زبان اشاره هندوپاکستانی
| زبان اشاره هندوپاکستانی | |
|---|---|
| زبان بومی در | هند، پاکستان، بنگلادش |
شمار گویشوران | ۱٫۵ میلیون در هند (۲۰۰۸)e22 |
احتمالاً مرتبط با زبان اشاره نپالی | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | در زمان‌های گوناگون: ins – Indian Sign Language pks – Pakistani Sign Language wbs – West Bengal Sign Language |
| گلاتولوگ | indo1332 (Indo-Pakistani Sign)[۱]indi1237 (Indian SL)[۲]paki1242 (Pakistan SL)[۳] |
زبان اشاره هندوپاکستانی زبان اشاره‌ای است که توسط ناشنوایان و کم شنوایان در هند، پاکستان و بنگلادش استفاده می‌شود. این زبان پرگویشورترین زبان اشاره است.[۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Indo-Pakistani Sign". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Indian Sign Language". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Pakistan Sign Language". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- ↑ Pakistan Sign Language – A Synopsis بایگانی‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
پیوند به بیرون[ویرایش]
| زبان‌های رسمی |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| زبان‌های غیررسمی عمده |
| ||||||
| زبان‌های رسمی | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| زبان‌های ایالتی | |||||||||||||||
| زبان‌های اقلیت (برپایهٔ تقسیمات کشوری پاکستان) |
| ||||||||||||||
| جستارهای مرتبط | |||||||||||||||
| زبان رسمی | |
|---|---|
| زبان نیمه‌رسمی | |
| هندواروپایی | |
| چینی-تبتی | |
| آستروآسیایی | |
| دراویدی | |
