دربارهٔ نفس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از نفس ناطقه)

دربارهٔ نفس (انگلیسی: On the Soul) (به لاتین: De anima) رسالهٔ مهمی از ارسطو است.

ابن سینا[ویرایش]

ابن سینا: «قوای نفس ناطقه به دو قوه عامله و عالمه تقسیم می‌شود و هر دو قوه، به اشتراک لفظی عقل نامیده می‌شود.»

قوه عامله همان عقل عملی است و قوه عالمه، قوّه نظری یا عقل نظری است. وی هر جا از قوّه عاقله نام برده؛ عنوان جوهر بدان اطلاق می‌کند. و جوهری را که از هر جهت دور از ماده باشد عقل می‌نامد و این همان «نفس ناطقه» است که هر کس با لفظ «من» بدان اشاره می‌کند.

جوهر بودن عقل[ویرایش]

قول به جوهریت عقل در بیشتر نوشته‌های فیلسوفان موجود است. فارابی گوید: قوّه عاقله «جوهر بسیط مقارن ماده است که بعد از مرگ بدن باقی می‌ماند و جوهری یگانه است و حقیقت انسان است.»

روح مجرد[ویرایش]

احسن تقویم، در «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ (تین / ۴)»؛ نفس ناطقه و روح مجرد است.[۱][۲][۳]

منابع[ویرایش]

  1. فرهنگ فلسفی، جمیل صلیبا - منوچهر صانعی دره بیدی، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶
  2. السید الشریف علی بن محمد جرجانی، کتاب تعریفات، ناصر خسرو - تهران، چاپ: چهارم، 1370 ه‍. ش
  3. سید جعفر سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی - تهران، چاپ: اول، 1379 ه‍. ش