سازمان تربیت بدنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سازمان تربیت بدنی سازمانی دولتی در ایران بود که توسط دولت ایران نظارت و هدایت می‌شد. این سازمان یکی از معاونت‌های ریاست جمهوری و رئیس آن یکی از معاونین رئیس‌جمهور ایران به‌شمار آمده و به‌طور مستقیم توسط رئیس‌جمهور برگزیده می‌شد. این سازمان در سال ۱۳۸۹ منحل و به وزارت ورزش و جوانان تبدیل شد.

پیشینه[ویرایش]

  • تأسیس هیئت مروجین ورزش پس از انقلاب مشروطه و آغاز به کار مجلس شورای ملی؛ فدراسیون ها «مجمع ترقی و ترویج» آن رشته ورزشی نام داشت. به طور مثال مجمع ترقی و ترویج فوتبال.
  • در سال‌های دهه ۱۳۰۰ «انجمن ملی تربیت بدنی» پس از تصویب قانون ورزش اجباری در مدارس زیر نظر وزارت معارف در ایران در ۱۴ شهریور ماه ۱۳۰۶ تشکیل شد.[۱]
  • در سال ۱۳۲۰ تربیت بدنی به دو بخش متمایز تفکیک شد: تربیت بدنی آموزشگاه‌ها به وزارت فرهنگ وقت و ورزش دسته‌های آزاد و پیشاهنگی به انجمن ملی تربیت بدنی واگذار شد.
  • در سال‌های بعد امور ورزش در ایران در سه بخش مجزا یعنی سازمان تربیت بدنی و تفریحات سالم، کمیته ملی المپیک ایران و شورای ورزش بانوان متمرکز شد.
  • در سال ۱۳۵۰ سازمان تربیت بدنی و تفریحات سالم یکی از معاونت‌های نخست‌وزیری شد و در هر استان کشور اداره کل تربیت بدنی تشکیل شد.
  • در سال ۱۳۵۳ هفتمین دوره بازی‌های آسیایی در تهران برگزار شد و با گشایش مجموعه ورزشی آزادی به تدریج مدارس و دانشکده‌های تربیت بدنی شکل گرفتند.[۲]
  • در تاریخ ۸ دیماه ۱۳۸۹ نمایندگان مجلس شورای اسلامی با ادغام سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان و تشکیل وزارت ورزش و جوانان موافقت کردند.[۳]

فهرست فدراسیون‌های ورزشی ایران[ویرایش]

شرکت‌های زیرمجموعه[ویرایش]

فهرست رؤسای سازمان تربیت بدنی[ویرایش]

  • «آشنایی با رئیس جدید سازمان تربیت بدنی». خبرگزاری تابناک. ۴ شهریور ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۹.[۴][۵]
  1. حکیم الملک (فروردین ۱۳۱۳–۲ اردیبهشت ۱۳۱۳)
  2. حسین علاء (۲ اردیبهشت ۱۳۱۳–۷ مرداد ۱۳۱۳)
  3. حسین سمیعی (اول مهر ۱۳۱۳–۳۱ تیر ۱۳۱۸)
  4. محمدعلی تربیت(۲۱ شهریور ۱۳۱۸–۴ بهمن ۱۳۱۸)- کفیل
  5. اللهیار صالح(۵ بهمن ۱۳۱۸–۳۰ تیر ۱۳۱۹)- کفیل
  6. ابوالحسن ابتهاج (۶ مرداد ۱۳۱۹–۴ آذر ۱۳۲۰)- کفیل
  7. حسین علاء (۵ آذر ۱۳۲۰–۸ تیر ۱۳۲۴)
  8. حسین سمیعی(۱۵ تیر ۱۳۲۴–۳۰ شهریور ۱۳۲۵)
  9. غلامعلی شایگان(۱۷ مهر ۱۳۲۵–۱۳ اسفند ۱۳۲۵)- کفیل
  10. حسین سمیعی(۲۷ اسفند ۱۳۲۵–۲۳ شهریور ۱۳۲۶)
  11. امان‌الله جهانبانی(۳۰ شهریور ۱۳۲۶–۱ آذر ۱۳۲۶)
  12. محمود بدر(۱۶ آذر ۱۳۲۶–۲۶ بهمن ۱۳۲۶)- کفیل
  13. امان‌الله جهانبانی(۲۷ بهمن ۱۳۲۶–۲۴ دی ۱۳۳۱)
  14. نادر باتمانقلیچ(۲۵ دی ۱۳۳۱– ۲۴ خرداد ۱۳۳۲)
  15. کمال‌الدین جناب(۲۵ خرداد ۱۳۳۲– ۲۰ مرداد ۱۳۳۲)
  16. عباس ایزدپناه (۲۱ مرداد ۱۳۳۲– ۲۰ شهریور ۱۳۳۷)
  17. محمد دفتری (۲۱ شهریور ۱۳۳۷– ۴ آبان ۱۳۳۹)
  18. نصرت‌الله حاج عظیمی (۵ آبان ۱۳۳۹– ۶ دی ۱۳۳۹)- کفیل
  19. محمدحسین عمیدی (۷ دی ۱۳۳۹– آبان ۱۳۴۱)
  20. عباس ایزدپناه (آبان ۱۳۴۱–۵ دی ۱۳۴۵)
  21. منوچهر قراگوزلو (۶ دی ۱۳۴۵– ۲۳ بهمن ۱۳۴۷)
  22. پرویز خسروانی (۲۴ بهمن ۱۳۴۶–۵ شهریور ۱۳۵۰)
  23. مصطفی امجدی (۶ شهریور ۱۳۵۰–۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۱)
  24. علی حجت کاشانی (۱۲ اردیبهشت ۱۳۵۱ –۱۳۵۶)
  25. نادر جهانبانی (۱۳۵۶–۱۳۵۷)
  26. حسین فکری (سرپرست) (۱۳۵۷)
  27. حسین شاه‌حسینی (۱۳۵۷–۱۳۵۹)
  28. مصطفی داوودی (۱۳۵۹–۱۳۶۱)
  29. سید اسماعیل داودی شمسی (۱۳۶۱–۱۳۶۴)
  30. احمد درگاهی (۱۳۶۴–۱۳۶۸)
  31. حسن غفوری‌فرد (۱۳۶۸–۱۳۷۲)
  32. مصطفی هاشمی‌طبا (۱۳۷۲–۱۳۸۰)
  33. محسن مهرعلیزاده (۱۳۸۰–۱۳۸۴)
  34. محمد علی‌آبادی (۱۳۸۴–۱۳۸۸)
  35. علی سعیدلو (۱۳۸۸–۱۳۸۹)

منابع[ویرایش]

  1. ↑ https://rc.majlis.ir/fa/law/show/91337
  2. ↑ «سازمان تربیت بدنی ایران». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۰۸.
  3. ↑ تشکیل وزارت ورزش و جوانان تصویب شد
  4. ↑ «از حکیم الملک تا سرلشکر خسروانی». روزنامه اطلاعات شماره ۱۲۵۱۳. مؤسسه اطلاعات. ۲۶ بهمن ۱۳۴۶.
  5. ↑ «از حکیم الملک تا قراگوزلو». کیهان ورزشی شماره ۶۱۱. مؤسسه کیهان. ۱۰ دی ۱۳۴۵.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=سازمان_تربیت_بدنی&oldid=34452014»