زیارت عاشورا

زیارت عاشورا

عنوان اصلی	زیارت عاشورا
گونه(ها)	مذهبی

زیارتی است نقل شده از محمد بن علیکه در مدح حسین بن علی و لعنت بر امویان می‌باشد. در متون مذهب شیعه نگاشته‌شده در دوران صفویان، برای خواندن آن و مداومت بر آن ثواب و خاصیت‌های بسیاری نقل شده‌است و به شیعیان توصیه شده که بر خواندن زیارت عاشورا مبادرت بورزند. در پایان زیارت عاشورا مستحب است ۲ رکعت نماز و بعد از آن دعای علقمه خوانده شود.

سند زیارت عاشورا

قدیمی‌ترین سند زیارت عاشورا ازابن قولیه قمی است در کتاب کامل الزیارات و دیگری شیخ طوسی است که در «کتاب مصباح المتهجد» آورده و به صورت زیر زیارت را نقل می‌کند:

شیخ طوسی از محمد خالدطیالسی، از سیف بن عمیره، از صفوان بن مهران، از جعفر صادق، از علقمه محمد حضرمی، از باقر.

جمعی از بزرگان شیعه در مورد اثبات صحت این سند به تفضیل سخن گفته‌اند:

1. میرزا ابوالفضل تهرانی (متوفای ۱۳۱۶ هجری قمری) به تفضیل در این رابطه سخن گفته است.
2. آیت‌الله شیخ نصر الله شبستری در حدود ۵۰ صفحه در رابطه با سند بحث کرده‌است.
3. آیت‌الله سید موسی شبیری زنجانی، از مراجع تقلید که در پاسخ استفتایی در ۱۴۲۸ هجری قمری به خط خود در رابطه با صحت سند بحث کرده، و اثبات کرده که مورد وثوق همه بزرگان امامیه‌است و سندش صحیح و مورد اعتماد می‌باشد.

معنای بخش آخر زیارت عاشورا

در آخرین بخش از این زیارت می‌خوانیم: «اَللَّهُمَّ خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّی وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ الثَّانِیَ وَالثَّالِثَ والرَّابِعَ اَللَّهُمِّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً وَالْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ اَبی سُفْیانَ وَ آلَ زِیادٍ وَ آلَ مَرْوانَ اِلی یَوْمِ الْقِیمَةِ.» یعنی: «خدایا! اولین و دومین و سومین و چهارمین ظالم بر خاندان پیامبر را لعن کن و یزید را به عنوان نفر پنجم و و ابن زیاد و ابن مرجانه و عمر سعد خاندان زیاد و ابوسفیان و مروان را.» آنچه سؤال برانگیز است این است که منظور از چهار نفر نخست چه کسانی هستند.

اولاً، در برخی از کتاب‌های تاریخی این بخش به گونه دیگری آمده است مثلاً در کامل الزیاره ابن قولویه این فصل به این عبارت آمده: «اللهم خص انت اول ظالم ظلم آل نبیک باللعن ثم العن اعداء آل محمد من الاولین و الآخرین الهم العن یزید و..» و نیز سید ابن طاووس بعد از ذکر این زیارت می‌نویسد: در مصباح الکبیر دو فصل آخر که صد بار تکرار می‌شوند، وجود ندارد. دوما، گفته شده اگر معصوم می‌خواست این افراد را به نام بشناسیم و به نام لعنت کنیم، نام آنان را می‌برد. همچنین شیخ طوسی در پاسخ به این سؤال گفته است اولی قابیل است که هابیل را به ناحق کشت. دوم قیدار پی کننده شتر صالح است. سوم قاتل یحیی بن زکریا است. چهارم ابن ملجم قاتل علی بن ابی طالب است.

منابع

• مفاتیح الجنان - شیخ عباس قمی

پیوند به بیرون

• دریافت زیارت عاشورا با صدای حاج مهدی سماواتی