گویش ایماقی
| ایماقی | |
|---|---|
| زبان بومی در: |  افغانستان،  ایران،  تاجیکستان |
|
تعداد گویشوران
|
۶۵۰٬۰۰۰ (۱۹۹۳)e18 |
| الفبای فارسی | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۶۳۹-۳ | aiq |
| گلاتولوگ | aima1241[۱] |
گویش ایماقی یکی از گویش‌های زبان فارسی است که توسط مردم ایماق در افغانستان به آن سخن گفته می‌شود.
لهجه‌ها[ویرایش]
این گویش به لهجه‌های زیر تقسیم می‌شود:
- چنگیزی
- فیروزکوهی
- جمشیدی
- ملکی
- میزمست
- تیمنی
- تیموری
- ظهیری (زوری)
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "ایماقی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
|
||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
