کابینه افغانستان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| جمهوری اسلامی افغانستان | |
 | |
|
ارکان نظام جمهوری اسلامی افغانستان
فهرست‌های سیاست و حکومت
|
کابینهٔ افغانستان از سران وزارتخانه‌ها تشکیل شده‌است. اعضای کابینه توسط رئیس جمهور به پارلمان معرفی و پس از تأیید توسط اعضای پارلمان انتخاب می‌شوند.
محتویات
کابینه کنونی دولت افغانستان[ویرایش]
دولت وحدت ملی[ویرایش]
پس از توافق‌نامه‌ای که میان اشرف غنی و عبدالله عبدالله برای تشکیل دولت وحدت ملی به امضا رسید، توافق شد که از ۲۵ وزارتخانه افغانستان ۱۳ وزارت خانه از طرف اشرف غنی و ۱۲ وزارتخانه دیگر از طرف عبدالله عبدالله تعیین شود.[۱]
| منصب | شخص | از | تا | جزئیات |
|---|---|---|---|---|
| ریاست جمهوری | ||||
| رئیس‌جمهور | محمداشرف غنی | ۷ میزان/مهر ۱۳۹۳ | ---------------------- | |
| معاون اول رئیس‌جمهور | عبدالرشید دوستم | ۷ میزان/مهر ۱۳۹۳ | ---------------------- | |
| معاون دوم رئیس‌جمهور | سرور دانش | ۷ میزان/مهر ۱۳۹۳ | ---------------------- | |
| ریاست اجرائیه | ||||
| رئیس اجرائیه | عبدالله عبدالله | ۷ میزان/مهر ۱۳۹۳ | ---------------------- | |
| معاون اول رئیس اجرائیه | محمد خان | ۷ میزان/مهر ۱۳۹۳ | ---------------------- | |
| معاون دوم رئیس اجرائیه | محمد محقق | ۷ میزان/مهر ۱۳۹۳ | ---------------------- | |
| وزرا | ||||
| وزیر دفاع | عنایت‌الله نظری | ۹ میزان ۱۳۹۳ | ۱۳ سرطان/تیر ۱۳۹۴ | وی تا قبل از معرفی معصوم استانکزی در سمت سرپرست فعالیت کرد.[۲] |
| محمد معصوم استانکزی | ۱۳ سرطان/تیر ۱۳۹۴ | ۳۱ جوزا/خرداد ۱۳۹۵ | در ۱۴ سرطان/تیر ۱۳۹۴ از مجلس رای اعتماد نگرفت اما تا ۳۱ جوزا/خرداد ۱۳۹۵ در این سمت فعالیت کرد.[۳] | |
| عبدالله حبیبی | ۱۸ جوزا/خرداد ۱۳۹۵ | ۵ ثور/اردیبهشت ۱۳۹۶ | در ۵ ثور/اردیبهشت ۱۳۹۶ استعفا داد. | |
| طارق شاه بهرامی | ۵ ثور/اردیبهشت ۱۳۹۶ | ۲ جدی/دی ۱۳۹۷ | در ۲ جدی/دی ۱۳۹۷ برکنار شد. | |
| اسدالله خالد | ۲ جدی/دی ۱۳۹۷ | ---------------------- | ||
| وزیر امور خارجه | صلاح‌الدین ربانی | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۱ عقرب (آبان) ۱۳۹۸ | وی در ۱ عقرب ۱۳۹۸ استفاده داد.[۴] |
| ادریس زمان | ۱ عقرب (آبان) ۱۳۹۸ | ادریس زمان پس از استعفای صلاح‌الدین ربانی به عنوان سرپرست این وزارتخانه تعیین شد.[۵] | ||
| وزیر امور داخله | نورالحق علومی | ۷ دلو/بهمن ۱۳۹۳ | ۵ حوت/اسفند ۱۳۹۴ | در ۵ حوت/اسفند ۱۳۹۴ استعفا داد. |
| تاج محمد جاهد | ۲۱ حمل/فروردین ۱۳۹۵ | ۲۲ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | پس از برکناری به سمت مشاور رئیس جمهور در امور امنیتی معرفی گردید.[۶] | |
| ویس احمد برمک | ۲ جدی/دی ۱۳۹۷ | در ۲ جدی/دی ۱۳۹۷ برکنار شد. | ||
| امرالله صالح | ۲ جدی/دی ۱۳۹۷ | ۲۹ جدی/دی ۱۳۹۷ | برای حضور در تیم محمد اشرف غنی برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۸ استعفا داد.[۷] | |
| حمدالله محب | ۳۰ جدی/دی ۱۳۹۷ | ۲۲ دلو/بهمن ۱۳۹۷ | وی با حفظ سمت مشاور امنیت ملی به صورت موقت به عنوان سرپرست وزارت داخله تعیین شد.[۸] | |
| مسعود اندرابی | ۲۲ دلو/بهمن ۱۳۹۷ | در ۲۲ دلو به عنوان سرپرست وزارت امور داخله منصوب شد.[۹] | ||
| وزیر مالیه | اکلیل احمد حکیمی | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۵ سرطان/تیر ۱۳۹۷ | در ۵ سرطان/تیر ۱۳۹۷ استعفا داد.[۱۰] |
| محمد همایون قیومی | ۲۶ سرطان/تیر ۱۳۹۷ | ---------------------- | در ۲۶ سرطان/تیر ۱۳۹۷ به عنوان سرپرست این وزارتخانه معرفی شد.[۱۱] | |
| وزیر اقتصاد | عبدالستار مراد | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۱۶ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | در ۱۶ اسد/مرداد ۱۳۹۶ برکنار شد.[۲] |
| محمد مصطفی مستور | ۱۶ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | ---------------------- | ||
| وزیر عدلیه | عبدالبصیر انور | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ---------------------- | |
| وزیر اطلاعات و فرهنگ | سلطان خیری | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۱۲ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | وی اولین نامزد وزارت معارف در دولت وحدت ملی بود.[۲] |
| عبدالباری جهانی | ۱۲ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۱۷ عقرب/آبان ۱۳۹۵ | وی در ۱۷ عقرب/آبان ۱۳۹۵ استعفا داد.[۲] | |
| کمال سادات | ۱۷ عقرب/آبان ۱۳۹۵ | ۱۸ حوت/عقرب ۱۳۹۵ | ||
| محمد رسول باوری | ۱۸ حوت/عقرب ۱۳۹۵ | ۲۵ جوزا/خرداد ۱۳۹۷ | ||
| حسینه صافی | ۲۵ جوزا/خرداد ۱۳۹۷ | ---------------------- | ||
| وزیر معارف | گل زلمی یونسی | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۸ دلو/بهمن ۱۳۹۳ | نتوانست از پارلمان در ۸ دلو/بهمن ۱۳۹۳ رای اعتماد کسب کند.[۱۲] |
| اسدالله حنیف بلخی | ۸ دلو/بهمن ۱۳۹۳ | ۲۴ عقرب/آبان ۱۳۹۶ | در ۲۴ عقرب/آبان ۱۳۹۶ برکنار شد. | |
| محمد ابراهیم شینواری | ۲۴ عقرب/آبان ۱۳۹۶ | ۵ حمل/فروردین ۱۳۹۷ | ||
| میرویس بلخی | ۵ حمل/فروردین ۱۳۹۷ | ---------------------- | ||
| وزیر تحصیلات عالیه | خاطره افغان | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | نتوانست از پارلمان در ۸ دلو/بهمن ۱۳۹۳ رای اعتماد کسب کند.[۱۲] |
| فریده مومند | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۱ سرطان/تیر ۱۳۹۶ | در ۲۴ عقرب/آبان ۱۳۹۵ از طرف پارلمان رد صلاحیت شد.[۱۳] | |
| عبدالطیف روشان | ۱ سرطان/تیر ۱۳۹۶ | ۱ قوس/آذر ۱۳۹۶ | در ۱ قوس/آذر ۱۳۹۶ استعفا داد.[۱۴] | |
| نجیب الله خواجه عمری | ۱ قوس ۱۳۹۶ | ۴ جوزا/خرداد ۱۳۹۸ | ||
| عبدالتواب بالاکرزی | ۴ جوزا/خرداد ۱۳۹۸ | ---- | در ۴ جوزا/خرداد ۱۳۹۸ به عنوان سرپرست تعیین شد.[۱۵][۱۶] | |
| وزیر تجارت و صنایع | همایون رسا | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۲۷ عقرب/آبان ۱۳۹۷ | همایون رسا در ۵ سرطان/تیر ۱۳۹۷ درخواست استعفا داد.[۱۷] و در ۲۷ عقرب/آبان ۱۳۹۷ از سمت وزیر وزارت صنایع و تجارت کنار رفت.[۱۸] |
| کامله صدیقی | ۲۷ عقرب/آبان ۱۳۹۷ | ۱۷ دلو/بهمن ۱۳۹۷ | پس از کناره‌گیری همایون رسا وی که معین امور تجارتی وزارت صنایع و تجارت بود به عنوان سرپرست تعیین شد.[۱۹] | |
| اجمل احمدی | ۱۷ دلو/بهمن ۱۳۹۷ | در ۱۷ دلو/بهمن ۱۳۹۷ به عنوان نامزد وزیر وزارت صنعت و تجارت منصوب شد.[۲۰][۲۱] | ||
| وزیر انرژی و آب | محمود صیقل | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۱ دلو/بهمن ۱۳۹۳ | |
| عبدالرحمان صلاحی | ۱ دلو/بهمن ۱۳۹۳ | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | نتوانست از پارلمان، در ۸ دلو/بهمن ۱۳۹۳ رای اعتماد کسب کند.[۱۲] | |
| علی‌احمد عثمانی | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۱۹ جوزا/خرداد ۱۳۹۷ | در ۱۹ جوزا/خرداد ۱۳۹۷ از سمتش برکنار شد.[۲۲] | |
| محمدگل خلمی | ۱۹ جوزا/خرداد ۱۳۹۷ | ---------------------- | ||
| وزیر حمل و نقل و هوانوردی | فیض‌الله ذکی | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | نتوانست از پارلمان، در ۸ دلو/بهمن ۱۳۹۳ رای اعتماد کسب کند.[۱۲] |
| محمدالله بتاش | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۳ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | در ۲۳ عقرب/آبان ۱۳۹۵ از سوی پارلمان، رد صلاحیت شد.[۲۳] | |
| محمد حمید طهماسی | ۳ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | ---------------------- | ||
| وزیر فواید عامه | عباس بصیر | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | نتوانست از پارلمان، در ۸ دلو/بهمن ۱۳۹۳ رای اعتماد کسب کند.[۱۲] |
| محمود بلیغ | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۱۶ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | در ۲۲ عقرب/آبان ۱۳۹۵از سوی پارلمان، رد صلاحیت شد. | |
| یما یاری | ۱۶ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | ---------------------- | ||
| وزیر امور زنان | نجیبه ایوبی | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ||
| دلبر نظری | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ---------------------- | ||
| وزیر ارشاد، حج و اوقاف | فیض محمد عثمانی | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۳۰ جدی/دی ۱۳۹۷ | در ۳۰ جدی/دی ۱۳۹۷ برکنار شد.[۲۴] |
| عبدالحکيم منيب | ۳۰ جدی/دی ۱۳۹۷ | |||
| وزیر صحت عامه | فیروزالدین فیروز | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ---------------------- | |
| وزیر زراعت، آبیاری و مالداری | اسدالله ضمیر | ۱۲ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۳۱ شهریور/سنبله ۱۳۹۶ | در ۳۱ شهریور/سنبله ۱۳۹۶ از سمتش برکنار شد.[۲۵] |
| نصیر احمد درانی | ۳۱ شهریور/سنبله ۱۳۹۶ | ---------------------- | ||
| وزیر معادن | داوود شاه صبا | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۵ | در ۲۹ حمل ۱۳۹۵ استعفا داد.[۲۶] |
| غزال حبیب یار | ۲۹ حمل/فروردین ۱۳۹۵ | ۷ حمل/فروردین ۱۳۹۶ | ||
| نرگس نهان | ۷ حمل/فروردین ۱۳۹۶ | ۲ عقرب (آبان) ۱۳۹۸ | در ۷ حمل ۱۳۹۶ تعیین شد.[۲۷] نتوانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲۸] وی تا ۲ عقرب (آبان) ۱۳۹۸ به عنوان سرپرست به فعالیت خود ادامه داد و سپس از سمت خود استعفا داد.[۲۹] | |
| وزیر مخابرات و تکنولوژی معلوماتی | برنا کریمی | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۱۲ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | نتوانست از پارلمان، در ۸ دلو/بهمن ۱۳۹۳ رای اعتماد کسب کند.[۱۲] |
| عبدالرزاق وحیدی | ۱۲ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۱۳ جدی/دی ۱۳۹۵ | به اتهام فساد و به دستور رئیس جمهور برکنار شد.[۳۰] | |
| احمد شاه سادات | ۱۳ جدی/دی ۱۳۹۵ | ۱۵ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | ||
| شهزاد گل آریوبی | ۱۵ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | ۴ جوزا/خرداد ۱۳۹۸ | ||
| محمد فهیم هاشمی | ۴ جوزا/خرداد ۱۳۹۸ | ---- | در ۴ جوزا/خرداد ۱۳۹۸ به عنوان سرپرست این وزارت خانه تعیین شد.[۳۱] | |
| وزیر احیا و انکشاف دهات | نصیر احمد درانی | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۲۳ سنبله/شهریور ۱۳۹۶ | در ۲۳ شهریور/سنبله ۱۳۹۶ برکنار شد.[۳۲] |
| مجیب الرحمان کریمی | ۳۰ سنبله/شهریور ۱۳۹۶ | ---------------------- | در ۳۰ سنبله/شهریور ۱۳۹۶ به عنوان نامزد وزارت احیاء و انکشاف دهات تعیین شد. توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲۸] | |
| وزیر کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین | نسرین اوریاخیل | ۱۱ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۳۱ حمل/فروردین ۱۳۹۶ | در ۲۲ عقرب ۱۳۹۵ با استیضاح پارلمان برکنار شده بود. |
| فیض الله ذکی | ۳۱ حمل/فروردین ۱۳۹۶ | ---------------------- | ||
| وزیر امور سرحدات و قبایل | محمد گلاب منگل | ۱۱ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۳ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | |
| گل آغا شیرزی | ۳ اسد/مرداد ۱۳۹۶ | ---------------------- | در ۳ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۳۳] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲۸] | |
| وزیر شهرسازی و اراضی | سعادت منصور نادری | ۱۱ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | ۲۳ جوزا/خرداد ۱۳۹۷ | در ۲۳ جوزا/خرداد ۱۳۹۷ استعفا داد.[۳۴] |
| روشان ولس‌مل | ۲۳ جوزا/خرداد ۱۳۹۷ | ۱۰ قوس/آذر ۱۳۹۷ | پس از استعفای سعادت منصور نادری به عنوان سرپرست تعیین شد.[۳۵] | |
| محمد جواد پیکار | ۱۰ قوس/آذر ۱۳۹۷ | --- | پس از ادغام اداره اراضی با وزارت شهرسازی و مسکن به عنوان سرپرست وزارت شهرسازی و اراضی تعیین شد.[۳۶] | |
| وزیر امور مهاجرین و عودت‌کنندگان | حسین عالمی بلخی | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ---------------------- | |
| وزیر مبارزه علیه مواد مخدر | سلامت عظیمی | ۱۱ حمل/فروردین ۱۳۹۴ | این وزارتخانه در ۷ دلو/بهمن ۱۳۹۷ با وزارت امور داخله ادغام شد.[۳۷] | |
| رئیس عمومی اداره امنیت ملی | رحمت الله نبیل | ۲۲ جدی/دی ۱۳۹۳ | ۱۹ قوس/آذر ۱۳۹۴ | بدلیل اختلافات با رئیس جمهور در ۱۹ قوس/آذر ۱۳۹۴ از سمت خود استعفا داد.[۳۸] |
| محمد معصوم استانکزی | ۱۶ ثور/اردیبهشت ۱۳۹۵ | ۱۸ سنبه (شهریور) ۱۳۹۸ | در ۱۴ سنبله (شهریور) ۱۳۹۸ استعفا داد.[۳۹] | |
| احمد ضیا سراج | ۱۸ سنبله (شهریور) ۱۳۹۸ | --- | در ۱۸ سنبله (شهریور) ۱۳۹۸ به عنوان سرپرست ریاست عمومی امنیت ملی تعیین شد.[۴۰] | |
| مشاور امنیت ملی | محمد حنیف اتمر | ۸ میزان/مهر ۱۳۹۳ | ۳ شهریور/سنبله ۱۳۹۷ | در ۳ شهریور/سنبله ۱۳۹۷ از سمت مشاور امنیت ملی استعفا داد.[۴۱][۴۲] |
| حمدالله محب | ۴ شهریور/سنبله ۱۳۹۷ | ---------------------- | ||
دولت‌های قبلی[ویرایش]
دولت کرزی ۱۳۸۸–۱۳۹۳[ویرایش]
پس از پیروزی حامد کرزی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری در بین ۲۳ نامزد در قوس/آذر ۱۳۸۸، ابتدا فقط ۷ نفر از اعضای کابینه توانستند از پارلمان رای اعتماد بگیرند.[۴۳] حامد کرزی در دومین لیست ۱۸ نفر را در ۱۹ جدی/دی ۱۳۸۸ به پارلمان معرفی کرد که در این میان فقط ۷ نفر از اعضای پارلمان رای اعتماد گرفتند.[۴۴]
در جدی/دی ۱۳۸۸ پس از استعفای وزیر کشور حنیف اتمر. رئیس جمهور کرزی برای بار سوم ۷ نفر دیگر را به پارلمان معرفی کرد که از آن میان ۵ تن از آنان توسط مجلس رای اعتماد دریافت کردند. در بین ۲۵ وزارتخانه افغانستان ۶ وزارتخانه توسط سرپرست اداره می‌شد.[۴۵] لیست زیر اعضای کابینه دولت افغانستان از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ را نشان می‌دهد.[۴۶]
| سمت | نام | سال | وضعیت |
|---|---|---|---|
| رئیس جمهور | حامد کرزی | ۱۳۸۸–۱۳۹۳ | انتخاب شده توسط رای‌دهندگان |
| معاون اول | قسیم فهیم | ۲۰۰۹–۲۰۱۴ | انتخاب شده توسط رای‌دهندگان. (در مارس ۲۰۱۴ فوت کرد) |
| یونس قانونی | ۲۰۱۴–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| معاون دوم | کریم خلیلی | ۲۰۰۹–۲۰۱۴ | انتخاب شده توسط رای‌دهندگان |
| وزیر امور خارجه | زلمی رسول | ۲۰۱۰–۲۰۱۳ | در سال ۲۰۱۳ استعفا داد. |
| ضرار احمد مقبل | ۲۰۱۳–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر دفاع | عبدالرحیم وردک | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | در سال ۲۰۱۲ توسط پارلمان رد صلاحیت شد. |
| بسم‌الله خان محمدی | ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر امور داخله | محمد حنیف اتمر | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | در ژوئن ۲۰۱۰ استعفا داد. |
| بسم‌الله خان محمدی | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | در سال ۲۰۱۲ توسط پارلمان رد صلاحیت شد. | |
| غلام مجتبی پتنگ | ۲۰۱۲–۲۰۱۳ | در سال ۲۰۱۳ توسط پارلمان رد صلاحیت شد. | |
| محمد عمر داوودزی | ۲۰۱۳ - ۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| محمد ایوب سالنگی | ۱۳۹۲–۱۳۹۳ | در سنبله/شهریور ۱۳۹۲ به عنوان مشاور ارشد امور امنیتی وزارت داخله منصوب شد و پس از انتخابات تا دلو/بهمن ۱۳۹۳ عنوان سرپرست وزارت امور داخله فعالیت کرد. | |
| وزیر مالیه | عمر زاخیلوال | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر اقتصاد | عبدالهادی ارغندیوال | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر عدلیه | حبیب‌الله غالب | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | در مارس ۲۰۱۴ از دنیا رفت. |
| سید یوسف حلیم | ۲۰۱۴–۲۰۱۵ | در سمت سرپرست وزارت عدلیه فعالیت داشت. | |
| وزیر اطلاعات و فرهنگ | سید مخدوم رهین | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر معارف | غلام فاروق وردک | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر تحصیلات عالیه | سرور دانش | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | در سال ۲۰۱۲ توسط پارلمان رد صلاحیت شد. |
| عبیدالله عبید | ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | ابتدا در سال ۲۰۱۰ رد صلاحیت شد، اما در سال ۲۰۱۲ توانست از پارلمان رای اعتماد بگیرد. | |
| وزیر تجارت و صنایع | غلام محمد ایلاقی | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. |
| انور الحق احدی | ۲۰۱۰–۲۰۱۳ | در سال ۲۰۱۳ استعفا داد. | |
| محمد شاکر کارگر | ۲۰۱۳–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر انرژی و آب | اسماعیل خان | ۲۰۱۰–۲۰۱۳ | اسماعیل خان تا اواخر سال ۱۳۹۲ در این سمت کار کرد و بعد برای قبول پست معاونت دوم عبدرب الرسول سیاف از این پست استعفا داد. |
| محمدعارف نور زی | ۲۰۱۳–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر حمل و نقل و هوانوردی ملکی | محمد الله بتاش | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. نیمی از سال در سمت سرپرست فعالیت کرد |
| داوود علی نجفی | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | در سال ۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد دو سال در سمت سرپرست فعالیت کرد و توانست سال ۲۰۱۲ توانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد.[۴۷] | |
| وزیر فوائد عامه | سهراب علی صفری | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | مدتی در سمت سرپرست فعالیت داشت اما به پارلمان معرفی نشد. |
| عبدالقدوس حمیدی | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. در سال ۲۰۱۰ | |
| نجیب‌الله اوژن | ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر امور زنان | حسن بانو غضنفر | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | نتوانست از پارلمان رای اعتماد بگیرد اما در سمت سرپرست به فعالیت ادامه داد. |
| وزیر ارشاد، حج و اوقاف | محمد یوسف نیازی | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر صحت عامه | ثریا دلیل | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | در سال ۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد دو سال در سمت سرپرست فعالیت کرد و توانست سال ۲۰۱۲ توانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد. |
| وزیر زراعت، آبیاری و مالداری | محمدآصف رحیمی | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر معادن و پطرولیم | وحیدالله شهرانی | ۲۰۱۰–۲۰۱۳ | در سال ۲۰۱۳ استعفا داد. |
| محمد اکبر بارکزی | ۲۰۱۳–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر مخابرات و تکنولوژی معلوماتی | امیرزی سنگین | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | در سال ۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد دو سال در سمت سرپرست فعالیت کرد و توانست سال ۲۰۱۲ توانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد. |
| وزیر احیا و انکشاف دهات | جارالله منصوری | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| ویس‌احمد برمک | ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین | آمنه صفی افضلی | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر امور سرحدات و قبایل | ارسلا جمال | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. (در سال ۱۳۹۲ ترور شد) |
| اسدالله خالد | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| عزیزالله دین محمد | ۲۰۱۲–۲۰۱۳ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. | |
| محمد اکرام خپلواک | ۲۰۱۳–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر شهرسازی و مسکن | سلطان حسین حصاری | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. |
| حسن عبداللهی | ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر مبارزه علیه مواد مخدر | ضرار احمد مقبل | ۲۰۱۰–۲۰۱۳ | در سال ۲۰۱۳ بخاطر سمت وزیر خارجه استعفا داد. |
| مبارز راشدی | ۲۰۱۴–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر امور پناهندگان و عودت کنندگان | عبدالرحیم معین | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. |
| جماهیر انوری | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| رئیس اداره امنیت ملی | امرالله صالح | در سال ۲۰۱۰ استعفا داد. | |
| ابراهیم سپین زاده | از سال ۲۰۱۰ در سمت سرپرست. | ||
| اسدالله خالد | |||
| رحمت‌الله نبیل | |||
| مشاور امنیت ملی | رنگین دادفر سپنتا |
دولت کرزی ۱۳۸۳–۱۳۸۸[ویرایش]
لیست زیر اعضای کابینه حامد کرزی در سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۸ می‌باشد.[۴۸][۴۹]
دولت انتقالی افغانستان[ویرایش]
در کنفرانس بن در دسامبر ۲۰۰۱ تشکیل یک دولت موقت تصویب شد. در سال ۲۰۰۲ لویه جرگه و پس از آن یک دولت انتقالی تعیین می‌شود. این دولت انتقالی از سال ۲۰۰۲ تا انتخابات ۲۰۰۴ اداره افغانستان را بر عهده داشت.
افغان دولت موقت[ویرایش]
پس از بیمارستانها در حال تمام از رژیم طالبان در حدود دو دوجین پیشرو افغان ملاقات در آلمان در کنفرانس بن برای انتخاب رهبری و در محل تعیین یک جدول زمانی برای تصویب یک قانون اساسی جدید افغانستان و جدول زمانی برای انتخاب یک مدیر اجرایی و قانونگذاری توسط انتخابات دموکراتیک است. در جدول زیر لیستی از اعضای موقت و انتقالی افغانستان قدرت (۲۰ دسامبر ۲۰۰۱ – اکتبر ۲۰۰۴). افغان دولت موقت (AIA) اولین دولت افغانستان پس از سقوط رژیم طالبان بود و بالاترین مقام کشور از ۲۲ دسامبر ۲۰۰۱ تا ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۲.
| سمت | نام | یادداشت |
|---|---|---|
| رئیس جمهور | حامد کرزی | رهبر مستقل پشتون‌های قبیله‌ای در تبعید در پاکستان. |
| معاون رئیس جمهور و وزیر دفاع | قسیم فهیم | وزیر دفاع از جبهه اسلامی شمال |
| معاون رئیس جمهور و وزیر زنان | سیما سمر | بنیانگذار سازمان شهدا و کلینیک شهدا در کویته، گروه رم. |
| معاون رئیس جمهور و وزیر برنامه‌ریزی | محمد محقق | مبارز جنگ سالار علیه طالبان برای حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان در جبهه متحد اسلامی شمال |
| معاون رئیس جمهور و وزیر انرژی و آب | احمد شاکر کارگر | جبهه متحد اسلامی شمال |
| معاون رئیس جمهور و وزیر مالیه | هدایت امین ارسلا | وزیر امور خارجه دولت اسلامی افغانستان در دهه ۹۰. گروه رم. |
| وزیر امور خارجه | عبدالله عبدالله | وزیر امور خارجه از جبهه متحد اسلامی شمال |
| وزیر امور داخله | یونس قانونی | وزیر امور داخله از جبهه متحد اسلامی شمال |
| وزیر مخابرات، تکنولوژی معلوماتی | مهندس عبدالرحیم | جبهه متحد اسلامی شمال |
| وزیر امور سرحدات و قبایل | امان‌الله زدران | از رهبران طالبان، که پس از حمله آمریکا پناهنده شد. گروه رم. |
| وزیر امور پناهندگان و عودت کنندگان | عنایت الله نظری | جبهه متحد اسلامی شمال |
| وزیر صنایع کوچک | محمد عارف خان نور زی | جبهه متحد اسلامی شمال |
| وزیر صنعت و معدن | جبهه متحد اسلامی شمال | |
| وزیر صحت عامه | سهیلا صدیقی | در دولت شاه محمد ظاهر شاه و رژیم کمونیستی از ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بود. مستقل |
| وزیر تجارت | مصطفی کاظمی | رهبر جبهه متحد ملی و سخنگو |
| وزیر زراعت، آبیاری و مالداری | سید حسین انوری | فرمانده نظامی ارشد حرکت اسلامی در جبهه متحد ملی |
| وزیر عدلیه | عباس کریمی | جبهه متحد اسلامی |
| وزیر اطلاعات و فرهنگ | سید مخدوم رهین | نویسنده، شاعر، گروه رم |
| وزیر بازسازی | محمد امین فرهنگ | گروه رم |
| وزیر ارشاد حج و اوقاف | محمد حنیف بلخی | مستقل |
| وزیر شهرسازی و مسکن | عبدالقدیر | رهبر در جبهه متحد ملی برای جناح حزب اسلامی خالص |
| وزیر فوائد عامه | عبدالخالق فضل | گروه رم |
| وزیر زراعت، آبیاری و مالداری | منگل حسین | گروه پیشاور جنگ سالار از حزب اسلامی گلبدین حکمتیار |
| وزیر تحصیلات عالیه | شریف فایض | جبهه متحد اسلامی |
| وزارت ترانسپورت و هوانوردی ملکی | عبدالرحمان | عضو جبهه متحد اسلامی است، اما او حمایت خود را به پادشاه سابق ظاهر شاه گرفت و عضو گروه روم شد. |
| سلطان حمید حامد | ||
| وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین | میرویس صادق | پسر اسماعیل خان، جبهه متحد اسلامی (در سال ۱۳۸۳ ترور شد) |
| عبدالله وردک | رهبر در جبهه متحد ملی برای اتحاد اسلامی برای آزادی افغانستان. | |
| وزیر معارف | عبدالرسول امین | عضو جبهه اسلامی ملی و گروه رم. |
| وزیر احیا و انکشاف دهات | عبدالمالک انور | جبهه متحد اسلامی |
منابع[ویرایش]
- ↑ «کابینه نو افغانستان – ۱۳ وزیر از غنی، ۱۲ از عبدالله». صدای آمریکا. ۲ جدی ۱۳۹۳.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ dailyetilaatroz (۲۰۱۷-۱۱-۰۶). «تایم‌لاین بی‌انتهای «سرپرستی» در حکومت وحدت ملی». روزنامه اطلاعات روز. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۴.
- ↑ «معصوم ستانکزی رای تایید نگرفت | روزنامه 8 صبح». 8am.af. ۲۰۱۵-۰۷-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۴.
- ↑ «غنی استعفای صلاح‌الدین ربانی را پذیرفت» (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۱۰-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۱۱.
- ↑ News، Ariana. «متهم شدن ادریس زمان به «تصفیه قومی» در وزارت خارجه». آریانا نیوز. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۱۱.
- ↑ "VOA Dari". www.facebook.com. Retrieved 2018-12-24.
- ↑ «امرالله صالح از سرپرستی وزارت داخله استعفا کرد». afghanpaper.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۰.
- ↑ «تعیین «حمدالله محب» به عنوان سرپرست وزارت کشور افغانستان/ غنی بر اصلاحات در پلیس تاکید کرد - FarsNews Agency». af.farsnews.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۱.
- ↑ hosseini. «مسعود اندرابی به حیث سرپرست وزارت امور داخله تعیین شد | خبرگزاری شیعیان افغانستان». دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۴.
- ↑ «استعفای غیرمنتظره وزیر مالیه افغانستان» (به انگلیسی). BBC News فارسی. ۲۰۱۸-۰۶-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۰.
- ↑ «ریاست جمهوری افغانستان دکتر محمدهمایون قیومی به حیث سرپرست وزارت مالیه به همکارانش معرفی شد». president.gov.af. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۰.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ ۱۲٫۴ ۱۲٫۵ «مجلس به یک نامزد رئیس و ۸نامزد وزیر رأی اعتماد داد». طلوع‌نیوز. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۴.
- ↑ dailyetilaatroz (۲۰۱۶-۱۱-۱۴). «وزیران شهرسازی و عدلیه ابقا و وزیر تحصیلات عالی از سوی مجلس رد صلاحیت شد». روزنامه اطلاعات روز. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۴.
- ↑ «سرپرست وزارت تحصیلات عالی از سمتش استعفا داد». www.pajhwok.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۴.
- ↑ «خبرگزاری رشد » هفت سفیر تازه به هفت کشور معرفی شد». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژوئن ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۲.
- ↑ «پوهنمل عبدالتواب بالاکرزی بحیث سر پرست وزارت تحصیلات عالی معرفی شد». وزارت تحصیلات عالی. ۲۰۱۹-۰۵-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۲.
- ↑ «همایون رسا وزیر تجارت استعفا داد». www.pajhwok.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۴.
- ↑ «جلالتماب همایون رسا از وزارت صنعت و تجارت خدا حافظی نمود - وزارت صنعت وتجارت». moci.gov.af. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۴.
- ↑ «کامله صدیقی سرپرست وزارت تجارت شد». www.facebook.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۴.
- ↑ «حکم رئيس جمهوری اسلامی افغانستان در مورد تعیین نامزدوزیر وزارت صنعت و تجارت و معرفی‌شان به ولسی جرگه شورای ملی». ocs.gov.af. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۴.
- ↑ News، Ariana. «اجمل احمدی به عنوان سرپرست وزارت صنعت و تجارت گماشته شد». Ariana News. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۴.
- ↑ «برکناری وزیر انرژی و آب افغانستان». Parstoday. ۱۳۹۷-۰۳-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۴.
- ↑ «بحران در حکومت افغانستان/ دو وزیر دیگر کابینه سلب اعتماد شدند». خبرگزاری جمهوری اسلامی. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۴.
- ↑ «معين وزارت قبايل طالبان، وزیر حج اشرف غنی شد». afghanpaper.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۰.
- ↑ «غنی وزیر زراعت را برکنار کرد». سلام تایمز. ۳۱ شهریور ۱۳۹۶.
- ↑ «حبیب‌یار سرپرست وزارت معادن و پترولیوم شد». خبرگزاری فارس. ۲۹ حمل ۱۳۹۵.
- ↑ «معرفی نرگس نهان به حیث نامزد وزیر معادن و پترولیوم». طلوع نیوز.
- ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ ۲۸٫۲ «مجلس نمایندگان افغانستان از میان ۱۲ نامزدوزیر، تنها به یک وزیر رای اعتماد نداد». خبرگزاری ۱. ۱۳ قوس ۱۳۹۶.
- ↑ «نرگس نهان، سرپرست وزارت معادن و پترولیم از سمت خود استعفا داد». روزنامه صبح کابل. ۲۰۱۹-۱۰-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۱۱.
- ↑ Welle (www.dw.com)، Deutsche. «ارگ: وظیفه وزیر مخابرات به دلیل اتهام فساد به تعلیق درآمد | DW | 02.01.2017». DW.COM. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۴.
- ↑ Afghanistan، 1TV؛ Naderi. «محمد فهیم هاشمی از سوی ریییس جمهور غنی سرپرست وزارت مخابرات گماشته شد». www.1tvnewsaf. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۲.
- ↑ «وزیر انکشاف دهات برکنار شد». افغان پیپر. ۲۳ شهریور ۱۳۹. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - ↑ «معرفی چندین نامزد وزیر تازه از سوی رئیس‌جمهور غنی». طلوع نیوز.
- ↑ «وزیر شهرسازی افغانستان استعفا کرد - FarsNews Agency». af.farsnews.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۸-۱۹.
- ↑ «استعفای دسته‌جمعی وزیر و معینان وزارت شهرسازی». سلام وطندار. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ اوت ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۸-۱۹.
- ↑ «با ادغام اداره اراضى، "وزارت شهرسازی و اراضی" تشکيل شد». www.pajhwok.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۸.
- ↑ «وزارت مبارزه علیه موادمخدر با وزارت امور داخله ادغام می‌گردد». www.pajhwok.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۸.
- ↑ «رئیس امنیت ملی افغانستان استعفا کرد». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۴.
- ↑ «معصوم استانکزی از ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان استعفا داد». دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۹-۰۸.
- ↑ «احمد ضیا سراج سرپرست ریاست امنیت ملی افغانستان شد». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۸ سنبله ۱۳۹۸.
- ↑ «محمد حنیف اتمر، مشاور امنیت ملی افغانستان استعفا کرد» (به انگلیسی). BBC News فارسی. ۲۰۱۸-۰۸-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۸-۲۸.
- ↑ «اتمر به حیث مشاور امنیت ملی ریاست جمهوری تعیین شد | خاورمیانه». middleeastpress. ۲۰۱۴-۰۹-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۴.
- ↑ Rubin, Alissa J. (4 January 2010). "Standoff Builds Over Afghan Cabinet". The New York Times. Afghanistan. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ "Afghan parliament approves 7 new ministers". News.xinhuanet.com. 16 January 2010. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ "Afghanistan Online: Cabinet of ministers". Afghan-web.com. Archived from the original on 30 March 2010. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ "Members of President Hamid Karzai's Cabinet". Afghan-web.com. Archived from the original on 30 March 2010. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ Press release by the Government Media & Information Center of the Islamic Republic of Afghanistan, 6 March 2012, 11:10 h
- ↑ "Afghanistan Online: Members of President Hamid Karzai's Cabinet". Afghan-web.com. Archived from the original on 30 March 2010. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ Chiefs of State and Cabinet Members of Foreign Governments بایگانی‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine
- ↑ "Cabinet Biographies". Afghanembassyjp.com. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ "Short Biographies of Afghanistan new Cabinet members". Mashreqi.net. Archived from the original on 8 March 2012. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ Short biography of the Minister Professor Anwar-ul-Haq Ahadi بایگانی‌شده در ۳ نوامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine
- ↑ "President Hamid Karzai's new cabinet". Institute-for-afghan-studies.org. Archived from the original on 27 September 2011. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ Thomas H. Johnson (February 2006). "The Prospects for Post-Conflict Afghanistan: A Call of the Sirens to the Country's Troubled Past". V (2). Strategic Insights. Archived from the original (PDF) on 15 April 2012. Retrieved 2009-06-29.
