ترنس‌فمینیسم توسط پژوهشگر و فعال سیاسی امی کویاما به عنوان "جنبشی توسطِ و برای ترازن‌ها که آزادی خود را ذاتاً مربوط به آزادی همه زنان و فراتر از آن مشاهده می‌کنند" تعریف می‌شود. کویاما اشاره می‌کند که این جنبش "به روی دیگر دگرباشان، افراد میانجنسی، ترامردها، غیرترازن‌ها و دیگر افرادی که نسبت به ترازن‌ها احساس همدردی دارند و حمایتشان از ترازن‌ها را برای آزادی خودشان ضروری می‌دانند، باز است."[۱] ترنس‌فمینیسم همچنین به‌طور کلی‌تر به عنوان "یک رویکرد فمینیسم که توسط سیاست‌های ترنس‌محور تغذیه شده است" تعریف شده‌است.[۲]
با وجود آن که این عبارت نسبتاً دیر معرفی شده‌است، ترنس‌فمینیسم از اوایل موج دوم در اشکال مختلف وجود داشته‌است. این مفهوم به‌طور عمده توسط متفکرانی مانند سندی استون، بنیانگذار مطالعات تراجنسیتی آکادمیک، و سیلویا ریورا، یکی از شورشگران جنبش استون‌وال و بنیانگذار انقلابیون دگرجنس‌پوشی خیابان، عینیت بخشی شده بود. در سال 2006 اولین کتاب در حوزهٔ ترنس‌فمینیسم با عنوان ترنس/فمینیسم‌های درحال شکل‌گیری: صدای ترنس‌فمینیست‌ها به گوش می‌رسد منتشر گردید.[۳][۴]
↑Erickson-Schroth, Laura, ed. (2014). Trans bodies, trans selves : a resource for the transgender community. [S.l.]: Oxford University Press. p. 620. ISBN9780199325351.
