از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
زبان شینا (ݜِݨیاٗ) زبانی است از شاخهٔ زبانهای داردی که در منطقهٔ گلگت-بلتستان پاکستان کوهستان خیبر پختون خوا و نیز جامو و کشمیر هند نیز در افغانستان استان کونر ،گویشورانی دارد. گویشوران گویشهای چندگانهٔ این زبان را تقریباً دو میلیون تن برآورد کردهاند. برخی شینا زبانان در شهرهای بزرگ پاکستان از قبیل کراچی ، حیدرآباد ، ایبتآباد ، لاهور ، راولپندی و اسلامآباد جاگیرشدهاند.
روزهای هفته در زبان شینا و همسنجیاش با سانسکریت
فارسی
شینا
سانسکریت
یکشنبه
Adit
Aditya var
دوشنبه
Tsunduro
Som var
سهشنبه
Ungaroo
Mangal var
چهارشنبه
Bodo
Budh var
پنجشنبه
Bressput
Brihaspati var
جمعه
Shooker
Shukra var
شنبه
Shimshere
Sanisch var
الف بای زبان شینا
الف بای مخصوصِ زبان شینا که در زبان اردو نیستند هفت می باشد۔
ݜ برای / ʂ / /ݜَه/ شش
ڙ برای / ʐ / /ڙاٰ/ برادر
څ برای /ts / /څک دےٚ/ صبر کن
ڇ برای /ʈʂ / /ڇکےٚ/ ببین
ݨ برای / ɳ / /هݨےٗ/ تخم مرغ
ڱ برای /ŋ / /کهڱَر/ تلوار
ن٘ برای /◌̃ / /آن٘ݜۆ/ قطره گریه
منابع
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Shina language ». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی ، بازبینیشده در ۵ نوامبر ۲۰۱۲.
زبانهای هندوایرانی
داردی
کشمیری شینا پشهای کونار چیترال کوهستانی
شمالی
شمال غربی
غربی
مرکزی
شرقی
جنوبی
قدیم میانه
نیازبانها دستهبندی نشده پیجینها و کریولها
باستان
میانه
نو
واژگان خوابیده زبانهای منقرضشده را نشان میدهند.
کد زبانهای معرفیشده در
ایزو ۶۳۹-۳ که حرف اول عنوان بینالمللی آنها حرف
S است
کد زبانهای معرفیشده در
ایزو ۶۳۹-۳ که حرف اول عنوان بینالمللی آنها حرف
P است
داردی
کشمیری شینا پشهای کونار چیترال کوهستانی
شمالی
شمال غربی
غربی
مرکزی
شرقی
جنوبی
قدیم میانه
نیازبانها دستهبندی نشده پیجینها و کریولها