون فرهنگ اسلامی به دلیل تصور «ارتباطش» با باکرگی زنان دارای اهمیت است. در این فرهنگ‌ها، داشتن پردهٔ بکارت سالم و دست نخورده مدرکی دال بر باکره بودن زن است.[۵۹][۶۰][۶۱] بعضی از زنان به همین خاطر عمل جراحی‌ای تحت عنوان هایمنوپلاستی را انجام می‌دهند تا اولین رابطه جنسی آنها با علائمی همراه شود که گویای آسیب دیدن هایمن آنها باشد.[۶۲]

در اکتبر سال ۲۰۱۸، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و سازمان زنان سازمان ملل و سازمان جهانی بهداشت در بیانیه ای بیان کردند که آزمایش باکرگی به دلیل اینکه «عملی دردآور، آسیب زننده و تحقیر کننده است شامل خشونت علیه زنان می‌شود و باید به آن پایان داد» و درخواست ممنوعیت آن را نمودند.[۶۳][۶۴]

در جانوران

[ویرایش]

پردهٔ واژن در بسیاری از پستانداران (مانند شامپانزه، فیل، گوسفند، نهنگ و اسب) که اعضای تناسلی مشابهی با انسان دارند، مشاهده می‌شود.[۶۵][۶۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas (به انگلیسی).[پیوند مرده]
  2. ↑ Perlman, Sally E.; Nakajyma, Steven T.; Hertweck, S. Paige (2004). Clinical protocols in pediatric and adolescent gynecology. Parthenon. p. 131. ISBN 978-1-84214-199-1.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ 20 Questions About Virginity: Scarleteen Interviews Hanne Blank Scarletenn
  4. ↑ Hegazy, Abdelmonem; Al-Rukban, Mohammed (2012-01-01). "Hymen: Facts and conceptions". The Health (به انگلیسی). 3 (4). ISSN 2219-8083. Possible explanations for the lack of genital trauma include... acute injuries occur but heal completely.
  5. ↑ "The Hymen". University of California, Santa Barbara. Retrieved 2020-09-19. While some females bleed the first time they have penetrative intercourse, not every female does. This depends on many factors, such as how much hymenal tissue a female has, whether her hymen has already been stretched or torn, or how thick and elastic it is.
  6. ↑ Rogers, Deborah J; Stark, Margaret (1998-08-08). "The hymen is not necessarily torn after sexual intercourse". BMJ: British Medical Journal. 317 (7155): 414. doi:10.1136/bmj.317.7155.414. ISSN 0959-8138. PMC 1113684. PMID 9694770.
  7. ↑ Emma Curtis, Camille San Lazaro (1999-02-27). "Appearance of the hymen in adolescents is not well documented". BMJ: British Medical Journal (به انگلیسی). 318 (7183): 605. doi:10.1136/bmj.318.7183.605. ISSN 0959-8138. PMC 1115047. PMID 10037658. We agree with Rogers and Stark that so called rupture and bleeding of the hymen is not to be routinely expected after first sexual intercourse.
  8. ↑ Perlman, Sally E.; Nakajyma, Steven T.; Hertweck, S. Paige (2004). Clinical protocols in pediatric and adolescent gynecology. Parthenon. p. 131. ISBN 978-1-84214-199-1.
  9. ↑ Knight, Bernard (1997). Simpson's Forensic Medicine (11th ed.). London: Arnold. p. 114. ISBN 978-0-7131-4452-9.
  10. ↑ Curtis, Emma; Lazaro, Camille San (1999-02-27). "Appearance of the hymen in adolescents is not well documented". BMJ: British Medical Journal. 318 (7183): 605. ISSN 0959-8138. PMC 1115047. PMID 10037658.
  11. ↑ Healey, Andrew (2012). "Embryology of the female reproductive tract". In Mann, Gurdeep S.; Blair, Joanne C.; Garden, Anne S. (eds.). Imaging of Gynecological Disorders in Infants and Children. Medical Radiology. Springer. pp. 21–30. doi:10.1007/978-3-540-85602-3. ISBN 978-3-540-85602-3.
  12. ↑ McCann, J; Rosas, A. and Boos, S. (2003) "Child and adolescent sexual assaults (childhood sexual abuse)" in Payne-James, Jason; Busuttil, Anthony and Smock, William (eds). Forensic Medicine: Clinical and Pathological Aspects, Greenwich Medical Media: London, a)p.453, b)p.455 c)p.460. شابک ‎۹۷۸−۱−۸۴−۱۱۰۰۲۶−۵
  13. ↑ Heger, Astrid; Emans, S. Jean; Muram, David (2000). Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas (Second ed.). Oxford University Press. p. 116. ISBN 978-0-19-507425-3.
  14. ↑ Heger, Astrid H.; Emans, S. Jean, eds. (2000). Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas (PDF) (به انگلیسی) (2nd ed.). New York: Oxford University Press. p. 122. ISBN 978-0-19-507425-3. Archived from the original (PDF) on July 8, 2018. Retrieved July 8, 2018.
  15. ↑ Heger, Astrid H.; Emans, S. Jean, eds. (2000). Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas (PDF) (به انگلیسی) (2nd ed.). New York: Oxford University Press. p. 122. ISBN 978-0-19-507425-3. Archived from the original (PDF) on July 8, 2018. Retrieved July 8, 2018.
  16. ↑ "The Hymen". University of California, Santa Barbara. Retrieved 2020-09-19. While some females bleed the first time they have penetrative intercourse, not every female does. This depends on many factors, such as how much hymenal tissue a female has, whether her hymen has already been stretched or torn, or how thick and elastic it is.
  17. ↑ Heger, Astrid H.; Emans, S. Jean, eds. (2000). Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas (PDF) (به انگلیسی) (2nd ed.). New York: Oxford University Press. pp. 61–65. ISBN 978-0-19-507425-3. Archived from the original (PDF) on July 8, 2018. Retrieved July 8, 2018.
  18. ↑ «5 Female Activities That Can Break Hymen». www.practo.com (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۲۵.
  19. ↑ McCann, J; Rosas, A. and Boos, S. (2003) "Child and adolescent sexual assaults (childhood sexual abuse)" in Payne-James, Jason; Busuttil, Anthony and Smock, William (eds). Forensic Medicine: Clinical and Pathological Aspects, Greenwich Medical Media: London, a)p.453, b)p.455 c)p.460. شابک ‎۹۷۸−۱−۸۴−۱۱۰۰۲۶−۵
  20. ↑ Perlman, Sally E.; Nakajyma, Steven T.; Hertweck, S. Paige (2004). Clinical protocols in pediatric and adolescent gynecology. Parthenon. p. 131. ISBN 978-1-84214-199-1.
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ Baxter، Rachel. «What is virginity testing? Why is it used, and what are its potential effects?». ISSM (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۲-۰۴.
  22. ↑ "Developmental disorders of the female genital tract: MedlinePlus Medical Encyclopedia". medlineplus.gov (به انگلیسی). Retrieved 2023-02-04.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Rogers, Deborah J; Stark, Margaret (1998-08-08). "The hymen is not necessarily torn after sexual intercourse". BMJ: British Medical Journal. 317 (7155): 414. doi:10.1136/bmj.317.7155.414. ISSN 0959-8138. PMC 1113684. PMID 9694770.
  24. ↑ "United Nations agencies call for ban on virginity testing". www.who.int (به انگلیسی). Retrieved 2023-02-04.
  25. ↑ "Virginity testing and hymenoplasty: multi-agency guidance". GOV.UK (به انگلیسی). Retrieved 2023-02-04.
  26. ↑ Kellogg, Nancy D.; Menard, Shirley W.; Santos, Annette (2004). "Genital anatomy in pregnant adolescents: "normal" does not mean "nothing happened"". Pediatrics. 113 (1 Pt 1): e67–69. doi:10.1542/peds.113.1.e67. ISSN 1098-4275. PMID 14702498.
  27. ↑ Adams, Joyce A.; Botash, Ann S.; Kellogg, Nancy (2004). "Differences in hymenal morphology between adolescent girls with and without a history of consensual sexual intercourse". Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine. 158 (3): 280–285. doi:10.1001/archpedi.158.3.280. ISSN 1072-4710. PMID 14993089.
  28. ↑ Emma Curtis, Camille San Lazaro (1999-02-27). "Appearance of the hymen in adolescents is not well documented". BMJ: British Medical Journal (به انگلیسی). 318 (7183): 605. doi:10.1136/bmj.318.7183.605. ISSN 0959-8138. PMC 1115047. PMID 10037658. We agree with Rogers and Stark that so called rupture and bleeding of the hymen is not to be routinely expected after first sexual intercourse.
  29. ↑ Loeber, Olga (2008). "Over het zwaard en de schede; bloedverlies en pijn bij de eerste coïtus Een onderzoek bij vrouwen uit diverse culturen" (PDF). Tijdschrift voor Seksuologie (به هلندی). Vol. 32. pp. 129–137. Archived from the original (PDF) on 5 November 2019. Retrieved 2018-09-07.
  30. ↑ Amy, Jean-Jacques (January 2008). "Certificates of virginity and reconstruction of the hymen". The European Journal of Contraception & Reproductive Health Care (به انگلیسی). 13 (2): 111–113. doi:10.1080/13625180802106045. ISSN 1362-5187. PMID 18465471. S2CID 37484764.
  31. ↑ Loeber, Olga (2008). "Over het zwaard en de schede; bloedverlies en pijn bij de eerste coïtus Een onderzoek bij vrouwen uit diverse culturen" (PDF). Tijdschrift voor Seksuologie (به هلندی). Vol. 32. pp. 129–137. Archived from the original (PDF) on 5 November 2019. Retrieved 2018-09-07.
  32. ↑ Weis, David L. (1985). "The experience of pain during women's first sexual intercourse: Cultural mythology about female sexual initiation". Archives of Sexual Behavior. 14 (5): 421–438. doi:10.1007/BF01542003. PMID 4062539. S2CID 6427129.
  33. ↑ White C, McLean I (2006-05-01). "Adolescent complainants of sexual assault; injury patterns in virgin and non-virgin groups". Journal of Clinical Forensic Medicine (به انگلیسی). 13 (4): 172–180. doi:10.1016/j.jcfm.2006.02.006. ISSN 1353-1131. PMID 16564196. Hymen injury was noted in 40 (50.6%) participants of the virgin group, but only 11 (12.4%) of the non-virgin group
  34. ↑ Adams, Joyce A.; Girardin, Barbara; Faugno, Diana (May 2000). "Signs of genital trauma in adolescent rape victims examined acutely". Journal of Pediatric and Adolescent Gynecology (به انگلیسی). 13 (2): 88. doi:10.1016/S1083-3188(00)00015-2. ISSN 1083-3188. PMID 10869972.
  35. ↑ Adams, Joyce A.; Girardin, Barbara; Faugno, Diana (2001-11-01). "Adolescent Sexual Assault: Documentation of Acute Injuries Using Photo-colposcopy". Journal of Pediatric and Adolescent Gynecology (به انگلیسی). 14 (4): 175–180. doi:10.1016/S1083-3188(01)00126-7. ISSN 1083-3188. PMID 11748013. The incidence of hymenal tears in self-described virgins was higher than in nonvirgins (19% vs. 3%, P .008);
  36. ↑ Adams, Joyce A.; Girardin, Barbara; Faugno, Diana (2001-11-01). "Adolescent Sexual Assault: Documentation of Acute Injuries Using Photo-colposcopy". Journal of Pediatric and Adolescent Gynecology (به انگلیسی). 14 (4): 175–180. doi:10.1016/S1083-3188(01)00126-7. ISSN 1083-3188. PMID 11748013. The incidence of hymenal tears in self-described virgins was higher than in nonvirgins (19% vs. 3%, P .008);
  37. ↑ Adams, Joyce A.; Girardin, Barbara; Faugno, Diana (2001-11-01). "Adolescent Sexual Assault: Documentation of Acute Injuries Using Photo-colposcopy". Journal of Pediatric and Adolescent Gynecology (به انگلیسی). 14 (4): 175–180. doi:10.1016/S1083-3188(01)00126-7. ISSN 1083-3188. PMID 11748013. The incidence of hymenal tears in self-described virgins was higher than in nonvirgins (19% vs. 3%, P .008);
  38. ↑ White C, McLean I (2006-05-01). "Adolescent complainants of sexual assault; injury patterns in virgin and non-virgin groups". Journal of Clinical Forensic Medicine (به انگلیسی). 13 (4): 172–180. doi:10.1016/j.jcfm.2006.02.006. ISSN 1353-1131. PMID 16564196. Hymen injury was noted in 40 (50.6%) participants of the virgin group, but only 11 (12.4%) of the non-virgin group
  39. ↑ Adams, Joyce A.; Botash, Ann S.; Kellogg, Nancy (March 2004). "Differences in hymenal morphology between adolescent girls with and without a history of consensual sexual intercourse". Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine. 158 (3): 280–285. doi:10.1001/archpedi.158.3.280. ISSN 1072-4710. PMID 14993089. Subjects who admitted having past intercourse still had non disrupted, intact hymens in 52% of cases.
  40. ↑ "New York Times Is Wrong about Hymens--But They Are Not Alone". Psychology Today (به انگلیسی). Retrieved 2018-09-08.
  41. ↑ Slaughter, Laura; Brown, Carl R.V.; Crowley, Sharon; Peck, Roxy (March 1997). "Patterns of genital injury in female sexual assault victims". American Journal of Obstetrics and Gynecology. 176 (3): 609–616. doi:10.1016/s0002-9378(97)70556-8. ISSN 0002-9378. PMID 9077615.
  42. ↑ White C, McLean I (2006-05-01). "Adolescent complainants of sexual assault; injury patterns in virgin and non-virgin groups". Journal of Clinical Forensic Medicine (به انگلیسی). 13 (4): 172–180. doi:10.1016/j.jcfm.2006.02.006. ISSN 1353-1131. PMID 16564196. Hymen injury was noted in 40 (50.6%) participants of the virgin group, but only 11 (12.4%) of the non-virgin group
  43. ↑ "New York Times Is Wrong about Hymens--But They Are Not Alone". Psychology Today (به انگلیسی). Retrieved 2018-09-08.
  44. ↑ Heger, Astrid H.; Emans, S. Jean, eds. (2000). Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas (PDF) (به انگلیسی) (2nd ed.). New York: Oxford University Press. pp. 61–65. ISBN 978-0-19-507425-3. Archived from the original (PDF) on July 8, 2018. Retrieved July 8, 2018.
  45. ↑ Reading, Richard (2007-12-12). "Healing of hymenal injuries in prepubertal and adolescent girls: a descriptive study". Child: Care, Health and Development (به انگلیسی). 34 (1): 137–138. doi:10.1111/j.1365-2214.2007.00818_7.x. ISSN 0305-1862. Of the girls who sustained 'superficial', 'intermediate,' or 'deep' lacerations, 15 of 18 prepubertal girls had smooth and continuous appearing hymenal rims, whereas 24 of 41 adolescents' hymens had a normal, 'scalloped' appearance and 30 of 34 had no disruption of continuity on healing. The final 'width' of a hymenal rim was dependent on the initial depth of the laceration. No scar tissue formation was observed in either group of girls.
  46. ↑ "The Hymen". University of California, Santa Barbara. Retrieved 2020-09-19. While some females bleed the first time they have penetrative intercourse, not every female does. This depends on many factors, such as how much hymenal tissue a female has, whether her hymen has already been stretched or torn, or how thick and elastic it is.
  47. ↑ Goodyear-Smith, Felicity A.; Laidlaw, Tannis M. (1998-06-08). "Can tampon use cause hymen changes in girls who have not had sexual intercourse? A review of the literature". Forensic Science International (به انگلیسی). 94 (1–2): 147–153. doi:10.1016/S0379-0738(98)00053-X. ISSN 0379-0738. PMID 9670493.
  48. ↑ Emans, S.Jean; Woods, Elizabeth R.; Allred, Elizabeth N.; Grace, Estherann (1994-07-01). "Hymenal findings in adolescent women: Impact of tampon use and consensual sexual activity". The Journal of Pediatrics (به انگلیسی). 125 (1): 153–160. doi:10.1016/S0022-3476(94)70144-X. ISSN 0022-3476. PMID 8021768. Contrary to the popular belief that transections of the hymen are associated with gymnastics, horseback riding, and other vigorous sports, we found no relation between sports or gymnastics and hymenal changes. There was also no relation to prior gynecologic examination.
  49. ↑ Heger, Astrid H.; Emans, S. Jean, eds. (2000). Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas (PDF) (به انگلیسی) (2nd ed.). New York: Oxford University Press. pp. 61–65. ISBN 978-0-19-507425-3. Archived from the original (PDF) on July 8, 2018. Retrieved July 8, 2018.
  50. ↑ McCann, J; Rosas, A. and Boos, S. (2003) "Child and adolescent sexual assaults (childhood sexual abuse)" in Payne-James, Jason; Busuttil, Anthony and Smock, William (eds). Forensic Medicine: Clinical and Pathological Aspects, Greenwich Medical Media: London, a)p.453, b)p.455 c)p.460. شابک ‎۹۷۸−۱−۸۴−۱۱۰۰۲۶−۵
  51. ↑ Callahan, Tamara L.; Caughey, Aaron B. (2009). Blueprints Obstetrics and Gynecology (به انگلیسی). Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 978-0-7817-8249-4.
  52. ↑ Lardenoije, Céline; Aardenburg, Robert; Mertens, Helen (2009-05-26). "Imperforate hymen: a cause of abdominal pain in female adolescents". BMJ Case Reports. 2009: bcr0820080722. doi:10.1136/bcr.08.2008.0722. ISSN 1757-790X. PMC 3029536. PMID 21686660.
  53. ↑ "Imperforate hymen". medlineplus.gov. United States National Library of Medicine. 2021.
  54. ↑ Heger, Astrid; Emans, S. Jean; Muram, David (2000). Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas (Second ed.). Oxford University Press. p. 116. ISBN 978-0-19-507425-3.
  55. ↑ Heger, Astrid H.; Emans, S. Jean, eds. (2000). Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas (PDF) (به انگلیسی) (2nd ed.). New York: Oxford University Press. pp. 61–65. ISBN 978-0-19-507425-3. Archived from the original (PDF) on July 8, 2018. Retrieved July 8, 2018.
  56. ↑ "Imperforate Hymen". mountsinai.org. Mount Sinai Hospital (Brooklyn).
  57. ↑ "Cribriform Hymen". texaschildrens.org. Texas Children's Hospital. Archived from the original on 26 April 2023. Retrieved 3 January 2024.
  58. ↑ "Septate Hymen". childrenshospital.org. Boston Children's Hospital.
  59. ↑ "Muslim women in France regain virginity in clinics". Reuters. April 30, 2007. 'Many of my patients are caught between two worlds,' said Abecassis. They have had sex already but are expected to be virgins at marriage according to a custom that he called 'cultural and traditional, with enormous family pressure'.
  60. ↑ Sciolino, Elaine; Mekhennet, Souad (June 11, 2008). "In Europe, Debate Over Islam and Virginity". The New York Times. Retrieved 2008-06-13. 'In my culture, not to be a virgin is to be dirt,' said the student, perched on a hospital bed as she awaited surgery on Thursday. 'Right now, virginity is more important to me than life.'
  61. ↑ "The Hymen". University of California, Santa Barbara. Retrieved 2020-09-19. While some females bleed the first time they have penetrative intercourse, not every female does. This depends on many factors, such as how much hymenal tissue a female has, whether her hymen has already been stretched or torn, or how thick and elastic it is.
  62. ↑ Sciolino, Elaine; Mekhennet, Souad (June 11, 2008). "In Europe, Debate Over Islam and Virginity". The New York Times. Retrieved 2008-06-13. 'In my culture, not to be a virgin is to be dirt,' said the student, perched on a hospital bed as she awaited surgery on Thursday. 'Right now, virginity is more important to me than life.'
  63. ↑ "United Nations agencies call for ban on virginity testing". World Health Organization. 17 October 2018. Retrieved 22 October 2018.
  64. ↑ سوفیا اسمیت گالر (۲۰۲۲-۰۵-۳۱). «چطور پرده بکارت را اشتباه فهمیدیم». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۵-۳۱.
  65. ↑ Blank, Hanne (2007). Virgin: The Untouched History. Bloomsbury Publishing. p. 23. ISBN 1-59691-010-0.
  66. ↑ Blackledge, Catherine (2004). The Story of V. Rutgers University Press. ISBN 0-8135-3455-0. Hymens, or vaginal closure membranes or vaginal constrictions, as they are often referred to, are found in a number of mammals, including llamas, …
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پرده_بکارت&oldid=40397464»