ابرشرکت‌محوری
| بخشی از سلسله مقاله‌های سیاسی |
| شیوه‌های حکومت |
|---|
| ساختار قدرت |
| منبع قدرت |
| درگاه سیاست (en) |
| بخشی از مجموعه مباحث دربارهٔ |
| سامانه‌های اقتصادی |
|---|
|
بر پایه مدل منطقه‌ای |
|
بخش‌ها |
ابرشرکت سالاری،[۱][۲] ابرشرکت‌محوری، بنگاه مداری، صنف باوری یا کورپراتیسم (انگلیسی: Corporatism) سازمان یافتن اجتماعی-سیاسی یک جامعه به وسیله گروه‌های ذی‌نفع عمده یا گروه‌های شرکتی نظیر وابستگی‌های کشاورزی، کسب و کار، قومی، کاری، نظامی، حمایتی یا علمی بر مبنای منافع مشترک است.[۳]مبنای نظری آن تفسیر جامعه به عنوان یک بدن ارگانیک است.[۴][۵] واژهٔ کورپوراتیسم بر مبنای ریشهٔ لاتین "corpus" (جمع- "corpora") به معنای بدن است.[۵]
شرکت گرایی به مفهوم جامعه جامعه‌شناسی کارکردگرایی ساختاری مرتبط است.[۶]
در آغاز به شیوه سازماندهی میان دولت و گروه‌های اجتماعی در نظام‌های فاشیستی و اقتدار طلب به کار می‌رفت.
نمونه‌های تاریخی به اجرا درآمده[ویرایش]
این ایدئولوژی در دولتهای فاشیستی و اقتدارطلب پرتغال و اسپانیا، پیش‌از دوران دموکراسی در آن کشورها معمول بود، و همچنین در برخی دموکراسی‌های امروز مثل سوئد و اتریش نیز معمول است، در واقع نوعی نمایندگی اصناف و گروه‌های سازمان یافته در سطح دولت است که در کنار نهادهای نمایندگی مرسوم یعنی پارلمان و احزاب جریان دارد.
با گسترش ایدئولوژی نئو لیبرالیسم و تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی در دهه ۱۹۸۰ کورپوراتیسم اجتماعی تا حدی رو به افول بوده است.[نیازمند منبع]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «اعترافات یک جنایتکار اقتصادی». دکتر محمد حسین رفیعی فنود. بازبینی‌شده در ۲۰۱۶-۰۶-۰۸.
- ↑ «Download ebook for اعترافات یک جنایتکار اقتصادی by جان پرکینز». Share Book Recommendations With Your Friends, Join Book Clubs, Answer Trivia. بازبینی‌شده در 2016-06-08.
- ↑ Wiarda, Howard J. , pp. 23–24.
- ↑ Wiarda, Howard J. , pp. 27.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Clarke, Paul A. B; Foweraker, Joe. Encyclopedia of democratic thought. London, UK; New York, USA: Routledge, 2001. Pp. 113
- ↑ Adler, Franklin Hugh. Italian Industrialists from Liberalism to Fascism: The Political Development of the Industrial Bourgeoisie, 1906–34. Pp. 349
بشیریه حسین، آموزش دانش سیاسی، نشر نگاه معاصر، ۱۳۸۰
