هیئت دولت افغانستان
(تغییرمسیر از کابینه افغانستان)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| جمهوری اسلامی افغانستان | |
 | |
|
ارکان نظام جمهوری اسلامی افغانستان
قوه قانون گذاری
قوه قضایی
فهرست‌های سیاست و حکومت
|
هیئت دولت افغانستان از سران وزارتخانه‌ها تشکیل شده‌است. اعضای هیئت دولت توسط رئیس جمهور به پارلمان معرفی و پس از تأیید توسط اعضای پارلمان انتخاب می‌شوند.
محتویات
هیئت دولت کنونی دولت افغانستان[ویرایش]
دولت وحدت ملی[ویرایش]
پس از توافق‌نامه‌ای که میان اشرف غنی و عبدالله عبدالله برای تشکیل دولت وحدت ملی به امضا رسید، توافق شد که از ۲۵ وزارتخانه افغانستان ۱۳ وزارت خانه از طرف اشرف غنی و ۱۲ وزارتخانه دیگر از طرف عبدالله عبدالله تعیین شود.[۱]
| سمت | نام | سال | وضعیت |
|---|---|---|---|
| رئیس جمهور | اشرف غنی | ۲۰۱۴-حاضر | انتخاب شده توسط رای‌دهندگان |
| معاون اول رئیس جهور | عبدالرشید دوستم | ۲۰۱۴-حاضر | انتخاب شده توسط رای‌دهندگان |
| معاون دوم رئیس جمهور | سرور دانش | ۲۰۱۴-حاضر | انتخاب شده توسط رای‌دهندگان |
| رئیس اجرائیه | عبدالله عبدالله | ۲۰۱۴ - حاضر | تعیین شده طبق توافق‌نامه |
| معاون اول رئیس اجرائیه | محمد خان | ۲۰۱۴ - حاضر | تعیین شده طبق توافق‌نامه |
| معاون دوم رئیس اجرائیه | محمد محقق | ۲۰۱۴ - حاضر | تعیین شده طبق توافق‌نامه |
| وزیر امور خارجه | صلاح‌الدین ربانی | ۲۰۱۵-حاضر | در ۲۲ عقرب ۱۳۹۵ با استیضاح پارلمان برکنار شد اما در سمت سرپرست فعالیت خود را ادامه داد. |
| وزیر دفاع | محمد معصوم استانکزی | ۲۰۱۴ | مدتی در سمت سرپرست فعالیت کرد اما
نتوانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد. |
| عبدالله حبیبی | ۲۰۱۴–۲۰۱۷ | در ۵ ثور ۱۳۹۶ استعفا داد. | |
| طارق شاه بهرامی | ۲۰۱۷- | در ۵ ثور ۱۳۹۶ به عنوان سر‍رست وزارت دفاع تعیین شد. توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر امور داخله | نورالحق علومی | ۲۰۱۵–۲۰۱۶ | در ماه حوت ۱۳۹۴ از سمتش کناره‌گیری کرد |
| تاج محمد جاهد | ۲۰۱۶–۲۰۱۷ | در ۲۲ اسد ۱۳۹۶ از سمت وزیر داخله برکنار و به عنوان مشاور رئیس جمهور در امور امیتی معرفی گردید.[۳] | |
| ویس احمد برمک | ۲۰۱۷ - | ۲۲ اسد ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست وزارت داخله تعیین شد.[۴] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر مالیه | اکلیل احمد حکیمی | ۲۰۱۵-حاضر | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر اقتصاد | عبدالستار مراد | ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| محمد مصطفی مستور | ۲۰۱۷ - | در ۱۵ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۵] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر عدلیه | عبدالبصیر انور | ۲۰۱۵-حاضر | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر اطلاعات و فرهنگ | عبدالباری جهانی | ۲۰۱۵–۲۰۱۶ | در ۱۷ عقرب/آبان ۱۳۹۶ به دلیل بیماری کناره‌گیری کرد.[۶] |
| کمال سادات | ۲۰۱۶–۲۰۱۷ | از عقرب/آبان تا حوت/اسفند به مدت ۴ ماه به عنوان سرپرست فعالیت داشت.[۷] | |
| محمد رسول باوری | ۲۰۱۷ - حاضر | در ۱۸ حوت ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست وزارت تعیین شد.[۷] | |
| وزیر معارف | اسدالله حنیف بلخی | ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | در ۲۳ عقرب/آبان ۱۳۹۶ برکنار شد. |
| محمد ابراهیم شینواری | ۲۰۱۷- ۲۰۱۸ | در ۲۳ عقرب ۱۳۹۶به عنوان سرپرست تعیین شد و تا ۵ حمل/فروردین ۱۳۹۷ در این سمت بود. | |
| میرویس بلخی | ۲۰۱۸- حاضر | در ۵ حمل/فروردین ۱۳۹۷ به عنوان سرپرست معرفی شد. | |
| وزیر تحصیلات عالیه | فریده مومند | ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.. |
| عبدالطیف روشان | ۲۰۱۷ | در ۱ سرطان ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست تعیین شد.
در ۱ قوس ۱۳۹۶ استعفا داد.[۸] | |
| نجیب الله خواجه عمری | ۲۰۱۷ - حاضر | در ۱ قوس ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست تعیین شد.[۹] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر تجارت و صنایع | همایون رسا | ۲۰۱۵-حاضر | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر انرژی و آب | علی‌احمد عثمانی | ۲۰۱۵-حاضر | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر حمل و نقل و هوانوردی | محمدالله بتاش | ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.. |
| محمد حمید طهماسی | ۲۰۱۷- | در ۳ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۱۰] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر فواید عامه | محمود بلیغ | ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | در ۲۲ عقرب ۱۳۹۵ با استیضاح پارلمان برکنار شد. |
| یما یاری | ۲۰۱۷ - | در ۱۵ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۱۱] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر امور زنان | دلبر نظری | ۲۰۱۵-حاضر | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر ارشاد، حج و اوقاف | فیض محمد عثمانی | ۲۰۱۵-حاضر | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر صحت عامه | فیروزالدین فیروز | ۲۰۱۵-حاضر | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر زراعت، آبیاری و مالداری | اسدالله ضمیر | ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | در ۳۱ شهریور/سنبله ۱۳۹۶ از سمتش برکنار شد.[۱۲] |
| نصیر احمد درانی | ۲۰۱۷ | در ۳۱ شهریور/سنبله ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست تعیین شد.[۱۲] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر معادن | داوود شاه صبا | ۲۰۱۵–۲۰۱۶ | در ۲۹ حمل ۱۳۹۵ استعفا داد.[۱۳] |
| غزال حبیب یار | ۲۰۱۶–۲۰۱۷ | در ۲۹ حمل ۱۳۹۵ تعیین شد.[۱۳] | |
| نرگس نهان | ۲۰۱۷- | در ۷ حمل ۱۳۹۶ تعیین شد.[۱۴] نتوانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر مخابرات و تکنولوژی معلوماتی | عبدالرزاق وحیدی | ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | به اتهام فساد و به دستور رئیس جمهور برکنار شد. |
| احمد شاه سادات | ۲۰۱۷ | سرپرست وزارت مخابرات، پس از برکناری آقای وحیدی | |
| شهزادگل آریوبی | ۲۰۱۷- | در ۱۵ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۱۵] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر احیا و انکشاف دهات | نصیر احمد درانی | ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | در ۲۳ شهریور/سنبله ۱۳۹۶ برکنار شد.[۱۶] |
| مجیب الرحمان کریمی | ۲۰۱۷ - حاضر | در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۷ به عنوان نامزد وزارت احیاء و انکشاف دهات تعیین شد. توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین | نسرین اوریاخیل | ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | در ۲۲ عقرب ۱۳۹۵ با استیضاح پارلمان برکنار شد. |
| فیض الله ذکی | ۲۰۱۷ - | در ۳۱ حمل ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست این وزارت تعیین شد. توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر امور سرحدات و قبایل | محمد گلاب منگل | ۲۰۱۵–۲۰۱۷ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| گل آغا شیرزی | ۲۰۱۷- حاضر | در ۳ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۱۰] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲] | |
| وزیر شهرسازی و مسکن | سعادت منصور نادری | ۲۰۱۵-۲۰۱۸ | در ۲۳ جوزا/خرداد ۱۳۹۷ استعفا داد.[۱۷] |
| روشان ولس‌مل | ۲۰۱۸- حاضر | پس از استعفای سعادت منصور نادری به عنوان سرپرست تعیین شد.[۱۸] | |
| وزیر مبارزه علیه مواد مخدر | سلامت عظیمی | ۲۰۱۵-حاضر | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر امور مهاجرین و عودت‌کنندگان | حسین عالمی بلخی | ۲۰۱۵-حاضر | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| رئیس اداره امنیت ملی | محمد معصوم استانکزی | ۲۰۱۵-حاضر | در حال فعالیت |
| مشاور امنیت ملی | محمد حنیف اتمر | ۲۰۱۵-۲۰۱۸ | در ۳ شهریور/سنبله ۱۳۹۷ از سمت مشاور امنیت ملی استعفا داد.[۱۹] |
| حمدالله محب | ۲۰۱۸ - کنونی | در ۴ شهریور/سنبله ۱۳۹۷ کارش را آغاز کرد.[۲۰] |
دولت‌های قبلی[ویرایش]
دولت کرزی ۱۳۸۸–۱۳۹۳[ویرایش]
پس از پیروزی حامد کرزی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری در بین ۲۳ نامزد در قوس/آذر ۱۳۸۸، ابتدا فقط ۷ نفر از اعضای هیئت دولت توانستند از پارلمان رای اعتماد بگیرند.[۲۱] حامد کرزی در دومین لیست ۱۸ نفر را در ۱۹ جدی/دی ۱۳۸۸ به پارلمان معرفی کرد که در این میان فقط ۷ نفر از اعضای پارلمان رای اعتماد گرفتند.[۲۲]
در جدی/دی ۱۳۸۸ پس از استعفای وزیر کشور حنیف اتمر. رئیس جمهور کرزی برای بار سوم ۷ نفر دیگر را به پارلمان معرفی کرد که از آن میان ۵ تن از آنان توسط مجلس رای اعتماد دریافت کردند. در بین ۲۵ وزارتخانه افغانستان ۶ وزارت خانه توسط سرپرست اداره می‌شد.[۲۳] لیست زیر اعضای هیئت دولت دولت افغانستان از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ را نشان می‌دهد.[۲۴]
| سمت | نام | سال | وضعیت |
|---|---|---|---|
| رئیس جمهور | حامد کرزی | ۱۳۸۸–۱۳۹۳ | انتخاب شده توسط رای‌دهندگان |
| معاون اول | قسیم فهیم | ۲۰۰۹–۲۰۱۴ | انتخاب شده توسط رای‌دهندگان. (در مارس ۲۰۱۴ فوت کرد) |
| یونس قانونی | ۲۰۱۴–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| معاون دوم | کریم خلیلی | ۲۰۰۹–۲۰۱۴ | انتخاب شده توسط رای‌دهندگان |
| وزیر امور خارجه | زلمی رسول | ۲۰۱۰–۲۰۱۳ | در سال ۲۰۱۳ استعفا داد. |
| ضرار احمد مقبل | ۲۰۱۳–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر دفاع | عبدالرحیم وردک | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | در سال ۲۰۱۲ توسط پارلمان رد صلاحیت شد. |
| بسم‌الله خان محمدی | ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر امور داخله | محمد حنیف اتمر | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | در ژوئن ۲۰۱۰ استعفا داد. |
| بسم‌الله خان محمدی | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | در سال ۲۰۱۲ توسط پارلمان رد صلاحیت شد. | |
| غلام مجتبی پتنگ | ۲۰۱۲–۲۰۱۳ | در سال ۲۰۱۳ توسط پارلمان رد صلاحیت شد. | |
| محمد عمر داوودزی | ۲۰۱۳ - ۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| محمد ایوب سالنگی | ۱۳۹۲–۱۳۹۳ | در سنبله/شهریور ۱۳۹۲ به عنوان مشاور ارشد امور امنیتی وزارت داخله منصوب شد و پس از انتخابات تا دلو/بهمن ۱۳۹۳ عنوان سرپرست وزارت امور داخله فعالیت کرد. | |
| وزیر مالیه | عمر زاخیلوال | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر اقتصاد | عبدالهادی ارغندیوال | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر عدلیه | حبیب‌الله غالب | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | در مارس ۲۰۱۴ از دنیا رفت. |
| سید یوسف حلیم | ۲۰۱۴–۲۰۱۵ | در سمت سرپرست وزارت عدلیه فعالیت داشت. | |
| وزیر اطلاعات و فرهنگ | سید مخدوم رهین | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر معارف | غلام فاروق وردک | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر تحصیلات عالیه | سرور دانش | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | در سال ۲۰۱۲ توسط پارلمان رد صلاحیت شد. |
| عبیدالله عبید | ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | ابتدا در سال ۲۰۱۰ رد صلاحیت شد، اما در سال ۲۰۱۲ توانست از پارلمان رای اعتماد بگیرد. | |
| وزیر تجارت و صنایع | غلام محمد ایلاقی | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. |
| انور الحق احدی | ۲۰۱۰–۲۰۱۳ | در سال ۲۰۱۳ استعفا داد. | |
| محمد شاکر کارگر | ۲۰۱۳–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر انرژی و آب | اسماعیل خان | ۲۰۱۰–۲۰۱۳ | اسماعیل خان تا اواخر سال ۱۳۹۲ در این سمت کار کرد و بعد برای قبول پست معاونت دوم عبدرب الرسول سیاف از این پست استعفا داد. |
| محمدعارف نور زی | ۲۰۱۳–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر حمل و نقل و هوانوردی ملکی | محمد الله بتاش | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. نیمی از سال در سمت سرپرست فعالیت کرد |
| داوود علی نجفی | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | در سال ۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد دو سال در سمت سرپرست فعالیت کرد و توانست سال ۲۰۱۲ توانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد.[۲۵] | |
| وزیر فوائد عامه | سهراب علی صفری | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | مدتی در سمت سرپرست فعالیت داشت اما به پارلمان معرفی نشد. |
| عبدالقدوس حمیدی | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. در سال ۲۰۱۰ | |
| نجیب‌الله اوژن | ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر امور زنان | حسن بانو غضنفر | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | نتوانست از پارلمان رای اعتماد بگیرد اما در سمت سرپرست به فعالیت ادامه داد. |
| وزیر ارشاد، حج و اوقاف | محمد یوسف نیازی | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر صحت عامه | ثریا دلیل | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | در سال ۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد دو سال در سمت سرپرست فعالیت کرد و توانست سال ۲۰۱۲ توانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد. |
| وزیر زراعت، آبیاری و مالداری | محمدآصف رحیمی | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر معادن و پطرولیم | وحیدالله شهرانی | ۲۰۱۰–۲۰۱۳ | در سال ۲۰۱۳ استعفا داد. |
| محمد اکبر بارکزی | ۲۰۱۳–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر مخابرات و تکنولوژی معلوماتی | امیرزی سنگین | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | در سال ۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد دو سال در سمت سرپرست فعالیت کرد و توانست سال ۲۰۱۲ توانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد. |
| وزیر احیا و انکشاف دهات | جارالله منصوری | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| ویس‌احمد برمک | ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین | آمنه صفی افضلی | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. |
| وزیر امور سرحدات و قبایل | ارسلا جمال | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. (در سال ۱۳۹۲ ترور شد) |
| اسدالله خالد | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| عزیزالله دین محمد | ۲۰۱۲–۲۰۱۳ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. | |
| محمد اکرام خپلواک | ۲۰۱۳–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر شهرسازی و مسکن | سلطان حسین حصاری | ۲۰۱۰–۲۰۱۲ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. |
| حسن عبداللهی | ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر مبارزه علیه مواد مخدر | ضرار احمد مقبل | ۲۰۱۰–۲۰۱۳ | در سال ۲۰۱۳ بخاطر سمت وزیر خارجه استعفا داد. |
| مبارز راشدی | ۲۰۱۴–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| وزیر امور پناهندگان و عودت کنندگان | عبدالرحیم معین | ۲۰۱۰–۲۰۱۰ | توسط پارلمان رد صلاحیت شد. |
| جماهیر انوری | ۲۰۱۰–۲۰۱۴ | رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. | |
| رئیس اداره امنیت ملی | امرالله صالح | در سال ۲۰۱۰ استعفا داد. | |
| ابراهیم سپین زاده | از سال ۲۰۱۰ در سمت سرپرست. | ||
| اسدالله خالد | |||
| رحمت‌الله نبیل | |||
| مشاور امنیت ملی | رنگین دادفر سپنتا |
دولت کرزی ۱۳۸۳–۱۳۸۸[ویرایش]
لیست زیر اعضای هیئت دولت حامد کرزی در سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۸ می‌باشد.[۲۶][۲۷]
دولت انتقالی افغانستان[ویرایش]
در کنفرانس بن در دسامبر ۲۰۰۱ تشکیل یک دولت موقت تصویب شد. در سال ۲۰۰۲ لویه جرگه و پس از آن یک دولت انتقالی تعیین می‌شود. این دولت انتقالی از سال ۲۰۰۲ تا انتخابات ۲۰۰۴ اداره افغانستان را بر عهده داشت.
افغان دولت موقت[ویرایش]
پس از بیمارستانها در حال تمام از رژیم طالبان در حدود دو دوجین پیشرو افغان ملاقات در آلمان در کنفرانس بن برای انتخاب رهبری و در محل تعیین یک جدول زمانی برای تصویب یک قانون اساسی جدید افغانستان و جدول زمانی برای انتخاب یک مدیر اجرایی و قانونگذاری توسط انتخابات دموکراتیک است. در جدول زیر لیستی از اعضای موقت و انتقالی افغانستان قدرت (۲۰ دسامبر ۲۰۰۱ – اکتبر ۲۰۰۴). افغان دولت موقت (AIA) اولین دولت افغانستان پس از سقوط رژیم طالبان بود و بالاترین مقام کشور از ۲۲ دسامبر ۲۰۰۱ تا ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۲.
| سمت | نام | یادداشت |
|---|---|---|
| رئیس جمهور | حامد کرزی | رهبر مستقل پشتون‌های قبیله‌ای در تبعید در پاکستان. |
| معاون رئیس جمهور و وزیر دفاع | قسیم فهیم | وزیر دفاع از جبهه اسلامی شمال |
| معاون رئیس جمهور و وزیر زنان | سیما سمر | بنیانگذار سازمان شهدا و کلینیک شهدا در کویته، گروه رم. |
| معاون رئیس جمهور و وزیر برنامه‌ریزی | محمد محقق | مبارز جنگ سالار علیه طالبان برای حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان در جبهه متحد اسلامی شمال |
| معاون رئیس جمهور و وزیر انرژی و آب | احمد شاکر کارگر | جبهه متحد اسلامی شمال |
| معاون رئیس جمهور و وزیر مالیه | هدایت امین ارسلا | وزیر امور خارجه دولت اسلامی افغانستان در دهه ۹۰. گروه رم. |
| وزیر امور خارجه | عبدالله عبدالله | وزیر امور خارجه از جبهه متحد اسلامی شمال |
| وزیر امور داخله | یونس قانونی | وزیر امور داخله از جبهه متحد اسلامی شمال |
| وزیر مخابرات، تکنولوژی معلوماتی | مهندس عبدالرحیم | جبهه متحد اسلامی شمال |
| وزیر امور سرحدات و قبایل | امان‌الله زدران | از رهبران طالبان، که پس از حمله آمریکا پناهنده شد. گروه رم. |
| وزیر امور پناهندگان و عودت کنندگان | عنایت الله نظری | جبهه متحد اسلامی شمال |
| وزیر صنایع کوچک | محمد عارف خان نور زی | جبهه متحد اسلامی شمال |
| وزیر صنعت و معدن | جبهه متحد اسلامی شمال | |
| وزیر صحت عامه | سهیلا صدیقی | در دولت شاه محمد ظاهر شاه و رژیم کمونیستی از ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بود. مستقل |
| وزیر تجارت | مصطفی کاظمی | رهبر جبهه متحد ملی و سخنگو |
| وزیر زراعت، آبیاری و مالداری | سید حسین انوری | فرمانده نظامی ارشد حرکت اسلامی در جبهه متحد ملی |
| وزیر عدلیه | عباس کریمی | جبهه متحد اسلامی |
| وزیر اطلاعات و فرهنگ | سید مخدوم رهین | نویسنده، شاعر، گروه رم |
| وزیر بازسازی | محمد امین فرهنگ | گروه رم |
| وزیر ارشاد حج و اوقاف | محمد حنیف بلخی | مستقل |
| وزیر شهرسازی و مسکن | عبدالقدیر | رهبر در جبهه متحد ملی برای جناح حزب اسلامی خالص |
| وزیر فوائد عامه | عبدالخالق فضل | گروه رم |
| وزیر زراعت، آبیاری و مالداری | منگل حسین | گروه پیشاور جنگ سالار از حزب اسلامی گلبدین حکمتیار |
| وزیر تحصیلات عالیه | شریف فایض | جبهه متحد اسلامی |
| وزارت ترانسپورت و هوانوردی ملکی | عبدالرحمان | عضو جبهه متحد اسلامی است، اما او حمایت خود را به پادشاه سابق ظاهر شاه گرفت و عضو گروه روم شد. |
| سلطان حمید حامد | ||
| وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین | میرویس صادق | پسر اسماعیل خان، جبهه متحد اسلامی (در سال ۱۳۸۳ ترور شد) |
| عبدالله وردک | رهبر در جبهه متحد ملی برای اتحاد اسلامی برای آزادی افغانستان. | |
| وزیر معارف | عبدالرسول امین | عضو جبهه اسلامی ملی و گروه رم. |
| وزیر احیا و انکشاف دهات | عبدالمالک انور | جبهه متحد اسلامی |
منابع[ویرایش]
- ↑ «کابینه نو افغانستان – ۱۳ وزیر از غنی، ۱۲ از عبدالله». صدای آمریکا. ۲ جدی ۱۳۹۳.
- ↑ ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ ۲٫۱۰ ۲٫۱۱ «مجلس نمایندگان افغانستان از میان ۱۲ نامزدوزیر، تنها به یک وزیر رای اعتماد نداد.». خبرگزاری ۱. ۱۳ قوس ۱۳۹۶.
- ↑ «تعیین وزیر داخله». فیسبوک صدای آمریکا. ۲۲ اسد ۱۳۹۶.
- ↑ «حکم رئیس جمهوری اسلامی افغانستان در مورد توظیف سرپرست وزارت امور داخله جمهوری ا. ا». ریاست عمومی اداره ریاست جمهوری افغانستان. ۲۲ اسد ۱۳۹۶.
- ↑ «تعیین وزیر اقتصاد». فیسبوک ریاست اداره امور. ۱۵ اسد ۱۳۹۶.
- ↑ «وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان کناره‌گیری کرد.». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۷ آبان/عقرب ۱۳۹۵.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «معین وزارت اطلاعات و فرهنگ سرپرست این وزارت شد». خبرگزاری آوار. ۱۸ حوت ۱۳۹۵.
- ↑ «سرپرست وزارت تحصیلات عالی از سمت خود استعفا داد.». خبرگزاری پژواک. ۱ قوس ۱۳۹۶.
- ↑ «نجیب الله خواجه عمری به عنوان سرپرست وزارت تحصیلات عالی تعیین شد». خبرگزاری پژواک. ۱ قوس ۱۳۹۶.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ «معرفی چندین نامزد وزیر تازه از سوی رئیس‌جمهور غنی». طلوع نیوز.
- ↑ «تعیین وزیر فواید عامه». ریاست عمومی اداره امور ریاست جمهوری. ۱۵ اسد ۱۳۹۶.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ «غنی وزیر زراعت را برکنار کرد». سلام تایمز. 31 شهریور 1396.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ «حبیب‌یار سرپرست وزارت معادن و پترولیوم شد». خبرگزاری فارس. ۲۹ حمل ۱۳۹۵.
- ↑ «معرفی نرگس نهان به حیث نامزد وزیر معادن و پترولیوم». طلوع نیوز.
- ↑ «تعیین شهزاد گل آریوبی به عنوان وزیر مخابرات افغانستان». توییتر دفتر ریاست جمهوری افغانستان. ۱۵ اسد ۱۳۹۶.
- ↑ «وزیر انکشاف دهات برکنار شد». افغان پیپر. ۲۳ شهریور ۱۳۹.
- ↑ «وزیر شهرسازی افغانستان استعفا کرد - FarsNews Agency». af.farsnews.com. بازبینی‌شده در 2018-08-19.
- ↑ «استعفای دسته‌جمعی وزیر و معینان وزارت شهرسازی». سلام وطندار. بازبینی‌شده در ۲۰۱۸-۰۸-۱۹.
- ↑ «محمد حنیف اتمر، مشاور امنیت ملی افغانستان استعفا کرد» (en-GB). به کوشش BBC News فارسی. 2018-08-25. بازبینی‌شده در 2018-08-28.
- ↑ «حمدالله محب به گونۀ رسمی به حیث مشاور امنیت‌ملی معرفی شد | طلوع‌نیوز» (fa). به کوشش طلوع‌نیوز. بازبینی‌شده در 2018-09-03.
- ↑ Rubin, Alissa J. (4 January 2010). "Standoff Builds Over Afghan Cabinet". The New York Times. Afghanistan. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ "Afghan parliament approves 7 new ministers". News.xinhuanet.com. 16 January 2010. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ "Afghanistan Online: Cabinet of ministers". Afghan-web.com. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ "Members of President Hamid Karzai's Cabinet". Afghan-web.com. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ Press release by the Government Media & Information Center of the Islamic Republic of Afghanistan, 6 March 2012, 11:10 h
- ↑ "Afghanistan Online: Members of President Hamid Karzai's Cabinet". Afghan-web.com. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ Chiefs of State and Cabinet Members of Foreign Governments Archived 26 October 2009 at the Wayback Machine.
- ↑ "Cabinet Biographies". Afghanembassyjp.com. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ "Short Biographies of Afghanistan new Cabinet members". Mashreqi.net. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ Short biography of the Minister Professor Anwar-ul-Haq Ahadi Archived 3 November 2010 at the Wayback Machine.
- ↑ "President Hamid Karzai's new cabinet". Institute-for-afghan-studies.org. Retrieved 23 November 2011.
- ↑ Thomas H. Johnson (February 2006). "The Prospects for Post-Conflict Afghanistan: A Call of the Sirens to the Country's Troubled Past". V (2). Strategic Insights. Archived from the original (PDF) on 2012-04-15. Retrieved 2009-06-29.
