پرش به محتوا

مهر (نماز)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از مُهر)
یک تربت از خاک کربلا
شیعه
درگاه تشیع
عقاید
اصولتوحیدنبوتمعاد یا قیامت
عدلامامت
فروعنمازروزهخمسزکاتحججهادامر به معروفنهی از منکرتولیتبری
عقاید برجستهمهدویت: غیبت (غیبت صغرا، غیبت کبراانتظار، ظهور و رجعتبداشفاعت و توسلتقیهعصمتمرجعیت، حوزه علمیه و تقلیدولایت فقیهمتعهشهادت ثالثهجانشینی محمدنظام حقوقی
شخصیت‌ها
چهارده معصوممحمدعلیفاطمهحسنحسینسجادباقرصادقکاظمرضاجواد (تقی) • هادی (نقی) • حسن (عسکری) • مهدی
صحابه محترم نزد شیعهمردان: سلمان فارسیمقداد بن اسودمیثم تمارابوذر غفاریعمار یاسربلال حبشیجعفر بن ابی‌طالبمالک اشترمحمد بن ابوبکرعقیلعثمان بن حنیفکمیل بن زیاداویس قرنیابوایوب انصاریجابر بن عبدالله انصاریابن‌عباسابن مسعودابوطالبحمزهیاسرهانی بن عروهعثمان بن مظعونعبدالله بن جعفرخباب بن ارتاسامة بن زیدخزیمة بن ثابتمصعب بن عمیرمالک بن نویرهزید بن حارثه
زنان: فاطمه بنت اسدحلیمهزینبام کلثوم بنت علیاسماء بنت عمیسام ایمنصفیه بنت عبدالمطلبسمیه
رجال و علماکشته‌شدگان کربلافهرست رجال حدیث شیعهاصحاب اجماعروحانیان شیعهعالمان شیعهمراجع تقلید
مکان‌های متبرک
مکه و مسجدالحراممدینه، مسجد النبی و بقیعبیت‌المقدس و مسجدالاقصینجف، حرم علی بن ابی‌طالب و مسجد کوفهکربلا و حرم حسین بن علیکاظمین و حرم کاظمینسامرا و حرم عسکریینمشهد و حرم علی بن موسی الرضا
دمشق و زینبیهقم و حرم فاطمه معصومهشیراز و شاه‌چراغکاشمر و حمزه بن حمزه بن موسی بن جعفر امامزاده سید مرتضی و آرامگاه سید حسن مدرسآستانه اشرفیه و سید جلال‌الدین اشرفری و حرم شاه عبدالعظیم
مسجدامامزادهحسینیه
روزهای مقدس
عید فطرعید قربان (عید اضحی)عید غدیر خممحرّم (سوگواری محرمتاسوعا، عاشورا و اربعین) • عید مبعثمیلاد پیامبر • تولد ائمه • ایام فاطمیه
رویدادها
رویداد مباهلهرویداد غدیر خمسقیفه بنی‌ساعدهفدکرویداد خانه فاطمه زهراقتل عثمانجنگ جملنبرد صفیننبرد نهروانواقعه کربلامؤتمر علماء بغدادحدیث ثقلیناصحاب کساآیه تطهیر
کتاب‌ها
قرآننهج‌البلاغهصحیفه سجادیه
کتب اربعه: الاستبصاراصول کافیتهذیب الاحکاممن لایحضره الفقیه
مصحف فاطمهمصحف علیرساله حقوقاسرار آل محمد
وسائل‌الشیعهبحارالانوارالغدیرمفاتیح‌الجنان
تفسیر مجمع‌البیانتفسیر المیزانکتب شیعه
شاخه‌ها
دوازده‌امامی (اثنی‌عشری)اسماعیلیهزیدیهغلاهواقفیه
منابع اجتهاد
کتاب (قرآن)سنت (روایات پیامبر و ائمه)عقلاجماع


تربت یا مُهر تکه‌ای گِل شکل داده شده‌است که مسلمانان شیعه هنگام نماز بر آن سجده می‌کنند. محمد پیامبراسلام نیز بر خاک و ریگ و حصیر بافتنی از لیف خرما سجده می کرد.در روایات شیعه متعدد آمده که پیامبر یارانش را به سجده بر خاک و امثالهم امر می کرد. جعفر صادق در مورد سجده برخاک می‌گوید:«سجده باید بر زمین پاک یا آنچه در آن می روید، به شرطی که خوردنی و پوشیدنی نباشد انجام شود». مثلاً سجده روی فرش که وسیله مصرفی انسان است جایز نیست.[۱]

سجده‌گاه پیامبر اسلام[ویرایش]

حدیث نبوی که منابع شیعه و سنی نقل کرده‌اند:

جعلت لي الأرض مسجداً و طهورا[۲][۳][۴] زمین را بعنوان سجده‌گاه و پاک‌کننده قرار داد.

پیامبر اسلام شیوهٔ سجده کردن را به اصحاب آموخته‌است البته حدیث صحیحی نقل نشده که در زمان رسول الله از مهر استفاده کنند و صحن مسجد رسول الله از حصیر برگ خرما بوده است.

وائل (از صحابه) نقل می‌کند که پیامبر را دید درحالی‌که پیشانی خویش را به هنگام سجده بر روی زمین گذارده‌است.[۵] ابوهریره و ابوسعید خدری نیز در روایاتی جداگانه می‌گویند که بر اثر بارش باران، خاک تر شده بود، با این حال رسول خدا بر روی زمین سجده نمود و ما اثر آن را را بر پیشانی او دیدیم.[۶][۷][۸][۹][۱۰] عایشه می‌گوید رسول خدا به هنگام سجده پیشانی خویش را با چیزی نمی‌پوشاند.[۱۱][۱۲]

سجده‌گاه شیعیان[ویرایش]

شیعیان مطابق آموزه‌ای اهل بیت معتقدند که در شرایط عادی و در غیر حالت اضطرار، باید بر روی زمین و اجزای آن یا آنچه که از آن می‌روید، به استثنای خوراکی‌ها و آنچه که برای تهیه لباس بکار می‌روند، سجده کرد.

شیعیان دلائل و روایات فراوانی در خصوص سجده‌گاه انسان از اهل بیت مورد استناد قرار می‌دهند. به عنوان نمونه هشام بن حکم از جعفر صادق خواست تا او را از چیزهائی که سجده بر آنها صحیح است آگاه کند، جعفر صادق در پاسخ گفت: «سجده بر هیچ چیز جائز نیست، مگر بر زمین و آنچه زمین آنرا می‌رویاند، به غیر از چیزهائی که خورده می‌شوند یا پوشیده می‌گردند.»[۱۳][۱۴]

از نظر علمای شیعه، سجده بر هر خاکی بدون اشکال است، اما برای تربت حسین بن علی مزیت قائل شده و سجده بر آن را مستحب دانسته‌اند.[۱۵]

اهمیت نمادین[ویرایش]

تربت به معنای «خاک» است همان ماده‌ای که خداوند برای خلق زمین و نوع بشر از آن استفاده کرد. تربت همچنین می تواند جایگزین آب در نبود آن برای وضو استفاده شود عملی که به تیمم معروف است.

همچنین یک جسد در نهایت پس از مرگ به خاک تبدیل می شود. [۱۶]

نظر اهل سنت[ویرایش]

اهل سنت استفاده از تربت را به عنوان بدعت رد می کنند و میگویند محمد و اصحابش هرگز لوح گلی (یا هر چیز کوچک دیگری) را حمل نکرده اند که در هنگام سجده پیشانی بر آن بگذارند.

آنها خاطرنشان می کنند بسیاری از مهرهایی که شیعیان استفاده می کنند بر آنها دعاهایی را بر شخصیت های مورد احترام خود حک کرده اند مانند «یا حسین» «یا زهرا» «یا مهدی» که ممکن است شرک تلقی شود.

ابن تیمیه در مجمع الفتوا فتوا داد که نماز بر تربتی که از محل شهادت امام حسین بیاید بدعت است.[۱۷]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Ahlul Bayt Digital Islamic Library Project. "In A Nutshell: Laws and Practices." 1 April 2010. <www.al-islam.org>.
  2. صحیح بخاری، ج ۱، ص ۸۶ و ۱۱۳
  3. صحیح مسلم، ج ۲، ص ۶۴
  4. صحیح ترمذی، ج ۱، ص ۱۹۹ و ج ۳، ص ۵۶ و دیگر منابع اهل سنت
  5. عن وائل قال: «رأیت رسول‌الله یسجد علی الأرض واضعاً جبهته و أنفه في سجوده». مسند احمد (مسند الکوفیین)، ج ۴، ص ۳۱۷
  6. صحیح بخاری، ج ۱، ص ۱۶۳، ۱۹۸، ۲۰۳، ج ۲، ص ۲۵۴، ۲۵۸، ۲۵۹
  7. صحیح مسلم، ج ۳، صفحه ۱۷۲، ۱۷۳
  8. سنن نسائی، جلد ۳، ص ۷۹
  9. سنن ابوداوود، ج ۱، ص ۲۰۴، ۲۰۷
  10. مسند احمد، ج ۳، ص ۶۰، ۷۴
  11. مسند احمد، ج ۶، ص ۵۸
  12. کنزالعمال، ج ۴، ص ۲۱۲
  13. السجود لا یجوز إلا علی الأرض، أو علی ما أنبتت الأرض إلا علی ما أکل او لبس
  14. من لا یحضره الفقیه، جلد ۱، صفحهٔ ۲۷۲
  15. «فلسفه سجده بر تربت امام حسین (ع)». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ آوریل ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۲ اکتبر ۲۰۰۷.
  16. Leisten, T. (2010). "Turba". In P. Bearman; T Bianquis; C.E. Bosworth; E. van Donzel; W.P. Heinrichs (eds.). Encyclopaedia of Islam (Second ed.). Brill. Retrieved 18 March 2010.
  17. ابن تیمیه. مجمع الفتوا. جلد 22. ص. 163. «... و درباره سجده بر تربت حسین در نماز سؤال شد: آیا بدعت است یا نه؟ پاسخ داد: حمد و سپاس پروردگار عالمیان را در مورد نماز بر تربت حسین که نمازگزار بر آن نماز می خواند، نه از سنت سلف مهاجران یا انصار و نه از سنت تابعین بعد از آنها، اما در واقع همه این افراد در مسجد بر زمین معمولی نماز می خواندند، حتی یکی از آنها هرگز یک مهر نگرفت تا نماز بخواند.».

پیوند به بیرون[ویرایش]