جنبش سبز ایران

جنبش سبز ایران جنبش سبز ایران
رهبران سیاسی	میرحسین موسوی مهدی کروبی
پدر معنوی	حسینعلی منتظری
بنیان‌گذاری	۱۵ ژوئن ۲۰۰۹ (۲۰۰۹-۰۶-15)
مرام سیاسی	ملی‌گرایی مدنی سکولاریسم در ایران مردم‌سالاری اسلامی لیبرالیسم اجتماعی حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران
وبگاه
www.sahamnews.org www.rahesabz.net www.kaleme.com
سیاست در ایران حزب‌ها انتخابات

تظاهرات مردمی در انتخابات ریاست جمهوری ایران ۱۳۸۸
جایگاه	ایران: تهران، قم، اهواز، اراک، بندرعباس، بجنورد، بیرجند، بابل، بوشهر، اصفهان، کاشان، کرج، کرمان، کرمانشاه، خوی، مشهد، قزوین، رشت، ساری، شهرکرد، شیراز، تبریز، ارومیه، یزد، زاهدان تجمعات ایرانیان در کشورهای خارجی ایالات متحده آمریکا: آتلانتا، آستین، بوستون، شارلوت، شیکاگو، کلمبوس، دالاس، دنور، هیوستون، ایندیاناپولیس، ایرواین، لاس کروسس، لس آنجلس، مدیسون، میامی، مینیاپولیس، نیویورک، اورلاندو، فیلادلفیا، پورتلند، سن دیگو، سانفرانسیسکو، سان خوزه، سیاتل، تمپی، آریزونا، واشینگتن دی سی کانادا: کالگری، ادمونتون، هالیفاکس، همیلتون، لندن (انتاریو)، مونترال، اوتاوا، تورنتو، ونکوور، واترلو آلمان: برلین، بوخوم، کلن، دورتموند، دوسلدورف، فرانکفورت، هامبورگ، هایدلبرگ، مونستر سوئد: استکهلم، گوتنبورگ، مالمو، هلند: لاهه، آمستردام، ماستریخت، ایتالیا: رم، میلان، تورین، فلورانس سوئیس: ژنو، زوریخ، برن استرالیا: سیدنی، ملبورن اسپانیا: مادرید اوکراین: کیف، خارکیف بریتانیا: لندن، منچستر، شفیلد امارات متحده عربی: دوبی فرانسه: پاریس نیوزیلند: آوکلند، کرایست چرچ، ولینگتون مالزی: کوآلالامپور پرتغال: لیسبون اتریش: وین رومانی: بخارست مجارستان: بوداپست ارمنستان: ایروان جمهوری چک: پراگ ژاپن: توکیو، یوکوهاما، اوزاکا، کیوتو، ناگویا دانمارک: کپنهاک، آرهوس نروژ: اسلو، برگن، تروندهایم کره جنوبی: سئول، بوسان روسیه: مسکو اسرائیل: تل آویو
تاریخ	از ۲۳ خرداد ۱۳۸۸ تا ۲۲ خرداد ۱۳۹۰
گونه	تظاهرات و درگیری‌های خیابانی
کشته‌شدگان	آمارهای متفاوت: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: ۲۹ نفر سپاه محمد رسول‌الله: ۳۶ نفر کمیته پیگیری موسوی و کروبی: ۷۲ نفر ۷۸ تن *کمیته بررسی این حوادث در مجلس شورای اسلامی به عنوان منبع رسمی هنوز آماری در خصوص تعداد کشته شدگان ارائه نکرده‌است.

جنبش سبز ایران، به سلسلهٔ اقداماتی اطلاق می‌شود که در آن معترضان به نتیجهٔ انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران، خواهان برکناری محمود احمدی‌نژاد پس از انتخابات شدند. رنگ سبز ابتدا به عنوان نماد طرفداران میرحسین موسوی انتخاب شد اما پس از انتخابات ۱۳۸۸ ایران و اعتراضات گسترده در واکنش به آن، این رنگ نماد اتّحاد و امید کسانی به‌شمار می‌آمد که با انتخاب مجدّد محمود احمدی‌نژاد و حتی نظام جمهوری اسلامی مخالف بودند. میرحسین موسوی، مهدی کرّوبی و محمّد خاتمی به عنوان «رهبران جنبش سبز» شناخته شده‌اند. در تاریخ نظام جمهوری اسلامی ایران، این جنبش از انقلاب سال ۵۷ به بعد بی‌سابقه بود.

پیشینه

ابتدا به خاطر سیّد بودن موسوی رنگ سبز به تدریج توسط طرفدارانش به صورت نماد وی درآمد. با همه‌گیر شدن این رنگ مخالفت‌هایی از سوی برخی گروه‌های سیاسی ابراز شد. دو هفته پیش از انتخابات هفته‌نامهٔ صبح صادق، ارگان سپاه پاسداران به نقل از یدالله جوانی، رئیس ادارهٔ سیاسی سپاه پاسداران نوشت که سپاه اطّلاعاتی در دست دارد که نشان می‌دهد برخی گروه‌های افراطی، پروژهٔ انقلاب رنگی را طرّاحی کرده و در حال اجرای آن هستند:

فراخوان عمومی از هواداران برای استفاده از رنگ سبز به صورت روسری، مانتو، کلاه، مچ‌بند و… اهدافی فراتر از ایجاد یک شور و نشاط انتخاباتی در جامعه و بین هواداران را دنبال می‌کند.

هم‌زمان با سخنان رئیس ادارهٔ سیاسی سپاه پاسداران، روزنامهٔ کیهان نیز در مطلبی ضمن تأیید حرف‌های این سردار سپاه نوشت اطّلاعاتی در دست دارد که نشان می‌دهد برخی از گروه‌ها خود را برای «بست‌نشینی» در روز انتخابات مقابل وزارت کشور و استانداری‌ها و فرمانداری‌ها آماده کرده و چند روز است که در تهران این کار را تمرین می‌کنند و به‌طور ضمنی آن‌ها را به انجام یک کودتای انتخاباتی متّهم کرد. برخی دیگر از ناظران سیاسی نیز حرکت‌های چند هفتهٔ پیش از انتخابات در تهران و شهرهای بزرگ را شبیه خیزش عمومی بهمن ۵۷ ارزیابی کرده و این گونه حرکت‌ها را نشانه‌ای از وقوع یک انقلاب قلمداد کردند.

اصطلاح جنبش سبز

با تداوم اعتراضات فراگیر حامیان میرحسین موسوی و مهدی کرّوبی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ به نتایج انتخابات این جریان با نام‌های گوناگونی خوانده شد. به عنوان مثال انقلاب سبز ایران عنوانی است که برخی رسانه‌های بین‌المللی به‌کار بردند.

موسوی و هوادارانش در کنار مهدی کرّوبی و محسن رضایی معتقد به مخدوش بودن نتایج انتخابات و اعلام پیروزی محمود احمدی‌نژاد بودند. برخی از احزاب هوادار موسوی از عنوان کودتای سیاسی برای آنچه در انتخابات توسط دولت روی‌داده‌بود استفاده کردند.

رهبران

اگرچه بیشتر میرحسین موسوی، مهدی کروبی و تا حدودی محمد خاتمی را رهبران این جنبش می‌خوانند اما خود این افراد از جمله میرحسین موسوی بارها ابراز داشته‌است که خودشان پیرو جنبش سبز هستند. به‌طور مثال می‌توان شرکت میرحسین موسوی در اوّلین نماز جمعه بعد از انتخابات ۱۳۸۸ به امامت هاشمی رفسنجانی را بنا به خواست هواداران این جنبش دانست.

در ادبیّات هواداران دولت احمدی‌نژاد از میرحسین موسوی و مهدی کروبی با عنوان «سران فتنه» یاد می‌شود.

نظرات گوناگونی پیرامون رهبری این جنبش ابراز شده‌است.

نداشتن رهبری

به عقیدهٔ بابک داد، مقامات نظام، ابتدا جنبش را به «هدایت اتاق جنگ روانی» ستادهای انتخاباتی نسبت دادند اما بعد از دستگیری فله‌ای ده‌ها فعّال سیاسی، دیدند جنبش هنوز مدیریّت می‌شود و مقتدرانه ادامه دارد! بعد نامزدهای معترض را به عنوان طرّاح و رهبر اعتراضات ملّی، محدود کردند. همچنین داریوش همایون جنبش سبز را تحوّلی بی‌سابقه، دموکراتیک و آزاد که خارج از رابطهٔ رهبری، اطاعت، فرمان‌بری، مریدی و مرادی و… است می‌خواند.

• سردبیر اجرایی مجلّه معتبر فارن پالیسی، که زهرا رهنورد را به خاطر فعّالیت‌هایش در کمپین (و نه به خاطر رهبری جنبش) در لیست صد نفره زنان برگزیده قرار داده، تأیید می‌کند تحلیلگرانی که معتقدند این جنبش رهبر ندارد و هر کسی که فعال است، یک رهبر است، و ما به همین دلیل یک یا دو فرد در حوزه رهبری جنبش را انتخاب نکردیم. رهنورد را از کمپین انتخاباتی موسوی برگزیدیم. به خاطر اینکه حقیقتاً این جنبش آن قدر وسیع است، که، نام بردن از یک یا دو نفر به عنوان رهبر برای آن امکان‌پذیر نیست.

وجود رهبری فرضی

عماد بهاور، از اعضای ستاد موسوی گفته‌است: برخی از گروه‌های اپوزیسیون دائماً تبلیغ می‌کنند که «موسوی رهبر جنبش نیست» یا «جنبش سبز رهبر ندارد» یا «مردم خود رهبر جنبش هستند». تصوّر آن‌ها از رهبری جنبش همان رهبری قدیمی و کلاسیک است که نوعی رهبری حدّاکثری بود و جنبش قبایی بود که بر قامت رهبران دوخته می‌شد. ایشان دانسته یا نادانسته بر تلاشی جنبش دامن می‌زنند. در حالی که نوع رهبری فرضی میرحسین موسوی به هیچ وجه شباهتی با آنگونه رهبری کلاسیک ندارد.

او گرچه معتقد است، جنبش رأس دارد ولی می‌گوید رهبری جنبش، فرضی است، وی گفته‌است:

این جنبش وابسته به رأس خود نبوده و نیست. اگرچه همواره حول یک «رأس فرضی» سامان یافته‌است. بی شک خاتمی و موسوی دو رأس فرضی برای این جنبش در مراحل اولیه و بعدی و البته بهترین، سالم‌ترین و اخلاقی‌ترین گزینه‌ها در بین گزینه‌های ممکن و موجود بوده‌اند. در چنین حالتی اعضای متکثر جنبش فرض می‌کنند که شخصی یا نهادی نقش رهبری جنبش را بازی می‌کند؛ رهبری که البته حداقلی است و چندان هم رهبری نمی‌کند. تنها «حضور» دارد تا انسجام جنبش حفظ شود و از مسیر اولیه آن خارج نشود.

رهبری شبکه‌ای

از دیگر کسانی که رهبری جنبش را فردی نمی‌داند، مجید محمّدی جامعه‌شناس است. او می‌گوید رهبری جنبش سبز، شبکه‌ای، غیر متمرکز، تعاملی و توافقی است.

رهبری نمادین

به عقیدهٔ حمیدرضا جلایی‌پور: جنبش سبز فقط یک رهبری نمادین و سمبلیک دارد و اگر این‌ها را هم از دست بدهد فرقی نمی‌کند. او اظهار کرده: جنبش سبز رهبر حقیقی و کاریزما ندارد.

اقدامات

پرچم ایران در طول حرکت تظاهرات جنبش سبز

کمپین‌های انتخاباتی، ایجاد زنجیره‌های انسانی، تشویق به سبزپوشی، بستن دستبند سبز و کلاً ترویج این رنگ پیش از انتخابات و برگزاری راهپیمایی‌های گسترده در اعتراض به نتایج انتخابات، از جمله اقدامات این جنبش بوده‌است.

هم‌چنین تندیس شبیه‌سازی شده مجسمه داوید در میدان سینورای فلورانس به دستور شهردار فلورانس و در جهت همدردی مردم فلورانس با مردم ایران، با پرتو نورافکن‌های سبز به نشانه جنبش سبز ایران نورپردازی شد.

اظهار نظرها

علی‌اکبر موسوی خوئینی سه اولویّت جنبش سبز را فعّالیّت مؤثر حقوق بشری در دفاع از حقوق زندانیان- شهدا و پشتیبانی از خانواده‌های آنان، رفع خلاء شبکهٔ ارتباطی و رسانه‌ای با هدف آگاهی‌بخشی و تقویت همبستگی بین ایرانیان و عبور از بحث «چه نمی‌خواهیم» و آغاز گفتگوی فراگیر پیرامون «چه می‌خواهیم» می‌داند.

رضا خاتمی گفت: «من معتقدم حداقل تعداد ۷ میلیون و ۸۹ هزار و ۹۹۳ رأی تقلب شده‌است و فتنه واقعی این است. فتنه این است که تقلب کنند و خود را پشت رهبری پنهان سازند و از حیثیت و جایگاه رفیع رهبری برای انجام کارهایشان سوءاستفاده کنند.»

مخالفان

منتقدان جنبش سبز استفادهٔ این جریان از رنگ سبز را محکوم کرده و آن را با عباراتی چون کاخ سبز معاویه و جنبش سبز اموی توصیف می‌کنند. گروهی از ایشان جنبش سبز علوی را برای مقابله با این جریان بنیان نهاده‌اند.

منسوب کردن این جریان به بنی‌امیه و معاویه اعتراض‌های شدیدی را در بین هواداران جنبش سبز برانگیخته‌است. از جمله رسول منتجب‌نیا فقیه و قائم‌مقام حزب اعتماد ملّی تشبیه مخالفان به بنی‌امیه را رفتاری ضداسلامی توصیف کرده و خواهان برخورد مقامات کشور با آنان شده بود: «این بزرگترین تهمت است که شخصی یک مجموعه را طرفدار بنی‌امیه می‌نامد. بنی‌امیه یعنی دشمنان اهل بیت و کسانی در مقابل آنها ایستادند… شما علوی هستید مبارکتان! چرا رقیب خود را اموی اعلام می‌کنید. این چه تهمتی است؟ شما دم از اصولگرایی می‌زنید. آیا تهمت زدن از اصول شماست؟ آیا هرکس که شما را قبول نکرد؛ معاویه، یزید بن معاویه یا بنی‌امیه است… متعجبم که مقامات کشور چرا به دهان آنها نمی‌زند و با آنها برخورد نمی‌کنند.»

مواضع رهبران سایر کشورها نسبت به جنبش سبز

• اسرائیل بنیامین نتانیاهو در همدردی با جنبش سبز گفته‌است: «من هرگز تصویر دانشجویان جوان مشتاق تغییر که در سال ۲۰۰۹ در خیابان‌های تهران اعدام شدند را فراموش نخواهم کرد. من هرگز ندا آقاسلطان زیبا را که در پیاده‌رو جان داد فراموش نخواهم کرد.»
• ایالات متحده آمریکا علی‌رغم انتظار ناظرین سیاسی آمریکا در آغاز این حوادث رابطه خود را با اپوزیسیون ایران قطع کرد و به سازمان سیا دستور داد تا تماس‌ها با بعضی حامیان جنبش سبز را متوقف کند.

جستارهای وابسته

• نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی ایران
• متهمان نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران
• جنبش راه سبز
• روزشمار اعتراضات به انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۸)
• تظاهرات ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ معترضان به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران
• حمله به کوی دانشگاه تهران (۲۵ خرداد ۱۳۸۸)
• پیامدهای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۲۳ و ۲۴ خرداد ۱۳۸۸)
• پیامدهای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۲۵ تا ۲۸ خرداد ۱۳۸۸)
• پیامدهای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۲۹ خرداد)
• پیامدهای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۳۰ خرداد)
• پیامدهای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۳۱ خرداد)
• تظاهرات ۱۳ آبان ۱۳۸۸ هواداران جنبش سبز
• تظاهرات ۱۶ آذر ۱۳۸۸
• تظاهرات تاسوعا و عاشورای ۱۳۸۸ هواداران جنبش سبز
• راهپیمایی روز قدس ۱۳۸۸
• مرگ و تشییع حسین‌علی منتظری
• تظاهرات ۲۲ بهمن ۱۳۸۸ هواداران جنبش سبز
• اعتراضات چهارشنبه‌سوری ۱۳۸۸ هواداران جنبش سبز
• اعتراضات ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ هواداران جنبش سبز
• اعتراضات ۱ اسفند ۱۳۸۹ هواداران جنبش سبز
• اعتراضات ۱۰ اسفند ۱۳۸۹ هواداران جنبش سبز
• اعتراضات ۱۷ اسفند ۱۳۸۹ هواداران جنبش سبز
• اعتراضات چهارشنبه‌سوری ۱۳۸۹ هواداران جنبش سبز
• اعتراضات ۲۲ خرداد ۱۳۹۰ هواداران جنبش سبز
• خاک‌سپاری عزت‌الله سحابی
• نماز جمعه ۲۶ تیر ۱۳۸۸ تهران
• جان‌باختگان اعتراضات به نتیجه انتخابات دهم ریاست‌جمهوری ایران
• شکنجه معترضان به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۸)
• تجاوز جنسی به زندانیان در ایران
• فهرست بازداشت‌شدگان پس از انتخابات ریاست‌جمهوری دهم
• حصر خانگی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی
• دادگاه معترضین اعتراضات ۱۳۸۸
• نافرمانی‌های مدنی در ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸
• شعارهای سیاسی پس از اعلام نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۸)
• تومار اعتراضی جنبش سبز
• انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۸)
• کودتای ۲۲ خرداد ۱۳۸۸
• احتمال تقلب در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۸)
• پیامدهای انتخابات ریاست‌جمهوری دهم ایران
• نسیم ۸۸
• خس و خاشاک
• سوله پاسارگاد
• بازداشتگاه کهریزک

منابع

• زنجیره انسانی جنبش سبز ایران در حمایت از میرحسین موسوی تکمیل شد
• «جنبش سبز: حرکتی مدنی از جنس جنبش دوم خرداد»
• IRAN: The Day of Confrontation and Clarity
• دعوتنامه برگزارکنندگان مراسم ۱۸ تیر از موسوی و مهدی کروبی و محمد خاتمی
• Green movement during Iran's Presidential Election

پیوند به بیرون

• محسن کدیور، ندای سبز: روایتی از جنبش سبز مردم ایران، جلد اول: نوشتارها (۹۳–۱۳۸۸)، کتاب الکترونیکی، آبان ۱۳۹۳، ۴۷۸ صفحه

• جنبش راه سبز (جرس)
• جنبش سبز آزادی
• سایت بپاخیز آخرین اخبار جنبش سبز
• «جنبش سبز» ایران چه کیفیت و مشخصاتی دارد؟، بی‌بی‌سی فارسی
• پرسش و پاسخ درباره جنبش سبز (ویدئو) از بی‌بی‌سی فارسی
• شب انقلاب سبز ایران در آمستردام: برنامه‌ای از سازمان دیده‌بان حقوق بشر در یوتیوب(ویدئو: شبکه ایرانیان هلند)