سیاه‌دانه

سیاه‌دانه
سیاه‌دانه دمشقی (راست) و سیاه‌دانه (چپ)
آرایه‌شناسی
فرمانرو:	گیاهان
دسته:	گیاهان گلدار
رده:	دولپه‌ای‌ها
راسته:	گل‌های ساعت
تیره:	آلالگان
سرده:	سیاه‌دانه‌ها
Species:	N. sativa
نام علمی
Nigella sativa لینه

دانه‌های گیاه سیاه‌دانه

سیاه‌دانه، یا «شونیز، سُنیز» (انگلیسی: Nigella Sativa) گیاهی یک‌ساله و گلدار و بومی جنوب غربی آسیا است.

در ایران این گیاه به‌ویژه در اراک و اصفهان به فراوانی می‌روید. از دانهٔ این گیاه به عنوان دارو استفاده می‌شود.

سیاه‌دانه از راستهٔ گل‌های ساعت (Ranunculales) و تیرهٔ آلالگان (Ranunculaceae) است. دانه‌اش دارای اثر قاعده‌آور، ضد کرم، ضد باکتری، مسهل و زیادکننده ترشحات شیر است.

سیاه‌دانه مزه‌ای تلخ و ادویه‌ای دارد با کمی ته‌مزهٔ توت فرنگی. از سیاه‌دانه در شیرینی‌جات و شربت‌ها و لیکورها استفاده می‌شود. بر گونه‌ای از نان پاکستانی معروف به نان پیشاوری همیشه سیاه‌دانه می‌پاشند.

دانه‌های گیاه سیاه‌دانه.

خواص روغن سیاه دانه

• استفاده از روغن سیاه دانه در برنامه غذایی تاثیر زیادی در کاهش یافتن میزان قند خون، تعادل فشارخون، بهبود آرتروز و التهاب لثه دارد و تصفیه کننده ی کلیه و مجاری ادراری است.
• چکاندن روغن سیاه دانه در بینی موجب باز شدن گرفتگی بینی می شود.
• مصرف یک قاشق مرباخوری از ترکیب روغن سیاه دانه و عسل خالص به نسبت برابر، به درمان اضطراب و تپش های قلب و تنظیم ضربان قلب کمک زیادی می کند.
• روغن سیاه دانه تاثیر بسزایی در کاهش وزن دارد.
• مواد شیمیایی گیاهی که در روغن سیاه دانه موجود هستند، اثرات ضد چاقی دارند.
• روغن سیاه دانه سرشار از امگا ۶ و امگا ۹ می باشد که افزایش دهنده ی قابلیت ارتجاعی سلول‌های رگ‌های خونی و کاهش دهنده ی سطوح قند و کلسترول خون در بدن است.

نام‌های دیگر

سیاه‌دانه، سیاه تخمه، سرنیچ سیاه، سنوخ سیاه، کمون اسود، شونیز، شونوز و کمون هندی و خلفه که در اراک به این نام مشهور است

همچنین سیاله،سیاوله و سیاسونی(جافی) گفته می شود که به زبان کُردی است. برخی روایات اسلامی این گیاه را درمان هر دردی جز مرگ معرفی کرده اند

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nigella sativa». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ آوریل ۲۰۰۷.