پرش به محتوا

ضدفمینیسم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
از مجموعه مقاله‌های
فمینیسم
گرایش‌های فمینیسم
فهرست • آمازون • اقتدارگریز • بی‌خدا • سیاه‌پوستی • چیکانا • مسیحی • کنون‌خواه • فرهنگی • مجازی • تفاوت‌های فردی • اکو • جنسیت و برابری • برابری طلب • چاق • ساخت گرای فرانسوی • جنسیت • جهانی • فردگرا • اسلامی • یهودی • همجنس‌گرا • لیبرال • ماتیکی • مارکسیست • ماتریالیستی • نو • پسااستعماری • پست‌مدرن • ضد سقط جنین • پروتوفمینیست • رادیکال • جدایی‌طلب • جنس-مثبت • سوسیالیست • نقطه‌نظر • الهیات • جهان‌سوم • ترنس‌فمینیسم • زن‌گرایی • مثبت‌نگری سکس
مفاهیم
آزار جنسی • اثرات فمینیسم بر جامعه‎ • اصلاح زبان • برتری مردانه • برابری جنسیتی • بهداشت زنان • بریدن آلت زنانه • پروتوفمینیسم • پسافمینیسم • توانمندسازی زنان • جنبش فمینیستی (جنبش حق رأی زنان آفریقایی آمریکایی • جنبش هنری فمینیستی) • حقوق زنان • خشونت علیه زنان • دین مادرسالاری • روز جهانی دختر و زنان • زنان در نیروی کار • زنان و برابری‌خواهی • زن‌ستیزی • زن‌کشی • شیءانگاری جنسی • ضدفمینیسم • طرفداران فمینیسم • فضای فقط زنانه • فمینیسم در فرهنگ • فمینیسم و رسانه • قتل ناموسی • نرینگی سمی
نظریه‌ها
روش فمینیستی • مطالعات جنسیت • جریان‌سازی جنسیتی • زن‌کانونی • کیریارکی • نگاه مردان • مادرسالاری • مطالعات زنان • مطالعات مردان • پدرسالاری • نوشتار زنانه • انسان‌شناسی • باستان‌شناسی • هنر (نقد هنری • نقد ادبی) • زیست‌شناسی • برابری جنسیتی • اقتصاد • تحلیل گفتمان پساساختارگرایانه • نظریه سیاسی • علوم تربیتی • معرفت‌شناسی • الهیات (الهیات زن‌گرایانه) • سکس‌شناسی • جامعه‌شناسی • نظریهٔ حقوقی • هنر • نقد ادبی • نظریهٔ فیلم • بوم شناسی سیاسی • معماری • جرم‌شناسی (دیدگاه خط سیر) • جغرافیا • فلسفه (زیبایی‌شناسی • تجربه‌گرایی • معرفت‌شناسی • اخلاق (اخلاق عدالت) • اگزیستانسیالیسم • متافیزیک • فلسفه علم) • موضعی • روان‌شناسی (درمان) • جنگ‌های جنسی • سکس‌شناسی • روابط بین‌الملل (سازه‌انگاری) • اگزیستانسیالیسم • مطالعات دانشگاهی تاریخ فمینیسم • تاریخ زنان • پورنوگرافی
جنبش‌ها و ایدئولوژی‌ها
فمینیسم تحلیلی • فانتیفا • فمینیسم ضدپورنوگرافی • سایبرفمینیسم • (اچ‌سی‌آی • شبکه‌ای • بوم‌فمینیسم • اصلاح نژادی • فمینیسم فردگرا • (فمینیسم ماتیکی • (فمینیسم پاشنه)) • لیبرال • (تفاوت‌گرا • برابری • اجتماعی • (کارگری)) • فمینیسم لیبرترین • پساساختارگرایی • (پست‌مدرن) • رادیکال • (فرهنگی • لزبینیسم سیاسی • جدایی‌طلبی فمینیستی) • تکنوفمینیسم • جنبش آزادی‌بخش زنان • بی‌خدا • بودایی • مسیحی • جنبش الهه • لزبینیسم رادیکال
تاریخ
تاریخ فمینیسم • موج‌اول • موج‌دوم • موج‌سوم • موج‌چهارم
حق رأی زنان
در طول تاریخ • حق رای • برپایه کشور • کانادا • نیوزلند • بریتانیا • امریکا
فمینیسم در کشورها
جنبش‌های زنان در جهان • خاورمیانه • ایران (جنبش، حقوق) • افغانستان (جنبش، حقوق) • ترکیه • چین • مصر • فرانسه • آفریقای جنوبی • هند • ایرلند • ژاپن • نپال • نیکاراگوئه • لهستان • اوکراین • عربستان سعودی • بریتانیا • آمریکا • کردستان • اسرائیل • حقوق زنان در کشورها
لیست‌ها و فهرست‌ها
مقالات • فمینیست‌ها • ادبیات • فمینیسم کنون‌خواه

آنتی‌فمینیسم یا ضدفمینیسم (انگلیسی: Antifeminism) به صورت ضدیت با همه یا بعضی از اشکال فمینیسم تعریف می‌شود. این ضدیت در زمان‌ها و فرهنگ‌های مختلف اشکال گوناگونی به خود گرفته‌است؛ مثلاً مخالفین فمینیسم در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در برابر حق رأی زنان مقاومت می‌کردند، در حالیکه مخالفین فمینسیم در اواخر قرن بیستم با متمم حقوق برابر مخالفت می‌کردند.[۱][۲]

مواضع آنتی‌فمینیستی

[ویرایش]

آنتی‌فمینیست‌ها فمینیسم را نفی تفاوت‌های طبیعی بین جنسیت‌ها و تلاشی در جهت تغییر دادن مردم علیه گرایش‌های زیستی شان می‌دانند.[۳] آنتی‌فمینیست‌ها اغلب استدلال می‌کنند که فمینیسم، با وجود ادعای حمایت از برابری، به مسایل حقوق منحصر به مردها بی‌توجهی می‌کند. برخی معتقدند که جنبش فمینیستی به هدف خود رسیده و حالا دیگر خواهان جایگاه بالاتری برای زن‌ها نسبت به مردها با استفاده از حقوق و معافیت‌های ویژه، نظیر بورس‌های فقط زنانه، تبعیض مثبت و سهمیه‌های جنسیتی است.[۴][۵][۶]

برخی آنتی‌فمینیست‌ها استدلال کرده‌اند که فمینیسم منجر به تغییر هنجارهای پیشین جامعه در خصوص سکسوالیته، شده، که آنان این را برای ارزش‌های سنتی یا باورهای مذهبی محافظه کارانه مهلک می‌دانند.[۷][۸][۹] مثلاً، همه‌گیری رابطه جنسی سرسری و کاهش ازدواج به عنوان پیامدهای منفی فمینیسم ذکر می‌شوند.[۱۰][۱۱] بسیاری از این سنت گرایان مخالف ورود زنان به بازار کار، مناصب سیاسی، و فرایند رای‌گیری و نیز کاستن از اقتدار مرد در خانواده‌ها هستند.[۱۲] آنتی‌فمینیست‌ها که مردم عادی هم باور دارند اعم از زن‌ها که تغییر در نقش‌های زنان نیروی مخرب است که خانواده را به خطر می‌اندازد؛ مثلاً پال گاتفرید، معتقد است که تغییر نقش‌های زنان «فاجعه‌ای اجتماعی بوده که عوارض آن متوجه خانواده است» و در «هبوطی با افراد به‌طور فزاینده جدا از هم به سوی آشوب اجتماعی» نقش داشته‌است.[۱۳]

نقش زنان در مخالفت با فمینیسم

[ویرایش]
نماد انداختن فمینیسم در سطل آشغال

زنان همواره نقش مهمی در مبارزه با فمینیسم داشته‌اند. طبق یک بررسی در ایالات متحده آمریکا، ۳۲ درصد زنان خود را فمینیست خواندند.[۱۴] نظر سنجی مشابهی هم در بریتانیا انجام شد که طبق آن تنها ۷ درصد خود را فمینیست می‌نامیدند.[۱۵] برخی از نویسندگان زن نیز علیه فمینیسم فعالیت‌هایی داشته‌اند.

کامیلا پاگیلا می‌گوید:

مردان جسم و احساساتشان را برای تغذیه، تأمین مسکن و حفاظت از زنان و فرزندانشان قربانی کرده‌اند. هیچ‌کدام از دردها و دستاوردهای آن‌ها در لفاظی‌های فمینیستی ثبت نشده‌است، فمنیسم مردان را سرکوبگر و استثمارگرانی بی عاطفه نشان می‌دهد.[۱۶]

تاریخچه

[ویرایش]

جنبش حمایت از خانواده در اواخر سده نوزدهم حوالی سال ۱۸۷۰ میلادی شکل گرفت.[۱۷]

قرن بیست و یکم

[ویرایش]

بعضی از کارهای کنونی آنتی‌فمینیستی ریشه در ظهور حقوق مذهبی در دهه ۱۹۷۰ دارد. بی‌بی‌سی و تایم و دیگر رسانه‌ها روند رسانه‌های اجتماعی در سال ۲۰۱۴ با هشتگ «زنان مخالف فمینیسم» را پوشش دادند. آن‌ها گفتند فمینیسم موجب نشان دادن مردان به صورت دیو (مردبیزاری) شده‌است در حالیکه زنان در قرن ۲۱ام در کشورهای غربی زیر ستم نیستند.[۱۸][۱۹][۲۰][۲۱][۲۲][۲۳]

برخی روزنامه‌های بریتانیا مانند گاردین و جزبل گزارش کرده‌اند که تعداد زنان و سلبریتی‌های زن که فمینیسم را رد می‌کنند افزایش یافته‌است و به جایش به انسانیت رو می‌آورند.[۲۴][۲۵] تعدادی از زنان که خود را انسان و آنتی‌فمینیست خواندند در پاسخ به سخنرانی سناتور فمینیست استرالیایی پنی ونگ در مقاله‌ای در مجله گاردین استدلال کردند که فمینیسم یک ایدئولوژی تبعیض‌آمیز است و زنان را به صورت قربانی نشان می‌دهد.[۲۴]

سازمان‌ها

[ویرایش]

در سال ۱۹۷۲ فیلیس شلفلی انجمن عقاب را در ایالات متحده بنا نهاد. این انجمن که «متمم حقوق برابر را متوقف کنید» نیز نامیده می‌شد هدفش مقابله با متمم حقوق برابر بود. علاوه بر این شلفی موفق شد بین انجمن و سایر سازمانهای محافظه‌کار و نیز گروه‌های مستقل که به مقابله با سقط جنین، پورنوگرافی، کنترل اسلحه می‌پرداختند ارتباط برقرار کند. او با ادغام انجمن عقاب با راست نوگرا توانست به منابع فنی، سازمانی و سیاسی بیشتری دست یابد و نامزدهای طرفدار فمینیسم را به چالش بکشد.

سازمان نجات بنیان خانواده هند یک سازمان است با برخی از قوانین که بر ضد مردان به کار رفته‌است مقابله می‌کند.

همچنین سازمان زنان نگران برای آمریکا یک سازمان ضدفمینیستی در ایالات متحده است.

ارتباط ضدفمینیسم با جریان‌های راست افراطی

[ویرایش]

زن‌ستیزی و افکار ضدفمینیستی یکی از لایه‌های زیربنایی برای سیاست‌های راست افراطی است.[۲۶][۲۷][۲۸] این رویکرد، گاه به برون‌دادهای خشونت‌آمیزی منجر می‌شود. مثلاً عاملان کشتار ال‌پاسو در سال 2019 م. اعتقاد داشته‌اند که فمینیسم به جایگاه مردان سفیدپوست در اجتماع آسیب زده است.[۲۹] بسیاری از افرادی که طرفدار برتری‌طلبی سفیدپوستان یا عضو احزاب یا جنبش‌های دست راستی افراطی هستند، خود را ضدفمینیست خوانده‌اند.[۳۰][۳۱] [۳۲][۳۳]

میچل وایت، پژوهشگر رسانه، نشان داده است که جریان‌های ضدفمینیسم معاصر اغلب با نژادپرستی، ضدسامی‌گرایی و برتری‌طلبی سفید ارتباط دارند. برای نمونه او به وبسایت‌های نئونازی‌ها اشاره می‌کند که فعالیت‌های دایمی ضدفمینیستی دارند.[۳۴] به گفته هلن لوئیس، ایدئولوژی راست افراطی کنترل زایش، بدن و تمایلات جنسی زنان را حیاتی می‌داند. از آنجایی که این قدرت توسط حرکت‌های تاریخی فمینیسم به خود زنان واگذار شده، اکنون پیروان پدرمرکزی احساس خطر می‌کنند. این احساس گاهی برآمده از سرخوردگی آنها است، زیرا گمان می‌کنند جایگاهی که یک زن در اجتماع دارد حق آنها بوده. گاهی هم زن‌ستیزی حاصل فانتزی‌های افراد در مورد تنبیه زنانی است که دسترسی به آنها برایشان ناممکن است.[۲۹] [۳۵]

ظهور راست رادیکال در دهۀ 1980 م. در اروپا[۳۶] پرورش احساسات زن‌ستیز و ضدفمینیستی را به همراه داشته است.[۳۷] زیرا رویکرد سیاسی احزاب افراطی راست عمدتاً مبتنی بر «قانون اساسی پدرسالارانه» است.[۳۸] روایت‌های ضدفمینیسم، همچنین عمدتاً با بیگانه‌هراسی و بروز رفتارهای ضدمهاجرین نیز همراه است.[۳۹]

انگیزه‌ها

[ویرایش]
تظاهرات ضد فمینیستی در ورشو لهستان در سال ۲۰۱۰

انگیزهٔ ضدیت با فمینیسم ممکن است این باور باشد که نظریه‌های فمینیستی پدرسالاری و محرومیت‌های زنان در جامعه نادرست یا مبالغه آمیزند، این که فمینیسم جنبشی مشوق مردبیزاری است و سعی دارد مردان را آزار دهد یا سرکوب کند، یا خصومت کلی نسبت به حقوق زنان.[۴۰][۴۱][۴۲][۴۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Ford, Lynne E. (2009). Encyclopedia of Women and American Politics. Infobase Publishing. p. 36. ISBN 978-1-4381-1032-5.
  2. ↑ Maddux, Kristy (Fall 2004). "When patriots protest: the anti-suffrage discursive transformation of 1917". Rhetoric & Public Affairs. Project MUSE. 7 (3): 283–310. doi:10.1353/rap.2005.0012.{{cite journal}}: نگهداری CS1: پست اسکریپت (link)
  3. ↑ Leahy, Michael P. T. The Liberation Debate: Rights at Issue. Psychology Press. p. 10.
  4. ↑ Wattenberg, B (1994). "Has Feminism Gone Too Far?". MenWeb. Archived from the original on 13 October 2006. Retrieved 2006-09-30.
  5. ↑ Pizzey, Erin (1999). "How The Women's Movement Taught Women to Hate Men". Fathers for Life. Archived from the original on 26 September 2006. Retrieved 2006-09-30.
  6. ↑ Janice Shaw Crouse (2006). "What Friedan Wrought". Concerned Women for America. Archived from the original on 27 April 2006. Retrieved 2006-09-30.
  7. ↑ Desai, Murli. The Paradigm of International Social Development: Ideologies, Development Systems and Policy Approaches. Routledge. p. 119.
  8. ↑ Robert T. Francoeur; Raymond J. Noonan. The Continuum Complete International Encyclopedia of Sexuality. A&C black. p. 1163.
  9. ↑ Jaggar, Alison M. Feminist Politics and Human Nature (Philosophy and Society). Rowman & Littlefield. p. 75.
  10. ↑ Mary A. Kassian, The Feminist Mistake (2005) ISBN 1-58134-570-4
  11. ↑ Carrie L. Lukas, The politically incorrect guide to women, sex, and feminism, Regnery Publishing, 2006, ISBN 1-59698-003-6, ISBN 978-1-59698-003-7
  12. ↑ Busch, Elizabeth Kaufer. Democracy Reconsidered. Lexington. p. 242.
  13. ↑ Gottfried, Paul (2001). "The Trouble With Feminism". LewRockwell.com. Archived from the original on 20 September 2006. Retrieved 2006-09-30.
  14. ↑ Bedard, Paul. "Poll: Women reject 'feminist' label, call them 'too-extreme,' anti-men". Washington Examiner (به انگلیسی). Archived from the original on 2 September 2017. Retrieved 13 August 2017.
  15. ↑ "Only 7 per cent of Britons consider themselves feminists". The Telegraph.
  16. ↑ Camille Paglia with concern on "The Myth of Male Power" in "No Law in the Arena: A Pagan Theory of Sexuality", p. 392
  17. ↑ Adams, Michele (April 2007). "Women's rights and wedding bells: 19th-century pro-family rhetoric and (re)enforcement of the gender status quo". Journal of Family Issues. Sage. 28 (4): 501–528. doi:10.1177/0192513X06297465.{{cite journal}}: نگهداری CS1: پست اسکریپت (link)
  18. ↑ Brosnan, Greg (July 24, 2014). "#BBCtrending: Meet the 'Women Against Feminism'". BBC news. BBC. Retrieved July 24, 2014.
  19. ↑ Young, Cathy (July 24, 2014). "Stop fem-splaining: what 'Women Against Feminism' gets right". تایم. Time Inc. Retrieved July 24, 2014.
  20. ↑ Kim, Eun Kyung (July 30, 2014). "Is feminism still relevant? Some women saying they don't need it". Today. ان‌بی‌سی. Retrieved August 1, 2014.
  21. ↑ Young, Cathy. "Daughters of feminism strike back". Newsday. Cablevision. Retrieved August 1, 2014.
  22. ↑ Boesveld, Sarah (July 25, 2014). "Not all feminists: How modern feminism has become complicated, messy and sometimes alienating". National Post. Postmedia Network Inc. Archived from the original on 24 March 2015. Retrieved August 1, 2014.
  23. ↑ Durgin, Celina (28 July 2014). "Anti-feminists baffle feminists". National Review. National Review, Inc. Retrieved 1 August 2014.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Hardy, Elle; Lehmann, Claire; Jha, Trisha; Matthewson, Paula (14 April 2014). "Am I a feminist? Four women reply (and they're not from the left)". گاردین. media group. Retrieved 14 August 2014.
  25. ↑ Dries, Kate. "The many misguided reasons famous ladies say 'I'm Not a Feminist'". jezebel.com. Gawker Media. Retrieved 14 August 2014.
  26. ↑ Träbert, Alva (2017). "At the Mercy of Femocracy? Networks and Ideological Links Between Far-Right Movements and the Antifeminist Men's Rights Movement". In Köttig, M.; Bitzan, R.; Petö, A. (eds.). Gender and Far Right Politics in Europe. Springer International Publishing. pp. 273–288. doi:10.1007/978-3-319-43533-6_18. ISBN 978-3-319-43533-6.
  27. ↑ Fielitz, Maik; Thurston, Nick (2019). "Bet ween Anti-Feminism and Ethnicized Sexism". Post-Digital Cultures of the Far Right: Online Actions and Offline Consequences in Europe and the US. Transcript Verlag. ISBN 978-3-8376-4670-2. Archived from the original on 16 April 2023. Retrieved 8 December 2021 – via Google Books.
  28. ↑ Lorentzen, Maia Kahlke; Shakir, Kevin (1 June 2020). "The Anti-Feminism of the Far-Right Imageboard Terrorists". Conjunctions. 7 (1): 000010714671119855. doi:10.7146/tjcp.v7i1.119855 (inactive 28 November 2024). ISSN 2246-3755.{{cite journal}}: تمیزکاری شیوه یادکرد ۱: شناساگر شیء دیجیتال غیرفعال از نوامبر ۲۰۲۴ (link)
  29. ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ Lewis, Helen (7 August 2019). "To Learn About the Far Right, Start With the 'Manosphere'". The Atlantic (به انگلیسی). Archived from the original on 14 June 2020. Retrieved 6 April 2020.
  30. ↑ Stack, Liam (15 August 2017). "Alt-right, alt-left, antifa: a glossary of extremist language". The New York Times. Archived from the original on 17 December 2019. Retrieved 26 October 2017.
  31. ↑ Hawley, George (2019). Making Sense of the Alt-Right. Columbia University Press. p. 17.
  32. ↑ Carranco, Shannon; Milton, Jon; Curtis, Christopher (20 May 2018). "Alt-right in Montreal: The war against women". Montreal Gazette. Archived from the original on 1 April 2019. Retrieved 1 April 2019.
  33. ↑ Romano, Aja (14 December 2016). "How the alt-right's sexism lures men into white supremacy". Vox. Archived from the original on 10 August 2018. Retrieved 1 April 2019.
  34. ↑ White, Michele (2022). "An Introduction to and Critique of Anti-feminisms". In White, Michele; Negra, Diane (eds.). Anti-Feminisms in Media Culture (1st ed.). New York: Routledge. pp. 1–24. doi:10.4324/9781003090212-1. ISBN 978-1-0030-9021-2. S2CID 246953267.[کدام صفحه؟]
  35. ↑ Ling, Justin (19 June 2018). "'Not as ironic as I imagined': the incels spokesman on why he is renouncing them". The Guardian. Archived from the original on 3 May 2020. Retrieved 6 April 2020.
  36. ↑ Art, David (2013). "Rise of the Radical Right: Implications for European Politics". Brown Journal of World Affairs. 19 (2): 127–137. JSTOR 24590825.
  37. ↑ Zandt, Florian (18 April 2024). "Wie Rechtspopulismus in Europa Fuß fasst". statista.com. Retrieved 25 June 2024.
  38. ↑ Hentges, G.; Nottbohm, K. (2017). "Die Verbindung von Antifeminismus und Europakritik. Positionen der Parteien "Alternative für Deutschland" und "Front National"". In Hentges, G.; Nottbohm, K.; Platzer, HW. (eds.). Europäische Identität in der Krise? [The connection between anti-feminism and criticism of Europe. Positions of the parties 'Alternative for Germany' and 'Front National'] (به آلمانی). pp. 167–208. doi:10.1007/978-3-658-14951-2_8. ISBN 978-3-658-14950-5.
  39. ↑ Jasser, Greta (2023). "Antifeminismus und LGTBQIA*-Feindlichkeit als Brückennarrative der Radikalen Rechten". Antifeminismus und LGBTQAI* – Feindlichkeit als Brückennarrative der Radikalen Rechten. Demokratie-Dialog. Demokratie-Dialog: Werkstattbericht FoDEx (به آلمانی). Göttingen. pp. 26–69. doi:10.17875/gup2023-2461.
  40. ↑ Kimmel, Michael; Aronson, Amy (2004), "Antifeminism", in Kimmel, Michael; Aronson, Amy (eds.), Men and masculinities a social, cultural, and historical encyclopedia, Santa Barbara, California: ABC-CLIO, pp. 35–37, ISBN 978-1-57607-774-0.
  41. ↑ Blee, K. (1998). Antifeminism. In W. Mankiller (Ed.), The reader's companion to U.S. Women's history. Boston, MA: Houghton Mifflin.
    • "The two major waves of antifeminist activity coincide with the two waves of the women’s rights movement: the campaign to secure female suffrage in the late nineteenth and early twentieth centuries, and the feminist movement of the late twentieth century. In both periods, those holding a traditional view of women’s place in the home and family tried to advance their cause by joining with other conservative groups to forestall efforts to extend women’s rights."
  42. ↑ Mertz, Thomas J. "Antifeminism." New Dictionary of the History of Ideas. Ed. Maryanne Cline Horowitz. Vol. 1. Detroit: Charles Scribner's Sons, 2005. 94-98. Gale Virtual Reference Library. Web. 30 Sept. 2015.
    • "Antifeminism, then, repudiates critiques of male supremacy and resists efforts to eliminate it (often accompanied by dismissal of the idea that change is possible). Note that this definition of antifeminism limits its reference to reactions against critiques of gender-based hierarchies and efforts to relieve the oppression of women."
  43. ↑ Howard, Angela Marie. "Antifeminism." The Oxford Encyclopedia of Women in World History. : Oxford University Press, 2008. Oxford Reference. 2008. Date Accessed 30 Sep. 2015
    • "Reform activity that challenged either the subordination of women to men or the patriarchal limitation of women's status provoked an antifeminist response that included an intellectual and political campaign to halt progress toward women's rights and equality."
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Antifeminism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۶.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ضدفمینیسم موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ضدفمینیسم&oldid=41797094»