پرش به محتوا

نظریه دو ملت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نقشه امپراتوری بریتانیا در ۱۹۰۹, نواحی بر حسب اختلاف مذهب تقسیم‌بندی شده‌اند

نظریه دو ملت (اردو: دو قومی نظریه do qaumī nazariya) پایهٔ اساسی در به وجود آمدن کشور پاکستان بوده‌است. این نظریه اذعان داشت که مسلمانان و هندوها در هندوستان، دو ملت جدایند؛ مسلمانان بایستی بنا بر فرهنگ، دین و آیین خود ملتی مستقل از هندوان داشته باشند و بنا بر این آیین رشد یابند.[۱] بنا بر نظریه دو ملت بود که جنبش پاکستان آغاز شد و چندپارگی هند در ۱۹۴۷ عملی شد.[۲]

یکی از اصلی‌ترین بنیان‌گذاران نظریه دو ملت محمدعلی جناح بود.[۳] این دیدگاه واکنشی به نظر ملی‌گرایی هندوها هم بود، که خواهان تشکیل کشوری بر پایهٔ فرهنگ و آیین هندی بودند.[۴][۵][۶][۷]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام khan1940 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ↑ Mallah, Samina (2007). "Two-Nation Theory Exists". Pakistan Times. Archived from the original on 11 November 2007.
  3. ↑ O'Brien, Conor Cruise (August 1988), "Holy War Against India", The Atlantic Monthly
  4. ↑ Shakir, Moin (18 August 1979), "Always in the Mainstream (Review of Freedom Movement and Indian Muslims by Santimay Ray)", Economic and Political Weekly, 14 (33): 1424, JSTOR 4367847
  5. ↑ M. M. Sankhdher; K. K. Wadhwa (1991), National unity and religious minorities, Gitanjali Publishing House, ISBN 978-81-85060-36-1
  6. ↑ Vinayak Damodar Savarkar; Sudhakar Raje (1989), Savarkar commemoration volume, Savarkar Darshan Pratishthan
  7. ↑ N. Chakravarty (1990), "Mainstream", Mainstream, 28 (32–52)
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=نظریه_دو_ملت&oldid=36409654»