عمر بن سعد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عمر بن سعد بن ابی‌وقاص
درگذشت۶۶ قمری
کوفه
محل زندگیمدینه، کوفه
نژادعرب
کارهای برجستهفرماندهی سپاه یزید در نبرد کربلا
دورهاموی
مخالف(ها)مختار ثقفی
دیناسلام
همسر(ها)جاریه (دختر ابوعبید ثقفی)
والدینسعد بن ابی‌وقاص (پدر)
خویشاوندانمختار ثقفی (برادرزن)
عبدالله بن عمر (باجناق)

عمر بن سعد (نام کامل وی: عمر بن سعد بن ابی‌وقاص بن حفص بن عبید زهری)، (۶۲۰–۶۸۶ میلادی) از تابعین محمد پیامبر اسلام بود که در مدینه متولد شد و بعدها به کوفه، شهری که پدرش بنا کرده بود رفت. او همچنین داماد مختار ثقفی بود و خواهر ناتنی وی به نام جاریه (فرزند ابوعبید ثقفی) همسر او بود.

پدرش سعد بن ابی‌وقاص در نبرد قادسیه فرمانده سپاه اسلام بود. در زمان خلافت یزید بن معاویه، عبیدالله بن زیاد او را به حکومت ری وعده داد.
پیش از نبرد کربلا عمر بن سعد از طرف ابن زیاد مأموریت یافت که حسین بن علی و همراهانش را وادار به بیعت با یزید کند اما مذاکرات با حسین به نتیجه نرسید و وی حاضر به بیعت با یزید نشد. لشکر عمر سعد در ۱۰ محرم سال ۶۱ هجری قمری به حسین و خانواده‌اش حمله کرد و بیش از هفتاد تن از یاران او را کشت. وی تا زمان قیام مختار ثقفی خانه‌نشین شد و سرانجام در سال ۶۶ هجری در کوفه به فرمان مختار ثقفی و توسط عبدالله بن کامل شاکری کشته شد.[۱]

«عمر بن سعد» از جمله نام‌هایی است که در زیارت عاشورا مورد لعن قرار گرفته‌است.

منابع[ویرایش]

  1. «The encyclopaedia of Islam. Volume IV, Iran-Kha». از پارامتر ناشناخته |فگنشانی= صرف‌نظر شد (کمک); پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک)

پیوند به بیرون[ویرایش]