محمود احمدینژاد
محمود احمدینژاد | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() احمدینژاد در سال ۱۳۹۲ | |||||||||||||||||||||||||||
عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام | |||||||||||||||||||||||||||
شروع به کار ۱۴ مرداد ۱۳۹۲ | |||||||||||||||||||||||||||
گمارنده | سید علی خامنهای | ||||||||||||||||||||||||||
رئیس |
اکبر هاشمی رفسنجانی سید محمود هاشمی شاهرودی صادق لاریجانی | ||||||||||||||||||||||||||
ششمین رئیسجمهور ایران | |||||||||||||||||||||||||||
مشغول به کار ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ – ۱۲ مرداد ۱۳۹۲ | |||||||||||||||||||||||||||
رهبر | سید علی خامنهای | ||||||||||||||||||||||||||
معاون اول |
پرویز داوودی اسفندیار رحیم مشایی محمدرضا رحیمی | ||||||||||||||||||||||||||
پس از | سید محمد خاتمی | ||||||||||||||||||||||||||
پیش از | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
شهردار تهران | |||||||||||||||||||||||||||
مشغول به کار ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۲[۳] – ۷ تیر ۱۳۸۴[۴] | |||||||||||||||||||||||||||
پس از | محمدحسین مقیمی (سرپرست) | ||||||||||||||||||||||||||
پیش از | علی سعیدلو (سرپرست) | ||||||||||||||||||||||||||
استاندار اردبیل | |||||||||||||||||||||||||||
مشغول به کار ۷ آذر ۱۳۷۲ – ۷ آبان ۱۳۷۶ | |||||||||||||||||||||||||||
رئیس جمهور | اکبر هاشمی رفسنجانی | ||||||||||||||||||||||||||
وزیر | علیمحمد بشارتی جهرمی | ||||||||||||||||||||||||||
پس از | تأسیس استان | ||||||||||||||||||||||||||
پیش از | سید حمید طهایی | ||||||||||||||||||||||||||
اطلاعات شخصی | |||||||||||||||||||||||||||
زاده |
محمود صباغیان ۶ آبان ۱۳۳۵ (۶۲ ساله) آرادان، استان سمنان، ایران | ||||||||||||||||||||||||||
ملیت | ایرانی | ||||||||||||||||||||||||||
حزب سیاسی | مستقل | ||||||||||||||||||||||||||
دیگر عضویتهای سیاسی |
| ||||||||||||||||||||||||||
همسر(ان) | اعظمالسادات فراحی[۶][۷] | ||||||||||||||||||||||||||
فرزندان | مهدی،[۸] علیرضا[۹] و حسنا[۱۰] | ||||||||||||||||||||||||||
اقامتگاه | نارمک، تهران | ||||||||||||||||||||||||||
تحصیلات | مهندسی عمران | ||||||||||||||||||||||||||
محل تحصیل | دانشگاه علم و صنعت ایران | ||||||||||||||||||||||||||
شغل | سیاستمدار • هیئت علمی | ||||||||||||||||||||||||||
هیئت دولت | دولت نهم، دولت دهم | ||||||||||||||||||||||||||
جایزهها | نشانهای افتخار | ||||||||||||||||||||||||||
امضا |
![]() | ||||||||||||||||||||||||||
وبگاه | وبگاه رسمی | ||||||||||||||||||||||||||
خدمات نظامی | |||||||||||||||||||||||||||
وفاداری | ایران | ||||||||||||||||||||||||||
خدمت/شاخه | سپاه پاسداران | ||||||||||||||||||||||||||
سالهای خدمت | ۱۳۶۵–۱۳۶۷[۱۱][۱۲] | ||||||||||||||||||||||||||
یگان | قرارگاه حمزه سیدالشهدا[۱۱] | ||||||||||||||||||||||||||
فرمانده | واحد مهندسی رزمی لشکر ۶ ویژه پاسداران[۱۲] | ||||||||||||||||||||||||||
جنگها/عملیاتها | |||||||||||||||||||||||||||
موقعیتهای علمی | |||||||||||||||||||||||||||
موضوعها | مهندسی عمران (حملونقل) | ||||||||||||||||||||||||||
مؤسسهها | دانشگاه علم و صنعت ایران | ||||||||||||||||||||||||||
پایاننامه | |||||||||||||||||||||||||||
استاد راهنما | حمید بهبهانی | ||||||||||||||||||||||||||
سایر مشاوران علمی | علی منصور خاکی، سید غلامرضا شیرازیان، جلیل شاهی | ||||||||||||||||||||||||||
محمود احمدینژاد (متولد ۶ آبان ۱۳۳۵ در آرادان) سیاستمدار ایرانی است که از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ ششمین رئیسجمهور ایران بود. وی همچنین از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ اولین استاندار اردبیل و از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ شهردار تهران بود. او هماکنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و دانشیار[۱۳] دانشگاه علم و صنعت ایران است.
او در آرادان گرمسار در استان سمنان به دنیا آمد و در یک سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. در سال ۱۳۵۴ برای تحصیل در مهندسی راه و ساختمان وارد دانشگاه علم و صنعت ایران شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷، به عنوان نماینده علم و صنعت در جلسات انجمنهای اسلامی دانشگاهها شرکت میکرد. احمدینژاد تحصیلات خود را در این دانشگاه تا اخذ دکترای مهندسی عمران ادامه داد و در ۱۳۶۸ به عضویت هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران درآمد. در دوران دهه شصت فرمانداری ماکو و خوی را بر عهده داشت. در ۱۳۷۲ به عنوان اولین استاندار اردبیل منصوب شد و تا ۱۳۷۶ این سمت را بر عهده داشت. در سال ۱۳۷۹ برای نمایندگی ششمین دوره مجلس شورای اسلامی از تهران نامزد شد که پیروز نشد. در ۱۳۸۲ او به عنوان شهردار تهران برگزیده شد و در این مقام در انتخابات نهم ریاست جمهوری ایران شرکت کرد و در ۳ تیر ۱۳۸۴ در دور دوم از این دوره با کسب ۱۷ میلیون رأی و با ۲۶٪ اختلاف نسبت به رقیب خود اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری، پیروز شد. احمدینژاد در ۱۳۸۸، در پی انتخاباتی مناقشه برانگیز با ۲۴ میلیون و ۵۹۷ هزار رأی و ۲۹٪ درصد اختلاف نسبت به نامزد بعدی، میر حسین موسوی، پیروز شد و برای دومین بار به ریاست جمهوری رسید.[۱۴] از جمله اقدامات احمدینژاد در دورهٔ ریاست جمهوری، اجرای طرح تحول اقتصادی بود که طبق آن سوخت سهمیهبندی شد، و همچنین یارانههای سوخت، آب، برق و مواد غذایی تدریجاً حذف بهطور نقدی به مردم پرداخت شد. از دیگر اقدامات او پروژهٔ مسکن مهر به منظور خانهدار کردن خانوادههای کم درآمد بود. در دورهٔ ریاست جمهوری او روابط با کشورهای در حال توسعه بر کشورهای توسعه یافته اولویت یافت و برنامهٔ هستهای ایران با وجود فشارهای بینالمللی که منجر به اعمال تحریمهای اقتصادی شورای امنیت، آمریکا و اروپا علیه ایران شد، به پیش برده شد. در ۱۳۹۲، حسن روحانی با وعده بهبود شرایط کشور و تغییر سیاستهای اقتصادی، سیاست خارجی و فرهنگی جانشین احمدینژاد شد. احمدینژاد در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶ نامزد شد ولی صلاحیت وی مورد تأیید شورای نگهبان قرار نگرفت.
محتویات
- ۱ زندگی شخصی
- ۲ دهه شصت
- ۳ استانداری اردبیل
- ۴ شهرداری تهران
- ۵ مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری
- ۶ ریاست جمهوری
- ۷ عملکرد ریاست جمهوری محمود احمدینژاد
- ۸ دوران پس از ریاست جمهوری
- ۹ زندگی شخصی
- ۱۰ مبارزات انتخاباتی
- ۱۱ نشانهای افتخار
- ۱۲ جستارهای وابسته
- ۱۳ ملاحظات
- ۱۴ پانویس
- ۱۵ پیوند به بیرون
زندگی شخصی
کودکی
محمود احمدینژاد در ۶ آبان سال ۱۳۳۵ در بخش آرادان از توابع گرمسار در استان سمنان به دنیا آمد. به گفته وی پدرش آهنگر بود و هفت فرزند داشت. محمود احمدینژاد، که چهارمین فرزند خانوادهاست، به همراه خانواده در سن یکسالگی از آن شهرستان به تهران آمده و ساکن تهران شدند.[۱۵] در تصاویری که از صفحه آخر شناسنامه محمود احمدینژاد منتشر شده،[۱۶] توضیحاتی در مورد تغییر نام خانوادگی وی دیده میشود. رابرت تیت، خبرنگار روزنامه گاردین نوشت که نام خانوادگی قبلی او «سبورجیان» (به معنای رنگرز) بودهاست.[ملاحظات ۱]
تحصیلات
وی دوران تحصیل خود را تا مقطع پایانی متوسطه در مدرسههای تهران از جمله مدرسه سعدی و مدرسه دانشمند پشت سر گذاشت و با کسب رتبه ۱۳۲ از کنکور سراسری در سال ۱۳۵۴ در رشته مهندسی راه و ساختمان دانشگاه علم و صنعت ایران دوره تحصیلات عالی را شروع کرد.[۱۵] در سال ۱۳۶۵، پس از فارغالتحصیل شدن در مقطع لیسانس در همان سال (پس از ۱۱ سال)، در مقطع کارشناسی ارشد همان دانشگاه پذیرفته شد و در سال ۱۳۶۸ نیز به عضویت در هیئت علمی دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران درآمد. در سال ۱۳۷۶ و همزمان با داشتن سمت استانداری اردبیل و مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی، موفق به دریافت مدرک تحصیلی دکترا در رشته مهندسی و برنامهریزی حمل و نقل ترافیک شد.[۱۷] وی طی تدریس در این دانشگاه، پژوهشهای علمی، راهنمایی چند پایاننامه کارشناسی ارشد در زمینههای مختلف مهندسی حمل و نقل را، بر عهده داشتهاست.[۱۵] احمدینژاد در دوران دانشجویی عضو انجمن اسلامی و تیم فوتبال دانشگاه علم و صنعت ایران بود. او از هدایتکنندگان اصلی طیف فکری طرفداران خط امام در انجمن اسلامی بود، و به فعالیتهای سیاسی میپرداخت. مجتبی ثمره هاشمی، صادق محصولی، مسعود زریبافان و علیرضا علیاحمدی از دوستان دوران دانشجویی احمدینژاد بودند.[۱۸]
دهه شصت
احمدینژاد در دههٔ شصت خورشیدی، چهار سال سمت معاون و فرماندار ماکو و خوی در استان آذربایجان غربی و دو سال سمت مشاور استاندار کردستان را بر عهده داشت.[۱۵]
دعاوی شرکت در ترور قاسملو
پس از آنکه پیتر پلز سخنگوی حزب سبز اتریش اعلام کرد که احمدینژاد در ترور عبدالرحمان قاسملو دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران در وین نقش داشتهاست، سخنگوی وزارت کشور اتریش اعلام کرد که تحقیقاتی را در این زمینه آغاز خواهد کرد.[۱۹][۲۰] این موضوع توسط دو نفر از چهرههای اطلاعاتی اصلاح طلب، سعید حجاریان و علی ربیعی (عضو شورای عالی امنیت ملی) تکذیب شد.[۲۱]
حضور در جنگ
به نوشته تابناک وی در دوران جنگ ایران و عراق به عنوان داوطلب بسیج در قسمتهای متعدد جبهه به ویژه مهندسی حضور پیدا کرد.[۲۲]
استانداری اردبیل
احمدینژاد در سال ۱۳۷۲ و در دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی در شرایطی که به عنوان مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی فعالیت میکرد به سمت استانداری استان تازه تأسیس اردبیل برگزیده شد و تا پایان کار دولت دوم رفسنجانی (سال ۱۳۷۶) این سمت را بر عهده داشت.[۲۳] برخی اقدامات و دستآوردهای او در زمان استانداری به شرح زیر است:
- راهاندازی تشکیلات اداری استان
- انتخاب به عنوان استاندار نمونه کشور در سه سال متوالی
- استانداری برتر در زمینه فعالیت عمرانی
- بازسازی ۷۵۰۰ واحد مسکونی تخریب شده در جریان زلزله اردبیل در طول ۷ماه.[۱۵]
اقدامات احمدینژاد در بازسازی سریع خانههای تخریبشده در زمان زلزله اردبیل در سال ۱۳۷۵ که هزار کشته به جای گذاشت، مورد تقدیر قرار گرفت؛ ولی در آرای انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل او از میان هفت کاندیدای انتخاباتی رتبه ششم را به دست آورد، منتقدین او، این رأی را نشانه نارضایتی مردم اردبیل از استانداری او دانستند.[۲۴]
احمدینژاد در انتخابات دوره ششم ریاست جمهوری و دورهٔ دوم هاشمی رفسنجانی، زمانی که استاندار اردبیل بود از مسئولین ستاد تبلیغاتی هاشمی در تهران بود.[۲۵]
در زمان استانداری اردبیل، شکایت وی مبنی بر نشر اکاذیب از روزنامه سلام، همراه با کیفرخواست یکی از اعضای موتلفه از طرف نمایندگان، در روند تعطیلی روزنامه سلام در تیرماه ۱۳۸۷ مؤثر بود. این در حالی بود که وزارت اطلاعات به عنوان شاکی اصلی، شکایت خود را از روزنامه سلام پس گرفته بود.[۲۶]
وی پس از پایان فعالیت در اردبیل، در سال ۱۳۷۷ کاندیدای نخستین دوره انتخابات شورای شهر تهران و در سال ۱۳۷۸ کاندیدای ششمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از تهران زیر عنوان «فهرست ۳۰ نفره ائتلاف خط امام و رهبری» در کنار هاشمی رفسنجانی، علی لاریجانی و غلامعلی حدادعادل بود[۲۷] که در هر دو انتخابات ناکام شد. وی همچنین متهم به دستکاری در نتیجه انتخابات از طرف شورای نگهبان است.[۲۸] او رئیس ستاد انتخاباتی اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات دوره ششم مجلس شورای اسلامی در منطقه نارمک بود.[۲۹]
شهرداری تهران
احمدینژاد در ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۲ و به دنبال پیروزی فهرست آبادگران در انتخابات دوم شورای اسلامی شهر تهران به عنوان شهردار این شهر توسط این شورا انتخاب شد.[۱۵] احمدینژاد در دوره شهرداری اقداماتی چون جایگزین کردن تعداد زیادی از چراغهای قرمز و تقاطعها با دور برگردان،[۳۰][۳۱] تلاش ناموفق برای پلمپ نمایشگاه بینالمللی تهران،[۳۲][۳۳][۳۴] تغییر مدیریت و محتوای روزنامه همشهری، تقویت و تأسیس مراکز مذهبی و دستههای سینه زنی در شهرداری، برخورد با فرهنگسراها به عنوان محل فساد و منکر، و تعطیل کردن برخی مراکز فرهنگی شهرداری چون خانه تئاتر، اداره تئاتر، آموزشگاه مجسمهسازی، تئاتر نصر و تئاتر پارس بود.[۳۵]
مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری
انتخابات ریاستجمهوری دوره نهم ۱۳۸۴
محمود احمدینژاد در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ |
---|
وی در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، با شعار انتخاباتی «میشود و میتوانیم» وارد عرصه رقابت شد.
شعارها و برنامهها برای انتخابات
از مهمترین برنامهها و شعارهای انتخاباتی وی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- دولت کارآمد و عدالتگستر
- عدم وجود حرکت سختگیرانه در مورد حجاب بانوان ایرانی
- سلامت مدیران
- مبارزه با فساد اداری
- پیشگیری از بروز شکاف بین دولت و مردم
- تشکیل «دولت اسلامی»
- تثبیت و تقویت آرمانخواهی و برائت از ایدهآلیسم
- گفتمان خدمت به جای قدرت
- علمی کردن مدیریت
- کاهش نرخ تورم از طریق کاهش هزینههای دولت و کاهش نرخ سود بانکی
- بسط توسعه سیاسی از طریق بالا بردن قدرت نقد و مشارکت مردم
- اولویت دادن به تولید داخلی
- حضور دولت در هر استان برای حل مشکلات بخشی
- کاهش تصدیگری دولت
- بالندگی فرهنگ از طریق تقویت هویت ملی و تاریخی و اسلامی ایران
- ایجاد فضای آرمانی و آرمانخواهی در کشور برای مقابله با معضلات فرهنگی
گفتگوی بدون واسطه با مردم و کاستن از سفرهای غیرضروری خارجی و خودداری از همراه بردن خانواده و افراد غیرلازم در سفرهای خارجی، بخشهایی از وعده هائی بود که آقای احمدینژاد قبل و بعد از انتخاب به ریاست جمهوری در این زمینه به مردم ایران داد.[۳۶]
«دیده شدن پول نفت بر سر سفرههای مردم» یکی از شعارهای انتخاباتی محمود احمدینژاد بود. وی در اولین سخنرانی پس از پیروزی در انتخابات باز هم وعده دیده شدن پول نفت بر سر سفره مردم را اعلام کرد. وی گفت که صنعت نفت ایران در اختیار یک خانواده خاص است که در جریان انتخابات از آن به نفع خود سوءاستفاده کردهاند. او شفافسازی صنعت نفت و گاز ایران و مبارزه با مافیا را از اهداف خود اعلام کرد: «فضای حاکم بر قراردادهای (نفتی) ما در زمینه تولید و صادرات روشن نیست. ما باید آن را شفاف سازیم.»[۳۷] او هیچگاه آنچه را که مافیای نفت مینامید روشن نساخت و در دوران ریاست جمهوری اش چندین قرار داد نفتی را در اختیار سپاه پاسداران قرار داد و اختیار فروش نفت را نیز بر خلاف قانون به بنیاد مستضعفان سپرد.[۳۸] به گفتهٔ او، این در قالب طرح سهام عدالت عملی شده، و به زودی سود این سهام نیز، عاید ۲ دهک پایین جامعه، بازنشستگان و دیگر کسانی که مستحق دریافت این سهام بودهاند، میشود.[۳۹][۴۰][۴۱]
وی در دور اول با کسب ۱۹٪ آرا پس از اکبر هاشمی رفسنجانی(۲۱٪) یعنی با کسب ۵ میلیون و ۷۱۱ هزار و ۶۹۶ رأی یعنی ۵۰۰ هزار و ۲۴۱ رأی کمتر از اکبر هاشمی رفسنجانی نفر دوم شد، و به دور دوم انتخابات راه یافت. در دور دوم، با کسب ۱۷ میلیون و با فاصله ۷ میلیونی از هاشمی رفسنجانی توانست رئیسجمهور ایران شود.
انتخابات ریاستجمهوری دوره دهم ۱۳۸۸
در این دوره احمدینژاد با وارد کردن اتهامهای اقتصادی به خانوادهٔ اکبر هاشمی رفسنجانی و همچنین خانوادهٔ علیاکبر ناطق نوری و محسن صفایی فراهانی در مناظره با میرحسین موسوی خبرساز شد.[۴۲]
وی در این انتخابات که با ۸۵٪ بیشترین مشارکت مردمی در انتخاباتهای ریاست جمهوری ایران را شاهد بود،[۴۳] با کسب ۲۴٬۵۹۲٬۷۹۳ رأی و ۶۲٪ آراء پیروز شد. سه تن از کاندیداهای رقیب وی یعنی میرحسین موسوی، مهدی کروبی و محسن رضایی نتیجه انتخابات را زیر سؤال بردند. و بزرگترین اعتراض ایرانیان سراسر جهان علیه جمهوری اسلامی طی ۳۰ سال پیش از آن تاریخ شکل گرفت.[۴۴] محسن رضایی در هفته دوم پس از انتخابات به علت «شرایط ویژه کشور» از پیگیری شکایتش منصرف شد[۴۴] و بعدها با نفی تقلب در انتخابات گفت «ما باید به به سازوکارهای قانوناساسی احترام میگذاشتیم.»[۴۵] شورای نگهبان به عنوان مرجع رسمی رسیدگی به شکایات و اعتراضها پس از بررسی، در گزارش تفصیلی خود صحت دهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری را تأیید کرد.[۴۶] ولی کمیته صیانت از آرای موسوی شورای نگهبان را متهم به چشمپوشی از تخلفات انتخاباتی و ارائه اطلاعات نادرست کرد.[۴۷] یک عضو ستاد انتخاباتی محسن رضایی به اظهارات سخنگوی شورای نگهبان مبنی بر کاهش آرای محسن رضایی در بازشماری آراء واکنش نشان داد و او را به خلاف گویی متهم کرد.[۴۸]
ریاست جمهوری
دور اول
آغاز ریاست جمهوری
احمدینژاد در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۸۴ متن کامل برنامهٔ دولت خود را اعلام کرد.[۳۶] او دولت خود را «دولت مهرورزی» یا «دولت مهر» نامید.
گزینش وزرا
احمدینژاد در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۸۴ کابینهٔ پیشنهادی خود را به مجلس معرفی کرد. یکی از شروط گزینش وزرا از سوی احمدینژاد موافقت آنان با مفاد میثاقنامهای تحت عنوان «میثاقنامهٔ دولت اسلامی» و امضای آن بود. بر خلاف بسیاری از پیشبینیها مبنی بر انتخاب تمامی نامزدها از سوی مجلس شورای اسلامی، نمایندگان پس از تحقیق و بحث پیرامون وزیران پیشنهادی، در تاریخ ۲ شهریور ۱۳۸۴ چهار تن از آنان را فاقد صلاحیت احراز پست وزارت تشخیص داده و به بقیه رأی اعتماد دادند. اشعری، علیاحمدی، هاشمی و سعیدلو که به ترتیب برای وزارتخانههای آموزش و پرورش، تعاون، رفاه و تأمین اجتماعی و نفت پیشنهاد داده شده بودند موفق به کسب رأی اعتماد از مجلس نشدند.
احمدینژاد طبق قانون اساسی، سه ماه فرصت داشت تا افراد دیگری را به جای نامزدهای رد صلاحیت شده به مجلس پیشنهاد بدهد.
وی دو وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اطلاعات کابینهٔ نهم را ۸ روز پیش از پایان کار دولت نهم عزل کرد.[۴۹]
دور دوم
امضای حکم ریاست جمهوری
حکم ریاست جمهوری او در روز ۱۲ مرداد از سوی رهبر ایران امضاء شد و او ۱۴ مرداد، در محل مجلس شورای اسلامی سوگند خورد. در این دو مراسم برای اولین بار رئیسجمهور اسبق و نیز رئیس مجلس خبرگان رهبری و دو تن از رقبای انتخاباتی او حضور نداشتند. محسن رضایی رقیب دیگر او هم اعلام کرد برای احترام به رهبری در مراسم شرکت میکند.[۵۰]
گزینش وزرا
او در تاریخ جمهوری اسلامی ایران تنها رئیسجمهوری ست که در دولت دوم خود، ۳ زن را برای تصدی مقام وزارت به مجلس معرفی کرد که فقط یکی از آنها (وزیر بهداشت) موفق به اخذ رأی اعتماد شد. بررسی رأی اعتماد وزیران پیشنهادی کابینهٔ دوم وی، از روز یکشنبه ۸ شهریور ۱۳۸۸ در مجلس آغاز شد.[۵۱]
عملکرد ریاست جمهوری محمود احمدینژاد
سیاست داخلی
آزادیهای اجتماعی
وی پیش و پس از پیروزی، بارها خود را از حامیان آزادیهای اجتماعی معرفی کرده و گفت هنگامیکه رقبای چپ گرایش در سالهای اول انقلاب با جوانان برخورد میکردهاند وی با آنان مخالفت میکرده: «همین آقایان مینیبوس سر خیابانهای تهران میگذاشتند و سرباز میگذاشتند که آرایشهای خانمهای مردم را کنترل کنند و هر کدام غلیظ بود، سوار مینیبوس کنند و ما معترض بودیم که اینها خلاف شرع است. حق ندارید با مردم اینگونه برخورد کنید، اینها مردم ما هستند».[۵۲] پس از بحثهای مطرح شده راجع به طرح ارتقای امنیت اجتماعی فرمانده نیروی انتظامی (احمدی مقدم) عنوان کرد اختیار تعیین نوع پوشش مردم در طرح ابلاغی توسط احمدینژاد به پلیس داده شدهاست و او در جریان جزئیات این طرح هم بودهاست.[۵۳][۵۴][۵۵]
الگوی نو تعداد فرزندان خانواده و راهبرد جمعیتی
پیش از محمود احمدینژاد به ویژه پس از پایان جنگ ۸ ساله ایران و عراق، بینش بیشتر مردم ایران بر پایه شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» بود (شعاری که در دولت علی اکبر هاشمی رفسنجانی مطرح شده بود) که این دیدگاه با آغاز ریاست جمهوری محمود احمدینژاد نیز در اندیشه مردم باقیمانده بود. رئیسجمهور ایران در مهرماه ۱۳۸۵ این شیوه زندگی و مهار جمعیت را نکوهش کرد و داشتن تنها دو کودک یا کمتر را، روش و راهبردی نادرست برشمرد. ششمین رئیسجمهور ایران توانایی دولت در گرداندن و برآمدن یکصد و بیست میلیون نفر جمعیت را، کاری شدنی و بیخدشه برشمرد. این سخنان مورد سرزنشهای بسیاری قرار گرفت و از دید کارشناسان یک بدنگری دربارهٔ تنظیم خانوار انگاشته شد. البته این در هنگامی بود که نرخ گرانی در ایران پایداری بسنده را نداشت و درصد بیکاری ۱۱٪ برآورد شده بود. این گفتهها یادآور و پیگیری رویه روحالله خمینی مبنی برداشتن فرزند بیشتر در سالهای آغازین انقلاب اسلامی ایران بود.[۵۶][۵۷]
بعداً رهبر جمهوری اسلامی ایران، آیتالله خامنهای نظر احمدینژاد را تأیید کرد. او گفت: «ما اگر چنانچه با این شیوهای که امروز داریم حرکت میکنیم پیش برویم، در آیندهٔ نه چندان دور، یک کشور پیری خواهیم بود که علاج این بیماری پیری هم در حقیقت در دسترس نیست… طبعاً این کشور با این سطح وسیع، با این تنوّع آب و هوایی، با این امکانات فراوان زیرزمینی، با این استعداد بالقوّه¬ ی علمی که در این کشور وجود دارد، میتواند یک کشور پر جمعیّتی باشد و ان شاءالله خودش هم این جمعیت را اداره کند؛ یعنی همچنان که ما فکر میکنیم که اگر چهار پنج بچّه افتاد روی دوش یک خانواده وضع زندگیشان چگونه خواهد شد، فکر این را هم بکنید که این چهار پنج بچّه وقتی بزرگ شدند و کاری پیدا کردند و شغلی پیدا کردند چه کمکی میتوانند به پیشرفت کشور بکنند؛ یعنی این را هم باید فکر کرد.»[۵۸]
لحن گفتار
احمدینژاد دارای لحن و ادبیاتی است که رؤسای جمهور پیشین ایران از آن استفاده نمیکردند. کارشناسان حوزه سیاست و دیپلماسی استفاده از این ادبیات را صحیح نمیدانند. نمونههایی از ادبیات محمود احمدینژاد: مثل کره بز، آبو بریز اونجات که می سوزه، خس و خاشاک و…[۵۹] علاوه بر تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه نیز از طرز گفتار او انتقاد کردهاست.[۶۰]
فرهنگ و دانشگاه
مطرح کردن «انقلاب فرهنگی دوم» توسط هواداران دولت، ادعای ممانعت از تحصیل عدهای دانشجویان منتقد،[۶۱] انتصاب افراد روحانی به ریاست دانشگاه تهران و دانشگاه علامه طباطبایی،[۶۲] بازنشسته کردن اجباری استادان، احضار فعالان دانشجویی به کمیتههای انضباطی و در مواردی اخراج آنان، تنش و اعتراضات گسترده دانشجویی در دانشگاههای مختلف،[۶۳] از تحولات مهم دوره وی در دانشگاهها بود.
محمود احمدینژاد در روز ۲۱ آذر ۱۳۸۵ برای سخنرانی در دانشگاه امیر کبیر حضور یافت که با استقبال عده از دانشجویان و اعتراض شدید تعدادی دیگر از دانشجویان مواجه شد. به گفته برخی شاهدان این عمل نمایشی، معترضین در این تجمع شعارهایی علیه اقدامات محمود احمدینژاد و وزیر آموزش عالی داده و شعار مرگ بر دیکتاتور سر دادند و عکس احمدینژاد نیز به آتش کشیده شد.
خبرگزاریها گزارش کردهاند که درگیری لفظی و در برخی موارد فیزیکی مخالفان و موافقان آقای احمدینژاد در طول مراسم تکرار میشد. مخالفان به اقدامات احمدینژاد در دانشگاهها اعتراض داشتند.
احمدینژاد در واکنش به آتشزدن عکس وی در هنگام سخنرانی، خطاب به دانشجویان گفت: «اگر هزار بار هم بسوزیم، عقبنشینی نمیکنیم.»[۶۴] مدتی بعد، احمدینژاد در مطلبی تحت عنوان «آزادی» که در وبلاگ خود منتشر کرد، با اشاره به مراسم دانشگاه امیرکبیر از این ماجرا به عنوان جلوهای از آزادی در ایران یاد کرد و گفت که از اهانت تعدادی از دانشجویان ناراحت نشدهاست.[۶۵]
سؤال نمایندگان مجلس از محمود احمدینژاد
سؤال نمایندگان مجلس از محمود احمدینژاد در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۹۰ برگزار شد که با واکنشهایی از سوی محمود احمدینژاد، حامیان و مخالفانش مواجه شد.
نمایندگان مجلس سؤالاتی دربارهٔ اقتصاد، مترو، مکتب ایرانی، حجاب اسلامی، غیبت یازده روزه محمود احمدینژاد، وزیر ورزش و عزل منوچهر متکی پرسیدند که پاسخهای احمدینژاد حاشیههایی را در پی داشت.[۶۶][۶۷]
پخش فیلم ملاقات مرتضوی با فاضل لاریجانی در مجلس
در تاریخ ۱۵ بهمن ۹۱ در جریان استیضاح وزیر کار در مجلس احمدینژاد به منظور دفاع از وزیر کار به مجلس رفت احمدینژاد در حین سخنرانی خود در دفاع از وزیر کار، خواهان پخش فیلم ملاقات فاضل لاریجانی و مرتضوی رئیس سازمان تأمین اجتماعی شد. پس از پخش دقایقی از این فیلم، رئیس احمدینژاد به دلیل کیفیت نامناسب به خواندن دیالوگهای آن پرداخت. محتوای این ویدئو مربوط به دیدار سعید مرتضوی رئیس تأمین اجتماعی و فاضل لاریجانی برادر رئیس مجلس دربارهٔ درخواست رشوه ۳۰۰ میلیونی توسط فاضل لاریجانی از مرتضوی و قرارداد واگذاری شرکتهای تأمین اجتماعی به بخش خصوصی بود. در خلال خواندن متن این دیالوگها توسط رئیسجمهور، مجلس برای دقایقی دچار تنش شد.
بعداز پخش ویدئو هم تعداد زیادی از نمایندگان نسبت به این موضوع انتقاد داشتند که علی لاریجانی در واکنش به شلوغی صحن علنی گفت: (امروز روز مهمی است. اجازه بدهید حرفشان را بزنند اگر موضوعی راجع به بستگان ما بوده، بگذارید در اینباره حرفی بزنند)[۶۸][۶۹]
پس از پایان سخنان احمدینژاد، علی لاریجانی سخنان وی را نامربوط به استیضاح و «تهمت» و «اتهام» خواند و مشکل احمدینژاد را آن دانست که «بر اساس سلیقه عمل میکند و به قانون تمکین نمیکند».
لاریجانی با «مافیایی» خواندن ضبط این جلسه، گفت: «اقدامات مافیایی و توطئهآمیز در سطح یک رئیسجمهور نیست و برخی رفتارهای دولت کیان اخلاقی جامعه را به فساد میکشاند. رئیسجمهور ادبیات اخلاقی را رعایت نمیکند استیضاح یک چیز بود چرا اینها را مطرح کردید؟ اما خوب شد شما که مرتب در جامعه «بگم بگم» راه انداختهاید این فیلم را پخش کردید و حرفتان را زدید تا مردم شخصیت شما را بیشتر بشناسند».
علی لاریجانی همچنین به نقل از داوود احمدینژاد، برادر محمود احمدینژاد، گفت که اطرافیان رئیس دولت با سازمان مجاهدین خلق و بیگانگان رابطه دارند و دچار فساد مالی هستند.
پس از سخنان لاریجانی، احمدینژاد خواستار صحبت کردن شد که لاریجانی چنین اجازهای به او نداد و گفت: «شما شئونات جمهوری اسلامی را رعایت نکردید واتهام زدید دیگر حقی برای صحبت کردن ندارید، به سلامت».[۷۰]
تحلیلگران از وقایع این روز تحت عنوان یکشنبه سیاه یاد کردند.[۷۰][۷۱][۷۲][۷۳] این وقایع با عتاب شدید رهبر جمهوری اسلامی روبرو شد.[۷۴][۷۵][۷۶]
موافقان و مخالفان
رهبر ایران سید علی خامنهای وی را به خاطر مقاومت در برابر فشارهای بینالمللی برای متوقف ساختن برنامه اتمی ایران مورد تمجید قرار دادهاست. وی همچنین اعضای کابینه دولت او را به خاطر رد عقاید غربی، که به قول وی در دولت قبلی نفوذ کرده بود، ستود.[۷۷]
یکی از موافقان وی فاطمه رجبی همسر غلامحسین الهام میباشد. وی با انتشار کتابی محمود احمدینژاد را «معجزه هزاره سوم» نامید.[۷۸]
میرحسین موسوی نخستوزیر پیشین ایران در انتقاد از عملکرد دولت احمدینژاد گفتهاست که عملکرد این دولت آبروی ایرانیان را در جهان بردهاست. او در ادامه تصریح کرده که نباید کارهایی انجام شود که حیثیت کشور ایران در جهان خدشهدار شود.[۷۹]
علی لاریجانی، نامههایی در اعتراض به قانونشکنیهای دولت به احمدینژاد نوشت.
مهدی کروبی از دیگر منتقدان وی گفت: «احمدینژاد را رئیسجمهور ایران نمیدانم.» کروبی «واکنشهای خودجوش» مردم به نتیجه انتخابات را که به گفته مقامات دولت آقای احمدینژاد به پیروزی او انجامیدهاست بیانگر «عدم مشروعیت این نتیجه» دانستهاست.[۸۰]
هوگو چاوز از حامیان احمدینژاد گفت: «دنیا باید به پیروزی احمدینژاد احترام بگذارد». رئیسجمهوری ونزوئلا، در یکی از نطقهای هفتگیش در ۳۱ خرداد ۱۳۸۸ در رادیو و تلویزیون آن کشور، گفت: «برخی میخواهند با خدشهدار کردن پیروزی تمامعیار احمدینژاد، دولت و انقلاب اسلامی را تضعیف کنند».[۸۱]

سیاست خارجی

شما فکر میکنید اگر جمع شوید و کاغذ پاره صادر کنید، میتوانید جلوی پیشرفت ملت ایران را بگیرید، شما در بیست و هشت سال گذشته ما را محاصره اقتصادی و تحریم کردید، اما امروز ملت ایران هستهای است.[۸۲]
سفرهای خارجی و استانی احمدینژاد، نقطه نظرات و سخنرانیهای وی در دوران ریاست جمهوری اش، بازتابهای متفاوتی در ایران و دنیا داشتهاست، که میتوان به مهمترین آنها از نظر وسعت واکنش موافقان و مخالفان با عناوین زیر اشاره کرد.
دیدگاه دربارهٔ هولوکاست
محمود احمدینژاد در ۴ آبان ۱۳۸۴ در کنفرانسی با نام کنفرانس حمایت از فلسطینیها که در تهران برگزار شد، موجودیت کشور اسرائیل و همچنین مسئله هولوکاست را زیر سؤال برد. وی در سخنانش از تغییر رژیم اسرائیل سخن گفت و این عبارت را به کار برد: «جهان بدون اسرائیل امنتر خواهد بود». با استناد به ترجمهٔ مؤسسهٔ اسرائیلی تحقیقات خاورمیانه (میمری)، چنین برداشت شد که اسرائیل باید از روی زمین «محو» شود. ترجمهٔ رسمی حرف او در وبگاه ریاست جمهوری، خلاف این موضوع را بیان میکند. البته وی در مصاحبه با کانال France-۲۴ گفت که شوروی نیز از روی زمین محو شدهاست ولی هیچ مشکلی برای مردم دنیا پیش نیامدهاست ما نیز خواهان اینگونه محو اسراییل هستیم یعنی با برگزاری همهپرسی بین تمامی ساکنان آن منطقه و فلسطینیانی که از آنجا آواره شدهاند آنها خود حکومت خود را انتخاب کنند.[نیازمند منبع] وی همچنین در مورد حقیقت داشتن هولوکاست ابراز تردید کرد و کشتار میلیونها یهودی در جنگ جهانی دوم را «افسانه» دانست.[۸۳][۸۴][۸۵][۸۶] او با طرح سوالاتی دربارهٔ ماهیت هولوکاست، محققین را به تحقیق مجدد دربارهٔ این موضوع دعوت کرد.[۸۷]
وی در همین سؤالاتی را مطرح کرد و خواستار پاسخ کشورهای مدافع موجودیت هولوکاست شد. این سوالات عبارتند از:[۸۸][۸۹][۹۰]
۱ اگر واقعه هولوکاست یک واقعه تاریخی است چرا اجازه تحقیق دربارهٔ آن به دانشمندان داده نمیشود؟
۲ چرا دانشمندانی در اروپا به خاطر تحقیق و نظر مخالف مشهور در این مسئله، در زندان هستند؟
۳ هولوکاست در کجا اتفاق افتادهاست؟
۴ چه کسانی آن جنایت را مرتکب شدهاند؟
۵ آیا برای جبران حادثهای که در اروپا اتفاق افتاده، فلسطین و مردم فلسطین باید تاوان پس بدهند؟
۶ هولوکاست یک واقعه تاریخی است چرا این قدر اهمیت پیدا کردهاست و چه نتیجهای امروز میخواهد از آن گرفته شود؟
بنابر گزارش بیبیسی این سخنان واکنشهای شدید جهانی را در پی داشت. برگزاری همایش بررسی واقعه هولوکاست در تهران باعث تحریم دفتر مطالعات وزارت خارجه توسط دهها مؤسسه مطالعاتی، اعتراض رسمی اتحادیه اروپا و ایجاد فرصت برای اسرائیل برای غیرمنطقی جلوه دادن دولت ایران شد.[۹۱]
جدا از بازتاب خارجی در داخل ایران نیز واکنشهای متعددی نسبت به این مسئله ابراز شد. چندی پس از اظهارات احمدینژاد، محمد خاتمی، رئیسجمهوری سابق ایران، در مصاحبهای با روزنامه فایننشال تایمز ضمن تأیید واقعیت هلوکاست، همزیستی اسرائیل و فلسطین را قابل قبول دانست.[۹۲]
سفرهای خارجی
محمود احمدینژاد در طول ۸ سال ریاست جمهوری خود، ۱۱۹ سفر خارجی داشته که کشورهای آمریکا و ونزوئلا در صدر سفرهای دولت او قرار دارد، که سهم دولت اول او ۵۸ سفر بینالمللی است. احمدینژاد اولین سفرهای بینالمللی خود را در هر دو دوره ریاست جمهوری، از ایالات متحده آمریکا آغاز کرد.
احمدینژاد از مرداد ۸۴ تا تیر ۹۲، به ۱۶ کشور آسیایی، ۱۲ کشور آفریقایی، ۷ کشور واقع در قاره آمریکا و ۵ کشور اروپایی سفر کرد.
سفر احمدینژاد به کشورهای اروپایی شامل روسیه، دانمارک، ارمنستان، آذربایجان و ترکیه بودهاست.
احمدینژاد در مجموع ۹ بار به نیویورک، ۸ بار به ونزوئلا، ۶ بار به تاجیکستان، ۵ بار به کشورهای ترکیه، سوریه و قطر، ۴ بار به چین و آذربایجان، ۳ بار به بولیوی، سنگال، ترکمنستان و پاکستان، ۲ بار به برزیل، افغانستان، قزاقستان، سودان، ارمنستان، نیکاراگوئه، کوبا، اکوادور، عربستان و اندونزی و یک بار به سایر کشورهای دیگر از جمله: گامبیا، زیمبابوه، اوگاندا، مالی، نیجر، نیجریه، لبنان، موریتانی، ویتنام، مصر، بنین، غنا، عراق، کویت، الجزایر و… سفر کردهاست.[۹۳]
محمود احمدینژاد، در سال ۲۰۱۲ میلادی، از دانشگاه هاوانا در کوبا دکترای افتخاری گرفت.[۹۴]
حضور در سازمان ملل
محمود احمدینژاد در تمام سالهای ریاست جمهوریاش و در مجموع هشت بار برای سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک مسافرت کرد. پس از نخستین سفر او بود که ماجرای هاله نور احمدینژاد خبرساز شد و نیز در آخرین سفر او همراه بردن کاروانی ۱۲۰ نفره شامل پسر، عروس و مادر عروس احمدینژاد انتقاداتی را برانگیخت که همانند ماجرای هاله نور، با وجود پخش تصاویر مربوط، ماجرا توسط احمدینژاد تکذیب شد.[۹۵]
- سفر به نیویورک (۲۰۰۷)
محمود احمدینژاد صبح روز یکشنبه ۱ مهر برای شرکت در اجلاس سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد همراه با هیئت عالیرتبه عازم نیویورک شد. او در سفر خود به نیویورک علاوه بر سخنرانی در اجلاس سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل به دانشگاه کلمبیا رفت و همچنین با تنی چند از رؤسای جمهور دیگر کشورها و نیز ایرانیان مقیم آمریکا دیدار و گفتگو کرد.[نیازمند منبع]
وی در این سفر اعلام کرد در ایران همجنسگرا وجود ندارد[۹۶]
لی بولینجر رئیس دانشگاه کلمبیا، در سخنانی به شدت از وضعیت بهائیان، زنان، همجنسگرایان و نقض حقوق بشر در ایران و نیز از افکار و اقدامات شخص احمدینژاد انتقاد کرد و وی را «دیکتاتور حقیر و سنگدل» خطاب کرد و گفت، «شما یا آشکارا قصد تحریک دارید یا اینکه به طرز شگفتآوری بیسواد هستید».[۹۷][۹۸] در مقابل احمدینژاد در سخنرانی خود سخنان بولینگر را «توهین به اطلاعات و دانش حاضرین در جلسه» دانست[۹۹] احمدینژاد پس از بازگشت از سفر، با موفق خواندن سخنرانی خود در سازمان ملل از مردم ایران خواست که به شکرانه این موفقیت سجده شکر به درگاه خدا در مساجد و حسینیهها بگذارند.[۱۰۰] در سال ۲۰۰۹ سخنگوی دانشگاه کلمبیا هرگونه ارتباط بین دعوت از احمدینژاد، با کمکهای مالی بنیاد علوی به این دانشگاه، از جمله کمک یکصدهزار دلاری این بنیاد چند ماه قبل از سخنرانی احمدینژاد را رد کرد[۱۰۱]
سفر به لبنان (۱۳۸۹)
محمود احمدینژاد، روز چهارشنبه ۲۱ مهر ۱۳۸۹ (۱۳ اکتبر ۲۰۱۰)، در اولین سفرش به لبنان، با استقبال هزاران نفر رو به رو شد وی با رئیسجمهوری، نخستوزیر و رئیس مجلس این کشور دیدار کرد، در یک کنفرانس خبری شرکت کرد و در میدان الرایه (منطقه ضاحیه) به سخنرانی پرداخت. بسیاری از شخصیتهای سیاسی لبنان از جمله سمیر جعجع، سیاستمدار مسیحی و مروان حماده از اولین نمایندگان مجلس لبنان که پیشتر با سفر آقای احمدینژاد به این کشور مخالفت کرده بودند نیز به استقبال او رفتند. احمدینژاد پیش از سفر خود به لبنان به صورت تلفنی با پادشاه عربستان سعودی و پادشاه اردن گفتگو کرد. همزمان با سفر احمدینژاد به لبنان، هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا نسبت به هر گونه تلاشی برای متزلزل کردن حاکمیت ملی لبنان هشدار داد. یک مقام عالیرتبه اسرائیلی سفر احمدینژاد به لبنان را تأکیدی بر تبدیل شدن کامل این کشور به عامل ایران در منطقه ارزیابی کرد.[۱۰۲]
نامههای خارجی
در ششمین ماه از ریاست جمهوری احمدینژاد، اعلام شد که رئیسجمهور ایران (احمدینژاد) نامهای برای سران کشورهای جهان مینویسد.[۱۰۳] این خبر به عنوان خبری مهم مورد توجه محافل خبری جهان قرار گرفت و وقتی روشن شد که مخاطب اولین نامه احمدینژاد، جرج بوش رئیسجمهور آمریکا است، تحلیل و تفسیرها دربارهٔ متن آن شدت گرفت. وزارت خارجه آمریکا در اولین واکنش به نامه محمود احمدینژاد، آن را «تلاشی ضعیف» برای گفتگو با مردم آمریکا خواند.[۱۰۴]
اما نامه «هجدهصفحهای» با استقبال سرد مقامات آمریکایی همراه بود.[۱۰۵] به گفته مقامات کاخ سفید نامه وی حاوی پیامی نبود و در حقیقت هیچ پیشنهاد مشخص سیاسی در آن نبود.[۱۰۶] در همین حال احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان و از روحانیون پرنفوذ در طیف تندرو جناح محافظه کار، در خطابه نماز جمعه تهران، نامه محمود احمدینژاد به جرج بوش، رئیسجمهوری آمریکا را «عملی فوقالعاده» و از «الهامات خدا» خواند.[۱۰۷]
در همین حال کاخ سفید در موضعی رسمی اعلام کرد که به نامه احمدینژاد جوابی داده نمیشود.[۱۰۶] بیاعتنایی دولت آمریکا به نامه محمود احمدینژاد باعث شد که وی در مصاحبههای مختلف، از آن به عنوان «بیاعتنایی رئیسجمهور آمریکا به نداهای صلح جویان جهان» یاد کند.[۱۰۸]
دو نامه بعدی محمود احمدینژاد، به آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان،[۱۰۹] و پاپ بندیکت شانزدهم، رهبر کاتولیکهای جهان نوشته شد هر دو نامه احمدینژاد بدون جواب ماند.[نیازمند منبع]
دوران پس از ریاست جمهوری

محمود احمدینژاد در روزهای پایانی دولت دهم، مجوز تأسیس یک دانشگاه بینالمللی را از شورای عالی انقلاب فرهنگی گرفت.[۱۱۰] احمدینژاد هنگام تحویل نهاد ریاست جمهوری به روحانی اعلام کرد پس از اتمام دولت دهم، در دانشگاه خود به فعالیت خواهد پرداخت.[۱۱۱] هر چند بر طبق اظهارات اولیه نام دانشگاه دانشگاه جامع بینالمللی ایرانیان عنوان شده بود، اما کامران دانشجو اعلام کرد دانشگاه جامع بینالمللی احمدینژاد، چنین عنوانی ندارد.[۱۱۲] روزنامه «بهار» در گزارشی نوشت ۱۶ میلیارد تومان از حساب ریاستجمهوری در روز آخر ریاستجمهوری محمود احمدینژاد به حساب دانشگاه ایرانیان واریز شدهاست.[۱۱۳] شورای عالی انقلاب فرهنگی و دولت جدید پس از روی کار آمدن با فعالیت این دانشگاه مخالفت کردند.[۱۱۴]
احمدینژاد در تاریخ ۱۳ مرداد ماه ۱۳۹۲ توسط حکم رهبر ایران به عنوان یک شخص حقیقی به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام درآمد. وی جانشین حسن روحانی شد که به عنوان یازدهمین رئیسجمهور ایران از طرف مردم انتخاب شد. احمدینژاد در دوران ریاستجمهوریش بیشترین غیبت را در جلسات مجمع به اسم خود ثبت کرده و انتقادات متفاوتی را نسبت به اعضای آن مطرح کرده بود.[۱۱۵] غیبتهای بدون توجیه احمدینژاد در زمان عضویتش به عنوان شخص حقیقی در مجمع نیز ادامه یافت. احمدینژاد در نخستین جلسه مجمع که پس از روی کار آمدن دولت یازدهم برگزار شده بود، (۲۶ مرداد) بازهم غیبت کرد تا همچنان در طول سالهای ۱۳۸۴ تا مرداد ۱۳۹۲، تنها در دو جلسه از مجموعه جلسات مجمع شرکت کرده باشد.[۱۱۶]
احمدینژاد پس از اتمام ریاست جمهوریش نیز سفرهای استانی خود را ادامه داد و در بسیاری از استانها حضور پیدا کرد. روزنامه ابتکار اهداف این سفرها را عوام گرایی و دست گذاشتن روی جمعیت روستایی و حاشیه نشین برای جلب افکار عمومی و فعالیتهای انتخاباتی زود هنگام قلم داد کرد.[۱۱۷]
احضار به دادگاه
در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ احضاریهای از طرف دادگاه کیفری استان تهران به دست احمدینژاد رسید که در محتوای آن خبر شکایت علی لاریجانی و یعقوب خلیلنژاد از احمدینژاد مطرح شده بود و به موجب این حکم، وی میبایست در روز ۵ آذر ۱۳۹۲ در شعبه ۷۶ دادگاه کیفری استان تهران حاضر شود تا به شکایات مطرح شده پاسخ گوید. احمدینژاد نخستین رئیسجمهور ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ است که به دادگاه احضار میشود.[۱۱۸] دادگاه در تاریخ مربوط برگزار نشد. در تاریخ ۱ تیر ۱۳۹۴ نیز به دلیل چهار شکایت مجلس هشتم از رئیس دولت نهم احمدینژاد مجدداً به دادگاه فراخوانده شد که وی همانند ۵ آذر ۱۳۹۲ از رفتن به دادگاه امتناع ورزید.[۱۱۹]
محمدرضا خباز در ۱۶ مرداد ۱۳۹۵، گفت «آقای احمدینژاد شش پرونده قوی و محکم با رای مجلس دارد. یعنی شش دفعه در کمیسیون اصل نود، متخلف بودن آقای احمدینژاد محرز شده، موضوع به صحن مجلس آمده و نمایندگان تخلفها را تأیید کردهاند بعد از آن به قوه قضائیه رفتهاست، چون محاکمه و مجازات در اختیار قوه قانونگذار نیست. اگر قوه قضائیه فقط به یکی از پروندههای ایشان رسیدگی کند، ایشان برای همه عمرش از تمامی سمتها محروم خواهد شد و نخواهد توانست در هیچ سمتی ثبت نام کند چه برسد به ریاست جمهوری»[۱۲۰]
سفر به ترکیه
احمدینژاد در طی سفر خود به بورسای ترکیه برای حضور در مراسم یادبود چهارمین سالگرد درگذشت نجم الدین اربکان نخستوزیر سابق ترکیه، به رغم منع دولت مردان ایرانی از مصاحبه با بیبیسی،[۱۲۱] با خبرنگار بخش فارسی بیبیسی مصاحبه کرد.[۱۲۲][۱۲۳][۱۲۴] حاشیه دیگر این بود که چند نفر با در دست داشتن پرچم مخالفان سوریه به سخنرانی احمدینژاد در حین این مراسم اعتراض کردند.[۱۲۵]
شکایت از جهانگیری
در چهارم مرداد ۹۴، سید عادل حیدری، وکیل محمود احمدینژاد از شکایت موکلش علیه اسحاق جهانگیری به اتهام افترا و نشر اکاذیب خبر داد. وی بیان کرد: «شکایت قضایی علیه آقای اسحاق جهانگیری، اولین اقدام در مواجهه قانونی با تبلیغات مسموم و اتهام زنیهای ناحق علیه دولت قبل محسوب میشود و البته آخرین اقدام نیز نخواهد بود و علیه دیگر افترا زنندگان، در هر موقعیتی که باشند، اقامه دعوی خواهد شد.»[۱۲۶][۱۲۷][۱۲۸][۱۲۹][۱۳۰][۱۳۱][۱۳۲] دفتر معاون اول رئیسجمهوری در پی اظهارات وکیل رئیسجمهور سابق مبنی بر شکایت محمود احمدینژاد از اسحاق جهانگیری، از این اقدام استقبال کرد.[۱۳۳][۱۳۴][۱۳۵][۱۳۶][۱۳۷][۱۳۸] چندی بعد غلامحسین محسنی اژهای، سخنگوی قوه قضاییه اعلام کرد که در رابطه با شکایت احمدینژاد، از معاون اول رئیسجمهور، رئیس قوه قضاییه قرار منع تعقیب صادر نمودهاست.[۱۳۹]
دور دوازدهم انتخابات ریاست جمهوری (۱۳۹۶)

در اواسط سال ۹۵ علی خامنهای رهبر ایران صریحاً اعلام کرد که: «مخالف حضور او در انتخابات ریاست جمهوری دوره دوازدهم است».[۱۴۰][۱۴۱] یک روز پس از مخالفت آشکار رهبر ایران، احمدینژاد در نامهای به او گفت: «ضمن تشکر از بیانات مهم حضرت عالی در جلسه درس خارج فقه مورخ پنجم مهرماه جاری، به استحضار میرسانم که در عمل به منویات رهبر بزرگوار انقلاب، برنامهای برای حضور در عرصه رقابتهای انتخاباتی سال آینده ندارم.»[۱۴۲][۱۴۳] احمدینژاد با وجود این مخالفت علنی رهبر ایران و این که گفته بود در انتخابات دور دوازدهم ریاست جمهوری کاندید نمیشود، در ۲۳ فروردین ۱۳۹۶ در این انتخابات نامزد شد.[۱۴۴][۱۴۵][۱۴۶][۱۴۷][۱۴۸] ولی صلاحیت وی مورد تأیید شورای نگهبان قرار نگرفت.[۱۴۹] او و بقایی در بیانیهای اعلام کردند در این انتخابات از هیچ نامزدی حمایت نمیکنند.
فشار بر نزدیکان
در سال ۱۳۹۶ قوه قضاییه ایران نزدیکان احمدینژاد از جمله حمید بقایی و اسفندیار رحیم مشایی را مورد پیگرد قضایی قرار داد. این اقدامات باعث اعتراض شدید احمدینژاد به مسوولین نظام و قوای سهگانه شد. بقایی در ۲۲ اسفند برای گذراندن حکم ۱۵ سال زندان خود بازداشت شد.[۱۵۰] بر اساس حکم بقایی، او سه میلیون و ۷۶۶ هزار یورو و همچنین ۵۹۰ هزار دلار از مبلغ اختصاص یافته «برای امور مربوط به کشورهای آفریقایی» از سوی سپاه پاسداران را اختلاس کردهاست.[۱۵۱] احمدینژاد در نامهای به قاسم سلیمانی فرمانده نیروی برون مرزی سپاه به تاریخ ۲۱ دی ماه که در اسفند منتشر شد از او خواست به گونهای عمل کند که «شریک این ظلم بزرگ» نشود.[۱۵۲][۱۵۳] مشایی نیز که حکم دادگاه برای بقایی را در برابر سفارت بریتانیا به آتش کشیده بود، دو روز بعد دستگیر شد.[۱۵۴] او در نامهٔ دیگری به تاریخ ۲۵ اسفند از سکوت سلیمانی در خصوص پرونده بقایی انتقاد کرد و تهدید کرد مراودات کاری خود و سلیمانی را منتشر خواهد کرد.[۱۵۵] احمدینژاد در واکنش در بیانیهای مسوولین قوه قضاییه را «پیشانی سفیدان فساد» خواند و محاکمه او را یک «نمایش سخیف و شرم آور» دانست.[۱۵۶]
در ۲۷ اسفند دو نامه احمدینژاد به آیتالله خامنهای رهبر ایران که در در ۳۰ بهمن و ۲۲ اسفند نوشته شدهاند و از اوضاع کشور شدیداً گلایه کردهاند در سایت نزدیک به او منتشر شد. او در این نامهها سه سیاست امنیتی و بستن فضای کشور، تبلیغ این امر که همه جا بدتر از ایران است و عدم شفافیت را باعث تداوم و تعمیق مشکلات و انباشت نارضایتی عمومی در سه دهه اخیر دانست و از وضع زندانها انتقاد کرد.[۱۵۷] او ثروت نهادهای زیر نظر رهبری را ۷۰۰ هزار میلیارد تومان عنوان کرد و نوشت مردم از نحوه عملکرد این نهادها بیاطلاعند. او همچنین خواهان خروج نهادهای نظامی از فعالیتهای اقتصادی شد.[۱۵۸]
احمدینژاد در شب دهم فروردین نود و هفت در اعتراض به بازداشت مشایی و بقایی در امام زاده صالح تهران به بستنشینی روی آورد.[۱۵۹]
۴۳ مقام ارشد دولت احمدینژاد در ۲۳ فروردین ۹۷ در بیانیهای از او به خاطر نامه نگاریهای «غیرمتعارف» ، طرح خواسته برگزاری انتخابات زودهنگام و «تضعیف ارکان نظام اسلامی» و استفاده او از عبارت مهندسی انتخابات انتقاد کرده و او را به فاصلهگیری از شعارهای انقلابی متهم کردند. آنها از او خواستند به «ولایت پذیری» بازگردد.[۱۶۰]
زندگی شخصی
احمدینژاد در سال ۱۳۵۹[۱۶۱] با اعظم السادات فراحی ازدواج کرد. او دو پسر و یک دختر دارد. مهدی خورشیدی آزاد داماد او و طیبه رحیم مشایی، دختر اسفندیار رحیم مشایی، عروس اوست.[۱۶۲] او پنج نوه دارد.[۱۶۳]
پروین احمدینژاد، خواهر بزرگتر او در سومین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر تهران انتخاب گردید. برادر بزرگتر او داوود احمدینژاد (۱۳۲۸–۱۳۹۶) در دولت نهم به مدت کوتاهی بازرس ویژه ریاستجمهوری بود[۱۶۴] که به دلیل اختلافش با محمود احمدینژاد بر سر انتصاب علی کردان به پست وزارت کشور و نیز تأثیرپذیری احمدینژاد از مشایی در سال ۱۳۸۷ از این سمت کنار رفت.
مبارزات انتخاباتی
سال | انتخابات | رأی | ٪ | رتبه | نتیجه |
---|---|---|---|---|---|
۱۳۷۷ | شوراهای شهر و روستا | شکست | |||
۱۳۷۸ | مجلس شورای اسلامی | ۲۸۰٬۰۴۶ | ۹٫۵۵ | ۶۸ | شکست |
۱۳۸۴ | ریاستجمهوری | ۵٬۷۱۱٬۶۹۶ | ۱۹٫۴۳ | ۲ | راهیابی به دور دوم |
دور دوم ریاستجمهوری | ▲ ۱۷٬۲۸۴٬۷۸۲ | ▲ ۶۱٫۸۲ | ۱ | پیروزی | |
۱۳۸۸ | ریاستجمهوری | ▲ ۲۴٬۵۲۷٬۵۱۶ | ▲ ۶۲٫۶۳ | ۱ | پیروزی |
۱۳۹۶ | ریاستجمهوری | ن/م | ردصلاحیت |
نشانهای افتخار
- نشانهای افتخار ملی
-
- نشان انقلاب اسلامی (مدال): ۱۲ مرداد ۱۳۸۴
- نشانهای افتخار بینالمللی
نشان ملی بنین (صلیب بزرگ): ۱۴ آوریل ۲۰۱۳[۱۶۵][۱۶۶]
نشان اوگوستو سزار ساندینو: ۱۴ ژانویه ۲۰۰۷[۱۶۷][۱۶۸]
نشان استقلال فرهنگی روبن داریو: ۱۴ ژانویه ۲۰۰۷[۱۶۷][۱۶۹]
نشان آزادیبخش (مدال): ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۶[۱۷۰][۱۷۱]
جستارهای وابسته
ملاحظات
- ↑ و آنچنان که او از افراد محلی شنیدهاست، این تغییر نام دلایل اقتصادی و مذهبی داشتهاست. پدر او که احمد نام داشته، نام خانوادگی خود و فرزندانش را به احمدینژاد تغییر دادهاست [۱]. چند سال بعد، مطالبی مبنی بر این که احمدینژاد ریشه یهودی دارد در منابع مختلفی منتشر شد. در سال ۱۳۸۸، این مطلب در رسانههایی نظیر دیلی تلگراف انعکاس یافت و عنوان شد که سبورجیان، به معنای بافنده سبور (شال یهودیان) است و این نام در وزارت کشور در فهرست نامهای خانوادگی یهودیان ثبت شدهاست [۲]. مئیر جاودانفر در مقالهای در گاردین؛ این که سبور به معنای شال یهودیان است را رد کرد و با استناد به صحبتهای رابرت تیت و کسری ناجی با مردم آرادان که تأیید کردهاند خانواده احمدینژاد رنگرز بودهاند، مینویسد که یهودیان ایران به رنگرزی اشتغال ندارند. مادر احمدینژاد سید است و پدر او هم بسیار مذهبی و معلم قرآن بودهاست، بنابراین یهودی بودن خانواده او صحت ندارد. [۳]. بعدها، عنوان شد نام خانوادگی قبلی احمدینژاد، «صباغیان» بودهاست و نه سبورجیان (هر دو به معنای رنگرز). داوود احمدینژاد در سال ۱۳۹۰ به هفتهنامه آسمان گفت: «... بعد از انقلاب اعلام کردند که هر کسی فامیلیاش مشکل دارد یا خوشش نمیآید بیاید عوض کند. پدرم از آن فامیلی [صباغیان] خوشش نمیآمد لذا به واسطه اسم خودشان [احمد] فامیلشان را گذاشتند احمدینژاد.» [۴]
پانویس
- ↑ Smith, Matt (16 May 2011). "Ahmadinejad losing ground in Iran power struggle, analysts say". CNN. Retrieved 3 June 2016.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «انتصاب مجید علوی به عنوان قائممقام وزارت اطلاعات». جام جم آنلاین، ۷ مرداد ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۶.
- ↑ «حکم شهردار جدید تهران صادر شد». روزنامه همشهری (تهران: مؤسسه همشهری) سال یازدهم، ش. ۳۰۵۵ (۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۲): ص ۴. بازبینیشده در ۱۵ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «استقبال تجمیعسازان از تسهیلات تشویقی برای نوسازی بافتهای فرسوده تهران». روزنامه همشهری (تهران: مؤسسه همشهری) سال سیزدهم، ش. ۳۷۳۵ (۸ تیر ۱۳۸۴): ص ۴. بازبینیشده در ۱۵ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «برنامهریزی دوباره حزب احمدینژادساز +جدول». خبرگزاری ایلنا. ۲۰۱۷-۰۵-۳۱. بازبینیشده در ۲۰۱۷-۰۵-۳۱.
- ↑ خبرگزاری ایکنا. «پیام همسر رئیسجمهور به همسر حسنی مبارک». خبرگزاری ایکنا. بازبینیشده در ۱۶ شهریور ۱۳۸۸.
- ↑ خبرگزاری فارس. «همسر رئیسجمهوری:حضور زنان دانشمند موتور حرکت جامعه به سوی اهداف متعالی است». خبرگزاری فارس. بازبینیشده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۰.
- ↑ http://www.irinn.ir/Default.aspx?TabId=15&nid=168917 شبکه خبر
- ↑ http://www.aftabnews.ir/vdcezn8zxjh8zpi.b9bj.html آفتاب نیوز
- ↑ http://www.tabnak.ir/fa/news/322114/جزئیات-سفر-فامیلی-احمدی-نژاد-به-نیویورک
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Peterson, Scott (2010). Let the Swords Encircle Me: Iran: A Journey Behind the Headlines. Simon and Schuster. pp. 279–280. ISBN 1-4165-9739-5.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Ehteshami, Anoushiravan; Zweiri, Mahjoob (2007), Iran and the Rise of Its Neoconservatives: The Politics of Tehran's Silent Revolution, I.B.Tauris, p. 55, ISBN 0-85771-367-1
- ↑ نمایه محمود احمدینژاد، دانشگاه علم و صنعت
- ↑ Musavi Calls For Iran Election Result To Be Canceled, As Protests Continue Radio Free Europe
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ ۱۵٫۲ ۱۵٫۳ ۱۵٫۴ ۱۵٫۵ «زندگینامه احمدینژاد». ایرنا. بازبینیشده در ۴ تیر ۱۳۸۴.
- ↑ شناسنامه محمود احمدینژاد، روزنامه جام جم
- ↑ «زندگینامه احمدینژاد». بازبینیشده در ۱ شهریور ۱۳۸۵.
- ↑ ۲۰ سال پیش، احمدینژاد در علم و صنعت ایران تابناک
- ↑ «New Inquiry Targets Ahmadinejad» (انگلیسی). وبگاه روزنامه لس آنجلس تایمز، Wednesday, July ۰۶, ۲۰۰۵. بازبینیشده در ۱۶ فوریه ۲۰۰۹.
- ↑ «Kurd murder claim against Iran leader» (انگلیسی). روزنامه The Guardian، Monday 4 July ۲۰۰۵. بازبینیشده در ۱۶ فوریه ۲۰۰۹.
- ↑ ایران حضور احمدینژاد در گروگانگیری را تکذیب کرد (بیبیسی فارسی، ۰۳ ژوئیه ۲۰۰۵)
- ↑ زندگینامه محمود احمدینژاد تابناک
- ↑ زندگینامه نامزدها: محمود احمدینژاد وبگاه بیبیسی
- ↑ Guardian of the revolution with a populist feel for the working class وبگاه روزنامه تایمز
- ↑ «روایت حامیان مشایی از ارادت توکلی به هاشمی و خاتمی!». فردا.
- ↑ نقش احمدینژاد در تعطیلی روزنامه سلام وبگاه تابناک
- ↑ آغاز رقابت چهارضلعی در انتخابات ریاست جمهوری
- ↑ «وقتی درصد مشارکت ۱۸۰ میشود! (سخنرانی تاج زده معاون سیاسی وزارت کشور و رئیس ستاد انتخابات کشور در دولت خاتمی در دانشگاه تهران)». روزآنلاین، ۲۴ مهر ۱۳۸۷.
- ↑ حمله شدید محسن هاشمیرفسنجانی به احمدینژاد: احمدینژاد رئیس ستاد انتخاباتی هاشمی در نارمک بود!
- ↑ «حاشیههای آبگرفتگی در پایتخت/ پلیس؛ موافق دوربرگردانها». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۰/۰۶/۱۰.
- ↑ «گفتگو با حمید بهبهانی، طراح اصلی دوربرگردانهای تهران :پول نداشتیم، دوربرگردان زدیم!». مردم یار.
- ↑ نمایشگاه بینالمللی تهران تعطیل میشود(بیبیسی فارسی)
- ↑ تلاش شهرداری برای پلمب نمایشگاه بینالمللی تهران (بیبیسی فارسی)
- ↑ گفتگو با غلامحسین کرباسچی شهردار سابق تهران(بیبیسی فارسی)
- ↑ «ابراز نگرانی از برخورد شهرداری تهران با مراکز فرهنگی». BBC. ۲۰۰۳-۱۱-۰۳. بازبینیشده در ۲۰۱۷-۰۵-۲۱.
- ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ برنامه دولت نهم
- ↑ احمدینژاد: صنعت نفت ایران را شفاف میکنم (بیبیسی فارسی، ۲۵ ژوئن ۲۰۰۵)
- ↑ بنیاد مستضعفان تاجر جدید نفت (بیبیسی فارسی، ۴ تیر ۱۳۸۷)
- ↑ تشریح سیاستهای اقتصادی دولت از سوی رئیسجمهوری: «توزیع سهام عدالت همان توزیع پول نفت بر سر سفرههای مردم است».
- ↑ تصویر پوستر تبلیغاتی - فارس نیوز
- ↑ مروری بر عملکرد دولت احمدینژاد
- ↑ مناظره احمدینژاد و موسوی، دگرگونی زبان و گفتمان سیاست در ایران، وبگاه رادیو فردا، جمعه ۱۵ خرداد ۱۳۸۸ تهران ۰۵:۴۵–۵ ژوئن ۲۰۰۹
- ↑ آرامش، آرمان. «رکوردهای ۳۸ سال انتخابات ریاست جمهوری در ایران». BBC Persian. ۲۰۱۷-۰۵-۰۹. بازبینیشده در ۲۰۱۷-۰۵-۲۱.
- ↑ ۴۴٫۰ ۴۴٫۱ گاهشمار صد روز اعتراض انتخاباتی در ایران وبگاه بیبیسی
- ↑ «تقلب» برای من ثابت نشد
- ↑ گزارش تفصیلی شورای نگهبان درباره انتخابات ریاست جمهوری (فارسی) سایت خبری تابناک ۲۵ تیر ۱۳۸۸
- ↑ پاسخ کمیته صیانت از آرای موسوی به شورای نگهبان
- ↑ گاهشمار صد روز اعتراض انتخاباتی در ایران
- ↑ MehrNews.com - Iran, Iranian, Nuclear, political, world, sport, Cultural, economic, SocialAndOccations news and headlines
- ↑ روزنامه آفتاب یزد۸۸/۵/۱۳: نماینده مسجد سلیمان: شرکت محسن رضایی در مراسم تنفیذ احترام به رهبری است نه تأیید احمدینژاد
- ↑ «میرتاجالدینی: یکشنبه؛ جلسهٔ رأی اعتماد». خبرگزاری مهر، ۳۱ مرداد ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۵ شهریور ۱۳۸۸.
- ↑ دیدگاههای محمود احمدینژاد، رئیسجمهور ایران (بیبیسی فارسی، ۲۶ ژوئن ۲۰۰۵)
- ↑ احمدینژاد در جریان جزئیات هم قرار داشت (تاکنون نخواستیم موضوع بند یکم این طرح را عنوان کنیم، اما به دلیل به وجود آمدن این بحثها باید بگوییم بر اساس بند یکم، تعیین مصادیق حجاب و حد و مرز آن بر عهده نیروی انتظامی است و صراحتاً به آن اشاره شده - روزآنلاین، ۱۳ دی ۱۳۸۶)
- ↑ پورمحمدی (وزیر کشور): از اجرای طرح امنیت اجتماعی توسط ناجا حمایت میشود (فارس، ۱ خرداد۱۳۸۶)
- ↑ «عقبنشینی دولت از طرح امنیت اجتماعی انتخاباتی است» (رادیو فردا، ۱۲ دی ۱۳۸۶)
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Ahmadinejad». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۰.
- ↑ رایت رابین. رو یاها و سایهها، خاورمیانه در آینده. انتشارات پنگوئن، ۲۰۰۸. ص ۳۲۱.
- ↑ «هشدار رهبر معظم انقلاب نسبت به خطرات پیری جمعیت کشور/تاکید بر ضرورت کار عمیق و علمی و فرهنگسازی برای اقناع نخبگان».
- ↑ BBC فارسی - ایران - ادبیات محمود احمدینژاد جامعه ایران را «بی حیثیت» میکند؟
- ↑ «رئیسجمهور باید ادبیاتش متین، فاخر، با تعابیر جاافتاده و منصفانه باشد» (فارسی). ایلنا. بازبینیشده در ۱۷ مرداد ۱۳۸۹.
- ↑ ممانعت از ثبتنام دانشجویان در برخی از دانشگاههای ایران (بیبیسی فارسی، ۵ مهر ۱۳۸۵)
- ↑ اعتراض دانشجویان به انتصاب رئیس جدید دانشگاه تهران (بیبیسی فارسی، ۲۸ نوامبر ۲۰۰۵)
- ↑ جنبش دانشجویی؛ شرایط جدید و رویاروییهای تندتر (بیبیسی فارسی، جمعه ۲۶ مه ۲۰۰۶)
- ↑ سخنرانی محمود احمدینژاد، رئیسجمهور ایران، در دانشگاه صنعتی امیرکبیر
- ↑ آزادی، متن کامل یادداشت در وبنوشت شخصی احمدینژاد
- ↑ احمدینژاد: در مجلس بعضی با زدن چندتا شاسی فوق لیسانس شدند
- ↑ http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2012/03/120314_l03_ahmadinejad_majlis_questions.shtml
- ↑ (تصاویر) فیلمی که احمدینژاد در مجلس پخش کرد
- ↑ متن فیلم پخش شده توسط احمدینژاد در مجلس
- ↑ ۷۰٫۰ ۷۰٫۱ http://www.roozonline.com/persian/news/newsitem/archive/2013/february/04/article/-72ca115ca3.html
- ↑ http://www.seratnews.ir/fa/pages/?cid=6314
- ↑ http://jamnews.ir/fa/FullStory/News/?NewsId=147508&CatID=1
- ↑ http://rajanews.com/detail.asp?id=150690
- ↑ http://namehnews.ir/News/Item/25874/2/واکنش-احمدی-نژاد-به-صحبت-های-رهبری--حداقلی-بود.html
- ↑ http://www.asriran.com/fa/news/258247/نامه-احمدی-نژاد-به-رهبری-ارادت-اینجانب-به-جنابعالی-همیشگی-است
- ↑ http://www.roozonline.com/persian/news/newsitem/article/-dc0467d36d.html
- ↑ صدای آمریکا. اوت ۲۰۰۸ «سِد علی خامنهای بار دیگر از احمدینژاد پشتِبانی کرد.». صدای آمریکا انتشار ۲۵ اکتبر ۲۰۰۸. بازبینیشده در ۶ تیر ۱۳۸۸.
- ↑ روزنامه شرق
- ↑ «موسوی: آبروی ایرانیان در سراسر جهان رفتهاست». ایرنا. بازبینیشده در ۲۴ می۲۰۰۹.
- ↑ رادیو فردا. «کروبی: احمدینژاد را رئیسجمهور ایران نمیدانم». رادیو فرداانتشار ۶ تیر ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۶ تیر ۱۳۸۸.
- ↑ «هوگو چاوز: دنیا باید به پیروزی احمدینژاد احترام بگذارد». رادیو فردا، انتشار ۶ تیر ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۶ تیر ۱۳۸۸.
- ↑ «احمدینژاد: قطعنامه کاغذ پاره است». الف، ۲۵ اسفند ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۳ تیر ۱۳۹۶.
- ↑ Iran's President Calls Holocaust 'Myth' in Latest Assault on Jews واشینگتن پست
- ↑ Iranian leader denies Holocaust بیبیسی
- ↑ Holocaust a myth, says Iranian president وبگاه روزنامه گاردین
- ↑ واکنش اسرائیل به سخنان احمدینژاد
- ↑ جامعه خبری تحلیلی الف متن سخنرانی رئیسجمهور در جلسه دانشگاه کلمبیا
- ↑ «جلسه دیدار و ضیافت شام با دانشجویان و دانشگاهیان آمریکایی». روزنامه ایران. موسسه فرهنگی - مطبوعاتی ایران، ۱۹ مهر ۱۳۸۸. ۵. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۹ مهر ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۱ اکتبر ۲۰۰۹.
- ↑ «احمدینژاد:در مورد هولوکاست حاضریم در اروپا رفراندوم برگزار کنیم.». روزنامه آفتاب یزد. ۲ مهر ۱۳۸۸. ۱. بازبینیشده در ۱۱ اکتبر ۲۰۰۹.
- ↑ «احمدینژاد:هیچکس بخاطر مخالفت با من به زندان نرفتهاست». ایرنا. خبرگزاری جمهوری اسلامی، ۲ مهر ۱۳۸۸. ۶۹۶۸۵۴. بازبینیشده در ۱۱ اکتبر ۲۰۰۹.
- ↑ دیپلماسی ایران؛ سال قطار قطعنامه و قطار بیترمز
- ↑ سوژهٔ طنز شدن احمدینژاد در انتخابات ریاست جمهوری
- ↑ ۱۱۹ سفر خارجی در ۸ سال/ نیویورک و ونزوئلا در صدر سفرهای احمدینژاد
- ↑ دانشگاه هاوانا به احمدینژاد دکترای افتخاری داد، بیبیسی فارسی
- ↑ شفاف
- ↑ BBCPersian.com
- ↑ احمدینژاد در صدر اخبار (دویچه وله)
- ↑ Columbia University president slams Ahmadinejad (رئیس دانشگاه کلمبیا احمدینژاد را خُرد کرد) (شبکه خبری CNN)
- ↑ بازخوانی پرونده دانشگاه کلمبیا (فارسی) خبرگزاری ایرنا
- ↑ سفرهای پرحاشیهٔ احمدینژاد به نیویورک
- ↑ Foundation Tied to Iran Has Donated to Columbia
- ↑ بازتاب گسترده سفر احمدینژاد به لبنان وبگاه بیبیسی
- ↑ احمدینژاد: برای مردم آمریکا پیام میفرستم (بیبیسی فارسی)
- ↑ آمریکا نامه احمدینژاد را 'تلاشی ضعیف' دانست (بیبیسی فارسی)
- ↑ نامه احمدینژاد به بوش: حرکت هوشمند سیاسی یا اقدامی ایدئولوژیک؟ (بیبیسی فارسی)
- ↑ ۱۰۶٫۰ ۱۰۶٫۱ آمریکا: نامه رئیسجمهور ایران حاوی مطلب مهمی نیست. (بیبیسی فارسی)
- ↑ احمد جنتی: نامه احمدینژاد، از الهامات خدا بود. (بیبیسی فارسی)
- ↑ دستورهای حضوری و بدون تشریفات قانونی. (بیبیسی فارسی)
- ↑ محمود احمدینژاد به آنگلا مرکل نامه نوشت. (بیبیسی فارسی)
- ↑ خبرگزاری مهر
- ↑ خبرگزاری فارس
- ↑ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
- ↑ دانشگاه احمدینژاد امسال پذیرش دانشجو ندارد؛ دنیای اقتصاد؛ ۶ شهریور ۱۳۹۲
- ↑ «سرنوشت دانشگاه احمدینژاد به کجا رسید؟ - خبرگزاری مهر - اخبار ایران و جهان». Mehr News Agency. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ روایت محمد هاشمی از تغییرات روزنامه آرمان
- ↑ جزینی، مهسا. «اولین غیبت احمدینژاد در نخستین جلسه «مجمع»». وبگاه. روزنامه شرق، ۲۷ مرداد ۱۳۹۲.
- ↑ «هدف سفرهای استانی احمدینژاد چیست؟».
- ↑ احمدینژاد ۱۷ روز دیگر پای میز محاکمه خبرگزاری مهر
- ↑ احمدینژاد به دادگاه احضار شد ولی نیامد؛ 1 تیر 1394
- ↑ http://aftabnews.ir/fa/news/386808/خباز-احمدینژاد-به-اندازه-انگشتان-یک-دست-در-بین-اصولگرایان-طرفدار-ندارد
- ↑ http://alef.ir/vdchqzni-23n-6d.tft2.html?261876
- ↑ تابناک. «از مصاحبه احمدینژاد با بیبیسی فارسی تا کتک کاری در ترکیه».
- ↑ عصر ایران. «مصاحبه احمدینژاد با بیبیسی فارسی (عکس)».
- ↑ الف. «مصاحبه احمدینژاد با بیبیسی فارسی!».
- ↑ درگیری در حاشیه سخنرانی احمدینژاد تابناک
- ↑ «شکایت احمدینژاد از معاوناول رئیسجمهور به اتهام افتراء و نشر اکاذیب». خبرگزاری فارس، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «شکایت محمود احمدینژاد از اسحاق جهانگیری». خبر آنلاین، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «شکایت احمدینژاد از معاون روحانی». جام جم آنلاین، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «احمدینژاد-از-معاون-اول-رئیسجمهور-به-اتهام-افترا-شکایت-کرد». دوویچه وله فارسی، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «احمدینژاد از جهانگیری شکایت کرد». فرارو، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «چرا احمدینژاد از جهانگیری شکایت کرد؟». دنیای اقتصاد، ۶ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «احمدینژاد از جهانگیری شکایت کرد». مشرق، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «استقبال جهانگیری از شکایت احمدینژاد». عصر ایران، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «بازتاب شکایت احمدینژاد و استقبال جهانگیری». جام نیوز، ۵ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «استقبال دفتر جهانگیری از شکایت احمدینژاد». تابناک، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «استقبال دفتر «جهانگیری» از شکایت «احمدینژاد»». همشهری آنلاین، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «استقبال جهانگیری از شکایت احمدینژاد». پیک خبر، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «استقبال دفتر «جهانگیری» از شکایت «احمدینژاد»». آفتاب نیوز، ۴ مرداد ۹۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۹۴.
- ↑ «جهانگیری از شکایت احمدینژاد منع تعقیب شد». ایرنا، 19/07/1394. بازبینیشده در 19/07/1394.
- ↑ مخالفت صریح رهبر انقلاب با نامزدی احمدینژاد در انتخابات ریاستجمهوری/ واکنش و رفتار احمدینژاد چگونه خواهد بود؟، آفتاب نیوز.
- ↑ رهبر ایران تأیید کرد که مخالف نامزدی احمدینژاد در انتخابات است، بیبیسی فارسی.
- ↑ «دکتر احمدینژاد در نامهای خطاب به رهبر معظم انقلاب: در عمل به منویات رهبر بزرگوار انقلاب، برنامهای برای حضور در عرصه رقابتهای انتخاباتی سال آینده ندارم». پایگاه اطلاعرسانی دکتر محمود احمدینژاد.
- ↑ «نامه احمدینژاد به آیتالله خامنهای: در دیدار ۹ شهریور تبعیت خود را اعلام کردم». BBC Persian. ۲۰۱۶-۰۹-۱۶. بازبینیشده در ۲۰۱۶-۰۹-۲۷.
- ↑ «ثبت نام 176 داوطلب تا ساعت 11 امروز/ نامنویسی قالیباف، احمدینژاد، بقایی، زریبافان و پورمختار». خبرگزاری فارس، ۲۳ فروردین ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۳ فروردین ۱۳۹۶.
- ↑ «حضور شخصیتهای شناخته شده/احمدینژاد ثبتنام کرد/ حاشیهها، عکس و فیلم». ایسنا، ۲۳ فروردین ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۳ فروردین ۱۳۹۶.
- ↑ «احمدینژاد نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد+متن توصیه مقام معظم رهبری+صوت». ایلنا، ۲۳ فروردین ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۳ فروردین ۱۳۹۶.
- ↑ «نامزدهای پاستور (روز دوم) - از "سردار سازندگی و جوان ۱۷ ساله" تا "بهاریها"!». نسیم آنلاین، ۲۳ فروردین ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۳ فروردین ۱۳۹۶.
- ↑ «احمدینژاد نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد+متن توصیه مقام معظم رهبری و نامه احمدینژاد». ایران آنلاین، ۲۳ فروردین ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۳ فروردین ۱۳۹۶.
- ↑ شورای نگهبان صلاحیت ۶ نامزد انتخابات ریاست جمهوری را تأیید کرد+ اسامی، خبرگزاری فارس، 31 / 01 / 1396.
- ↑ «حمید بقایی زندانی شد». BBC Persian. ۲۰۱۸-۰۳-۱۳. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ «انتشار متن حکم دادگاه دربارهٔ 'انتقال پول سپاه به بقایی'». BBC Persian. ۲۰۱۸-۰۳-۱۷. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ «نامه احمدینژاد به قاسم سلیمانی: شریک این ظلم بزرگ نشویم - ایران - 16.03.2018». DW.COM. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ «احمدینژاد به قاسم سلیمانی: شریک ظلم نشویم». BBC Persian. ۲۰۱۸-۰۳-۱۶. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ «سایت دولت بهار: اسفندیار رحیممشایی بازداشت شدهاست - ایران». ار. اف. ای - RFI. ۲۰۱۸-۰۳-۱۷. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ «احمدینژاد تهدید کرد 'مراودات کاری' با قاسم سلیمانی را منتشر میکند». BBC Persian. ۲۰۱۸-۰۳-۱۷. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ «واکنش تند احمدینژاد به زندانی شدن بقایی». BBC Persian. ۲۰۱۸-۰۳-۱۴. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ «گلایه احمدینژاد از وضعیت کشور در دو نامه به رهبر ایران». BBC Persian. ۲۰۱۸-۰۳-۱۸. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ فردا، رادیو. «انتشار دو نامه احمدینژاد به خامنهای: ۴۰ سال است هیچ نوع آزادی نداریم». رادیو فردا. ۲۰۱۸-۰۳-۱۸. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ «حضور دکتر احمدینژاد در مراسم بست نشینی و قرائت دعا برای آزادی همه زندانیان بی گناه و مظلوم، در امام زاده صالح (ع) تجریش + فیلم و تصاویر - دولت بهار :: هواداران دکتر محمود احمدینژاد» (fa). به کوشش دولت بهار :: هواداران دکتر محمود احمدینژاد. بازبینیشده در 2018-03-30.
- ↑ «۴۳ عضو کابینههای احمدینژاد او را به زمینهچینی برای 'عوامل فتنه و دشمنان' متهم کردند». BBC Persian. ۲۰۱۸-۰۴-۱۲. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۴-۱۲.
- ↑ http://www.ahmadinejad.ir/زندگی-نامه/
- ↑ آقا، رحیم و علی. «عروس، داماد و نوه احمدینژاد در سفر به آمریکا». مشرق نیوز. ۲۰۱۱-۰۹-۲۸. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ ایران، عصر. «پنجمین نوه احمدینژاد بهدنیا آمد». عصر ایران. ۲۰۱۸-۰۳-۱۹. بازبینیشده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۹.
- ↑ شهروند امروز - داوود احمدینژاد؛ خداحافظ برادر
- ↑ «عالیترین نشان ملی بنین به احمدینژاد اهدا شد». ایسنا، ۲۶ فروردین ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۱ تیر ۱۳۹۷.
- ↑ "Iranian president awarded National Order of Benin's "Great Cross"". ici Benin. 1 April 2013. Retrieved 12 July 2018.
- ↑ ۱۶۷٫۰ ۱۶۷٫۱ «رئیسجمهوری: لیبرالیسم به پایان راه رسیدهاست». روزنامه همشهری (تهران: مؤسسه همشهری) سال چهاردهم، ش. ۴۱۸۶ (۲۶ دی ۱۳۸۵): ص ۲. بازبینیشده در ۲۱ تیر ۱۳۹۷.
- ↑ "Virulento discurso iraní" (in Spanish). La Prensa. 15 January 2007. Retrieved 12 July 2018.
- ↑ Daremblum, Jaime (11 August 2009). "Ortega Follows Zelaya". The Weekly Standard. Retrieved 12 July 2018.
- ↑ «بالاترین نشان ونزوئلا بر سینه دکتر احمدینژاد». روزنامه همشهری (تهران: مؤسسه همشهری) سال چهاردهم، ش. ۴۰۸۸ (۲۸ شهریور ۱۳۸۵): ص ۲. بازبینیشده در ۲۱ تیر ۱۳۹۷.
- ↑ Alavi, Nasrin (13 March 2008). "Problematic Brothers: Chávez and Ahmadinejad" (in Spanish). NACLA Report on the Americas. Retrieved 12 July 2018.
پیوند به بیرون
در پروژههای خواهر میتوانید در مورد محمود احمدینژاد اطلاعات بیشتری بیابید.




- وبلاگ شخصی محمود احمدینژاد
- محمود احمدینژاد در توئیتر
- زندگینامه (اسپانیایی) در CIDOB Foundation
- حضور در سی-سپن
- محمود احمدینژاد در چارلی رُز
- محمود احمدینژاد در بانک اطلاعات اینترنتی فیلمها (IMDb)
- آثار مربوط به محمود احمدینژاد در کتابخانههای ورلدکت
- اخبار و تفاسیر موجود در الجزیرهٔ انگلیسی دربارهٔ محمود احمدینژاد
- محمود احمدینژاد مجموعه خبرها و نظرها در داون
- اخبار و تفاسیر موجود در گاردین دربارهٔ محمود احمدینژاد
- محمود احمدینژاد مجموعه خبرها و نظرها در هاآرتص
- اخبار و تفاسیر موجود در جروزالم پست درباره محمود احمدینژاد
- اخبار و تفاسیر موجود در نیویورک تایمز دربارهٔ محمود احمدینژاد
- People Who Mattered: Mahmoud Ahmadinejad تایم, ۱۶ دسامبر ۲۰۰۶
- The Results As They Came In, اندرو سالیوان، آتلانتیک, ۱۳ ژوئن ۲۰۰۹
مناصب سیاسی | ||
---|---|---|
حوزه جدید | استاندار اردبیل ۱۳۷۲ – ۱۳۷۶ |
پسین: سید حمید طهایی |
پیشین: محمدحسین مقیمی سرپرست |
شهردار تهران ۱۳۸۲ – ۱۳۸۴ |
پسین: علی سعیدلو سرپرست |
پیشین: غلامحسین محسنی اژهای |
وزیر اطلاعات سرپرست ۱۳۸۸ |
پسین: حیدر مصلحی |
پیشین: مسعود میرکاظمی |
وزیر نفت سرپرست ۱۳۹۰ |
پسین: محمد علیآبادی سرپرست |
پیشین: سید محمد خاتمی |
رئیسجمهور ایران ۱۳۸۴ – ۱۳۹۲ |
پسین: حسن روحانی |
مناصب احزاب سیاسی | ||
عنوان جدید | رئیس ستاد انتخاباتیِ ائتلاف آبادگران ایران اسلامی ۱۳۸۱ |
پسین: حسین فدایی |
رئیس ستاد انتخاباتیِ شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی ۱۳۸۱ | ||
مناصب دیپلماتیک | ||
پیشین: عبدالعزیز بوتفلیقه |
رئیس گروه پانزده ۱۳۸۵ – ۱۳۸۹ |
پسین: ماهیندا راجاپاکسا |
پیشین: محمد مرسی |
دبیرکل جنبش عدم تعهد ۱۳۹۱ – ۱۳۹۲ |
پسین: حسن روحانی |
- محمود احمدینژاد
- استادان دانشگاه علم و صنعت ایران
- استانداران اردبیل
- اصولگرایان اهل ایران
- اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام
- افراد پادکمونیست اهل ایران
- افراد زنده
- افسران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جنگ ایران و عراق
- افشاگران اهل ایران
- انکارکنندگان هولوکاست اهل ایران
- اهالی گرمسار
- دانشآموختگان دانشگاه علم و صنعت ایران
- دبیرکلهای جنبش عدم تعهد
- دریافتکنندگان نشان انقلاب اسلامی
- رئیسجمهورهای ایران
- زادگان ۱۳۳۵
- زادگان ۱۹۵۶ (میلادی)
- سران کشور ایران در ۱۳۹۱
- سران کشور ایران در ۱۳۹۲
- شهرداران تهران
- شیعیان ایران
- صهیونیسمستیزی
- فارسیزبانان
- محافظهکاری در ایران
- مهندسان عمران اهل ایران
- نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۴)
- نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸)
- نظریهپردازان تبانی بودن واقعه ۱۱ سپتامبر
- نظریهپردازان توطئه
- یهودستیزی در ایران