مصطفی محمدنجار

سردار

مصطفی محمدنجار
سردار; مصطفی محمدنجار
وفاداری	ایران
شاخه نظامی	سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
سال‌های خدمت	اکنون–۱۳۵۷
درجه	سرتیپ پاسدار
جنگ‌ها و عملیات‌ها	شورش ۱۳۵۹–۱۳۵۷ کردها جنگ ایران و عراق
مشاور رئیس‌جمهور ایران دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر
	دوره مسئولیت; ۲۵ مرداد ۱۳۸۹ – ۲ شهریور ۱۳۹۲
رئیس‌جمهور	محمود احمدی‌نژاد
قائم‌مقام	طاها طاهری
پس از	اسماعیل احمدی‌مقدم
پیش از	عبدالرضا رحمانی فضلی
وزیر کشور
	دوره مسئولیت; ۱۲ شهریور ۱۳۸۸ – ۲۴ مرداد ۱۳۹۲
رئیس‌جمهور	محمود احمدی‌نژاد
پس از	صادق محصولی
پیش از	عبدالرضا رحمانی فضلی
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح
	دوره مسئولیت; ۲ شهریور ۱۳۸۴ – ۱۲ شهریور ۱۳۸۸
رئیس‌جمهور	محمود احمدی‌نژاد
قائم‌مقام	احمد وحیدی
پس از	علی شمخانی
پیش از	احمد وحیدی
اطلاعات شخصی
زاده	۱۳۳۵ (۶۷ سال); تهران، ایران
محل تحصیل	دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
هیئت دولت	دولت نهم; دولت دهم
جایزه‌ها	نشان کار و تولید (درجهٔ ۳)

مصطفی محمدنجار (زاده ۱۳۳۵ تهران) نظامی و سیاست‌مدار ایرانی است که از سال ۱۳۸۶ تاکنون به‌عنوان مشاور رئیس ستاد کل نیروهای مسلح فعالیت می‌کند.^[۱] وی فعالیت خود را از اواخر سال ۱۳۵۷ در کمیته انقلاب اسلامی آغاز کرد؛ سپس به عضویت سپاه پاسداران درآمد.^[۲] محمدنجار در دولت نهم، از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ وزیر دفاع بود و در دولت دهم در فاصله سالهای ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ به‌عنوان وزیر کشور و از مرداد ۱۳۸۹ تا شهریور ۱۳۹۲ به عنوان دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر فعالیت می‌کرد.^[۳] وی در ۸ مهر ۱۳۹۰ توسط وزارت خزانه‌داری آمریکا به دلیل نقض حقوق بشر در ایران تحریم شد.^[۴] همچنین وی در ۱۸ مهر ۱۳۹۰ توسط اتحادیه اروپا تحریم و از ورود به کشورهای این اتحادیه محروم و کلیه دارایی‌هایش در اروپا توقیف شد.

^[۵]^[۶]

زندگی‌نامه[ویرایش]

مصطفی محمدنجار در سال ۱۳۳۵ زاده شد و اصالتاً اهل روستای تندرآغاج شهرستان بستان آباد می‌باشد.^[۷] وی پس از وقوع انقلاب، فعالیت در کمیته انقلاب اسلامی را آغاز کرد و در پی تأسیس سپاه پاسداران در اواخر سال ۱۳۵۷ به عضویت این نهاد درآمد. محمدنجار در فاصله سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۵ بعنوان یکی از اعضای سپاه پاسداران، در کردستان فعالیت می‌کرد و در دهه ۱۳۷۰ ریاست گروه صنایع تسلیحاتی ساصد را در وزارت دفاع برعهده داشت.

محمدنجار در فروردین ۱۳۷۰ درجهٔ سرداری (سرتیپ دوم) دریافت کرد.^[۸]

تحصیلات[ویرایش]

محمدنجار دانش‌آموخته کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی و کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی از سازمان مدیریت صنعتی می‌باشد.

دولت نهم[ویرایش]

مصطفی محمدنجار در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۸۴ از سوی محمود احمدی‌نژاد؛ رئیس‌جمهور وقت ایران، برای تصدی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، به مجلس معرفی شد و با دریافت ۱۹۱ رای موافق در مقابل ۶۲ رای مخالف، به وزارت دفاع منصوب گردید. وی در دولت نهم برای مدت ۴ سال از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ وزیر دفاع بود.

دولت دهم[ویرایش]

با آغاز کار دولت دهم، محمود احمدی‌نژاد محمدنجار را به عنوان وزیر کشور به مجلس معرفی کرد. وی با دریافت ۱۷۸ رای موافق در مقابل ۷۲ رای مخالف، جایگزین صادق محصولی در وزارت کشور شد. او در دولت دهم در فاصله سالهای ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ به‌عنوان وزیر کشور فعالیت می‌کرد.

تحریم[ویرایش]

در ۸ مهر ۱۳۹۰ وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا، مصطفی محمدنجار را به دلیل نقض حقوق بشر تحریم کرد.^[۴] برپایه این تحریم، دارایی‌های مصطفی محمدنجار در آمریکا توقیف و از ورود او به این کشور جلوگیری می‌شود. شهروندان ایالات متحده نیز حق انجام هیچ‌گونه معامله‌ای با او نخواهند داشت. براساس بیانیه وزارت خزانه داری ایالات متحده آمریکا، مصطفی محمدنجار به عنوان وزیر کشور و جانشین فرمانده کل قوا در نیروی انتظامی در سرکوب اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ مسئول است. در این بیانیه آمده او در مقام وزیر کشور، مسئولیت هدایت نیروی انتظامی را بر عهده داشته‌است؛ نیرویی که با معترضان در اعتراضات روز عاشورا (۶ دی ۱۳۸۸) برخورد کرد. برخوردی که منجر به کشته شدن ۳۷ تن و بازداشت صدها نفر شد.^[۹]

اتحادیه اروپا طی تصمیم مورخ ۱۸ مهر ۱۳۹۰ (۱۰ اکتبر ۲۰۱۱)، ۲۹ مقام ایرانی از جمله مصطفی محمدنجار را به دلیل نقشی که در نقض گسترده و شدید حقوق شهروندان ایرانی داشته‌اند، از ورود به کشورهای این اتحادیه محروم کرد. کلیه دارایی‌های این مقامات نیز در اروپا توقیف خواهد شد.^[۱۰]

منابع[ویرایش]

زندگی نامه شهید آیت‌الله محمد علی لطفیان سرگزی اولین نماینده موقت امام خمینی ره در سیستان و بلوچستان

↑ «بازدید مشاور عالی رییس ستادکل نیروهای مسلح از جشنواره اسباب‌بازی». خبرگزاری کانون. ۱۰ دی ۱۳۹۸.
↑ «پرونده ناقض حقوق بشر: مصطفی محمدنجار». وب‌گاه عدالت برای ایران. ۲۲ آبان ۱۳۹۶.
↑ «۸۰ درصد مدیران وزارت کشور نظامی هستند». دویچه‌وله.
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ «آمریکا ۸ مقام ایرانی را به اتهام سرکوب اعتراضات تحریم کرد». بی‌بی‌سی فارسی. ۸ مهر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۸.
↑ «اسامی ۲۹ مقام و مسوول ایرانی مورد تحريم اتحاديه اروپا منتشر شد». رادیو فردا. ۲۰ مهر ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۲۲ آبان ۱۳۹۶.
↑ «چند مقام ایرانی در تحریم آمریکا و اروپا هستند؟». خبر آنلاین. ۲ آذر ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۷ شهریور ۱۳۹۴.
↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۹.
↑ «جناب آقای مهندس مصطفی محمدنجار». اطلاعات (۱۹۳۱۰): ۱. ۵ اردیبهشت ۱۳۷۰ – به واسطهٔ سامانه نشریات ایران.
↑ «دستور اجرایی جدید که مقامات ایرانی مسئول در نقض جدی حقوق بشر را هدف قرار می‌دهد». وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا. ۷ مهر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۸.
↑ «چند مقام ایرانی در تحریم آمریکا و اروپا هستند؟+ جدول اسامی و علل تحریم». خبرآنلاین. ۲۰۱۱-۱۱-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۴-۱۶.

زندگینامه: مصطفی محمد نجار (۱۳۳۵-)

مناصب سیاسی
پیشین: علی شمخانی	وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ۱۳۸۸–۱۳۸۴	پسین: احمد وحیدی
پیشین: صادق محصولی	وزیر کشور ۱۳۹۲–۱۳۸۸	پسین: عبدالرضا رحمانی فضلی
پیشین: اسماعیل احمدی‌مقدم	مشاور رئیس‌جمهور ایران دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر ۱۳۹۲–۱۳۸۹	پسین: عبدالرضا رحمانی فضلی
مناصب نظامی
پیشین: صادق محصولی	جانشین فرمانده کل نیروهای مسلح در امور ناجا ۱۳۹۲–۱۳۸۸	پسین: عبدالرضا رحمانی فضلی

[1] «بازدید مشاور عالی رییس ستادکل نیروهای مسلح از جشنواره اسباب‌بازی». خبرگزاری کانون. ۱۰ دی ۱۳۹۸.

[2] «پرونده ناقض حقوق بشر: مصطفی محمدنجار». وب‌گاه عدالت برای ایران. ۲۲ آبان ۱۳۹۶.

[3] «۸۰ درصد مدیران وزارت کشور نظامی هستند». دویچه‌وله.

[:0-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ «آمریکا ۸ مقام ایرانی را به اتهام سرکوب اعتراضات تحریم کرد». بی‌بی‌سی فارسی. ۸ مهر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۸.

[:02-5] «اسامی ۲۹ مقام و مسوول ایرانی مورد تحريم اتحاديه اروپا منتشر شد». رادیو فردا. ۲۰ مهر ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۲۲ آبان ۱۳۹۶.

[:1-6] «چند مقام ایرانی در تحریم آمریکا و اروپا هستند؟». خبر آنلاین. ۲ آذر ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۷ شهریور ۱۳۹۴.

[7] «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۹.

[8] «جناب آقای مهندس مصطفی محمدنجار». اطلاعات (۱۹۳۱۰): ۱. ۵ اردیبهشت ۱۳۷۰ – به واسطهٔ سامانه نشریات ایران.

[9] «دستور اجرایی جدید که مقامات ایرانی مسئول در نقض جدی حقوق بشر را هدف قرار می‌دهد». وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا. ۷ مهر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۸.

[10] «چند مقام ایرانی در تحریم آمریکا و اروپا هستند؟+ جدول اسامی و علل تحریم». خبرآنلاین. ۲۰۱۱-۱۱-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۴-۱۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

ن ب و وزیران کشور ایران (فهرست)
قاجار پیش از مشروطه (داخله)	صادق امین‌الدوله (۱۲۷۵ ه‍.ق) ؟فرخ امین‌الدوله (۱۲۷۵–؟ ه‍.ق) محمدحسین دبیرالملک فراهانی (۱۲۹۰ ه‍.ق) یوسف آشتیانی (۱۲۹۰–۱۳۰۳ ه‍.ق) عباس قوام‌الدوله (رجب ۱۳۰۳–۱۳۰۴ ه‍.ق) علی‌اصغر امین‌السلطان (؟–؟) علی‌قلی مخبرالدوله (۱۳۱۴ ه‍.ق) تقی مجدالملک (۱۳۱۵–؟ ه‍.ق) اسماعیل امین‌الملک (۱۳۱۶ ه‍.ق) نصرالله دبیرالملک (۱۳۱۷–۱۳۱۹ ه‍.ق) عبدالمجید میرزا عین‌الدوله (؟–؟) احمد مشیرالسلطنه (۱۳۲۳–۱۳۲۴ ه‍.ق) تقی مجدالملک (۱۳۲۴ ه‍.ق)
قاجار پس از مشروطه (داخله)	تقی مجدالملک (۱۲۸۵) سلطان‌علی وزیر افخم (۱۲۸۵–۱۲۸۶) علی‌اصغر اتابک (۱۲۸۶) احمد مشیرالسلطنه (۱۲۸۶) غلامرضا آصف‌الدوله (۱۲۸۶) حسین‌قلی نظام‌السلطنه (۱۲۸۶–۱۲۸۷) احمد مشیرالسلطنه (۱۲۸۷–۱۲۸۸) عبدالحسین میرزا فرمانفرما (۱۲۸۸) علی‌قلی سردار اسعد (۱۲۸۸–؟) محمدولی سپهدار اعظم (۱۲۸۹) عبدالحسین میرزا فرمانفرما (۱۲۸۹) عبدالمجید میرزا عین‌الدوله (۱۲۸۹) صادق مستشارالدوله (۱۲۸۹–۱۲۹۰) حسن وثوق‌الدوله (۱۲۹۰) احمد قوام‌السلطنه (۱۲۹۰) نجف‌قلی صمصام‌السلطنه (۱۲۹۰–۱۲۹۱) عبدالمجید میرزا عین‌الدوله (۱۲۹۱–۱۲۹۳) حسن محتشم‌السلطنه (۱۲۹۳) صادق مستشارالدوله (۱۲۹۳–۱۲۹۴) عبدالمجید میرزا عین‌الدوله (۱۲۹۴) حسن مستوفی‌الممالک (۱۲۹۴) عبدالمجید میرزا عین‌الدوله (۱۲۹۴) محمدولی سپهسالار اعظم (۱۲۹۴–۱۲۹۵) فتح‌الله سردار منصور (۱۲۹۵–۱۲۹۶) صادق مستشارالدوله (۱۲۹۶) عبدالمجید میرزا عین‌الدوله (۱۲۹۶) ؟احمد قوام‌السلطنه (۱۲۹۶) حسن مستوفی‌الممالک (۱۲۹۶–؟) مهدی‌قلی مخبرالسلطنه (؟–۱۲۹۷) نجف‌قلی صمصام‌السلطنه (۱۲۹۷) حسن وثوق‌الدوله (۱۲۹۷–۱۲۹۹) ابوالفتح میرزا حشمت‌الدوله (۱۲۹۹) فتح‌الله سپهدار اعظم (۱۲۹۹) حسین دادگر* (۱۲۹۹–۱۳۰۰) احمد قوام (۱۳۰۰) حسن پیرنیا (۱۳۰۰–۱۳۰۱) علی منصور* (۱۳۰۱) حسن مستوفی (۱۳۰۱–؟) حسین سمیعی (؟–۱۳۰۲) احمد پیرنیا* (۱۳۰۲) حسن پیرنیا (۱۳۰۲) قاسم صوراسرافیل (۱۳۰۲–۱۳۰۳) محمود انصاری (۱۳۰۳) علی منصور* (۱۳۰۳–۱۳۰۴) احمد قوام (۱۳۰۴)
پهلوی (داخله تا آبان ۱۳۱۸)	دادگر (۱۳۰۵–۱۳۰۴) مستوفی (۱۳۰۵) علامیر (۱۳۰۵) مشیر فاطمی (۱۳۰۶–۱۳۰۵) حسین سمیعی (؟–۱۳۰۶) منصور (؟–؟) زرین‌کفش* (۱۳۱۲–؟) جم (۱۳۱۶–۱۳۱۲) فروهر (۱۳۱۶–؟) فریدونی* (؟–؟) فروهر (؟–؟) حکمت (۱۳۱۸–؟) سعید سمیعی* (۱۳۱۹–۱۳۱۸) حکمت (۱۳۱۹) سهیلی (۱۳۲۰–۱۳۱۹) جواد عامری (۱۳۲۰) جهانبانی (۱۳۲۰) امیراحمدی (۱۳۲۰) سهیلی (۱۳۲۱–۱۳۲۰) فرخ (۱۳۲۱) کاظمی (۱۳۲۱) عامری (۱۳۲۱) بهرامی (۱۳۲۱) سهیلی (۱۳۲۲) تدین (۱۳۲۲) هژیر (۱۳۲۳–۱۳۲۲) سروری (۱۳۲۴–۱۳۲۲) حکیمی (۱۳۲۴) محسن صدر (۱۳۲۴) فهیمی (۱۳۲۴) صالح (۱۳۲۴) قوام (۱۳۲۵–۱۳۲۴) فریدونی* (۱۳۲۶–۱۳۲۵) آق‌اولی (۱۳۲۶) قوام (۱۳۲۶) آق‌اولی (۱۳۲۶) امیراحمدی (۱۳۲۷–۱۳۲۶) فهیمی (۱۳۲۷) هژیر (۱۳۲۷) ساعد* (۱۳۲۷) اقبال (۱۳۲۸–۱۳۲۷) علم (۱۳۲۸) زند (۱۳۲۹–۱۳۲۸) اردلان (۱۳۲۹) رزم‌آرا* (۱۳۲۹) اردلان (۱۳۲۹) فضل‌الله زاهدی (۱۳۳۰) امیرعلائی (۱۳۳۰) امیرتیمور کلالی (۱۳۳۰) صالح (۱۳۳۰) رام (۱۳۳۱–۱۳۳۰) امامی (۱۳۳۱) صدیقی (۱۳۳۲–۱۳۳۱) فضل‌الله زاهدی (۱۳۳۴–۱۳۳۲) علم (۱۳۳۵–۱۳۳۴) جلالی (۱۳۳۷–۱۳۳۶) باتمانقلیچ (۱۳۳۸–۱۳۳۷) اتابکی (۱۳۳۹–۱۳۳۸) علوی مقدم (۱۳۳۹) امیرعزیزی (۱۳۴۱–۱۳۳۹) پیراسته (۱۳۴۲–۱۳۴۱) سید جواد صدر (۱۳۴۴–۱۳۴۲) عبدالرضا انصاری (۱۳۴۷–۱۳۴۴) خسروانی (۱۳۴۸–۱۳۴۷) حسن زاهدی (۱۳۵۰–۱۳۴۸) سام (۱۳۵۳–۱۳۵۰) آموزگار (۱۳۵۵–۱۳۵۳) هویدا* (۱۳۵۵) معینی (۱۳۵۶–۱۳۵۵) نصر اصفهانی (۱۳۵۷–۱۳۵۶) قره‌باغی (۱۳۵۷) بختیار (۱۳۵۷)
جمهوری اسلامی	صدر حاج‌سیدجوادی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) صباغیان (۱۳۵۸) هاشمی رفسنجانی* (۱۳۵۸) مهدوی کنی (۱۳۶۰–۱۳۵۸) نیک‌روش (۱۳۶۰) ناطق نوری (۱۳۶۴–۱۳۶۰) محتشمی‌پور (۱۳۶۸–۱۳۶۴) نوری (۱۳۷۲–۱۳۶۸) بشارتی (۱۳۷۶–۱۳۷۲) نوری (۱۳۷۷–۱۳۷۶) تاج‌زاده* (۱۳۷۷) موسوی لاری (۱۳۸۴–۱۳۷۷) پورمحمدی (۱۳۸۷–۱۳۸۴) هاشمی* (۱۳۸۷) کردان (۱۳۸۷) دانشجو* (۱۳۸۷) محصولی (۱۳۸۸–۱۳۸۷) محمدنجار (۱۳۹۲–۱۳۸۸) رحمانی فضلی (۱۴۰۰–۱۳۹۲) وحیدی (اکنون–۱۴۰۰)
* سرپرست