سیاستهای سبز: تفاوت میان نسخهها
←لید: کمی ویرایش و افزودن چند منبع |
ردهانبوه: حذف از رده:جنبشهای ضد جهانیسازی |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده:سیاستهای سبز]] |
[[رده:سیاستهای سبز]] |
||
[[رده:تاریخ محیط زیستگرایی]] |
[[رده:تاریخ محیط زیستگرایی]] |
||
[[رده:جنبشهای ضد جهانیسازی]] |
|||
[[رده:لیبرالیسم]] |
[[رده:لیبرالیسم]] |
||
[[رده:محیط زیستگرایی]] |
[[رده:محیط زیستگرایی]] |
نسخهٔ ۲۸ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۱۶
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
سیاست سبز یا ایدئولوژی سبز؛ که اکوپولیتیک هم نامیده شده،[۱] یک ایدئولوژی سیاسیاست که اهمیت بسیاری برای محیط زیست قائل است. مدافعان سیاستهای سبز طرفداران جنبش سبز هستند که در بسیاری از کشورها به عنوان حزب سبز از دهههای هفتاد و هشتاد میلادی فعالیت خود را آغاز کردهاند. نام سبز برای این ایدئولوژی در جهان غرب، میراث حزب سبز آلمان است که نخستین حزب سبز موفق در دههٔ هفتاد میلادی بودهاست. ایدئولوژی سبز ریشه در محیطزیستگرایی، پرهیز از خشونت عدالت اجتماعی و دموکراسی دارد.[۲]
سبزها نمایندگان یک بخش جدید در دنیای سیاست هستند که مسائل سیاسی و اجتماعی را به طرزی نوین تحلیل میکنند و بنابراین در معیارهای از پیش تعیین شدهٔ چپ و راست سیاسی کنونی نمیگنجند. اگر چه در تقسیمات سیاسی معمولاً آنها را دست چپی در نظر میگیرند ولی امکان دارد که برخی از اندیشهها، تحلیلها و اظهارنظرهای ایشان در موضوعات متنوعی بیشتر با احزاب دست راستی همخوانی داشته باشد.
قدمت ایدئولوژی سبز در ایران به نوشتههای زرتشت بازمیگردد.[نیازمند منبع] زرتشتیان بر این باورند که جهان به شکل امانت در دست انسانهاست که باید آنرا در روز قیامت به شکل اولیهاش به اهورا مزدا پس بدهند. از این رو آموختههای زرتشتی انسانها را به نگهداری از محیط زیست و عناصر چهارگانه فرا میخوانند. زرتشتیان معتقدند که پیامبر زرتشت درخت سرو را با خود از بهشت به زمین آورد.[نیازمند منبع] درخت سروی که به اعتقاد زرتشتیان بدست پیامبر زرتشت کاشته شد پس از حمله اعراب به ایران بدستور متوکل عباسی قطع و تنهٔ آن با شتر به بغداد فرستاده شد. مؤلف برهان قاطع عمر این درخت را در آن زمان ۱۴۵۰ سال ذکر کردهاست. در آن زمان ایرانیان شبانه تا آنجا که امکان داشت بذر و شاخههای این درخت را جمع کرده و در نقاط مختلف ایران کاشتهاند و اکنون سروهای کهنسالی که در اقصی نقاط ایران وجود دارد میتوانند به طریقی از این درخت منشأ گرفته باشند.[نیازمند منبع]
منابع
- ↑ Peter Reed; David Rothenberg (1993). Wisdom in the Open Air: The Norwegian Roots of Deep Ecology. University of Minnesota Press. p. 84. ISBN 978-0-8166-2182-8.
- ↑ Wall 2010. p. 12-13.